فیبریلاسیون دهلیزی

فیبریلاسیون دهلیزیAtrial Fibrillation

تعداد افــراد مبتلا به این بیمــاری 0 تعداد مقالات ثبت شده در رابطه با این بیمــاری 7 تعداد مشــاوره ثبت شده در رابطه با این بیماری 1

فیبریلاسیون دهلیزی ضربان قلب نا منظم و تندی می باشد که می تواند خطر سکته مغزی، نارسایی قلبی و دیگر عارضه های قلبی را در شما افزایش دهد.
در فیبریلاسیون دهلیزی دو حفره فوقانی قلب (دهلیز) ضربان نا منظمی دارند – بدون هماهنگی با حفره های تحتانی قلب (بطنهای قلبی).
علائم فیبریلاسیون دهلیزی اغلب شامل تپش قلب سریع و نا منظم، تنگی نفس، ضعف و ناتوانی است. مراحل فیبریلاسیون دهلیزی می تواند کوتاه مدت و گذرا باشد و یا ممکن است مبتلا به فیبریلاسیون پیشرفته باشید که علائم آن پایدار است و نیاز به درمان داشته باشید. با وجود اینکه فیبریلاسیون دهلیزی به خودی خود مرگ آور نیست، با این حال وضعیت خطرناکی است که گاهی اوقات نیازمند اقدامات فوری درمانی است.
این شرایط می تواند موجب بروز عوارضی شود. فیبریلاسیون دهلیزی می تواند سبب لخته شدن خون در قلب شود که ممکن است دیگر اعضای بدن را نیز درگیر کرده و موجب انسداد خون رسانی به دیگر بافت ها ( ایسکمی ) بشود.
روش های درمانی فیبریلاسیون دهلیزی شامل درمان های داروئی و دیگر اقدامات درمانی به منظور تلاش در جهت اصلاح سیستم الکتریکی ( هدایتی ) قلب می باشد.

برخی افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هیچ گونه علائمی ندارند و نسبت به شرایط قلبی خود ناآگاهند تا زمانیکه طی معاینات جسمانی پی به وجود این عارضه می برند. افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی ممکن است علائم و نشانه های زیر را تجربه کنند:

تپش قلب، احساس ضربان قلب نامنظم و تند یا لرزش در قفسه سینه
ضعف و ناتوانی
کاهش توانایی ورزش کردن
خستگی
سبکی سر
سرگیجه
گیجی
تنگی نفس
درد یا فشار در قفسه سینه

انواع مختلف فیبریلاسیون دهلیزی

گاه به گاه. که این مورد فیبریلاسیون دهلیزی حمله ای (پاروکسیمال) نام دارد. ممکن است علائم شما ظاهر و سپس ناپدید شوند؛ به این صورت که بین چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد و سپس خود به خود متوقف می شود.
پایدار. در این نوع از فیبریلاسیون دهلیزی ضربان قلب خود به خود به ریتم طبیعی خود باز نمی گردد. اگر به فیبریلاسیون دهلیزی پایدار مبتلا هستید، نیازمند درمان هایی از جمله شوک الکتریکی (شوک درمانی) و دارو درمانی با هدف بازگرداندن ضربان قلب به حالت طبیعی خود می باشید.
پایدار طولانی مدت. این نوع از فیبریلاسیون دهلیزی مستمر است و بیش از 12 ماه به طول می انجامد.
دائم. در این نوع از فیبریلاسیون دهلیزی، ضربان قلب غیر طبیعی را نمی توان به حالت اولیه و منظم خود بازگرداند. شما به صورت دائم مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هستید و اغلب اوقات برای کنترل ضربان قلبتان نیاز به مصرف دارو دارید.

عوارض فیبریلاسیون دهلیزی

گاهی اوقات فیبریلاسیون دهلیزی عوارض زیر را به دنبال دارد:

سکته مغزی
نارسایی قلبی

فیبریلاسیون دهلیزی ضربان قلب نامنظم و اغلب تند می باشد و زمانی که دو حفره فوقانی قلب ( دهلیز ) سیگنال های الکتریکی نا منظمی را تجربه می کنند، رخ می دهد.
در فیبریلاسیون دهلیزی دو حفره فوقانی قلب (دهلیز) سیگنال های الکتریکی نا منظمی را تجربه می کنند. در نتیجه دچار ارتعاش می شوند. گره دهلیزی بطنی – ارتباط الکتریکی بین دهلیز و بطن ها – با ضربان های نا گهانی که سعی بر عبور از بطن ها دارند بمباران می شود.
به علاوه بطن ها نیز به سرعت می تپند، اما نه به سرعت دهلیز، و نه همان طور که ضربان ها از آنها عبور می کنند. علت این است که گره دهلیزی بطنی (AV node) شبیه به یک بزرگراه روی سطح شیبدار است که اتومبیل های بسیاری می توانند همزمان از آن عبورکنند.
در نتیجه ضربان قلب سریع و نا منظم می شود. ضربان قلب در فیبریلاسیون دهلیزی بین 100 تا 175 بار در دقیقه متغیر است. بازه طبیعی ضربان قلب بین 60 تا 100 بار در دقیقه می باشد.

دلایل احتمالی ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی

غیرعادی بودن و آسیب دیدگی ساختمان قلب متداول ترین دلیل ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی است. دلایل ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی شامل موارد زیر است:

فشارخون بالا
حملات قلبی
بیماری عروق کرونر
نارسایی دریچه های قلب
نارسایی قلبی مادرزادی
پرکاری غده تیروئید و دیگر ناهماهنگی های متابولیکی
استفاده از محرک هایی همچون داروها، کافئین، دخانیات و الکل
سندرم سینوس بیمار( اختلال عملکرد گره سینوسی دهلیزی)
بیماری های ریه
سابقه جراحی قلب
عفونت ویروسی
استرس ناشی از پنومونی، عمل جراحی و دیگر بیماری ها
آپنه خواب ( اختلال تنفسی هنگام خواب )

با این حال برخی افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هیچ نوع بیماری یا نارسایی قلبی ندارند، که این شرایط فیبریلاسیون دهلیزی مجزا (Lon AF) نامیده می شود. در این نوع فیبریلاسیون علت ابتلا مشخص نیست و عوارض جدی به ندرت مشاهده می شود.

فلوتر دهلیزی

فلوتر دهلیزی شبیه به فیبریلاسیون دهلیزی است، اما ضربان دهلیزی سازمان یافته تر و منظم تر از الگوهای غیر طبیعی رایج در فیبریلاسیون دهلیزی است. گاهی اوقات ممکن است مبتلا به فلوتر دهلیزی شوید که به سمت ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی پیش می رود و گاهی این وضعیت بالعکس اتفاق می افتد.
عوامل خطر، علائم و دلایل بروز فلوتر دهلیزی شبیه به فیبریلاسیون دهلیزی است. برای مثال، سکته مغزی یک نگرانی شایع در افراد مبتلا به فلوتر دهلیزی است. فلوتر دهلیزی هم مانند فیبریلاسیون دهلیزی اگر به درستی درمان شود تهدیدی برای زندگی به حساب نمی آید.

عوامل خطر

عوامل مشخصی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی پیشرفته را در شما افزایش دهد و شامل موارد زیر است:

سن. هرچه سن شما بالاتر باشد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی پیشرفته هستید.
بیماری های قلبی. فرد مبتلا به بیماری قلبی – مانند نارسایی های دریچه قلب و یا جراحی قلب – در معرض افزایش خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی است.
فشارخون بالا. داشتن فشار خون بالا، به ویژه اگر با تغییرات سبک زندگی و یا مصرف دارو به خوبی کنترل نشود می تواند خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش دهد.
دیگر بیماری های مزمن. افراد مبتلا به بیماری های مزمن از جمله بیماری های تیروئیدی، آپنه خواب، سندرم متابولیکی، دیابت، بیماری های مزمن کلیوی و یا بیماری ریوی خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی در آن ها بیشتر است.
مصرف الکل. برای برخی افراد، مصرف الکل می تواند عاملی جهت ابتلا به نوعی از فیبریلاسیون باشد. زیاده روی در مصرف الکل حتی می تواند خطر ابتلا را نیز بیشتر کند.
اضافه وزن. افراد چاق بیشتر در معرض ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی پیشرفته اند.
سابقه خانوادگی. احتمال خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی در برخی افراد با سابقه خانوادگی وجود دارد.

پزشکان ممکن است جهت تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی، علائم و نشانه های این بیماری و سابقه خانوادگی را در شما بررسی کرده و به معاینات جسمانی روی بیاورند. همچنین احتمال دارد جهت تشخیص این بیماری آزمایشات متعددی را برایتان تجویز کنند، از جمله:

الکتروکاردیوگرام (ECG)
هولتر مانیتور قلب ( جهت ثبت فعالیت الکتریکی قلب )
اکوکاردیوگرام
آزمایش خون
تست ورزش
تصویربرداری از قفسه سینه

انتخاب مناسب ترین روش درمانی فیبریلاسیون دهلیزی به مدت زمان ابتلا به این بیماری، اینکه چقدر علائم آن آزاردهنده اند و علت اصلی ابتلای شما به فیبریلاسیون دهلیزی بستگی دارد. به طور کلی، اهداف اصلی درمان فیبریلاسیون دهلیزی شامل موارد زیر است:

بازگرداندن ضربان یا کنترل آن
جلوگیری از لخته شدن خون
کاهش خطر سکته مغزی

راهکار انتخابی شما و پزشک معالجتان به عوامل گوناگونی بستگی دارد، از جمله اینکه آیا شما مشکلات قلبی دیگری دارید و آیا به منظور کنترل ضربان قلب قادر به مصرف دارو هستید. در برخی موارد ممکن است نیاز به معالجاتی باشد از جمله به کاربردن روش های درمانی ، مانند استفاده از کاتتر و یا عمل جراحی.
در برخی افراد شرایط خاص و مشخصی همچون اختلال تیروئیدی می تواند سبب ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی شود. درمان چنین بیماری هایی که سبب ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی شده می تواند به بهبود مشکلات مربوط به ضربان قلب نیز کمک کند. اگر علائم بیماری آزاردهنده اند و یا در اولین مرحله از فیبریلاسیون دهلیزی هستید، پزشکتان سعی می کند ریتم قلب را ریست یا دوباره تنظیم کند.

بازگرداندن ضربان طبیعی قلب

در درمان فیبریلاسیون دهلیزی به صورت ایده آل، ضربان قلب باید به ریتم طبیعی خود باز گردد. به منظور بهبود وضعیت شما، پزشکان با استفاده از شوک کاردیوورژن ( شوک هماهنگ قلبی ) و با درنظر گرفتن علت اصلی ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی و مدت زمان ابتلا به آن، قادر به بازگرداندن ضربان قلب به وضعیت منظم ( ریتم سینوسی ) خود هستند.
کاردیوورژن را می توان به دو روش زیر انجام داد:

کاردیوورژن الکتریکی. در این روش به طور خلاصه، یک شوک الکتریکی از طریق پدهای الکتریکی که روی قفسه سینه قرار می گیرد به قلب شما وارد می شود. این شوک برای لحظه ای ( مدت زمان کوتاهی ) فعالیت الکتریکی قلب را متوقف می کند.
هنگامی که قلب کار خود را دوباره آغاز کند، این امیدواری وجود دارد که به ریتم طبیعی خود بازگردد. این اقدام زمانی که آرام هستید انجام می گیرد، درنتیجه شما نباید این شوک الکتریکی را احساس کنید. البته امکان دارد پزشک معالج جهت کمک به بازگرداندن ریتم سینوسی طبیعی قلب به حالت سابق برایتان دارو ( داروهای ضد آریتمی ) تجویز کند.
کاردیوورژن با مصرف دارو. در این نوع از کاردیوورژن، با مصرف داروهایی با عنوان داروهای ضد آریتمی به بازگرداندن ضربان قلب به حالت طبیعی سابق کمک می شود. بسته به شرایط قلبی شما، این احتمال وجود دارد که پزشک معالج داروهای تزریقی و یا خوراکی را جهت بازگرداندن ضربان قلب به ریتم طبیعی خود تجویز کند.

این روش در بیمارستان و با نظارت مستمر بر ضربان قلب صورت می گیرد. در صورتی که ضربان قلبتان به حالت طبیعی خود بازگردد، ممکن است پزشک معالج داروهای ضد آریتمی و دیگر داروهای مشابه را جهت جلوگیری از ابتلای مجدد به فیبریلاسیون دهلیزی تجویز کند.
امکان دارد پزشک معالج، پیش از انجام کاردیوورژن مصرف داروی رقیق کننده خون همچون وارفارین را به مدت چند هفته جهت جلوگیری از لخته شدن خون و سکته مغزی تجویز کند. گذشته از اینکه این مرحله از فیبریلاسیون دهلیزی کمتر از 48 ساعت طول می کشد، پس از کاردیوورژن لازم است که برای مدت زمان حداقل 4 هفته به منظور جلوگیری از لخته شدن خون، حتی پس از اینکه قلب به ضربان طبیعی خود بازگشت، داروی وارفارین مصرف شود.
همچنین این احتمال وجود دارد که پیش از کاردیوورژن نیاز باشد، تست ترانس ازوفاژیال اکوکاردیوگرافی – که در صورت وجود لخته خون در قلب، پزشک متوجه آن می شود – انجام دهید.

پایدار نگه داشتن ضربان طبیعی قلب

پس از کاردیوورژن الکتریکی، پزشک معالج به منظور جلوگیری از ابتلا به انواع دیگر فیبریلاسیون در آینده، داروهای ضد آریتمی تجویز کند. این داروها می تواند شامل:

دوفتیلید
فلکائینید
پروپافنون
آمیودارون
سوتالول

اگرچه این داروها ضربان طبیعی قلب را حفظ می کنند، اما می توانند عوارض جانبی هم به همراه داشته باشند، از جمله:

حالت تهوع
سرگیجه
خستگی مفرط

به ندرت پیش می آید که این داروها سبب آریتمی بطنی ( بی نظمی در ضربان قلب ) شوند – اختلالات ریتمی تهدیدکننده از حفره های تحتانی ( بطن های قلبی ) ناشی می شوند. ممکن است این داروها برای مدت زمانی نا مشخص مورد نیاز باشند. حتی با مصرف دارو نیز احتمال ابتلا به نوع دیگری از فیبریلاسیون دهلیزی وجود دارد.

کنترل ضربان قلب

ممکن است به منظور کنترل ضربان قلب، و بازگشت آن به ریتم طبیعی برای شما مصرف دارو تجویز شود. این کارممکن است با مصرف چند دارو انجام شود.
مصرف داروی دیگوکسین می تواند در زمان استراحت ضربان قلب را کنترل کند، اما در زمان فعالیت به همان اندازه موثر نیست. اکثر مبتلایان به مصرف داروی بیشتر یا جایگزین از جمله داروهای مسدودکننده کانال کلسیم یا بتابلاکر نیاز پیدا می کنند.
بتا بلاکر دارای اثرات جانبی از جمله فشارخون بسیار پایین است. مسدودکننده کانال کلسیم نیز می تواند اثرات جانبی داشته باشد و حتی ممکن است در صورت داشتن نارسایی قلبی یا فشارخون پایین نیاز باشد از مصرف آن پرهیز کنید.

کاتتر و روش های جراحی

گاهی اوقات دارودرمانی یا کاردیوورژن در کنترل فیبریلاسیون دهلیزی کارساز نیست. در این گونه موارد احتمال دارد پزشک معالجتان تخریب قسمتی از بافت قلب که موجب به وجود آمدن سیگنال های الکتریکی نامنظم می شود را توصیه کند و ریتم طبیعی را به قلب شما بازگرداند. بدین منظور روش های زیر انجام می پذیرد:

کاتتر ابلیشن
روش جراحی Maze
ابلیشن گره دهلیزی بطنی

پیشگیری از لخته شدن خون

اغلب افراد مبتلا به فیریلاسیون دهلیزی یا کسانی که تحت درمان های مشخص فیبریلاسیون دهلیزی هستند به صورت ویژه در معرض لخته شدن خون که منجر به سکته مغزی می شود، هستند. در صورتی که فرد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی همزمان دچار ناراحتی قلبی باشد این خطر افزایش می یابد.

داروهای ضد انعقاد خون

پزشکان ممکن است داروهای رقیق کننده ( داروهای ضد آریتمی ) زیر را توصیه کنند:

وارفارین
داروهای ضد انعقادی جدید. چند داروهای رقیق کننده خون جدیدتر هم اکنون در دسترس اند. زمان عملکرد این داروها کوتاهتر از وارفارین است و نیاز به مانیتور بیمار نیست. همچنین این داروها برای افرادی که دریچه قلب مکانیکی دارند توصیه نمی شود. بسیار مهم است که این داروها دقیقا طبق دستور تجویز شده پزشک مصرف شوند.
دابی گاتران داروی ضد انعقادی و موثرتر از وارفارین است که جهت پیشگیری از لخته شدن خون که منجر به سکته مغزی می شود به کار می رود، همچنین برای اطمینان از دوز مناسب مصرف آن نیازی به آزمایش خون نیست.
ریواروکسابان داروی ضد انعقادی دیگری است که جهت پیشگیری از سکته مغزی استفاده می شود و تاثیری مشابه وارفارین دارد. این دارو روزی یکبار مصرف می شود. شبیه دیگر داروهای ضد انعقادی در مصرف دوز تجویز شده این دارو توسط پزشک دقت کنید و بدون مشورت پزشکتان مصرف آن را قطع نکنید.
اپیکسابان داروی ضد انعقادی دیگری است که همانند وارفارین به منظور پیشگیری از سکته مغزی به کار می رود.

بستن آپانداژ دهلیز چپ

این احتمال وجود دارد که پزشک معالجتان روشی به نام بستن آپانداژ دهلیز چپ را نیز توصیه کند.
در این روش پزشک یک کاتتر را داخل رگ پا کرده و آن را به طرف حفره فوقانی سمت راست قلب ( دهلیز راست ) هدایت می کند. پزشک سپس حفره ای را در دیواره ی بین دو حفره فوقانی قلب ایجاد کرده و کاتتر را به سمت حفره فوقانی سمت چپ قلب ( دهلیز چپ ) هدایت می کند. سپس ابزاری با عنوان ابزار بستن آپانداژ دهلیز چپ به منظور بستن آپانداژ دهلیز چپ داخل کاتتر می شود.
این روش ممکن است خطر لخته شدن خون در افراد خاصی که مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هستند را کاهش دهد، چون بسیاری از لخته خون ها که در فیبریلاسیون دهلیزی اتفاق می افتد در آپانداژ دهلیز چپ تشکیل می گردد. داوطلبان این روش افرادی هستند که مشکلات دریچه قلب ندارند، کسانی که خطر لخته شدن خون و خونریزی بالایی دارند و نیز کسانی که قادر به استفاده از داروهای ضد انعقادی نیستند و یا در درمانشان اثرگذار نیست. پزشک شرایط شما را ارزیابی کرده و معین می کند که آیا شما داوطلب مناسبی برای این روش هستید؟
بسیاری از افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هستند که حتی خودشان از آن آگاهی ندارند – بنابراین ممکن است نیاز باشد که حتی پس از بازگشت ضربان قلب به ریتم طبیعی مادام العمر داروهای ضد انعقادی را مصرف کنند.

سبک زندگی و درمان های خانگی

ممکن است که به منظور بهبود سلامت کلی قلبتان، به ویژه برای پیشگیری یا درمان شرایطی از جمله فشارخون بالا و بیماری قلبی نیازباشد که تغییراتی در سبک زندگیتان ایجاد کنید. امکان دارد که پزشک معالج تغییرات گوناگونی را در سبک زندگی به شما توصیه کند، از جمله:

مصرف غذاهای سالم و مناسب برای قلب
ورزش منظم
اجتناب از مصرف سیگار
ثابت نگه داشتن وزن مناسب
کنترل فشارخون و سطح کلسترول
اعتدال در مصرف الکل
پیگیری مراقبت درمانی

پیشگیری

انتخاب سبک زندگی مناسب برای سلامت قلب بسیار با اهمیت است و موجب کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی می شود. سبک زندگی سالم شامل موارد زیر است:

استفاده از رژیم غذایی مناسب برای سلامت قلب
افزایش فعالیت های جسمانی
پرهیز از دخانیات
ثابت نگه داشتن وزن مناسب
محدود کردن و یا پرهیز از مصرف کافئین و الکل
کاهش استرس، استرس شدید و عصبانیت موجب بروز مشکلاتی در ضربان قلب می شود.
احتیاط در مصرف دارو بدون تجویز پزشک، چرا که برخی از داروهای سرفه و سرماخوردگی دربردارنده تحریک کننده هایی اند که ممکن است ضربان قلب را بالا ببرند.

پزشکان زیر در درمان این بیماری می توانند کمکتان کنند

دکتر بهرام پیشگومتخصص بیماریهای قلب و عروق

مشاهده پروفایل پزشک

دکتر حمید رضا تقی پورفوق تخصص جراحی قلب

مشاهده پروفایل پزشک

ثبت مشاوره

مقاله های مرتبط با این بیمارینمایش آرشیو

تند تر پیاده روی کنید تا عمرتان درازتر شود۱۳۹۷/۰۳/۱۲
راه رفتن با سرعت معمولی در مقایسه با راه رفتن با سرعت پایین، با 20 درصد کاهش در ریسک درگیری با همه علل مرگ‌ومیر همراه است. این درحالی‌ است که راه رفتن سریع با کاهش 24 درصدی این ریسک، موثرتر قلمداد می‌شود.
تنهایی شانس مرگ را دو برابر می کند۱۳۹۷/۰۳/۲۱
نتایج مطالعه‌ای که اخیرا در کنگره سالانه انجمن قلب و عروق اروپا ارایه شده است نشان می دهد تنهایی ممکن است خطر مرگ فرد از بیماری های قلبی عروقی را دو برابر کند.
خطر برخی از داروهای سرماخوردگی برای سلامت قلب۱۳۹۷/۱۱/۰۳
افراد مبتلا به فشار خون بالای کنترل نشده یا بیماری‌های قلبی باید از مصرف داروهای ضد احتقان خوراکی خودداری کنند. همچنین مصرف این نوع داروها در عموم مردم یا افرادی که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی در آنان پایین است باید با مشورت پزشک انجام شود.
دیابت و خطر 5 برابری افزایش نارسایی قلبی۱۳۹۶/۱۰/۱۹
محققان دانشگاه آیوا براین باورند که چربی زیاد در قلب یک ویژگی شایع در دیابت و چاقی است و می‌تواند خطر نارسایی‌ قلبی را در افراد مبتلا به دیابت دو تا پنج برابر افزایش دهد.
مصرف مستمر گوشت قرمز، عامل بیماری قلبی۱۳۹۷/۰۹/۲۶
مصرف گوشت قرمز میزان ترکیب شیمیایی تری متیل آمین ان اکسید –TAMO- را در بدن تا سه برابر افزایش می دهد. این ماده شیمیایی که در معده انسان وجود دارد، با بیماری های قلبی مرتبط است.

ورود به حساب کاربری