• قاعدگی های نامنظم
• خشکی واژن
• گر گرفتگی
• تعریق شبانه
• مشکلات خواب
• تغییر خلق و خو
• افزایش وزن و کاهش سرعت متابولیسم در بدن
• نازک شدن موها و خشکی پوست
• کاهش بافت پستان

کی به دکتر مراجعه کنیم؟

• کاهش طبیعی هورمون های جنسی: با رسیدن به دهه 30 زندگی، تخمدان ها استروژن و پروژسترون کمتری می سازند (هورمون های مسوول عادت ماهیانه) و باروری کاهش می یابد.

• هیسترکتومی: در هیسترکتومی جزئی، رحم خارج می شود اما تخمدان ها باقی می مانند. این کار باعث یائسگی نمی شود اگرچه دیگر عادت ماهیانه اتفاق نمی افتد اما تخمدان ها همچنان تخمک آزاد کرده و استروژن و پروژسترون تولید می کنند.

• شیمی درمانی و پرتودرمانی: این درمان های ضد سرطان می تواند باعث یائسگی شود و علائمی مثل گر گرفتگی در طول درمان یا مدت کوتاهی پس از آن بروز کند. توقف عادت ماهیانه (و بارداری) به دنبال شیمی درمانی همیشه دائمی نیست، بنابراین اقدامات کنترل زاد و ولد باید مد نظر قرار گیرد.
• نارسایی اولیه تخمدان: در حدود یک درصد از زنان قبل از سن 40 سالگی یائسه می شوند (یائسگی زودرس). یائسگی ممکن است در نتیجه نارسایی اولیه تخمدان باشد؛ زمانیکه تخمدان ها نمی توانند سطوح نرمال هورمونهای جنسی را تولید کنند که علت آن عوامل ژنتیکی یا خودایمنی است. اما اغلب دلیل مشخصی برای این حالت پیدا نمی شود. برای این گروه از زنان حداقل تا رسیدن به سن طبیعی یائسگی، معمولا هورمون درمانی تجویز می شود تا مغز، قلب و استخوان ها از عوارض یائسگی در امان باشند.

• درمان هورمونی: درمان استروژنی به مراتب، کارامدترین انتخاب درمانی برای کاهش گرگرفتگی است. ممکن است پزشک با توجه به سابقه پزشکی شما و خانواده تان، استروژن را در کم ترین دوز مورد نیاز تجویز نماید تا علائم تسکین یابد. اگر رحم خود را بر نداشته اید، علاوه بر استروژن به پروژسترون نیز نیازمندید. استروژن از کاهش ذخایر استخوان جلوگیری می کند. شروع هورمون درمانی تا پنج سال بعد از آخرین دوره قاعدگی می تواند برای قلب نیز مفید باشد.
• استروژن واژینال: برای تسکین خشکی واژن، می توان با استفاده از قرص، حلقه یا کرم واژینال، مستقیما استروژن را از طریق واژن هدایت کرد. این روش درمانی مقدار کمی استروژن آزاد می کند که توسط بافت واژن جذب می شود. این روش می تواند به تخفیف علائمی چون خشکی واژن، درد و ناراحتی به هنگام ارتباط جنسی و برخی مشکلات ادراری کمک نماید.
• دارو های ضد افسردگی با دوز پایین: داروهای ضد افسردگی خاصی از دسته مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs) می توانند گرگرفتگی ناشی از یائسگی را کاهش دهند. داروی ضد افسردگی با دوز پایین جهت کنترل گرگرفتگی، برای زنانی که به سبب حفظ سلامتی نمی توانند استروژن دریافت کنند یا برای بانوانی که به دلیل اختلالات خلقی نیاز به ضد افسردگی دارند، مفید می باشد.
• گاباپنتین (نورونتین): تاثیرگاباپنتین در درمان تشنج تایید شده است، البته این تاثیرات در کمک به کاهش گرگرفتگی نیز مثبت نشان داده است. این دارو در افرادی که نمی توانند از استروژن درمانی استفاده کنند و همچنین زنانی که مبتلا به میگرن هستند، مورد استفاده قرار می گیرد.
• داروهای پیشگیری یا درمان پوکی استخوان: پزشکان با توجه به نیازهای فردی، ممکن است داروهایی جهت پیشگیری یا درمان پوکی استخوان تجویز نمایند. داروهای زیادی برای کاهش خطر شکستگی استخوان و یا از دست دادن ذخایر استخوانی موجود می باشد.

سبک زندگی و مراقبت در خانه

• خنک کردن گرگرفتگی: لباس نازک بپوشید، یک لیوان آب خنک بنوشید و یا به محل خنکتری بروید. سعی کنید چیزی که باعث شروع گرگرفتگی در شما می شود را پیدا کنید. برای بسیاری از زنان این حالت با خوردن نوشیدنی های داغ، کافئین، غذای پر ادویه، الکل، استرس، هوای گرم یا حتی اتاق گرم بروز می کند.
• ناراحتی واژن را کاهش دهید: از داروهای بدون نسخه پزشک مانند روغن های واژینال بر پایه آب (ژل k-y آستروگلاید و غیره) یا مرطوب کننده ها استفاده کنید. محصولات بدون گلیسیرین را انتخاب کنید، زیرا گلیسیرین در برخی از زنانی که به این ماده شیمیایی حساسیت دارند موجب تحریک و سوزش می شود. تداوم فعالیت های جنسی نیز به افزایش جریان خون در واژن کمک می کند.
• به قدر کافی بخوابید: از مصرف کافئین اجتناب کنید، زیرا خوابیدن را دشوار می کند، همچنین از مصرف زیاد الکل پرهیز کنید چرا که خواب را مختل می کند. در طول روز ورزش کنید، البته نه بلافاصله قبل از خواب. اگر گرگرفتگی مزاحم خواب شما می شود، باید قبل از خواب، آن را تحت کنترل درآورید.
• تکنیک های تمدد اعصاب را تمرین کنید: روش هایی چون تنفس عمیق، تنظیم نفس، تصورات هدایت شده، ماساژ و آرام کردن تدریجی ماهیچه ها، می تواند به تسکین نشانه های یائسگی کمک شایانی بنماید.
• می توانید این تمرینات آرامش را در بسیاری از کتاب ها، سی دی ها و آموزش های آنلاین پیدا کنید.
• عضله لگن خاصره را تقویت کنید: تمرینات ماهیچه کف لگن که به نام ورزش های کگل نامیده می شود، می تواند بعضی از اشکال بی اختیاری ادرار را بهبود بخشد.
• رژیم غذایی متعادلی داشته باشید: رژیم غذایی شما باید شامل انواع میوه ها، سبزیجات و غلات سبوس دار باشد. روغن، شکر و چربی های اشباع شده را محدود کنید. در صورت نیاز به ویتامین دی یا کلسیم برای نیاز روزانه خود، آن ها را تهیه فرمایید.