چاره اندیشی برای ریزش موی کودکان

ریزش مو و یا آلوپسی، فقط مشکلی برای بزرگسالان محسوب نمی شود. این عارضه چه به صورت نازک شدن مو ها باشد و چه به صورت پدیدار شدن ناحیه های کچل در سر، چیز ترسناکی است. اما خبر خوب این است که با تشخیص صحیح، بیشتر موارد ریزش مو با موفقیت درمان می شوند.

«ریزش مو» و یا «آلوپسی»، فقط مشکلی برای بزرگسالان محسوب نمی شود. این عارضه چه به صورت نازک شدن مو ها باشد و چه به صورت پدیدار شدن ناحیه های کچل در سر، چیز ترسناکی است. اما خبر خوب این است که با تشخیص صحیح، بیشتر موارد ریزش مو با موفقیت درمان می شوند.

علل ریزش مو در کودکان

به گزارش «بهپو»، در اکثر کودکان بزرگتر از 26 ماه که از ریزش مو رنج می برند یکی از دلایل زیر عامل ریزش موست. متخصص اطفال یا متخصص پوست این عارضه ها را تشخیص می دهد و درمان مناسب آن را تجویز می کند.

تینه آ کاپیتیس: یا کچلی سر که معمولا با نام کرم حلقه ای سر شناخته می شود، عفونتی قارچی است که اغلب در کودکان دیده می شود. این عارضه علایم مختلفی دارد، اما معمولا به شکل نواحی گرد یا بیضوی شکلِ کچل روی پوست سر نمایان می شود. موها روی سطح پوست شکسته می شوند و نقاط سیاه رنگی روی پوست سر به جا می گذارند.

اگر پزشک به تینه آ کاپیتیس مشکوک شود، با یک معاینه میکروسکوپی تشخیص خود را به تایید می رساند. درمان این بیماری معمولا شامل دارو های خوراکی ضد قارچ مثل مصرف هشت هفته ای گریزئوفولوین می شود. همچنین شامپوی ضد قارچ سلنیوم سولفاید یا کتوکونازول تجویز می شود.
از آنجا که کرم حلقه ای عارضه ای مسری است، می بایست مراقب باشید هیچ جسمی که با سر کودک در تماس بوده است به اشتراک گذاشته نشود. لوازمی از قبیل کلاه، رو بالشی، گل سر یا شانه را نباید به صورت اشتراکی مصرف کرد.

آلوپسی آره آتا: آلوپسی آره آتا یا طاسی موضعی یک بیماری غیر مسری است که در آن سیستم ایمنی بدن به فولیکول های مو حمله می کنند. در این عارضه ناگهان لکه های گرد یا بیضوی طاس روی سر ظاهر می شوند. این نواحی نرم و صاف هستند و پوسته پوسته شدن یا موی شکسته ای در آن ها دیده نمی شود. حدود 25 درصد از کودکان مبتلا به این عارضه دچار فرو رفتگی یا شیار های روی ناخن هم می شوند.
درمان قطعی برای آلوپسی آره آتا وجود ندارد، اما به کار گیری روش های درمان در برخی از کودکان می تواند بیماری را کنترل کند. بسیاری از کودکان ظرف یک سال شاهد رشد مو های خود هستند، البته رشد دوباره مو ها فرایندی غیر قابل پیش بینی است و ممکن است باز هم دچار ریزش مو شوند. در حدود 5٪ از کودکان مبتلا به این بیماری به آلوپسی توتال - ریزش تمام مو های سر- مبتلا می شوند و بعضی از آن ها ممکن است آلوپسی یونیورسال -از دست رفتن کامل موهای بدن- را تجربه کنند.
در کودکان کم سن و سال تر درمان اولیه با تجویز پماد یا کرم های قوی کورتیکواسترویید در مناطق طاسی آغاز می شود. نوجوانان، که معمولا به اندازه کافی برای بازگشت مو های خود انگیزه دارند، تزریق استرویید به پوست سر را تحمل می کنند. ماینوکسیدیل به روند درمان موضعی اضافه می شود. آنتالین برای مدت کوتاهی به پوست اعمال می شود و سپس می تواند مورد استفاده قرار گیرد. رشد مو ممکن است در 8 تا 12 هفته دوباره رخ دهد.
تریکوتیلومانیا: تریکوتیلومانیا یک اختلال مو کنی است که در آن کودک با کشیدن، کندن، پیچاندن، یا مالیدن موهایش باعث ریزش مو می شود. ریزش مو در این عارضه به صورت نواحی لکه ای با مو های شکسته و قد های متنوع دیده می شود. این نواحی معمولا در سمت دست موافق کودک دیده می شود.
ممکن است تریکوتیلومانیا به علت استرس یا اضطراب در زندگی کودک بروز کند؛ اتفاقاتی مانند مرگ پدربزرگ یا مادربزرگ، تولد خواهر یا برادر، طلاق پدر و مادر یا تنشی در مدرسه. اگر متوجه شدید فرزندتان موهایش را می کند، او را سرزنش نکنید چون کار موثری نخواهد بود. با مشاوره می توان به کودک کمک کرد با عوامل استرس زایی که موجب این عادت می شوند، مقابله کرد.
عارضه دیگری هم وجود دارد به نام آلوپسی ترکشن که با محکم بستن مو ها ایجاد می شود. این عارضه باعث التهاب فولیکول ها در ناحیه تحریک شده خواهد شد و مو در نواحی کشیده شده خواهد ریخت.
تلوژن افلوویوم: تلوژن افلوویوم حالتی است که در آن استرس ناگهانی یا شدید - مانند تب بالا، جراحی با بیهوشی عمومی، مرگ یکی از عزیزان، صدمات جسمی شدید و یا مصرف برخی از داروها – دارو های قطع کننده چرخه طبیعی رشد مو- منجر به ریزش مو می شود. در این عارضه فولیکول های مو وارد فاز استراحت -به نام فاز تلوژن- می شوند و رشد آن ها متوقف می شود. بین شش تا 16 هفته بعد، ریزش مو شدت پیدا می کند و موجب طاسی بخشی یا کامل می شود.
هیچ آزمایش قطعی برای تشخیص تلوژن افلوویوم وجود ندارد، درمان قطعی هم برای آن شناخته نشده است. اما با اتمام عامل استرس زا رشد مو بین شش ماه تا یک سال آینده، آغاز خواهد شد.
کمبود مواد مغذی: اگرچه این وضعیت شیوع کمتری دارد، اما ریزش مو می تواند نشانه ای از کمبود بعضی از مواد مغذی باشد، از جمله:
- ویتامینH یا بیوتین، یکی از ترکیبات ویتامین B است که به بدن کمک می کند تا کربوهیدرات را به گلوکز تبدیل کند و سوخت بدن را تامین کند.
- روی، یک ماده معدنی ضروری و دارای جنبه های متنوع متابولیسم سلولی است. این ماده در رشد طبیعی در بارداری، کودکی و نوجوانی نقش موثری دارد.
- در بعضی موارد، ریزش مو نشانه کمبود ویتامین A است.

اکثر کودکان با به کارگیری رژیم سالم و متنوع، دچار نارسایی های تغذیه ای منجر به ریزش مو نمی شوند. با این حال، اگر فکر می کنید کودکتان مشکلی دارد، قبل از دادن مکمل های غذایی، با پزشک اطفال صحبت کنید.

بیماری های غدد درون ریز: در برخی از کودکان علت ریزش مو، کم کاری تیرویید است، در این عارضه تیرویید فعالیت کمی دارد و هورمون تیرویید که برای تنظیم متابولیسم بدن لازم است،کم تولید می شود.

تشخیص کم کاری تیرویید با آزمایش خون صورت می گیرد و برای درمان، معمولا دارو هایی برای جایگزین کمبود هورمون تجویز می شود، اما این نوع درمان هم به دسته ای از عوامل بستگی دارد:

سن، سلامت عمومی و سابقه پزشکی کودک
وسعت بیماری
میزان تحمل کودک در برابر مصرف دارو، عمل ها یا تراپی ها
انتظارات در این دوره از این بیماری
نظر یا ترجیحات بیمار

علل غیر بالینی ریزش مو

به گزارش «بهپو» به نقل از «وبمد»، در حالی که بسیاری از علل ریزش مو به درمان پزشکی نیاز دارند، اما بسیاری دیگر با گذر زمان از بین خواهند رفت. این نوع ریزش مو ها به شرح زیرند:

ریزش موی نوزادان: بسیاری از نوزادان طی چند ماه اول زندگی خود دچار ریزش مو می شوند و موهای موقتی آن ها با موهای دایمی جایگزین می شود.
مالش: بسیاری از نوزادان بین 3 تا 6 ماهگی، دارای طاسی های بخشی هستند که در نتیجه اصطکاک با تشک یا بالش ایجاد شده است. وقتی فرزندتان شروع به نشستن کند، مو های از دست رفته باز می گردند.
رفتار نادرست با مو: شانه زدن شدید و یا دم اسبی بستن محکم منجر به ریزش مو خواهد شد. اگر آرام تر با مو رفتار کنید دوباره رشد خواهد کرد./