علایم این بیماری در چند مرحله ایجاد می شود:

مرحله اول:

- تب بالا که معمولا بیش از 5 روز طول می کشد

- قرمز شدن شدید چشم ها (ورم ملتحمه ) بدون ترشحات

- بروز جوش های قرمز رنگ (راش) در بدن و در ناحیه تناسلی

- قرمزی، خشکی و ترک خوردن لب ها و ورم و قرمز شدن زبان (زبان توت فرنگی)

- ورم و قرمزی پوست کف دست و کف پا

- ورم غدد لنفاوی گردن و قسمت های دیگر بدن

- کج خلقی

مرحله دوم:

- لایه لایه شدن قسمتی از پوست دست و پا به خصوص نواحی سر انگشتان دست و پا که به صورت صفحات بزرگ جدا می شود

- درد مفاصل

- اسهال

- استفراغ

- درد شکم

مرحله سوم:

در این مرحله از بیماری، علایم به آرامی از فرد دور می شود، مگر آنکه عوارض آن پیشرفت کند.

تذکر: اگر فرزند شما به تبی مبتلا شود که بیش از چهار روز طول بکشد، سریعا باید او را نزد متخصص اطفال ببرید.

لازم به ذکر است که اگر درمان بیماری کاوازاکی طی مدت 15 روز از شروع بیماری انجام بگیرد، تا حد زیادی می توان جلوی آسیب های دائمی این بیماری را گرفت، بنابراین مراجعه به موقع به پزشک ضروری می باشد.

هنوز علت مشخصی برای این بیماری پیدا نشده است. دانشمندان علوم پزشکی بر این باورند که این بیماری مسری نمی باشد و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.

برخی از نظریه هایی که در این خصوص وجود دارد، بیان کننده این است که علت این بیماری می تواند باکتری و یا ویروس باشد، اما اثبات نشده است و ژن های مشخصی در برخی افراد وجود دارند که حساسیت او را به بیماری کاوازاکی افزایش می دهند.

تذکر:متاسفانه به این دلیل که هنوز عامل این بیماری به درستی مشخص نشده است، نمی توان راه مناسبی برای پیشگیری از ابتلا به آن پیشنهاد داد.

معمولا کودکانی که یک بار به این بیماری مبتلا می شوند، نسبت به ابتلای مجدد مصون می شوند.

عوامل خطر ابتلا به این بیماری چه می باشد؟

- سن: کودک زیر پنج سال شانس بالایی برای ابتلا به این بیماری دارد.

- جنسیت: کودکان پسر کمی بیشتر از کودکان دختر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

- نژاد: کودکان آسیایی مانند ژاپن و کره بیشتر در معرض ابتلا به بیماری قرار دارند.

معمولا تشخیص این بیماری، با رد کردن برخی بیماری ها است که علائم مشابه و مشترک دارند، مانند:

- تب مخملک که توسط باکتری استرپتوکوک ایجاد می شود و تب و لرز و گلودرد ایجاد می کند.

- آرتریت رماتوئید نوجوانان

- سندروم شوک سمی

- سرخک

پس از رد بیماری های مشترک، پزشک معاینه بالینی انجام می دهد و یک سری تست های تشخیصی را تجویز می کند مانند:

- آزمایش ادرار

- آزمایش خون

- نوار قلب: تکانه های الکتریکی عضله قلب اندازه گیری می شود، زیرا بیماری کاوازاکی می تواند ریتم قلب را تغییر دهد.

- اکوکاردیوگرام: در این تست از تصاویر سونوگرافی استفاده می شود تا عملکرد قلب مشخص شود و شواهدی مبنی بر عملکرد صحیح عروق کروز قلب به دست آید. در ابتدای این بیماری باید اکوکاردیوگرافی انجام شود و دو ماه بعد تکرار شود. در صورت طبیعی بودن اکوکاردیوگرافی دوم، احتمال بروز مشکل قلبی به علت بیماری کاوازاکی بعید به نظر می رسد.

هدف از درمان اولیه، پایین آوردن تب و التهاب است تا آسیب های وارده کاهش پیدا کند.

گاماگلوبولین: تزریق پروتئین های ایمنی (گاما گلبولین) از طریق رگ (داخل وریدی) خطر ابتلای فرد به مشکلات عروق کرونر را کاهش می دهد.

آسپیرین: مصرف آسپرین، التهاب فرد را کاهش می دهد. همچنین درد و التهاب مفاصل را در فرد کمتر می کند. مصرف آسپرین در کودکان با محدودیت هایی روبرو است، اما معمولا پزشکان برای درمان این بیماری، این دارو را برای کودکان تجویز می کنند.

تذکر: بیماری کاوازاکی اگر تحت درمان قرار نگیرد، معمولا پس از 12 روز بهبود پیدا می کند، اما عوارض قلبی آن ممکن است بعدا بروز پیدا کنند.

تذکر: آنچه در درمان این بیماری مهم است، پیگیری فرد مبتلا پس از بهبودی و درمان است.

والدین باید در نظر داشته باشند که آزمایش هایی را برای بررسی سلامت قلب کودک در فواصل منظم (معمولا شش تا هشت هفته یکبار) پس از شروع بیماری انجام دهند تا در صورت پیشرفت مشکلات قلبی کودک، فورا او را تحت درمان قرار دهند .