• تندرنس (حساسیت به لمس) ماهیچه ها یا مفاصل درگیر
• درد در مفاصل یا عضلات درگیر
• احساس ضربان در منطقه ای که تحت تاثیر قرار دارد
• احساس سوزن سوزن شدن در ناحیه مورد نظر (به خصوص در ناحیه دست و بازو)
• از دست دادن حس
• از دست دادن توانایی و قدرت بدنی

• استفاده بیش از اندازه از ماهیچه ای خاص و یا گروهی از عضلات
• استفاده از تجهیزات ارتعاشی
• کار در دمای پایین
• حالت بد بدن یا محیط کار غیرارگونومی
• فعالیت هایی که با زور و قدرت فراوان انجام می شوند
• قرار گیری در یک وضعیت برای زمان طولانی
• اعمال فشار مستقیم روی ناحیه ای خاص
• حمل بار های سنگین
• افزایش استرس های روانی در وخیم تر شدن RSI موثر است
• خستگی مفرط

نوع یک

نوع دو

مثالهایی از آسیب فشار تکراری

• ادم (تورم): پر شدن یا احتباس حفرات یک بافت بدن، از مایعات.
• تندینوسیس: انحطاط سلولی کلاژن موجود در تاندون به علت استفاده بیش از حد از آن (با تاندونیت فرق می کند).
• سندروم تونل کارپال: فشار دردناک عصب مدیان در مچ دست
• بیماری رینود: کاهش جریان خون به سمت انگشتان دست یا پا به هنگام سرما یا استرس. کار با وسایل ارتعاشی مثل مته دستی یکی از عوامل ابتلا به این حالت است.
• سندرم تونل کوبیتال: فشار روی عصب اولنا در ناحیه استخوان آرنج. این وضعیت می تواند بر اثر فشارهای ممتد و یا تکرار شونده در ناحیه مذکور، و یا بر اثر کشش عصب مورد نظر برای مدت طولانی، بروز کند.
• سندرم دکوروان: عارضه ای دردناک به دلیل التهاب غلاف دربرگیرنده دو تاندون حرکت‌دهنده انگشت شست که معمولا بر اثر استفاده بیش از اندازه مچ دست پدید می آید.
• سندرم خروجی قفسه سینه: وضعیتی که عروق خون رسان یا اعصاب، بین استخوان ترقوه و دنده اول گیر می کنند. اکثرا افرادی را درگیر می کند که دارای مشاغلی هستند که به طور شدیدی اندام های فوقانی خود را برای مقاومت در برابر نیرویی، استفاده می کنند.
• سندرم تقاطع: التهاب دردناک یک ماهیچه در ناحیه ساعد، به سبب خم و باز شدن مکرر مچ. وزنه برداران، قایق رانان، تنیسورها، سوارکاران و اسکی بازان از جمله افراد مستعد این بیماری هستند.
• بیماری دوپویترن: کلفت شدن بافت عمقی کف دست و انگشتان، که در صورت عدم درمان، به خم شدن دائمی انگشتان منجر می شود. بیشتر کاربران وسایل ارتعاشی در معرض خطر این بیماری هستند.
• سندرم روتاتور کاف: آسیب دیدن هریک از تاندون های نگهدارنده مفصل شانه، که معمولا در محیط کار بر اثر انجام بیش از حد فعالیت های طولانی مدت پدید می آید.
• اپی کندیلیت داخلی: این بیماری که با نام عارضه آرنج گلف بازان نیز شناخته می شود، معمولا بخش داخلی پایین بازو، نزدیک آرنج را درگیر می کند. انجام حرفه ای و سنگین ورزشی خاص و یا حرکات پیچشی مکرر می تواند منجر به این بیماری شود.
• اپی کندیلیت جانبی: که به نام عارضه آرنج تنیس بازان نیز نامیده می شود، بخش خارجی آرنج را تحت تاثیر قرار می دهد.
• تنوسینوویت: به آن انگشت ماشه ای نیز می گویند. در این بیماری، انگشت در حالت خمیده گیر می کند و اگر فرد بخواهد انگشت خود را صاف کند با جهشی بشکن مانند دوباره به همان حالت باز می گردد، این اختلال به نام التهاب تاندون پیامکی نیز شناخته می شود.
• سندرم تونل رادیال: درد مبهمی که بخش فوقانی ساعد را در بر می گیرد. این امر می تواند به دلیل استفاده بیش از حد از بازوها برای هل دادن یا کشیدن یا استفاده بیش از حد از دست و مچ باشد که ممکن است به اعصاب آسیب زده و موجب درد شوند.

• درمان دارویی: مسکن های ضد التهابی (آسپرین یا ایبوپروفن)، شل کننده های عضلات، قرص های ضدافسردگی و خواب آور (اگر خواب بیمار دچار اشکال شده باشد)
• سرما و گرما درمانی
• فیزیوتراپی: شامل دستگاه ها و ورزش درمانی
• تزریق استروئید: درصورت وجود التهاب در عضوی از بدن به دلیل بیماری خاص
• جراحی

پیشگیری از آسیب فشار تکراری

• استراحت کنید: در فواصل معین و منظم کاری، به خودتان استراحت بدهید. اگر با کامپیوتر کار می کنید ممکن است فراموش کنید از پای آن بلند شوید! پیشنهاد می کنیم ساعت خود را روی زنگ هشدار بگذارید تا به شما یادآوری کند وقت استراحت است.
• بایستید: فراموش نکنید هر از گاهی از جای خود بلند شده و چند حرکت کششی انجام دهید.
• به چشم ها استراحت بدهید: هر از چند گاهی با خیره شدن به دوردست ها به عضلات چشم فرصت استراحت بدهید.
• به سلامت عمومی بدن اهمیت بدهید: غذای سالم بخورید، ورزش کنید و سیگار نکشید تا جریان خون کاهش نیابد.

پیشگیری از ابتلا به آسیب فشار تکراری ناشی از کار های اداری

• ارگونومی: از این که میز، صندلی و صفحه کامپیوتر در راستای بدن شما و با ارگونومی مناسب قرار گرفته است، اطمینان یابید. معمولا برای کارمندان دستور العمل های اداری در دسترس قرار داده می شود.
• حالت صحیح بدن: قوز نکنید. گوش ها و کمر شما باید با لگنتان در یک راستا باشند.
• مچ ها: انگشتان، مچ ها و بازوها در حال تایپ باید در راستای مناسب باشند تا از خمیدگی مچ ها جلوگیری شود.
• تایپ کردن: از زدن ضربه های محکم به دکمه ها در حین تایپ خودداری کنید. در صورت امکان از روش تایپ لمسی استفاده کنید. با این روش نیازی به نگاه کردن به کیبورد و پایین انداختن سر خود ندارید، همچنین هر انگشتی سهمی کافی از فشار وارده به دکمه ها را خواهد داشت. استفاده از نرم افزارهای تبدیل کننده صوت به متن نیز می تواند کمک شایانی به کاهش عمل تایپ بکند.
• شورت کات ها: برای کاهش عمل تایپ کردن یا استفاده از موس سعی کنید از میان برهای کیبورد کمک بگیرید. مثلا دکمه کنترل+ C بجای عمل کپی کردن با موس.
• موس: موس را محکم نگیرید. با کم کردن سرعت موس می توانید فشار وارده روی ماهیچه های دست را کاهش دهید.
• دما: از اینکه دمای محیط کارتان مناسب است اطمینان حاصل کنید.
• تلفن: اگر برای شما استفاده از تلفن امری رایج است، بهتر است از هدست استفاده کنید، به جای اینکه گوشی را بین سر و شانه خود نگه دارید.
• RSI ها قرن هاست که ما را دچار درد و سختی کرده اند و احتمالا قرن های آتی نیز افراد بیشتری به این درد ها مبتلا خواهند گشت، اما با پیشرفت علم و دانش در امر تشخیص و مراقبت، خطرات این اختلالات رفته رفته رو به افول است.