آشنایی با مسکن هایی که به تسکین دردهای سرطانی کمک می کنند

وقتی سرطان با درد همراه باشد، داروهای زیادی هستند که می توانند این درد را تحت کنترل درآورده و حال شما را بهتر کنند. بنا به وضعیتی که دارید پزشک داروی مورد نیاز را تجویز می کند.

وقتی سرطان با درد همراه باشد، داروهای زیادی هستند که می توانند این درد را تحت کنترل درآورده و حال شما را بهتر کنند. بنا به وضعیتی که دارید پزشک داروی مورد نیاز را تجویز می کند.
هر زمان که درد داشتید، چه این درد مستقیما به علت سرطان باشد چه از عوارض جانبی درمان ها، به سرعت به پزشک اطلاع دهید. سعی نکنید وضعیت را سخت تر کنید. تحت کنترل در آوردن درد در مراحل اولیه راحت تر است. دردهای شدید نیاز به داروهای بیشتر و زمان زیادتری برای کنترل دارند.
در بسیاری از بیماران این داروها کمک کننده هستند. فرد قادر خواهد بود بهتر بخورد، بهتر بخوابد و فعالیت های روزانه مثل کار و سرگرمی هایش را دنبال کند.

1-مسکن ها

این داروها معمولا برای کنترل دردهای خفیف تا متوسط مناسبند. بسیاری از این داروها نیاز به نسخه پزشک ندارند. این داروها شامل موارد زیر می شوند:

استامینوفن: این دارو اگر به اندازه نرمال مصرف شود بی خطر است. اما دوزهای زیاد در مدت طولانی منجر به صدمات کبد و کلیه می شود. خوردن این دارو با الکل به کبد آسیب می زند. اگر دچار مشکلات کبدی هستید، قبل از مصرف استامینوفن با پزشک مشورت کنید.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی NSAIDs : مثل آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن. این داروها التهاب همراه با درد را کاهش می دهند. عوارض جانبی آنها شامل مشکلات و زخم های معده می شود. مخصوصا اگر فرد اهل سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل باشد، احتمال این عوارض جانبی بیشتر است. مصرف طولانی مدت NSAID ها خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد.

قبل از مصرف مسکن با پزشک مشورت کنید. به او اطلاع دهید که در حال حاضر چه دارو و درمان هایی را دریافت می کنید. این موضوع در صورتی که دارای بیماری های دیگری مثل مشکلات کلیه باشید اهمیت بیشتری پیدا می کند. در صورت ابتلا به مشکلات کلیه مصرف NSAID ها روی کارکرد کلیه اثر منفی می گذارد.

بیشتر بخوانید: 50 توصیه غذایی به بیماران سرطانی

2-اپیوئید ها

پزشک برای دردهای متوسط تا شدید از اپیوئیدها استفاده می کند. ممکن است پزشک ازشما بخواهد دارو را به تنهایی یا همراه با بقیه مسکن ها مصرف کنید.
دو نوع اپیوئید وجود دارد:

اپیوئیدهای ضعیف مثل کدئین
اپیوئیدهای قوی مثل فنتانیل، هیدرومورفون، متادون، مورفین، اکسی کدون و اکسی مورفون

عوارض جانبی رایج اپیوئیدها

یبوست
خواب آلودگی
ناراحتی معده، تهوع و استفراغ

اگر هر کدام از علائم زیر را داشتید به پزشک اطلاع دهید. ممکن است نیاز به تغییر دارو یا دوز آن باشد. ممکن است پزشک داروهای دیگری برای تخفیف عوارض جانبی تجویز کند، مثل داروهای ضد تهوع.

بیشتر بخوانید: 10 نشانه سرطان که ممکن است نشناسید

3-دارو های نسخه ای دیگر

پزشکان داروهای متعددی را برای تخفیف دردهای سرطان تجویز می کنند. معمولا این داروها اغلب به همراه یک داروی اپیوئیدی تجویز می شوند. این داروها در کارکرد بهتر داروهای سرطان و کاهش عوارض جانبی آن ها موثرند. این داروها عبارتند از:

دارو های آنتی سیژر (ضد تشنج): این داروها مورمور و سوزش ناشی از درد عصبی را کاهش می دهند.
دارو های ضد افسردگی: این داروها نیز برای درمان درد اعصاب مناسبند.
استروئید ها: برای کاهش التهابات به کار می روند. این داروها برای درد نخاع، تومور مغزی و دردهای استخوانی استفاده می شوند.

4-ماری جوانای طبی

در برخی ایالات امریکا تجویز ماری جوانا برای دردهای ناشی از سرطان قانونی است. مطالعات نشان داده اند ماری جوانا توانایی تخفیف درد را دارد. نقش کاهنده دردهای عصبی در ماری جوانا مشاهده شده است.
ماری جوانا را می توان به صورت دود کردنی، استنشاقی یا خوراکی (مثلا در نان یا شیرینی) مصرف کرد. نمونه های مصنوعی ماری جوانا نیز با نسخه در دسترس هستند. قرص های درونابینول و نابیلون نیز از جمله نمونه های ساخت انسان هستند.

مسکن ها به چند صورت مصرف می شوند؟

قرص، کپسول یا مایع: این فرم های دارویی خوراکی هستند. ممکن است به صورت های اسپری خوراکی یا لوزنژ (آبنبات های دارویی) نیز دیده شوند.
شیاف: قرص ها یا کپسول هایی که در مقعد قرار می گیرند.
شات های تزریقی: داروهایی که زیر پوست یا اطراف ستون فقرات تزریق می شوند.
پچ های پوستی: این پچ یا چسب ها که روی پوست زده می شوند به آرامی دارو را روی پوست رها می کنند.
تزریق وریدی: دارو مستقیما وارد یکی از سیاهرگ ها می شود. همچنین ممکن است با پمپ یا دستگاه کنترل درد توسط بیمار تزریق شود. با دستگاه کنترل درد، بیمار خود می تواند دکمه را فشار دهد و دوز تجویزی را دریافت نماید.

بیشتر بخوانید: 10 گزینه طب مکمل در درمان سرطان

ترس از اعتیاد به مسکن

برخی بیماران می ترسند که به داروهای مسکن معتاد شوند. درحالیکه اگر دارویی برای تسکین درد مصرف شود باعث اعتیاد نخواهد شد. اگر وقتی درد ندارید یا برای تغییر وضعیت ذهن خود مسکن مصرف کنید، ممکن است معتاد شوید اما خطر اعتیاد برای افرادی که داروهای ضد درد را با دوز مناسب و به منظور تخفیف درد مصرف می کنند بسیار کم است و بنابراین بیماران نباید از این جهت نگرانی داشته باشند.
برخی بیماران از عوارض جانبی مسکن ها می ترسند. ترس از خواب آلودگی، ناتوانی برای برقراری ارتباط با خانواده و دوستان، رفتارهای غیرعادی یا رفتارهایی که نشاندهنده وابستگی فرد به داروست از جمله نگرانی های بیماران است. بیمار از اینکه مرفین عمرش را کوتاه کند می ترسد. اما هیچ شواهد علمی برای تایید این تصورات وجود ندارد اگر، دارو با دوز مناسب مصرف شود.
شواهد اخیر پیشنهاد می کنند که کنترل خوب علائم از جمله درد، به بیماران کمک می کند تا عمر بیشتری داشته باشند.
و اگرچه داروهای مسکن قوی در ابتدای شروع مصرفشان ممکن است باعث خواب آلودگی شوند اما این اثرات جانبی با ادامه مصرف دوز ثابت از بین می رود.

مسکن ها را به روش صحیح و ایمن مصرف کنید، می بایست:

اگر خودتان یا یکی از افراد خانواده مبتلا به اعتیاد هستید، به پزشک اطلاع دهید.
دوزهای دارو را طبق دستور پزشک و منظم مصرف کنید. صبر نکنید تا درد شدید شود یا اینکه از مصرف دوزها امتناع کنید. بهترین راه کنترل کردن درد، درمان آن در مراحل اولیه است.
اگر داروها موثر واقع نشدند با پزشک خود مشورت کنید. با گذشت زمان ممکن است دوز دارو مثل گذشته جوابگوی تخفیف درد نباشد. ممکن است نیاز به دوز بیشتر یا داروی دیگری داشته باشید. هرگز خودتان دوز دارو را افزایش ندهید.
اگر فکر می کنید برای قطع داروی مسکن آماده اید، پزشک دوز مصرفی را با طی مراحل متعدد کاهش می دهد. باید بدن زمان لازم برای تطبیق خود با شرایط جدید را بیابد، به این صورت فرد، قطع دارو را پس نمی زند./