چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

• درد قفسه سینه
• درد شدید یا گرفتگی عضلات شکم
• تاری دید
• غش
• گیجی
• سردی و رنگ پریدگی پوست به همراه عرق سرد
• تب بالا و گرفتگی گردن
• مشاهده محتویات مدفوع یا استشمام بوی آن در استفراغ

• حالت تهوع و استفراغ با درد و یا سر درد شدید همراه باشد، مخصوصا اگر چنین سر دردی برایتان بی سابقه بوده است.
• حدود 12 ساعت است که قادر به خوردن یا نوشیدن نیستید، یا کودکانی که حدود هشت ساعت است توان آشامیدن مایعات را ندارند.
• علائم و نشانه های کم آب شدن بدن را داشته باشید (تشنگی مضاعف، دهان خشک، کم شدن دفعات ادرار، ادرار تیره و احساس ضعف، سرگیجه و سبکی سر به هنگام ایستادن)
• استفراغ خونی، سبز یا دارای ذراتی شبیه به دانه های قهوه

• استفراغ در بزگسالان بیش از دو روز و در کودکان زیر 2 سال 24 ساعت و در نوزادان 12 ساعت طول بکشد.
• بیش از یک ماه باشد که فرد دچار حملات تهوع و استفراغ می شود.
• فرد کاهش وزن بی سابقه ای داشته باشد که با استفراغ و حالت تهوع همراه است.

• شیمی درمانی
• گاستروپارزی (عارضه ای که در آن ماهیچه های دیواره معده درست عمل نمی کنند و موجب اختلال در هضم و گوارش می شوند)                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            
• بیهوشی عمومی
• انسداد روده
• بیماری حرکت
• تهوع صبحگاهی
• میگرن
• روتاویروس
• گاسترواِنتریت ویروسی (آنفولانزای معده)
• نوریت وستیبولار

• اختلال مصرف الکل
• آنافیلاکسی (در کودکان)
• بی اشتهایی عصبی
• آپاندیسیت
• سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم
• تومور مغزی (هر دو حالت سرطانی و غیر سرطانی)
• پرخوری عصبی
• کانکاشن
• کوله سیستیت
• کوله سیستیت (التهاب کیسه صفرا)
• سندروم تهوع دوره ای
• افسردگی (اختلال افسردگی اساسی)
• سرگیجه
• کتواسیدوز دیابتی
• عفونت گوش (گوش میانی)
• مسمومیت غذایی
• اختلال اضطراب فراگیر
• بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD)
• فتق هیاتال
• نارسایی قلبی
• سنگ کیسه صفرا
• تب (در کودکان)
• هیدروسفالی (ناهنجاری مادرزادی مغز)
• هایپرپاراتیروئیدیسم (پرکاری پاراتیروئید)
• پرکاری تیروئید
• هیپوپاراتیروئید (کم کاری پاراتیروئید)
• ایسکمی روده
• بزرگ شدن طحال (اسپلنومگالی)
• هماتوم (خونریزی) داخل جمجمه
• درهم رفتگی روده (در کودکان)
• زخم اثنی عشر (التهاب بخش ابتدایی روده کوچک)
• سرطان کبد
• نارسایی کبد
• داروها (مانند آسپرین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، قرص های ضد بارداری خوراکی، دیژیتال ها، نارکوتیک ها و آنتی بیوتیک ها)
• بیماری منیر
• مننژیت
• حساسیت به شیر (در نوزادان و کودکان)
• سرطان پانکراس
• پانکراتیت
• زخم های گوارشی – زخم پپتیک
• سودوتومور مغزی
• تنگی پیلور (در نوزادان)
• اشعه درمانی
• درد های شدید
• صدمات تروماتیک مغزی

• استراحت کنید: ممکن است فعالیت زیاد و استراحت کم، تهوع شما را شدید تر کند.
• آب بنوشید: جرعه های کوچکی از نوشیدنی های ترش یا گازدار خنک و ساده مثل آب، لیموناد یا نوشابه زنجبیلی بنوشید. چای نعناع نیز مفید است.
• از محرک ها و بوهای شدید دوری کنید: غذاهای بودار، ادکلن ، سیگار، فضاهای سربسته شلوغ، گرما، رطوبت، چراغ های چشمک زن و رانندگی  از جمله محرک های تهوع و استفراغ هستند.
• غذاهای ساده و کم ادویه بخورید: با غذاهایی که راحت هضم می شوند مثل ژلاتین، کراکر و نان تست شروع کنید. اگر توان هضم این مواد غذایی را داشتید، می توانید غلات، برنج، میوه و غذاهای پر کربوهیدرات و پر پروتئین یا نمک دار را امتحان کنید. از مواد غذایی چرب و پر ادویه پرهیز کنید. تا شش ساعت بعد از استفراغ از خوردن غذا های سفت پرهیز کنید.
• داروهای بدون نسخه پزشک که برای بیماری حرکت تولید شده اند را مصرف کنید: اگر قصد سفر دارید، دارو هایی مثل درامامین یا مکلیزین به کاهش آشوب معده شما کمک می کنند. برای سفرهای طولانی مثل سفرهای دریایی از پزشک خود بخواهید چسب های ضد تهوع مثل اسکوپولامین تجویز کند.
• اگر تهوع شما ناشی از بارداری است، صبح ها قبل از بیرون آمدن از رختخواب مقداری کراکر (بیسکوئیت ترد) بخورید.