برای مشاوره با پزشکان کلیک کنید
;

سندروم پای بیقرار Restless legs syndrome یک احساس ناخوشایند در ساق است. بیمار احساس میکند باید پایش را حرکت دهد و با حرکت آن بطور موقت احساس راحتی میکند.این بیماری نوعی اختلال حرکتی و اختلال خواب است. افراد دچار این بیماری بسختی می توانند مشکل حسی مبهم در عمق پاهای خود را توصیف کنند. این بیماران نیاز مبرمی به حرکت دادن پاهایشان دارند. احساس کشیدگی، سوزش، گزگز، احساس کاذب حرکت مایع یا حرکت مورچه در ساق پاها مواردی هستند که بیماران ذکر می کنند. اکثر بیماران نمی توانند به خواب روند یا مکررا از خواب بیدار می شوند. علائم با حرکت دادن پاها بهتر می شوند و موقع استراحت بدتر می شوند. همچنین اوج علائم عصرها و شبهاست.

گاهی همراه این بیماری، پرش در پاها بلافاصله پس از بخواب رفتن یا در طی خواب رخ می دهد (نام این پرشها "حرکات دوره ای اندام در خواب" است).

این بیماری بسیار شایع است ولی اغلب بیماران نمی دانند که این یک اختلال در سیستم مغز و اعصاب است.

احساس ناخوشایندی که در سندروم پای بیقرار وجود دارد در بیماران متفاوت است و بصورت های زیر توصیف شده است

  • احساس خزیدن چیزی در پا
  • احساس برق گرفتگی
  • احساس درد دندان
  • جریان یافتن آب در ساق
  • خارش در استخوان های ساق
  • احساس ناراحتی در ساق

وقتی این احساس ها شروع میشوند معمولا بصورت تناوبی و هر 60-10 ثانیه تکرار میگردند.


خصوصیات دیگر این احساس ناخوشایند در سندروم پای بیقرار عبارتست از
  • معمولا در موقع نشستن و یا دراز کشیدن شروع میشود. شروع آن بخصوص در زمان هایی است که فرد در یک مکان بسته مانند سینما نشسته است
  • معمولا در ابتدای خوابیدن بدتر شده و مانع خواب راحت بیمار میشود
  • معمولا با حرکت کردن، راه رفتن، ماساژ دادن و یا کشیدن پای مبتلا بهتر میشود. با این حال بعد از مدتی بیحرکتی علائم دوباره برمیگردد
  • معمولا هر دو پا را درگیر میکند و گاهی در دستها هم وجود دارد
 

حدود 70 درصد مبتلایان به سندروم پای بیقرار در موقع خوابیدن دچار حرکات ناگهانی و بی اختیار پاها هستند. این حرکات ممکن است فرد را از خواب بیدار کند. گاهی اوقات این حرکات بی اختیار در هنگام بیداری و موقعی که فرد در حال استراحت است ایجاد میشود.

مبتلایان به سندروم پای بی قرار اکثر اوقات احساس خستگی میکنند. این بیماری با شدت های متفاوتی در 10 درصد افراد جامعه وجود دارد. در هر سنی دیده میشود و در زنان شایعتر است.

علت قطعی این بیماری معلوم نیست. احتمال دارد مشکل مربوط به ماده ای باشد بنام دوپامین.

دوپامین یک ماده شیمیایی است که در بدن تولید می شود و برای ارتباط بین برخی سلولها در مغز لازم است. برای تولید دوپامین، آهن لازم است. بنابراین کمبود آهن می تواند تولید این ماده را مختل کند.

برخی داروها ممکن است علائم بیماری بی قرار را ایجاد کنند، نظیر بعضی داروهای سرماخوردگی، داروهای معده، داروهای ضد افسردگی و بعضی داروهای دیگر روانپزشکی. همچنین شکلات، نیکوتین، الکل (بخصوص شراب قرمز) یا هر چیزی که کافئین داشته باشد مانند قهوه، چای، و کولاها می توانند علائم این بیماری را تشدید کنند.

بعضی افراد دچار بیماری پای بی قرار هیچ مشکل طبی دیگری ندارند، ولی ممکن است افراد دیگری در خانواده مثل برادر، خواهر، مادر، پدرو فرزندان نیز درگیر این بیماری باشند یعنی بیماری می تواند ژنتیک باشد که در این صورت به آن فرم اولیه می گویند و این فرم معمولا در سنین قبل از ۵۰ سالگی شروع می شود.

این بیماری ممکن است در حاملگی، نارسایی کلیه، کمبود آهن، مشکلات تیرویید و بیماریهای سیستم اعصاب محیطی رخ دهد. در این صورت به آن فرم ثانویه می گویند و این فرم معمولا در سنین پس از ۵۰ سالگی شروع می شود.

هیچ روش آزمایشگاهی یا تصویربرداری نمی تواند این بیماری را تشخیص دهد و تشخیص صرفا توسط پزشک بر اساس شرح علائم بیمار داده می شود. ولی آزمایش خون و روشهای دیگر می تواند در رد بیماریهای دیگر و بررسی فرم های ثانویه کمک کند.

 
وقتی بیماری زمینه ای وجود دارد ممکن است با درمان آن بتوان علائم بیمار را درمان کرد. در موارد دیگر اگر شدت علائم بیمار کم است نیازی به درمان نیست و به بیمار اطمینان خاطر داده میشود که بیماری جدی وجود ندارد. در موارد شدیدتر اقدامات زیر ممکن است کمک کننده باشند
 
  • پرت کردن حواس بیمار مانند خواندن یا نگاه کردن تلویزیون
  • خوابیدن و بیدار شدن هر شب در یک زمان معین بدون تغییر
  • اجتناب از خواب ظهر
  • ورزش منظم در طول روز
  • اجتناب از مصرف قهوه، چای و یا نوشابه های کولا دار و الکل و نمک و یا کاهش مصرف آنها
  • آرامش قبل از خواب مانند یک دوش گرم
 
بیشتر بخوانید: آرام کردن پای بی قرار
 
 
در مواردی که اقدامات ذکر شده مفید واقع نشوند پزشک ممکن است از داروهای شبیه دوپامین مانند pramipexole یا ropinirole یا rotigotine استفاده کند.
داروهای دیگری مانند carbamazepinn ، gabapentine ، Pregabaline ، داروهای ضد درد قوی و یا بنزودیازپین ها نیز ممکن است در درمان این بیماری بکار برده شوند.

پزشکان زیر در درمان این بیماری می توانند کمکتان کنند

مقاله های مرتبط با این بیمارینمایش آرشیو

مرکز مشاورهنمایش آرشیو

تیرویید

پاسخ توسط محبوبه سادات حسینی ۱۳۹۸/۰۵/۰۶
#4090

محبوبه سادات حسینی

با سلام خیر تاثیری نداره ولی انچه مسلم است این است که بعد از سن چهل سالگی کم بودن ذخیره تخمدانی کاملا طبیعی و قابل انتظار است.

قرمزی پوست،پوست پوست شدن و سوزش و خارش

پاسخ توسط ربابه غیبی ۱۳۹۸/۰۴/۳۱
#4086

ربابه غیبی

سلام شما احتمالا اگزماى سبوره دارید. اما بهتر است از نزدیک ویزیت شوید

گرفتن پا

پاسخ توسط الهه دولتشاهی ۱۳۹۸/۰۴/۳۰
#4085

الهه دولتشاهی

سلام لطفا سن و داروهای مصرفی خود را ذکر کنید.

آزمایش کلسترول

پاسخ توسط ادمین بهپو ۱۳۹۸/۰۴/۲۴
#4084

ادمین بهپو

سلام. بدون معاینه حضوری و مشاهده شرح حال نمیتوان تصمیم وتشخیصی لحاظ کرد. بهتراست شما با یک پزشک مشورت کنید.