دلایل شب ادراری در بزرگسالان

بسیاری از مردم فکر می کنند خیس کردن رختخواب فقط برای کودکان اتفاق می افتد در حالیکه این مشکل در بزرگسالان هم دیده می شود. دلایل بسیاری باعث این اتفاق می شود؛ از بیماری گرفته تا داروهایی که مصرف می کنید یا حتی مشکل مثانه.

بسیاری از مردم فکر می کنند خیس کردن رختخواب فقط برای کودکان اتفاق می افتد در حالیکه این مشکل در بزرگسالان هم دیده می شود. وقتی بیدار می شوید و می بینید رختخوابتان خیس است ممکن است خجالت بکشید اما بهتر است شرمندگی را کنار بگذارید و به این فکر کنید که علت اصلی مشکل کجاست. دلایل بسیاری باعث این اتفاق می شود؛ از بیماری گرفته تا داروهایی که مصرف می کنید یا حتی مشکل مثانه. وقتی علت پیدا شود درمان آن خیلی سخت نیست.

علت شب ادراری در بزرگسالان

چنانچه در سنین بزرگسالی دچار این مشکل هستید به پزشک مراجعه کنید. او به شما خواهد گفت که به شب ادراری مبتلا هستید و سپس به تشخیص علت مشکل شما خواهد پرداخت.

دلایلی که می تواند منجر به شب ادراری در بزرگسالان شود:

1- کلیه شما بیش از حد طبیعی ادرار تولید می کند: هورمونی به نام ADH –هورمون آنتی دیورتیک یا وازوپرسین- در بدن وجود دارد که به کلیه دستور می دهد ادرار کمتری تولید کند. تولید این هورمون شب ها به طور طبیعی کمتر است. وقتی به شب ادراری دچارید ممکن است مقدار کافی از این هورمون را نسازید یا کلیه شما به خوبی به این هورمون پاسخ ندهد.

همچنین نوعی از دیابت به نام دیابت بی مزه بر مقدار هورمون ADH اثر می گذارد و باعث تولید بیشتر ادرار در فرد می شود.

2- مثانه نمی تواند به اندازه کافی ادرار نگه دارد. در این حالت مثانه فضای کافی برای نگه داشتن ادرار ندارد و نتیجه ریزش ادرار است.

3- مثانه بیش فعال: عضلات مثانه به طور طبیعی موقع ادرار کردن منقبض می شوند. در مثانه بیش فعال این عضلات اغلب زیاد یا در زمان اشتباه منقبض می شوند.

4- مصرف برخی داروها از جمله قرص های خواب یا ضد افسردگی ها ممکن است باعث تحریک مثانه شوند. داروی کلازوپین و ریسپریدون از این نوعند.

5- شب ادراری می تواند به دلیل بیماری های باشد که توانایی بدن برای ذخیره و نگه داشتن ادرار را تحت تاثیر قرار می دهند. برای مثال سرطان مثانه و پروستات را می توان نام برد. همچنین بیماری های مغزی و نخاعی مثل اختلالات سیژر، ام اس یا بیماری پارکینسون هم می توانند باعث شب ادراری شوند.

بیماری های زیر هم می توانند باعث عارضه شب ادراری شوند:

● یبوست

● دیابت

● آپنه خواب انسدادی

● افتادگی اندام های لگنی

● مشکل ساختاری مثانه یا سایر اندام های دستگاه ادراری

● بزرگی پروستات

● عفونت یا سنگ مجاری ادراری

تشخیص علت شب ادراری در بزرگسالان

پزشک شما را معاینه می کند و علایم و سابقه بیماری های شما را چک می کند. بهتر است موقع مراجعه به پزشک یک دفترچه همراه خود داشته باشید و از قبل پاسخ این سوالات را داده باشید:

● چند وقت یک بار و چه ساعتی شب ادراری اتفاق می افتد؟

● حجم ادرار ریزش شده چقدر است؟ کم یا زیاد؟

● پیش از رفتن به رختخواب چه نوشیدنی و چه مقدار می نوشید؟

● چه علایم دیگری دارید؟

پزشک برای تشخیص درست مشکل شما، تست هایی انجام می دهد. از جمله:

● آزمایش ادرار: یک نمومه از ادرار شما برای کشف عفونت احتمالی یا سایر بیماری های دستگاه ادراری –مجموعه اندام های مرتبط با ادرار مثل کلیه ها، حالب، مثانه و مجرای خروج ادرار- آزمایش می شود.

● کشت ادرار: نمونه از ادرار در ظرفی مخصوص کشت می شود تا باکتری ها یا قارچ های احتمالی موجود در ادرار مشخص شوند. این آزمایش به تشخیص عفونت ادرار کمک می کند.

● یوروفلومتری یا نوار مثانه: در این آزمایش بیمار در یک قیف مخصوص ادرار می کند تا میزان و سرعت ادرار کردن تعیین شود.

● اندازه گیری ادرار باقیمانده پس از دفع ادرار: در این تست حجم ادرار باقیمانده در مثانه پس از دفع ادرار اندازه گیری می شود.

بیشتر بخوانید: علت شب ادراری و درمان آن

درمان شب ادراری در بزرگسالان

پزشک به شما توصیه هایی برای تغییر سبک زندگی می دهد. این کارها سهم بزرگی در روند درمان شب ادراری دارند.

● تمرین دادن مثانه: در زمان های مشخص در طول روز و شب به دستشویی بروید. به تدریج فاصله زمانی بین دستشویی رفتن را افزایش دهید. مثلا هربار 15 دقیقه این زمان را بیشتر کنید. این کار مثانه را تمرین می دهد که مدت زمان بیشتری ادرار را در خودش نگه دارد.

● پیش از رفتن به رختخواب مایعات ننوشید. از نوشیدن کافئین و الکل پرهیز کنید چون محرک مثانه هستند و تولید ادرار را افزایش می دهند.

● ساعت کوک کنید: ساعت را برای بیدار شدن در زمان مشخصی از شب کوک کنید تا با رفتن به دستشویی مثانه خود را تخلیه کنید.

● از سیستم هشدار خیس شدن رختخواب استفاده کنید: این وسیله به لباس زیر یا به یک پد در رختخواب وصل می شود و به محض رسیدن رطوبت به آن، زنگ هشدار می زند.

● دارو مصرف کنید: داروهای زیادی برای کمک به شب ادراری وجود دارد. دسموپرسین یکی از داروهایی است که مقدار ادرار را در کلیه ها کاهش می دهد.

داروهای دیگر هستند که عضلات مثانه بیش فعال را تسکین می دهند؛ مثل:

● داریفناسین

● ایمیپرامین

● اکسی بوتینین

● تولترودین

● تروسپیوم کلراید

● فسوترودین فومارات

● سولیفناسین

اگر داروها و درمان ها نتوانند مشکل شما را حل کنند، پزشک معمولا یکی از جراحی های زیر را پیشنهاد می دهد:

● بزرگ کردن مثانه: در این جراحی حجم مثانه بزرگتر می شود و می تواند ادرار بیشتری را در خود نگه دارد.

● تحریک عصب ساکرال: این کار به کنترل مثانه بیش فعال کمک می کند. پزشک وسیله ای کوچک را در بدنتان قرار می دهد. این دستگاه سیگنال هایی به اعصاب کمر می فرستذ که به کنترل جریان ادرار کمک می کند.

● میومکتومی دترسور: جراحی بزرگی که مثانه بیش فعال را درمان می کند.جراح قسمتی یا همه عضلات اطراف مثانه را خارج می کند تا در مواقع اشتباه از انقباض آنها جلوگیری شود.

به گزارش «بهپو» و به نقل از «وبمد»، تا زمانی که بتوانید شب ادراری را تحت کنترل در آورید این کارهای ساده را انجام دهید:

● یک پارچه ضد آب زیر تشک خود قرار دهید تا نگران خیس شدن رختخوابتان نباشید.

● موقع خواب لباس زیر ضد آب یا پوشک استفاده کنید.

● برای پیشگیری از تحریک پوست از پارچه ها یا لوسیون های پاک کننده پوست استفاده کنید.

اگر یک درمان را امتحان کردید و به شما کمکی نکرد دوباره نزد پزشک خود بروید. پیدا کردن راه حل مناسب مشکل شما کمی زمان می برد./