• قرمزی صورت: روزاسه معمولا باعث قرمزی پایدار در بخش مرکزی صورت می شود. رگ های کوچک خون بر روی بینی و گونه ها اغلب متورم شده و به چشم می آیند.
• برآمدگی های قرمز متورم: بسیاری از کسانی که روزاسه دارند بر روی صورتشان برآمدگی هایی ظاهر می شود که شبیه به آکنه است. این برآمدگی ها گاهی محتوی چرک است. فرد ممکن است در پوست خود احساس داغی و حساسیت به لمس کند.
• مشکلات چشم: در حدود نیمی از مبتلایان به روزاسه، علائمی چون خشکی چشم، تحریک و تورم، قرمزی پلک را تجربه می کنند. در برخی افراد، علائم چشمی روزاسه از علائم پوستی سبقت می گیرد.
• بزرگ شدن بینی: در موارد نادر، روزاسه ممکن است باعث ضخیم شدن پوست بینی شده و به بینی شکلی پیازی دهد (رینوفیما). این حالت در مردان بیشتر از زنان دیده می شود.

• غذاها یا نوشیدنی های داغ
• غذاهای ادویه دار
• الکل
• درجه حرارت بالا
• نور خورشید
• استرس، عصبانیت یا خجالت کشیدن
• تمرین های ورزشی دشوار
• حمام یا سونای داغ
• کورتیکواستروئیدها مثل پردنیزون
• داروهایی که باعث گشاد شدن رگ های خونی می شوند مثل برخی داروهای فشار خون

داروها

• آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک های مورد استفاده در روزاسه، اثر ضدالتهابی نیز دارند. آنها به شکل پماد، ژل یا لوسیون برای مالیدن روی پوست یا به شکل قرص های خوراکی هستند. قرص های آنتی بیوتیک معمولا در کوتاه مدت تاثیر بیشتری دارند اما می توانند اثرات جانبی نیز به همراه داشته باشند.
• داروهای آکنه: اگر آنتی بیوتیک ها موثر واقع نشوند، پزشک ممکن است ایزوترتینوئین تجویز کند. این داروی قوی برای درمان آکنه سیستیک شدید بکار می رود اما اغلب در بیماری روزاسه نیز برای از بین بردن ضایعات شبیه به آکنه تجویز می شود. این دارو در دوران بارداری منع مصرف دارد و باعث نقایص جدی در جنین می گردد.
• دوره درمان به نوع و شدت علائم بستگی دارد اما معمولا بعد از یک تا دو ماه بیمار متوجه بهبود علائم خود می گردد. چون علائم ممکن است با توقف داروها مجددا برگردد، درمان طولانی و منظم اغلب ضروری است.

جراحی