چه چیزی در آب استخر منتظر شماست؟

با وجود اینکه آب استخرهای شنا و پارکهای آبی تمیز و تازه به نظر می رسند، ممکن است خطراتی در آنها نهفته باشد. وجود کلر به ظاهر نگران کننده ترین موضوع بنظر می رسد اما خطر شایع تر به دلیل وجود چیز دیگری است: ادرار. تعداد افرادی که در آب استخر دفع ادرار میکنند شوکه کننده است.

با گرم شدن هوا افراد بیشتری به استفاده از استخر و ورزش شنا روی می آورند. با وجود اینکه آب استخرهای شنا و پارکهای آبی تمیز و تازه به نظر می رسند، ممکن است خطراتی در آنها نهفته باشد.
به گزارش «بهپو» به نقل از وب مد طبق گزارشی مبنی بر نقض عملکرد تجهیزات، مقامات بهداشت ایندیانا در ماه ژوِئن 2016 یکی از پارکهای آبی را پس از آنکه اثرات سوختگی، به دلیل کلر موجود در آب، را روی پوست دو کودک مشاهده شد، تعطیل کردند.
اما خطر شایع تر به دلیل وجود چیز دیگری است: ادرار. تعداد افرادی که در آب استخر دفع ادرار میکنند شوکه کننده است.
پس چطور سلامت خود و خانواده تان را حفظ کنید در حالیکه در استخر شنا می کنید؟

دفع ادرار در آب استخر

این یک حقیقت ناخوشایند است، اما پس از 20 سال مطالعه در مورد مواد شیمیایی موجود در آب استخرها ،ارنست بلچلی مهندس محیط زیست دانشگاه پوردوایندیانا مایل است این واقعیت را بگوید که مردم در آب استخر دفع ادرار می کنند. بلچلی می گوید :" فرض وجود ادرار در استخرهایی که مردم در آن شنا می کنند منطقی است. آن چه که ما به دست آورده ایم این است که به طور میانگین هر شناگرمعادل یک تا دو انس (30 تا 60 گرم) ادرار را در استخر دفع می کند. وی همچنین می گوید که هرگز استخری را بررسی نکرده که در آب آن ادرار وجود نداشته باشد.
بلچلی این طور بیان می کند که دفع ادرار یک شخص تفاوت قابل توجهی ایجاد نمی کند. اما این امکان وجود ندارد که فقط یک نفر این کار را انجام دهد. افراد زیادی هستند که مرتبا ادرار خود را در آب استخر دفع می کنند. این نتایج اخیرا توسط محققان دانشگاه آلبرتا نیز به دست آمده است. در مقاله ای که در ماه مارس به چاپ رسید، محققان نمونه هایی از شیرین کننده مصنوعی آسه سولفات پتاسیم ( ACE) را در میان 31 استخر شنای مختلف و جکوزی و در هر پارک آبی مشاهده کردند.
محققان بر اساس مقدار شیرین کننده ها تخمین زدند که در استخری با حجم آب 830 لیتر به طور میانگین 75 لیتر ادرار وجود دارد.
لیندسی بلک استاک که از اعضای محققان این تحقیق و بررسی می باشد می گوید:" این مطالعات شاهدی است بر این واقعیت که مردم در آب استخرها دفع ادرار می کنند، بنابراین در تمام استخرها و جکوزی ها ادرار وجود دارد.
بلک استاک می گوید :" ادرار موجود در تفریحات آبی لزوما خطری برای شناگران ندارد. اما چیزهایی شبیه ادرار و عرق افراد با کلر موجود در آب واکنش شیمیایی می دهند که ترکیبات سمی به نام disinfection by-products (DPBs) تولید می کنند.
گاهی اوقات مشکلات بالقوه سلامتی از جمله آسم در شناگران ماهر و مشکلات خفیف تنفسی و بیماری های پوستی در شناگران، ناجیان و کارگران استخرها مشاهده می شود.
دکتر سوزان ریچارد سون، شیمیدان محیط زیست دانشگاه کارولینای جنوبی واقع در کلمبیا ، اظهار می کند که یقینا خطر ابتلا به آسم به دلیل وجود این ترکیبات شیمیایی، اغلب در بین قهرمانان المپیک و شناگرانی که زمان زیادی را در استخر سپری می کنند وجود دارد. تحقیقات اخیر دانشگاهی نشان می دهد تاکنون بیش از 100 نوع ماده شیمیایی در استخرها و جکوزی ها یافت شده است که برخی از آنها سمی اند.
ریچاردسون میگوید :" بنابراین مانند هرمسئله دیگر، بروز این گونه مشکلات سلامتی بستگی دارد به ساعتهای که در طول روز، و روز هایی که در طول هفته در استخر سپری می کنید و من گمان می کنم که این خطرات در مورد شناگران عادی کمتر است."
هنوز هم دانستن این که چه زمانی چشمان شما قرمز می شود یا چه وقت بوی کلر را استشمام می کنید، که البته این موارد به دلیل وجود کلرموجود در آب نیست، برای دانشمندان با اهمیت است.
پرستار میشل لاسا، رئیس مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های مرتبط با شنا می گوید :" یک استخر سالم بوی مواد شیمیایی نمی دهد. چیزی که چشمان شما را قرمز می کند کلر نیست بلکه ادرار و عرق است که با کلر ترکیب شده. اوهمچنین اضافه کرد که وجود این مواد تاثیر کلر را که برای از بین بردن میکروب ها به آب اضافه می شود کم می کند.
دانشمندان در جست و جوی راه حل هستند. ریچاردسون می گوید که تیم تحقیقاتی وی به دنبال راه حل مطلوب جدیدی است که در آن از ضدعفونی کننده هایی همچون نقره و مس همراه با مقدار اندکی کلر یا حتی بدون کلر استفاده شود. آنها این آزمایش را در شهر مرتل بیچ در کالیفرنیای جنوبی انجام دادند.
ریچاردسون می گوید :" واقعیت این است که حتی بدون نیاز به اضافه کردن کلر به آب، کار بسیار خوبی جهت زلال ماندن و ضد عفونی کردن آب انجام شد."

افزایش شیوع بیماری ها

زمانی که افراد در آب استخر شنا می کنند، مدفوع آنها به داخل آب راه پیدا می کند. از آنجایی که مدفوع دارای میکروب هایی همچون کریپتوسپوریدیوم است و این میکروب دلیل ابتلا به بیماری دستگاه گوارش می باشد، این مسئله می تواند خطری بسیار جدی برای سلامتی به حساب آید.
اینجاست که مدیران استخرها نقش مهمی را ایفا می کنند و لزومی ندارد همه مسوولان زیربط استخرهای شنا را مورد بررسی قرار دهند. شما می توانید در اینترنت جست وجو کنید که آیا در مورد استخری که در آن شنا می کنید این نظارت ها وجود دارد و بررسی کنید که رسما اخطاری دریافت کرده اند و یا به دلیل تخلفات تعطیل شده اند؟ این نتایج ممکن است در مورد استخر یا پارک آبی که در آن شنا می کنید وجود داشته باشد.
بنا به گفته های لاسا، محقق سلامت استخرمرکز CDC مهم است بدانیم با وجود اینکه کلر میکروب ها را در عرض چند دقیقه از بین می برد، آنها فورا نابود نمی شوند. او می گوید :" زمانی که شنا می کنیم و دچار اسهال هستیم، احتمالا میکروبهایی در آب پخش می کنیم. بدن ما با میکروبها در تماس است و گاهی اوقات آنها را می بلعیم.
مرکزCDC عنوان می کند : زمانی که ادارات بهداشت دولتی و محلی حدود 50000 استخر عمومی را در سال 2013 بررسی کردند، 12 درصد از این بازرسی ها منجر به تعطیل شدن فوری استخرها به سبب نقض جدی بهداشت عمومی شد که اغلب به خاطرعدم استفاده از ضدعفونی کننده ها در آب و یا فقدان تجهیزات ایمنی بود.
گزارش ماه می مرکز CDC نشان می دهد که شیوع میکروب کریپتوسپوریدیوم در استخرها و پارکهای آبی بین سال های 2014 تا 2016 دو برابر افزایش یافته است.
آژانس فدرال اعلام کرد: روند افزایش شیوع این بیماری ها ویا تشخیص و بهبودی آن ها به وضوح مشخص نیست(مسئله ای مبهم است). لاسا اظهار می کند :" خبرهای خوب که تعدادشان اندک است به طور کلی بیان می شوند. بسیاری از ما صدها ساعت را در طول سال مشغول شنا هستیم و اکثر ما، اغلب اوقات حالمان خوب است."
او می گوید هنوز هم مرکز CDC هشدار می دهد که نوشیدن مقدار اندکی از آب آلوده به میکروبهای پنهان می تواند افراد سالم را برای مدت زمان حدود 3 هفته دچار اسهال آبکی، دل درد، حالت تهوع و استفراغ کرده و حتی منجر به کم آب شدن بدن گردد.
با وجود این خطرات لاسا گمان نمی کند که هیچ کدام ازاین نگرانی ها بتواند سبب جلوگیری از شنا کردن در استخرها شود. استخرها مفرح و مکان بسیار خوبی برای ورزش و فعالیت های خارج از خانه هستند. در واقع لاسا نیز اغلب همراه با دو فرزندش به استخر می رود.
او می گوید :" زمانی که ما دوچرخه سواری می کنیم، کلاه ایمنی برسر می گذاریم. هنگام رانندگی کمربند ایمنی را می بندیم. هردوی اینها شبیه زمانی است که در آب هستیم. بنابراین نباید از شنا کردن اجتناب کرد. همه این نکات به منظور یافتن راهی است برای شنا کردن سالم و پویاتر.

نکاتی که برای شنا کردن در استخر باید رعایت کنید

نقش خود را در تمیر نگه داشتن استخرها ایفا کنید. بر رعایت بهداشت ممارست ورزید. پیش از ورود به آب حمام کنید و یا حداقل برای از بین بردن عرق، ادرار و مدفوع دوش بگیرید و از وسایل مراقبت بهداشت شخصی استفاده کنید.
هرگز در استخر ادرار خود را دفع نکنید و اهمیت انجام ندادن این کار را به فرزندان خود نیز آموزش دهید.
به حفظ کیفیت آب کمک کنید. درصورتی که خود یا فرزندتان دچار اسهال هستید، شنا نکنید. آب استخر را نخورید. افرادی که سیستم ایمنی بدنی ضعیفی دارند قبل از شنا کردن با پزشک معالج خود مشورت کنند.
زمانی که در استخر هستید هر یک ساعت یک بار کودکان را حمام کرده و پوشک فرزنتدانتان را مرتبا وارسی کنید.
روی سطوح پارکهای آبی و زمین های آب بازی ننشینید.
جهت بررسی میزان pH آب و غلظت کلر موجود در استخر از نوارهای تست استفاده کنید. این نوارها به صورت گسترده در سایت های اینترنتی و فروشگاههای بزرگ در دسترس اند. همچنین استفاه از آن ها ساده است. به طور کلی، یک عدد از این نوارها را چند ثانیه در آب نگه دارید و تغییر رنگ آن را با جدول پشت بطری مقایسه کنید.
اگر همراه کودکانی هستید که در حال شنا کردن هستند، مامور مراقبت در آب تعیین کنید، حتی اگر ناجیان در استخر حضور دارند.
آب گذر کف استخر را وارسی کنید. آن ها باید محکم و سالم و آب استخر باید زلال باشد. بنابراین در صورتی که شخص مضطربی نزدیک آب گذرها و در انتهای استخر باشد، می توانید او را به خوبی ببینید./