تصورات غلط درباره بیماری اوتیسم

باوجود دانش و اطلاعات زیاد در مورد بیماری اوتیسم همچنان تصورات غلطی در مورد بیماری اوتیسم وجود دارد که در این مقاله به 6 مورد از تصورهای غلط مرسوم اشاره و حقایق پشت این تصورهای غلط را بیان می‌کنیم.

اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصبی توسعه یافته است که توانایی کودک برای ارتباط و تعامل با دیگران را از بین می برد. در این افراد روابط اجتماعی ضعیف، مشکلات در ارتباط کلامی و غیرکلامی و نیز علائق و فعالیتهای محدود دیده می شود. این موضوع باعث اختلال بارز در زمینه های شغلی، اجتماعی و سایر عملکردهای فرد می شود.
اگرچه در مورد بیماری اوتیسم اطلاعات زیادی داریم، اما هنوز حقایق زیادی در مورد بیماری اوتیسم وجود دارد که ما آن‌ها را به‌طور کامل درک نکرده‌ایم.به‌عبارت‌دیگر، باوجود دانش و اطلاعات زیاد در مورد بیماری اوتیسم همچنان تصورات غلطی در مورد بیماری اوتیسم وجود دارد که در این مقاله به 6 مورد از تصورهای غلط مرسوم اشاره و حقایق پشت این تصورهای غلط را بیان می‌کنیم.

بیماری اوتیسم در حال همه‌گیر شدن است

همه‌گیری بیماری اوتیسم واقعیت ندارد، اما در مقایسه با گذشته تعداد تشخیص بیماری اوتیسم رو به افزایش است. دلیل اصلی چنین تصور غلطی دقیقاً افزایش تشخیص‌های مربوط به بیماری اوتیسم است. بعضی از محققان بیان می‌دارند که دلیل افزایش تشخیص بیماری اوتیسم این است که اکنون روش‌های تشخیصی بهتری در دسترس است. بنابراین، ازآنجایی‌که در گذشته روش‌های تشخیصی مناسبی وجود نداشت، امکان تشخیص دقیق کودکان مبتلابه اوتیسم نیز وجود نداشت. علاوه بر این، اوتیسم را یکی از اختلال‌های طیف اوتیسم (Autism Spectrum Disorders) می‌دانند.بنابراین، اختلال‌های طیف اوتیسم نشانه‌ها وعارضه‌های بیشتری دارد و درنتیجه موارد بیماری بیشتری را در برمی‌گیرد.

واکسن‌های دوران کودکی می‌توانند باعث اوتیسم شوند

بحث‌وجدل‌های زیادی در مورد اوتیسم و واکسن‌ها وجود دارد، به‌طوری‌که بعضی از خانواده‌ها از واکسن زدن فرزند خود خودداری می‌کنند، چون می‌ترسند، واکسن باعث بیماری اوتیسم در کودکان ‌شود. در ماه اوت 2011 موسسه طب (Institute of Medicine) گزارشی را منتشر ساخت که بر اساس نتایج آن هیچ پیوندی میان اوتیسم و واکسن‌ها وجود ندارد.در این گزارش اختصاصی بیش از 1000 مقاله موردبررسی قرار گرفت و درنهایت نویسندگان این گزارش دریافتند که واکسن‌ها برای سلامتی کودکان خطری ندارند.درنتیجه جای هیچ نگرانی وجود ندارد که واکسن زدن کودک می‌تواند باعث ایجاد بیماری اوتیسم در او شود.

تمام کودکان مبتلابه اوتیسم در حقیقت نابغه هستند

هر کودکی خصوصیات متفاوتی دارد و اوتیسم داشتن کودک مانع تغییر این حقیقت نمی‌شود. کودکان مبتلابه اوتیسم الزاماً نابغه نیستند. همانند هر کودک دیگری این کودکان نقاط ضعف و قدرت خودشان را دارند و ازنظر IQ نیز با کودکان هم نوع خود و دیگران متفاوت‌اند. بعضی از کودکان مبتلا به اوتیسم نقاط قوت زیادی همچون حافظه قوی و توانایی استفاده از اعداد را دارند، درحالی‌که بعضی از این کودکان نقاط ضعف شدیدی همچون مشکلات فیزیکی و درک دشوار از مفهوم یک بازی را دارند. در نتیجه، کودکان مبتلابه اوتیسم می‌توانند در بعضی از جنبه‌ها از دیگر کودکان سالم برتر باشند.
اگرچه تشخیص اوتیسم به معنای داشتن فرزندی با توانایی های یک دانشمند نیست اما به این معنی هم نیست که آنها از نظر ذهنی قادر به داشتن یک زندگی موفق همانند اعضای دیگر جامعه نیستند. در سالهای اخیر نمونه های زیادی از شرکت هایی وجود داشته که بخصوص بدنبال استخدام افراد مبتلا به اوتیسم برای همکاری بوده اند.

کودکان مبتلا به اوتیسم هیجان‌ها را احساس نمی‌کنند

این تصور غلط اختمالا از آنجا منشا گرفته که کودکان مبتلا به اوتیسم رفتارهای خاصی دارند. از جمله:

مشکل در تماس برقرا کردن از طریق چشم ها
مشکل غریزی در همدلی کردن با دیگران
مقاومت کردن در برابر تماس فیزیکی
مشکل داشتن در شروع یا ادامه یک مکالمه
مشکل داشتن در بیان احساسات

اگرچه این مشکلات اجتماعی در مبتلایان به اوتیسم مشاهده می شود اما لزوما همه اینها در یک فرد وجود ندارد. همچنین شدت و درجه هریک از این مشکلات در افراد مختلف متفاوت است.
بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم تمایل زیادی برای دوست شدن با دیگر کودکان دارند اما بدلیل نداشتن تواناییهای اجتماعی این کار برایشان مشکل است. آنها نمی دانند وقتی کودکی به آنها سلام می کند یا می خواهد با آنها بازی کند که برایش ناآشناست، چه کار باید بکنند و پاسخ های ناشیانه می دهند.
کودکان مبتلابه اوتیسم می‌توانند عشق بورزند، می‌توانند سرخورده شوند و می‌توانند حتی خشمگین شوند. به عبارت دقیق‌تر، کودکان مبتلا به اوتیسم می‌توانند هیجان‌ها را احساس کنند، اما تنها فرق آن‌ها با دیگر کودکان این است که این کودکان هیجان‌های خود را به همان شیوه دیگر کودکان بیان نمی‌کنند.این امکان وجود دارد که این کودکان در ابراز محبت فیزیکی یا بیان سرخوردگی خود مشکل داشته باشند و همین امر باعث بدخلقی آن‌ها‌ شود، اما مشکل در ابراز هیجان‌ها به این معنا نیست که آن‌ها این هیجان‌ها را احساس نمی‌کنند. کودکان مبتلابه اوتیسم باید یاد بگیرند که چگونه محبت و هیجان‌های خود را ابراز کنند و باید رفتارهای خود را به‌ منظور بیان محبت و هیجان‌های خود تنظیم کنند تا باعث احساس راحتی و آرامش در خود شوند. به‌طورکلی، می‌توان گفت که کودکان مبتلابه اوتیسم می‌توانند همانند کودکان سالم هیجان‌های مختلفی را تجربه کنند و وجود مشکل در بیان این هیجان‌ها دلیلی بر ناتوانی این افراد در حس کردن هیجان‌های مختلف نیست.

کودکان مبتلابه اوتیسم صحبت نمی‌کنند

بیماری اوتیسم علائم زیادی دارد و همین علائم نیز ازنظر شدت محدوده وسیعی دارند. اگرچه بعضی از کودکان مبتلا به اوتیسم مشکل بسیار ناچیزی در ارتباط کلامی دارند، اما دیگر کودکان مبتلا به اوتیسم مهارت‌های ارتباطی محدودی دارند. باقی کودکان مبتلا به اوتیسم در این ‌بین قرار می‌گیرند، یعنی از گرامر، صیغه‌ها و ضمیرهای نادرست استفاده می‌کنند یا از زبان اشاره برای جبران مشکلات کلامی خود استفاده می‌کنند. اما اکثر کودکان مبتلابه اوتیسم می‌توانند برقراری ارتباط را یاد بگیرند.

بیماری اوتیسم را می‌توان درمان کرد

از آنجا که علت دقیق اوتیسم هنوز برای کارشناسان مشخص نشده است، درمانی هم برای آن کشف نشده است. متاسفانه بسیاری از مردم از این موضوع بی خبرند و در تحقیقی مشخص شد 39 درصد از مردم هنوز نمی دانند که اوتیسم درمان ندارد.
متاسفانه هیچ درمانی برای بیماری اوتیسم وجود ندارد.این یک بیماری بیولوژیکی است که نمی‌توان آن را متوقف کرد یا تغییر داد، اما مدیریت بیماری اوتیسم می‌تواند یک درمان موفقیت آمیز باشد. به‌عبارت‌دیگر، درمان‌های امروزی که روی مدیریت اوتیسم معطوف هستند به کودک کمک می‌کنند تا با تاخیرهای رشد و نموی خود مقابله کند و زندگی شاد و نرمال‌تری داشته باشید. داروهایی هستند که به مدیریت انرژی بالا، ناتوانی در تمرکز، افسردگی یا تشنج بیمار کمک می کنند. باوجود این،هیچ دارو،غذا یا درمانی وجود ندارد که بتواند به‌طور کامل باعث تسکین و درمان اوتیسم شود.

بیماری اوتیسم همانند هر بیماری دیگری دقیقاً آن چیزی نیست که در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی راجع به آن گفته می‌شود. بنابراین، تمام تصورات و برداشت‌های شما در مورد بیماری اوتیسم می‌توانند براساس تصورهای غلط، شایعه‌ها و چیزهایی باشند که اساساً هیچ پایه علمی ندارند. بنابراین، سعی کنید که خود را از حقایق مربوط به بیماری اوتیسم آگاه سازید. آگاهی از این حقایق نه‌تنها برای خود کودک مبتلابه اوتیسم مفید است، بلکه والدین و اطرافیان او نیز می‌توانند با مجهز کردن خود به این حقایق رفتار بهتری با کودک داشته باشند و به نحو بهتری بیماری او را مدیریت کنند./