پای بیقرار

پای بیقرارRestless legs syndrome

تعداد افــراد مبتلا به این بیمــاری 0 تعداد مقالات ثبت شده در رابطه با این بیمــاری 5 تعداد مشــاوره ثبت شده در رابطه با این بیماری 3

سندروم پای بیقرار Restless legs syndrome یک احساس ناخوشایند در ساق است. بیمار احساس میکند باید پایش را حرکت دهد و با حرکت آن بطور موقت احساس راحتی میکند.این بیماری نوعی اختلال حرکتی و اختلال خواب است. افراد دچار این بیماری بسختی می توانند مشکل حسی مبهم در عمق پاهای خود را توصیف کنند. این بیماران نیاز مبرمی به حرکت دادن پاهایشان دارند. احساس کشیدگی، سوزش، گزگز، احساس کاذب حرکت مایع یا حرکت مورچه در ساق پاها مواردی هستند که بیماران ذکر می کنند. اکثر بیماران نمی توانند به خواب روند یا مکررا از خواب بیدار می شوند. علائم با حرکت دادن پاها بهتر می شوند و موقع استراحت بدتر می شوند. همچنین اوج علائم عصرها و شبهاست.

گاهی همراه این بیماری، پرش در پاها بلافاصله پس از بخواب رفتن یا در طی خواب رخ می دهد (نام این پرشها "حرکات دوره ای اندام در خواب" است).

این بیماری بسیار شایع است ولی اغلب بیماران نمی دانند که این یک اختلال در سیستم مغز و اعصاب است.

احساس ناخوشایندی که در سندروم پای بیقرار وجود دارد در بیماران متفاوت است و بصورت های زیر توصیف شده است

احساس خزیدن چیزی در پا

احساس برق گرفتگی

احساس درد دندان

جریان یافتن آب در ساق

خارش در استخوان های ساق

احساس ناراحتی در ساق

وقتی این احساس ها شروع میشوند معمولا بصورت تناوبی و هر 60-10 ثانیه تکرار میگردند.

خصوصیات دیگر این احساس ناخوشایند در سندروم پای بیقرار عبارتست از

معمولا در موقع نشستن و یا دراز کشیدن شروع میشود. شروع آن بخصوص در زمان هایی است که فرد در یک مکان بسته مانند سینما نشسته است

معمولا در ابتدای خوابیدن بدتر شده و مانع خواب راحت بیمار میشود

معمولا با حرکت کردن، راه رفتن، ماساژ دادن و یا کشیدن پای مبتلا بهتر میشود. با این حال بعد از مدتی بیحرکتی علائم دوباره برمیگردد

معمولا هر دو پا را درگیر میکند و گاهی در دستها هم وجود دارد

حدود 70 درصد مبتلایان به سندروم پای بیقرار در موقع خوابیدن دچار حرکات ناگهانی و بی اختیار پاها هستند. این حرکات ممکن است فرد را از خواب بیدار کند. گاهی اوقات این حرکات بی اختیار در هنگام بیداری و موقعی که فرد در حال استراحت است ایجاد میشود.

مبتلایان به سندروم پای بی قرار اکثر اوقات احساس خستگی میکنند. این بیماری با شدت های متفاوتی در 10 درصد افراد جامعه وجود دارد. در هر سنی دیده میشود و در زنان شایعتر است.

علت قطعی این بیماری معلوم نیست. احتمال دارد مشکل مربوط به ماده ای باشد بنام دوپامین.

دوپامین یک ماده شیمیایی است که در بدن تولید می شود و برای ارتباط بین برخی سلولها در مغز لازم است. برای تولید دوپامین، آهن لازم است. بنابراین کمبود آهن می تواند تولید این ماده را مختل کند.

برخی داروها ممکن است علائم بیماری بی قرار را ایجاد کنند، نظیر بعضی داروهای سرماخوردگی، داروهای معده، داروهای ضد افسردگی و بعضی داروهای دیگر روانپزشکی. همچنین شکلات، نیکوتین، الکل (بخصوص شراب قرمز) یا هر چیزی که کافئین داشته باشد مانند قهوه، چای، و کولاها می توانند علائم این بیماری را تشدید کنند.

بعضی افراد دچار بیماری پای بی قرار هیچ مشکل طبی دیگری ندارند، ولی ممکن است افراد دیگری در خانواده مثل برادر، خواهر، مادر، پدرو فرزندان نیز درگیر این بیماری باشند یعنی بیماری می تواند ژنتیک باشد که در این صورت به آن فرم اولیه می گویند و این فرم معمولا در سنین قبل از ۵۰ سالگی شروع می شود.

این بیماری ممکن است در حاملگی، نارسایی کلیه، کمبود آهن، مشکلات تیرویید و بیماریهای سیستم اعصاب محیطی رخ دهد. در این صورت به آن فرم ثانویه می گویند و این فرم معمولا در سنین پس از ۵۰ سالگی شروع می شود.

هیچ روش آزمایشگاهی یا تصویربرداری نمی تواند این بیماری را تشخیص دهد و تشخیص صرفا توسط پزشک بر اساس شرح علائم بیمار داده می شود. ولی آزمایش خون و روشهای دیگر می تواند در رد بیماریهای دیگر و بررسی فرم های ثانویه کمک کند.

وقتی بیماری زمینه ای وجود دارد ممکن است با درمان آن بتوان علائم بیمار را درمان کرد. در موارد دیگر اگر شدت علائم بیمار کم است نیازی به درمان نیست و به بیمار اطمینان خاطر داده میشود که بیماری جدی وجود ندارد. در موارد شدیدتر اقدامات زیر ممکن است کمک کننده باشند

پرت کردن حواس بیمار مانند خواندن یا نگاه کردن تلویزیون

خوابیدن و بیدار شدن هر شب در یک زمان معین بدون تغییر

اجتناب از خواب ظهر

ورزش منظم در طول روز

اجتناب از مصرف قهوه، چای و یا نوشابه های کولا دار و الکل و نمک و یا کاهش مصرف آنها

آرامش قبل از خواب مانند یک دوش گرم

بیشتر بخوانید: آرام کردن پای بی قرار

در مواردی که اقدامات ذکر شده مفید واقع نشوند پزشک ممکن است از داروهای شبیه دوپامین مانند pramipexole یا ropinirole یا rotigotine استفاده کند.

داروهای دیگری مانند carbamazepinn ، gabapentine ، Pregabaline ، داروهای ضد درد قوی و یا بنزودیازپین ها نیز ممکن است در درمان این بیماری بکار برده شوند.

پزشکان زیر در درمان این بیماری می توانند کمکتان کنند

دکتر حسن پاکنژادمتخصص بیماریهای مغز و اعصاب

مشاهده پروفایل پزشک

دکتر عبدالعلی بانکیمتخصص بیماریهای مغز و اعصاب

مشاهده پروفایل پزشک

ثبت مشاوره

مقاله های مرتبط با این بیمارینمایش آرشیو

13 روش برای اینکه سریع تر به خواب بروید۱۳۹۳/۱۰/۳۰
تحقیقات نشادن داده است که بی‌خوابی مداوم تاثیرات منفی زیادی از جمله پریشانی، تحریک پذیری، گیجی و چاقی دارد.
چرا خمیازه می‌کشیم؟۱۳۹۳/۱۰/۱۸
خمیازه کشیدن، یک بازتاب غیرارادی عصبی است که در آن ابتدا به طور هم زمان وارد کردن هوا به درون به درون ریه ها و کشیده شدن پرده گوش رخ می‌دهد و به دنبال بازدم و خروج هوا از ریه‌ها ایجاد می‌شود.
اختلالات جدید خواب ناشی از وسایل الکترونیکی۱۳۹۳/۰۴/۲۴
تلفن‌همراه، اینترنت، شبکه‌های اجتماعی، تلویزیون و فیلم می‌توانند به راحتی ساعت خواب را جابجا کنند و فرد را ساعت‌ها در شب بیدار نگه دارند.
ناکارآمدی ماسک CPAP در درمان آپنه تنفسی۱۳۹۴/۱۰/۱۳
یک مطالعه جدید نشان داده که بیش از نیمی از بیمارانی که از آپنه تنفسی هنگام خواب رنج می‌برند، با درمان استاندارد آن‌که ماسک CPAP نام دارد، بهبود نمی‌یابند.
قدرت بی نظیر عطر گلها در بهبود سلامت جسم و روح۱۳۹۶/۰۳/۱۰
محققان عنوان می‌کنند عطر گل‌ها موجب تحریک قشر جلویی مغز که منطقه مرتبط با حل مشکلات و برنامه‌ریزی است، می‌شود. عطر گل‌ها و گیاهان رنگارنگ دارای فواید زیادی برای سلامت بدن هستند.