1500 بازدید
45 دیدگاه
گروهی از محققان دانشگاه زوریخ ثابت کردند که اگر مادر در بازه زمانی طولانی در دوران بارداری استرس داشته باشد، تجمع هورمون‌های استرس در مایع آمنیوتیک افزایش می‌یابد و این موضوع تاثیر منفی بر رشد جنین می‌گذارد.
گروهی از محققان دانشگاه زوریخ ثابت کردند که اگر مادر در بازه زمانی طولانی در دوران بارداری استرس داشته باشد، تجمع هورمون‌های استرس در مایع آمنیوتیک افزایش می‌یابد و این موضوع تاثیر منفی بر رشد جنین می‌گذارد.
اگر مادر باردار به مدت طولانی با استرس و فشارهای روانی زیاد و مستمر روبرو باشد؛ خطر ابتلای فرزندش به بیماری جسمی یا روانی مانند اختلال کم توجهی- بیش فعالی یا بیماری‌های قلبی و عروقی افزایش می‌یابد.
سازوکار دقیق اینکه استرس چطور بر جنین در رحم مادر تاثیر می‌گذارد، هنوز کاملاً مشخص و تشریح نشده است؛ اما محققان بیمارستان دانشگاهی زوریخ و موسسه ماکس پلاک مونیخ کشف کرده‌اند که استرس فیزیکی مادر می‌تواند متابولیسم را در جفت تحت تاثیر قرار دهد و بر رشد جنین تاثیر بگذارد.
بدن انسان در زمان مواجهه با استرس هورمون‌هایی برای مقابله با افزایش استرس ترشح می‌کند؛ مانند هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین که منجر به افزایش ترشح هورمون کورتیزول می‌شود. این سازوکار در زمان بارداری نیز عمل می‌کند و جفت که جنین از آن تغذیه می‌کند، همچنین می‌تواند هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین را ترشح کند؛ در نتیجه میزان کمی از این هورمون وارد مایع آمنیوتیک و متابولیسم جنینی می‌شود. مطالعات روی حیوانات نشان داده است که این هورمون می‌تواند رشد جنین را تقویت کند. شرایط رشد نامناسب در مادر آزادشدن میزان زیادی از هورمون را دربردارد و به همین دلیل احتمال زنده ماندن جنین را در صورت تولد پیش از موعد افزایش می‌دهد. اما این افزایش هورمون در شرایط مشخص می‌تواند پیامدهای منفی هم داشته باشد.
به گفته محققان، ممکن است رشد سریع (در پی افزایش هورمون کنترل کننده استرس) روی دهد اما در عوض اعضای بدن به اندازه کافی تکامل پیدا نکنند.
محققان برای پاسخ به این سوال که استرس روانی مادر چگونه بر آزاد شدن هورمون‌ها در جفت تاثیر می‌گذارد، وضعیت 34 مادر باردار سالم را که در آزمایش آمنیوسنتز شرکت کرده بودند، بررسی کردند. این آزمایش تا حدی برای مادر استرس زا است و بدن در کوتاه مدت کورتیزول ترشح نمی‌کند.
محققان برای مشخص شدن اینکه آیا جفت نیز می‌تواند هورمون استرس ترشح کند، میزان کورتیزول مادر را در آب بزاق او با میزان سطح کورتیزول در مایع آمنیوتیک سنجیدند و مشخص کردند که هیچ رابطه‌ای بین آنها نیست. به گفته محققان، اگر مادر با استرس کوتاه مدت منفی روبرو باشد، نوزاد در برابر آن مصون می‌ماند.
شرایط ناشی از استرس درازمدت مادر بسیار متفاوت است و محققان با استفاده از پرسشنامه‌ای فشارهای اجتماعی فراوان و مزمن را بر مادران بررسی کردند. محققان می گویند اگر مادر در بازه زمانی طولانی در معرض فشار و استرس باشد، سطح هورمون در مایع آمنیوتیک افزایش می‌یابد. اما به طور کلی ترشح هورمون نقش پیچیده و در همان حال فعالی در رشد جنین انسانی دارد که باید بیشتر و بهتر روی آن تحقیق شود.
روانشناسان به مادران باردار در معرض استرس‌های طولانی مدت توصیه می‌کنند از روان درمانگرها برای مدیریت استرس کمک بگیرند. به گفته محققان، استرس در زمان بارداری همیشه قابل پیشگیری نیست؛ اما برقراری رابطه‌ای پایدار و مطمئن بین مادر و نوزاد بعد از تولد می‌تواند تاحدی تاثیرات منفی استرس در زمان بارداری را کاهش دهد./
اگر مادر باردار به مدت طولانی با استرس و فشارهای روانی زیاد و مستمر روبرو باشد؛ خطر ابتلای فرزندش به بیماری جسمی یا روانی مانند اختلال کم توجهی- بیش فعالی یا بیماری‌های قلبی و عروقی افزایش می‌یابد.
سازوکار دقیق اینکه استرس چطور بر جنین در رحم مادر تاثیر می‌گذارد، هنوز کاملاً مشخص و تشریح نشده است؛ اما محققان بیمارستان دانشگاهی زوریخ و موسسه ماکس پلاک مونیخ کشف کرده‌اند که استرس فیزیکی مادر می‌تواند متابولیسم را در جفت تحت تاثیر قرار دهد و بر رشد جنین تاثیر بگذارد.
بدن انسان در زمان مواجهه با استرس هورمون‌هایی برای مقابله با افزایش استرس ترشح می‌کند؛ مانند هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین که منجر به افزایش ترشح هورمون کورتیزول می‌شود. این سازوکار در زمان بارداری نیز عمل می‌کند و جفت که جنین از آن تغذیه می‌کند، همچنین می‌تواند هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین را ترشح کند؛ در نتیجه میزان کمی از این هورمون وارد مایع آمنیوتیک و متابولیسم جنینی می‌شود. مطالعات روی حیوانات نشان داده است که این هورمون می‌تواند رشد جنین را تقویت کند. شرایط رشد نامناسب در مادر آزادشدن میزان زیادی از هورمون را دربردارد و به همین دلیل احتمال زنده ماندن جنین را در صورت تولد پیش از موعد افزایش می‌دهد. اما این افزایش هورمون در شرایط مشخص می‌تواند پیامدهای منفی هم داشته باشد.
به گفته محققان، ممکن است رشد سریع (در پی افزایش هورمون کنترل کننده استرس) روی دهد اما در عوض اعضای بدن به اندازه کافی تکامل پیدا نکنند.
محققان برای پاسخ به این سوال که استرس روانی مادر چگونه بر آزاد شدن هورمون‌ها در جفت تاثیر می‌گذارد، وضعیت 34 مادر باردار سالم را که در آزمایش آمنیوسنتز شرکت کرده بودند، بررسی کردند. این آزمایش تا حدی برای مادر استرس زا است و بدن در کوتاه مدت کورتیزول ترشح نمی‌کند.
محققان برای مشخص شدن اینکه آیا جفت نیز می‌تواند هورمون استرس ترشح کند، میزان کورتیزول مادر را در آب بزاق او با میزان سطح کورتیزول در مایع آمنیوتیک سنجیدند و مشخص کردند که هیچ رابطه‌ای بین آنها نیست. به گفته محققان، اگر مادر با استرس کوتاه مدت منفی روبرو باشد، نوزاد در برابر آن مصون می‌ماند.
شرایط ناشی از استرس درازمدت مادر بسیار متفاوت است و محققان با استفاده از پرسشنامه‌ای فشارهای اجتماعی فراوان و مزمن را بر مادران بررسی کردند. محققان می گویند اگر مادر در بازه زمانی طولانی در معرض فشار و استرس باشد، سطح هورمون در مایع آمنیوتیک افزایش می‌یابد. اما به طور کلی ترشح هورمون نقش پیچیده و در همان حال فعالی در رشد جنین انسانی دارد که باید بیشتر و بهتر روی آن تحقیق شود.
روانشناسان به مادران باردار در معرض استرس‌های طولانی مدت توصیه می‌کنند از روان درمانگرها برای مدیریت استرس کمک بگیرند. به گفته محققان، استرس در زمان بارداری همیشه قابل پیشگیری نیست؛ اما برقراری رابطه‌ای پایدار و مطمئن بین مادر و نوزاد بعد از تولد می‌تواند تاحدی تاثیرات منفی استرس در زمان بارداری را کاهش دهد./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
