بیماری های ناشی از آلودگی آب استخر

استقبال از استخر و ورزش های آبی در فصل تابستان بیشتر می شود. در کنار همه فواید شنا بیماری های ناشی از آلودگی آب استخر بعضی ها را از این ورزش مفید منصرف می کند. چه میکروب هایی در آب استخر منتظر شماست؟ این بیماری ها تا چه حد جدی هستند؟

گاهی پیش می آید که در بعضی فصول گرم، «بیماری های ناشی از استخر» شیوع پیدا می کنند، اما سوال اصلی این است که آیا باید از استخر رفتن اجتناب کرد؟ یا اینکه با توجه به کاهش میزان فعالیت های جسمی و چاقی در جامعه می توان با رعایت شرایطی از ورزش های خنک و مفرح آبی لذت برد و کالری اضافی را سوزاند؟

پاسخ این است که طبق نظر محققان هر چیزی که بزرگسالان و کودکان را از داشتن برنامه ورزشی منظم –از جمله شنا- باز می دارد، در مقایسه با بیماری های آبی احتمالی، ضرر بیشتری دارد.

به گزارش «بهپو»، «بیماری های ناشی از تفریحات آبی» - RWI- به هر گونه بیماری یا عفونت ناشی از ارگانیسم های موجود در آب استخرها، دریاچه ها، حمام های گرم و اقیانوس ها می گویند که منجر به اسهال، «خارش پوست»، عارضه گوش شناگران و بیماری های دیگر می شود. با توجه به داده های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری -CDC، این میزان در 10 سال گذشته بیش از دو برابر شده است.

«آلن گرین»، استادیار بالینی طب کودکان در دانشگاه استنفورد و نویسنده چندین کتاب، می گوید: «هرکسی که شنا می کند از بیماری های ناشی از استخر در امان نیست.»

او می گوید: «درست است که گاهی بیماری های آبی باعث ترس و تردید مردم می شود و آنها را به فاصله گرفتن از ورزش های آبی وادار می کند، اما با به کار گیری روش های مناسب پیشگیری و اقدامات درمانی سریع می توان از تمام خطرات دور ماند. همانطور که همه می دانید، بهترین دفاع حمله است.»

آب آلوده باعث چه بیماری هایی می شود؟

از بین میکروب های تولید کننده عفونت که در آب غوطه ورند می توان «سودوموناس آئروژینوزا» را نام برد که باعث بیماری گوش شناگران یا همان عفونت مجرای خارجی گوش یا اوتیت خارجی می شود. میکروب های دیگری هم وجود دارند که سبب بروز بثورات جلدی -درماتیت- می شوند. از جمله عوامل بیماری زای دیگر می توان به کریپتوسپوریدیم، ژیاردیا لامبلیا، شیگلا و اشریشیا کلی –ای کولی- اشاره کرد که باعث اسهال می شوند.

طبق گزارش «مرکز کنترل و پیشگیری ازبیماری ها» -CDC- در آمریکا، هر سال 10،000 مورد از بیماری های ناشی از استخر با علایمی چون اسهال و 6.2 میلیون نفر با گوش شناگر شناسایی می شوند. این مرکز می گوید: «ابتلا به بیماری های تنفسی و سرماخوردگی هم امکان دارد، اما تا الان، بثورات پوستی، گوش شناگران و مشکلات دستگاه گوارشی شایع ترین عارضه های ناشی از استخر بوده اند.»

گرین توضیح می دهد که اسهال از خوردن سهوی آب آلوده یا ورود آن به مجرای بینی ایجاد می شود. ممکن است این عارضه بلافاصله پس از شنا بروز نکند؛ گاهی اوقات یک یا دو هفته بعد ظاهر می شود.

او می گوید: «ابتلا به عارضه گوش شناگران از همه آسان تر است. تجمع بیش از حد آب در مجرای گوش، موانع حفاظتی گوش را از بین می برد و اجازه می دهد باکتری ها وارد گوش شوند.»

علایم عارضه گوش شناگران یک یا دو روز ابتلا به درد پیشرونده گوش است. این درد با جویدن غذا یا کشیده شدن گوش بدتر می شود. خارش، عفونت و مشاهده ترشحات از جمله علایم بعدی عارضه گوش شناگر است.

بیشتر بخوانید: 10 درد شکمی، 10 علت و 10 درمان

خارش پوست بعد از استخر

خارش شناگران، یا درماتیت سرکری هم از جمله بیماری های آبی دیگری است که با سوزن سوزن شدن، سوزش یا خارش پوست، جوش های قرمز کوچک یا تاول های کوچکی که ظرف چند دقیقه یا یک روز بعد از شنا در آب آلوده ظاهر می شوند، شناسایی می شود. این بثورات پوستی عمدتا ناشی از قرار گرفتن در معرض انگل یا لارو آنها در آب تازه و شور است. CDC می گوید عامل این بثورات و درماتیت پوستی عفونتی است که در آن پوست دچار خارش می شود و به تدریج برآمدگی های قرمزی روی آن ظاهر می شود که به لمس حساسند. گاهی هم ممکن است در اطراف فولیکول های مو تاول های چرکی ظاهر شود. عامل این بثورات معمولا باکتری سودوموناس آئروژینوز است. این عارضه معمولا در عرض چند روز بعد از استفاده از حمام های گرم که مراقبت های بهداشتی ضعیفی داشته اند بروز می کند، البته ممکن است به علت شنا در استخر آلوده یا دریاچه هم منتشر شود.

چه کنیم در استخر عفونت نگیریم؟

بسیاری افراد تصور می کنند که اضافه کردن کلر به استخر تمام میکروب های بیماری زا را از بین می برد. البته این تصور به نوعی درست است. کلر استخر را به خوبی ضدعفونی می کند و بیشتر میکروب ها را می کشد. بسیاری از این میکروب ها می توانند ظرف کمتر از یک ساعت باعث ایجاد بیماری های ناشی از استخر شوند، اما بهتر است بدانید کشتن برخی میکروب ها مانند کریپتوسپوریدیوم حتی در استخر هایی که به درستی ضد عفونی شده اند زمان می برد.

گرین می گوید: «بهترین راه برای جلوگیری از اسهال نبلعیدن آب است.» همچنین توجه داشته باشید که اگر مبتلا به اسهال هستید به آب وارد نشوید، زیرا می توانید میکروب ها را در آب پخش کنید و دیگران را بیمار کنید. قبل از شنا دوش بگیرید و پس از استفاده از توالت یا تعویض پوشک بچه دست ها را بشویید، زیرا میکروب های بدن شما وارد آب می شوند.

دوش گرفتن قبل و بعد از شنا در دریاچه ها، استخرها و آب اقیانوس از خارش پوستی جلوگیری می کند.

جلوگیری از عفونت گوش

اگر بخواهیم تمام عوامل خطرساز ابتلا به عارضه گوش شناگر را نام ببریم می بایست به شنا کردن، شیرجه، تعرق، رطوبت بالا، ترومای مکانیکی مانند تخلیه نادرست موم گوش، استفاده نادرست از گوش پاک کن و فرو بردن ناخن در گوش، استفاده از سمعک یا هدفون، نفوذ صابون یا شامپو و وجود سابقه اگزما و پسوریازیس اشاره کنیم.

«کریس پرهام»، مدال آور سه دوره المپیک در رشته شنا و مربی دبیرستان، به ما می گوید: «خشک کردن گوش، استفاده از گوش گیر یا پوشیدن کلاه شنایی که روی گوش را می پوشاند از دچار شدن به عارضه گوش شناگران جلوگیری می کند.»

او می گوید: «به عنوان یک مربی، هفته ای نیست که یکی دو تا از بچه هایم به علت عارضه گوش شناگران از ورود به به آب و شنا کردن محروم نشوند.»

بعد از استخر چه کنیم؟

گرین ادامه می دهد: «گوش هایتان را به طور کامل خشک کنید، سرتان را به طرفین تکان دهید و نرمه گوش را کمی بکشید تا آب از گوش خارج شود.»

درمان گوش درد ناشی از آب

دستورالعمل های جدید درمانی که در آوریل 2006 منتشر شده اند، می گویند استفاده از قطره های آنتی بیوتیک برای درمان عارضه گوش شناگر و مشکلات گوش، مناسب است، البته تا الان حدود 40٪ از بچه های مبتلا به گوش شناگر، به جای آن، از آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده می کنند.

اما گرین می گوید: «آنتی بیوتیک های خوراکی مناسب نیستند و هنگامی که شما آنها را مصرف می کنید، دوز آن حدود 100 تا 1000 برابر بیشتر است. این دارو به همه جای بدن وارد می شود و عوارض جانبی شدیدتری خواهد داشت. همچنین امکان مقاومت باکتریایی هم وجود دارد. هیچ دلیلی وجود ندارد که یک کودک سالم و معمولی برای اولین مرحله درمان عارضه گوش شناگر آنتی بیوتیک خوراکی مصرف کند.»

اکنون قطره هایی در بازار وجود دارند که تنها با مصرف روزانه یک بار عارضه را درمان می کنند. برای تسکین درد، می توان بلافاصله از داروهای خوراکی -مانند تیلنول یا موترین – استفاده کرد.

بیشتر بخوانید: رهایی از معضلی به نام گوش درد

درمان اسهال عفونی

اگر ظرف یک تا دو هفته پس از شنا دچار اسهال شده باشید، برای جلوگیری از کم آبی مقدار زیادی مایعات بنوشید. داروهای ضد اسهال احتمالا کمک کننده هستند، اما قبل از مصرف آنها با پزشک خود مشورت کنید.

بیشتر بخوانید: اسهال کودک از علل تا درمان

درمان خارش شناگران

اغلب موارد عارضه خارش شناگران به مراقبت های پزشکی نیاز ندارد، اما نخاراندن و استفاده از کرم های ضد خارش کمک کننده هستند. بثورات جلدی بدون درمان پزشکی ظرف چند روز از بین می روند.

بیشتر بخوانید: چه چیزی در آب استخر منتظر شماست؟

چه کسانی نباید استخر بروند؟

در میان افرادی که مبتلا به بیماری های واگیر دار نیستند یا پزشک آنها را از رفتن به استخر منع نکرده است، محدودیتی برای رفتن به استخر وجود ندارد، اما به یاد داشته باشید کودکان، زنان باردار و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند -برای مثال مبتلایان به ایدز، افرادی که پیوند عضو داشته اند یا افرادی که نوع خاصی از شیمی درمانی را دریافت می کنند- در صورت ابتلا به عفونت های آبی دچار مشکلات شدیدتری می شوند. افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف باید بدانند که آب های تفریحی ممکن است حاوی مدفوع انسانی یا حیوانی باشد که میکروب کریپتو -کریپتوسپوریدیوم- در آن وجود دارد. کریپتو یک عفونت تهدید کننده زندگی در افراد مبتلا به ضعف سیستم ایمنی است.

به گزارش «بهپو» به نقل از «وبمد»، افراد مبتلا به ضعف سیستم ایمنی باید قبل از شرکت در فعالیت هایی که آنها را در معرض خطر بیماری قرار می دهند، با پزشک خود مشورت کنند./