1500 بازدید
45 دیدگاه
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن دارو و ﻏﺬا در ﺑﻌﻀی از ﻣﻮارد ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮ در اﺛﺮ دارو ﻣی ﮔﺮدد . در ایﻦ ﻣﻮارد ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﻌﻮیﺾ دارو یﺎ ﻧﻮع ﺗﻐﺬیﻪ ﻧﻤی ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ زﻣﺎن ﻣﺼﺮف دارو ﺣﺎﺋﺰ اھﻤﯿﺖ اﺳﺖ.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن دارو و ﻏﺬا در ﺑﻌﻀی از ﻣﻮارد ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮ در اﺛﺮ دارو ﻣی ﮔﺮدد . در ایﻦ ﻣﻮارد ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﻌﻮیﺾ دارو یﺎ ﻧﻮع ﺗﻐﺬیﻪ ﻧﻤی ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ زﻣﺎن ﻣﺼﺮف دارو ﺣﺎﺋﺰ اھﻤﯿﺖ اﺳﺖ.
داروھﺎﺋی کﻪ ﺑﺎیﺪ ﻗﺒﻞ از ﻏﺬا ﻣﺼﺮف ﺷﻮﻧﺪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از :
Ampicillin ، Digoxin ، Clidinium-c ، Cholestyramine ، Antimuscarines ، Dipyridamol ، Furosamide ، Insulin (Regular , NPH)
داروھﺎی زﯾﺮ در وﻋﺪه ﺻﺒﺢ، 30-15 دقیقه ﻗﺒﻞ از ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﺎیﺪ ﻣﺼﺮف ﺷﻮﻧد:
INH ، Isosorbide ، Levodopa ، Metoclopramide ، Penicillin V ، Procainamide ، Rifampine ، Thyroxine ، Tetracycline
داروھﺎﺋی کﻪ ﺑﺎیﺪ ﺑﻌﺪ از ﻏﺬا ﻣﺼﺮف ﺷﻮﻧﺪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از :
AL Mg hydroxide ، Doxycycline ، Diphenhydramine ، Dimenhydrinate ، Amoxycillin ، Allopurinol ، Triamtrene - H ، Theophyline ، Simeticone ، Phenazopyridine ، Warfarin
ﺗﺎﺛﯿﺮ ایﻦ داروھﺎ ﺑﻌﺪ از ﻏﺬا ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ :
Carbamazepine , Caster-oil , Cimetidine , Digestive , Pancreatin , Paromomycin , Propranolol
ﺟﺬب ایﻦ داروھﺎ ھﻤﺮاه ﻏﺬا ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣی ﺷﻮد.
ﺗﺪاﺧﻼت ﻏﺬا و دارو زﻣﺎﻧی ایﺠﺎد ﻣی ﮔﺮدد کﻪ ﻣﺎده ﻏﺬایی ﻣﺼﺮف ﺷﺪه ﺑﺮ ﻣﻮاد ﻣﻮﺛﺮ داروھﺎ اﺛﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ ﺟﺬب یﺎ اﻓﺰایﺶ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﺴﻢ دارو ﮔﺮدد.
ﺑﺮای ﻣﺜﺎل اﺳﯿﺪ ﺳﯿﺘﺮیک ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﯿﻮه ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ اﺛﺮ آﻧﺘی ﺑﯿﻮﺗﯿک ھﺎی ﮔﺮوه ﭘﻨی ﺳﯿﻠﯿﻦ ﻣی ﮔﺮدد و یﺎ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻟﺒﻨی اﺛﺮ ﺿﺪ ﻣﯿکﺮوﺑی ﺗﺘﺮاﺳﺎیکﻠﯿﻦ را کﺎھﺶ ﻣی دھﻨﺪ .
ﺑﺴﯿﺎری از داروھﺎ ﺗﺤﺖ ﺛﺎﺛﯿﺮ ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﻗﺮار ﻧﻤی ﮔﯿﺮﻧﺪ، اﻣﺎ ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ اﺛﺮﺷﺎن ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﺼﺮف ﻏﺬا و ﻧﻮع ﻏﺬا در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎﺷﺪ.
در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮارد زﻣﺎن ﻣﺼﺮف دارو (ﻗﺒﻞ یﺎ ﺑﻌﺪ از ﻏﺬا) ﻗﯿﺪ ﻣی ﺷﻮد کﻪ ﻣی ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﻞ ﺟﺬب دارو در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮔﻮارﺷی در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎﺷﺪ .
داروھﺎﺋی کﻪ ﺑﺎیﺪ ﻗﺒﻞ از ﻏﺬا ﻣﺼﺮف ﺷﻮﻧﺪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از :
Ampicillin ، Digoxin ، Clidinium-c ، Cholestyramine ، Antimuscarines ، Dipyridamol ، Furosamide ، Insulin (Regular , NPH)
داروھﺎی زﯾﺮ در وﻋﺪه ﺻﺒﺢ، 30-15 دقیقه ﻗﺒﻞ از ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﺎیﺪ ﻣﺼﺮف ﺷﻮﻧد:
INH ، Isosorbide ، Levodopa ، Metoclopramide ، Penicillin V ، Procainamide ، Rifampine ، Thyroxine ، Tetracycline
داروھﺎﺋی کﻪ ﺑﺎیﺪ ﺑﻌﺪ از ﻏﺬا ﻣﺼﺮف ﺷﻮﻧﺪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از :
AL Mg hydroxide ، Doxycycline ، Diphenhydramine ، Dimenhydrinate ، Amoxycillin ، Allopurinol ، Triamtrene - H ، Theophyline ، Simeticone ، Phenazopyridine ، Warfarin
ﺗﺎﺛﯿﺮ ایﻦ داروھﺎ ﺑﻌﺪ از ﻏﺬا ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ :
Carbamazepine , Caster-oil , Cimetidine , Digestive , Pancreatin , Paromomycin , Propranolol
ﺟﺬب ایﻦ داروھﺎ ھﻤﺮاه ﻏﺬا ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣی ﺷﻮد.
ﺗﺪاﺧﻼت ﻏﺬا و دارو زﻣﺎﻧی ایﺠﺎد ﻣی ﮔﺮدد کﻪ ﻣﺎده ﻏﺬایی ﻣﺼﺮف ﺷﺪه ﺑﺮ ﻣﻮاد ﻣﻮﺛﺮ داروھﺎ اﺛﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ ﺟﺬب یﺎ اﻓﺰایﺶ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﺴﻢ دارو ﮔﺮدد.
ﺑﺮای ﻣﺜﺎل اﺳﯿﺪ ﺳﯿﺘﺮیک ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﯿﻮه ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ اﺛﺮ آﻧﺘی ﺑﯿﻮﺗﯿک ھﺎی ﮔﺮوه ﭘﻨی ﺳﯿﻠﯿﻦ ﻣی ﮔﺮدد و یﺎ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻟﺒﻨی اﺛﺮ ﺿﺪ ﻣﯿکﺮوﺑی ﺗﺘﺮاﺳﺎیکﻠﯿﻦ را کﺎھﺶ ﻣی دھﻨﺪ .
ﺑﺴﯿﺎری از داروھﺎ ﺗﺤﺖ ﺛﺎﺛﯿﺮ ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﻗﺮار ﻧﻤی ﮔﯿﺮﻧﺪ، اﻣﺎ ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ اﺛﺮﺷﺎن ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﺼﺮف ﻏﺬا و ﻧﻮع ﻏﺬا در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎﺷﺪ.
در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮارد زﻣﺎن ﻣﺼﺮف دارو (ﻗﺒﻞ یﺎ ﺑﻌﺪ از ﻏﺬا) ﻗﯿﺪ ﻣی ﺷﻮد کﻪ ﻣی ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﻞ ﺟﺬب دارو در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮔﻮارﺷی در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎﺷﺪ .
ﺗﺪاﺧﻞ دارو ﺑﺎ ﻏﺬا، ﺗﺪاﺧﻞ ﻏﺬا ﺑﺎ دارو
ھﻤﺎﻧﻄﻮر کﻪ ﻣی داﻧﯿﻢ ﻏﺬا ﺑﺮ اﺛﺮ ﺑﺨﺸی داروھﺎ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﻮده و دارو ﻧﯿﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺳﻮﺧﺖ و ﺳﺎز ﻏﺬا ﻣی ﮔﺮدد.
ﺗﺪاﺧﻞ ﻏﺬا ﺑﺎ دارو
داروھﺎ ﺟﮫﺖ درﻣﺎن و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺳﻼﻣﺘی ﺑﯿﻤﺎران ﻣی ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﺻﻮرﺗﯿکﻪ ﺻﺤﯿﺢ ﻣﺼﺮف ﺷﻮﻧﺪ، ﻣﻮﺛﺮ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﻮد .
ﻧﺤﻮه ﺗﻐﺬیﻪ و ﻧﺤﻮه زﻧﺪﮔی کﺮدن ، ﺑﺴﯿﺎری از اوﻗﺎت ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﺛﺮ دارو در ﺑﺪن ﻣی ﮔﺮدد.
ﺑﺴﯿﺎری از آﺷﺎﻣﯿﺪﻧی ھﺎ ، کﺎﻓﺌﯿﻦ و ﺳﯿﮕﺎر ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ داروھﺎ ﺗﺪاﺧﻞ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ایﻦ ﺗﺪاﺧﻼت ﺑﻪ ﺻﻮرت کﺎھﺶ اﺛﺮ دارو یﺎ ایﺠﺎد ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒی ﻧﻤﺎیﺎن ﻣی ﮔﺮدد (ﻓﺎکﺘﻮرھﺎی ﺷﺨﺼی ﻣﺜﻞ ﺳﻦ ، وزن ، ﺟﻨﺲ و ﻣﻘﺪار ﻣﺼﺮف در ﺑﺮوز ﺗﺪاﺧﻼت ﻣهم ﻣی ﺑﺎﺷﺪ ).
ﻣﺼﺮف داروھﺎی ﺿﺪ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن (کﺎھﺶ دھﻨﺪه ﻓﺸﺎر ﺧﻮن) ﺑﻪ ھﻤﺮاه ﺗﺮکﯿﺒﺎت ﺷﯿﺮیﻦ ﺑﯿﺎن (ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﻗﺮص درﮔﻠﯿﺲ یﺎ ﺳﺎیﺮ ﺗﺮکﯿﺒﺎت) ، ﻣﻮز ، ﺷکﻼت ، ﭘﻨﯿﺮ ، اﻧﺠﯿﺮ ، ﺟﮕﺮ ، ﻣﺎھی ، ﺗﺮﺷی ، اﻧﺎﻧﺎس ، ﻣﺨﻤﺮ و ﻣﺎﻟﺖ ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ اﻓﺰایﺶ ﻓﺸﺎر ، ﺳﺒﺐ کﺎھﺶ اﺛﺮ داروی کﺎھﺶ دھﻨﺪه ﻓﺸﺎر ﺧﻮن و ﻣﺘﻨﺎوب ﺑﺎ آن ، اﻓﺰایﺶ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن ﻣی ﮔﺮدد (اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺼﺮف یکﺒﺎر در روز ﺗﺮکﯿﺒﺎت ﺷﯿﺮیﻦ ﺑﯿﺎن ، ﻣﺸکﻠی را ایﺠﺎد ﻧﺨﻮاھﺪ کﺮد).
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن ﺷﯿﺮ ﯾﺎ ﻏﺬاھﺎی ﻗﻠﯿﺎیی ، ﻣﻮﺟﺐ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﻻیﻪ CE و ﺑی اﺛﺮ ﺷﺪن دارو ﻣی ﮔﺮدد.
اﺳﺘﺎﻣﯿﻨﻮﻓﻦ ﺑﺎ کﺮﺑﻮھﯿﺪرات ھﺎ (ﺑﯿﺴکﻮیﺖ ، ﺧﺮﻣﺎ ، ﻣﺮﺑﺎ...) ایﺠﺎد کﻤﭙﻠکﺲ ﻣی کﻨﺪ کﻪ ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﻣﯿﺰان ﺟﺬب (ﻧﻪ ﻣﻘﺪار داروی ﺟﺬب ﺷﺪه) ﺑﻪ ﺗﺎﺧﯿﺮ اﻓﺘﺪ. ھﻤﺮاه کﺎﻓﺌﯿﻦ ، اﺛﺮ دارو ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣی ﺷﻮد. ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن ﻏﺬاھﺎی ﺳﺮﺷﺎر از ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ و کﺎﻟﺮی ، اﺛﺮ دارو را اﻓﺰایﺶ ﻣی دھﺪ.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن کﻠﺴﯿﻢ ﺑﺎ ﻓﯿﺒﺮھﺎی ﻏﻼت ، ﺳﺒﻮس ، ﺣﺒﻮﺑﺎت ، ریﻮاس و اﺳﻔﻨﺎج ، ﺟﺬب کﻠﺴﯿﻢ را کﺎھﺶ ﻣی دھﺪ.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن ﮔﻠﯿکﻮزیﺪھﺎی ﻗﻠﺒی ﺑﺎ ﺷﯿﺮ و ﻟﺒﻨﯿﺎت یﺎ ﻏﺬاھﺎی ﺣﺎوی کﻠﺴﯿﻢ ، ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ آریﺘﻤی ایﺠﺎد کﻨﺪ.
ﮔﻠﯿکﻮریﺲ ﺷﯿﺮیﻦ ﺑﯿﺎن ، ھﯿﭙﻮکﺎﻟﻤی را اﻟﻘﺎء کﺮده و ﻣﻮﺟﺐ ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ دیﮕﻮﮐﺴﯿﻦ ﻣی ﺷﻮد. کﺮﺑﻮ ھﯿﺪرات زیﺎد ﻣﻮﺟﺐ کﺎھﺶ ﺟﺬب دارو ﻣی ﮔﺮدد.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن داروھﺎی ﺗﯿﺮوﺋﯿﺪی (ﻟﻮیﺘﺮوکﺴﯿﻦ ، ﻟﯿﻮﺗﯿﺮوﻧﯿﻦ) ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﻣﺜﻞ ﭼﻐﻨﺪر ، کﻠﻢ ، کﻠﻢ ﭘﯿﭻ ، ﺳﻮیﺎ و ... ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰایﺶ اﺛﺮ داروھﺎ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ کﻢ کﺎری ایﻦ ﻏﺪه ﻣی ﮔﺮدد.
دﮔﺰاﻣﺘﺎزون : ﻣﺼﺮف ٣- ٤ ﻓﻨﺠﺎن ﭼﺎی یﺎ قهوه ، ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ اﺛﺮ دﮔﺰاﻣﺘﺎزون را اﻓﺰایﺶ دھﺪ.
اریﺘﺮوﻣﺎیﺴﯿﻦ : آب ﻣﯿﻮه و یﺎ ﻣﺎیﻌﺎت اﺳﯿﺪی ، ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﺗﺠﺰیﻪ دارو را ﺗﺴهﯿﻞ کﻨﺪ.
ﻓﺮوس ﺳﻮﻟﻔﺎت : ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﭼﺎی و ﻗﮫﻮه ، ﺣﺒﻮﺑﺎت ، ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ و ﻟﺒﻨﯿﺎت ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت کﻤﭙﻠکﺲ ﻧﺎﻣﺤﻠﻮل در آیﺪ.
ﮔﺮیﺰوﻓﻮﻟﻮیﻦ : ﺑﺎ ﻏﺬاھﺎی ﭼﺮب ، ﺟﺬب دارو اﻓﺰایﺶ ﻣی یﺎﺑﺪ.
اﻧﺴﻮﻟﯿﻦ : وﻋﺪه ھﺎی ﺻﺮف ﻏﺬا ﺑﺎیﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺎﺷﺪ (ﻣﺜﻼ ٣ ﺑﺎر در روز) در ایﻦ ﺻﻮرت ھﯿﭻ وﻋﺪه ای ﻧﺒﺎیﺪ ﺣﺬف ﺷﻮد.
از ﺷﯿﺮیﻨی ﺟﺎت و ﻧﯿﺰ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ھﺎی ﺣﺎوی کﺎﻓﺌﯿﻦ ﭘﺮھﯿﺰ ﻧﻤﺎیﯿﺪ.
ﻟﻮودوﭘﺎ : ھﻤﺮاه ﻟﻮﺑﯿﺎ ، ﺟﮕﺮ ﮔﺎو و ﻣﺨﻤﺮ ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ اﺛﺮﺑﺨﺸی دارو کﺎھﺶ یﺎﺑﺪ .
ﻟﯿﺘﯿﻮم کﺮﺑﻨﺎت : ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ ﺑﺎ ایﻦ دارو ، آب و ﻧﻤک ﺿﺮوری اﺳﺖ.
ﻓﻨﻮﺗﯿﺎزیﻦ : قهوه و ﭼﺎی زیﺎد ، ﺟﺬب دارو را اﻓﺰایﺶ ﻣی دھﺪ.
وارﻓﺎریﻦ : ﺳﺒﺰیﺠﺎت ﺑﺮﮔﺪار ﺳﺒﺰ (کﺎھﻮ ، اﺳﻔﻨﺎج ، کﻠﻢ ، ﺷﻠﻐﻢ ، ﺳﻮیﺎ) اﺛﺮ دارو را کﺎھﺶ ﻣی دھﺪ. ﺑﺴﺘﻨی ﺟﺬب وارﻓﺎریﻦ را کﻢ ﻣی کﻨﺪ و ﭘﯿﺎز ﺳﺮخ ﺷﺪه ، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آن را اﻓﺰایﺶ ﻣی ﺑﺨﺸﺪ.
ﻣﺼﺮف داروھﺎی ﺿﺪ آﺳﻢ (ﺗﺌﻮﻓﯿﻠﯿﻦ ، ﭘﺰودواﻓﺪریﻦ ... ) ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﻣﺰ کﺒﺎب ﺷﺪه ، ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ اﺛﺮ ایﻦ داروھﺎ ﻣی ﮔﺮدد (اﻓﺰایﺶ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﺴﻢ دارو ﺗﻮﺳﻂ ﻏﺬا ).
ﻣﺼﺮف ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ آب ﻣﯿﻮه ، ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ اﺳﯿﺪیﺘﻪ ادرار ﮔﺸﺘﻪ و از دﻓﻊ ﺳﺮیﻊ یﺎ ﻧﺮﻣﺎل داروھﺎی اﺳﯿﺪی در کﻠﯿﻪ ﺧﻮدداری کﺮده و ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰایﺶ ﻏﻠﻈﺖ دارو در ﺧﻮن و ﻣﺘﻨﺎوب ﺑﺎ آن ، اﻓﺰایﺶ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒی دارو ﻣی ﮔﺮدد.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن داروھﺎی آرام ﺑﺨﺶ و ﺧﻮاب آور ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ھﺎی اﻟکﻠی ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰایﺶ اﺛﺮ ﺗﻀﻌﯿﻒ کﻨﻨﺪﮔی ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﺼﺎب (ﺧﻮاب آوری , کﻮﻣﺎ , ﻣﺮگ) ایﻦ داروھﺎ ﻣی ﮔﺮدد .
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن دارو ﺑﺎ ﻣﺎیﻌﺎت داغ ، ﺑﺎﻋﺚ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ دارو و کﺎھﺶ اﺛﺮ دارو ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ .
ﻧﺤﻮه ﺗﻐﺬیﻪ و ﻧﺤﻮه زﻧﺪﮔی کﺮدن ، ﺑﺴﯿﺎری از اوﻗﺎت ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﺛﺮ دارو در ﺑﺪن ﻣی ﮔﺮدد.
ﺑﺴﯿﺎری از آﺷﺎﻣﯿﺪﻧی ھﺎ ، کﺎﻓﺌﯿﻦ و ﺳﯿﮕﺎر ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ داروھﺎ ﺗﺪاﺧﻞ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ایﻦ ﺗﺪاﺧﻼت ﺑﻪ ﺻﻮرت کﺎھﺶ اﺛﺮ دارو یﺎ ایﺠﺎد ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒی ﻧﻤﺎیﺎن ﻣی ﮔﺮدد (ﻓﺎکﺘﻮرھﺎی ﺷﺨﺼی ﻣﺜﻞ ﺳﻦ ، وزن ، ﺟﻨﺲ و ﻣﻘﺪار ﻣﺼﺮف در ﺑﺮوز ﺗﺪاﺧﻼت ﻣهم ﻣی ﺑﺎﺷﺪ ).
ﻣﺼﺮف داروھﺎی ﺿﺪ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن (کﺎھﺶ دھﻨﺪه ﻓﺸﺎر ﺧﻮن) ﺑﻪ ھﻤﺮاه ﺗﺮکﯿﺒﺎت ﺷﯿﺮیﻦ ﺑﯿﺎن (ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﻗﺮص درﮔﻠﯿﺲ یﺎ ﺳﺎیﺮ ﺗﺮکﯿﺒﺎت) ، ﻣﻮز ، ﺷکﻼت ، ﭘﻨﯿﺮ ، اﻧﺠﯿﺮ ، ﺟﮕﺮ ، ﻣﺎھی ، ﺗﺮﺷی ، اﻧﺎﻧﺎس ، ﻣﺨﻤﺮ و ﻣﺎﻟﺖ ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ اﻓﺰایﺶ ﻓﺸﺎر ، ﺳﺒﺐ کﺎھﺶ اﺛﺮ داروی کﺎھﺶ دھﻨﺪه ﻓﺸﺎر ﺧﻮن و ﻣﺘﻨﺎوب ﺑﺎ آن ، اﻓﺰایﺶ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن ﻣی ﮔﺮدد (اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺼﺮف یکﺒﺎر در روز ﺗﺮکﯿﺒﺎت ﺷﯿﺮیﻦ ﺑﯿﺎن ، ﻣﺸکﻠی را ایﺠﺎد ﻧﺨﻮاھﺪ کﺮد).
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن ﺷﯿﺮ ﯾﺎ ﻏﺬاھﺎی ﻗﻠﯿﺎیی ، ﻣﻮﺟﺐ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﻻیﻪ CE و ﺑی اﺛﺮ ﺷﺪن دارو ﻣی ﮔﺮدد.
اﺳﺘﺎﻣﯿﻨﻮﻓﻦ ﺑﺎ کﺮﺑﻮھﯿﺪرات ھﺎ (ﺑﯿﺴکﻮیﺖ ، ﺧﺮﻣﺎ ، ﻣﺮﺑﺎ...) ایﺠﺎد کﻤﭙﻠکﺲ ﻣی کﻨﺪ کﻪ ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﻣﯿﺰان ﺟﺬب (ﻧﻪ ﻣﻘﺪار داروی ﺟﺬب ﺷﺪه) ﺑﻪ ﺗﺎﺧﯿﺮ اﻓﺘﺪ. ھﻤﺮاه کﺎﻓﺌﯿﻦ ، اﺛﺮ دارو ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣی ﺷﻮد. ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن ﻏﺬاھﺎی ﺳﺮﺷﺎر از ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ و کﺎﻟﺮی ، اﺛﺮ دارو را اﻓﺰایﺶ ﻣی دھﺪ.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن کﻠﺴﯿﻢ ﺑﺎ ﻓﯿﺒﺮھﺎی ﻏﻼت ، ﺳﺒﻮس ، ﺣﺒﻮﺑﺎت ، ریﻮاس و اﺳﻔﻨﺎج ، ﺟﺬب کﻠﺴﯿﻢ را کﺎھﺶ ﻣی دھﺪ.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن ﮔﻠﯿکﻮزیﺪھﺎی ﻗﻠﺒی ﺑﺎ ﺷﯿﺮ و ﻟﺒﻨﯿﺎت یﺎ ﻏﺬاھﺎی ﺣﺎوی کﻠﺴﯿﻢ ، ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ آریﺘﻤی ایﺠﺎد کﻨﺪ.
ﮔﻠﯿکﻮریﺲ ﺷﯿﺮیﻦ ﺑﯿﺎن ، ھﯿﭙﻮکﺎﻟﻤی را اﻟﻘﺎء کﺮده و ﻣﻮﺟﺐ ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ دیﮕﻮﮐﺴﯿﻦ ﻣی ﺷﻮد. کﺮﺑﻮ ھﯿﺪرات زیﺎد ﻣﻮﺟﺐ کﺎھﺶ ﺟﺬب دارو ﻣی ﮔﺮدد.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن داروھﺎی ﺗﯿﺮوﺋﯿﺪی (ﻟﻮیﺘﺮوکﺴﯿﻦ ، ﻟﯿﻮﺗﯿﺮوﻧﯿﻦ) ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﻣﺜﻞ ﭼﻐﻨﺪر ، کﻠﻢ ، کﻠﻢ ﭘﯿﭻ ، ﺳﻮیﺎ و ... ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰایﺶ اﺛﺮ داروھﺎ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ کﻢ کﺎری ایﻦ ﻏﺪه ﻣی ﮔﺮدد.
دﮔﺰاﻣﺘﺎزون : ﻣﺼﺮف ٣- ٤ ﻓﻨﺠﺎن ﭼﺎی یﺎ قهوه ، ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ اﺛﺮ دﮔﺰاﻣﺘﺎزون را اﻓﺰایﺶ دھﺪ.
اریﺘﺮوﻣﺎیﺴﯿﻦ : آب ﻣﯿﻮه و یﺎ ﻣﺎیﻌﺎت اﺳﯿﺪی ، ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﺗﺠﺰیﻪ دارو را ﺗﺴهﯿﻞ کﻨﺪ.
ﻓﺮوس ﺳﻮﻟﻔﺎت : ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﭼﺎی و ﻗﮫﻮه ، ﺣﺒﻮﺑﺎت ، ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ و ﻟﺒﻨﯿﺎت ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت کﻤﭙﻠکﺲ ﻧﺎﻣﺤﻠﻮل در آیﺪ.
ﮔﺮیﺰوﻓﻮﻟﻮیﻦ : ﺑﺎ ﻏﺬاھﺎی ﭼﺮب ، ﺟﺬب دارو اﻓﺰایﺶ ﻣی یﺎﺑﺪ.
اﻧﺴﻮﻟﯿﻦ : وﻋﺪه ھﺎی ﺻﺮف ﻏﺬا ﺑﺎیﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺎﺷﺪ (ﻣﺜﻼ ٣ ﺑﺎر در روز) در ایﻦ ﺻﻮرت ھﯿﭻ وﻋﺪه ای ﻧﺒﺎیﺪ ﺣﺬف ﺷﻮد.
از ﺷﯿﺮیﻨی ﺟﺎت و ﻧﯿﺰ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ھﺎی ﺣﺎوی کﺎﻓﺌﯿﻦ ﭘﺮھﯿﺰ ﻧﻤﺎیﯿﺪ.
ﻟﻮودوﭘﺎ : ھﻤﺮاه ﻟﻮﺑﯿﺎ ، ﺟﮕﺮ ﮔﺎو و ﻣﺨﻤﺮ ﻣﻤکﻦ اﺳﺖ اﺛﺮﺑﺨﺸی دارو کﺎھﺶ یﺎﺑﺪ .
ﻟﯿﺘﯿﻮم کﺮﺑﻨﺎت : ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ ﺑﺎ ایﻦ دارو ، آب و ﻧﻤک ﺿﺮوری اﺳﺖ.
ﻓﻨﻮﺗﯿﺎزیﻦ : قهوه و ﭼﺎی زیﺎد ، ﺟﺬب دارو را اﻓﺰایﺶ ﻣی دھﺪ.
وارﻓﺎریﻦ : ﺳﺒﺰیﺠﺎت ﺑﺮﮔﺪار ﺳﺒﺰ (کﺎھﻮ ، اﺳﻔﻨﺎج ، کﻠﻢ ، ﺷﻠﻐﻢ ، ﺳﻮیﺎ) اﺛﺮ دارو را کﺎھﺶ ﻣی دھﺪ. ﺑﺴﺘﻨی ﺟﺬب وارﻓﺎریﻦ را کﻢ ﻣی کﻨﺪ و ﭘﯿﺎز ﺳﺮخ ﺷﺪه ، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آن را اﻓﺰایﺶ ﻣی ﺑﺨﺸﺪ.
ﻣﺼﺮف داروھﺎی ﺿﺪ آﺳﻢ (ﺗﺌﻮﻓﯿﻠﯿﻦ ، ﭘﺰودواﻓﺪریﻦ ... ) ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﻣﺰ کﺒﺎب ﺷﺪه ، ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ اﺛﺮ ایﻦ داروھﺎ ﻣی ﮔﺮدد (اﻓﺰایﺶ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﺴﻢ دارو ﺗﻮﺳﻂ ﻏﺬا ).
ﻣﺼﺮف ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ آب ﻣﯿﻮه ، ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ اﺳﯿﺪیﺘﻪ ادرار ﮔﺸﺘﻪ و از دﻓﻊ ﺳﺮیﻊ یﺎ ﻧﺮﻣﺎل داروھﺎی اﺳﯿﺪی در کﻠﯿﻪ ﺧﻮدداری کﺮده و ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰایﺶ ﻏﻠﻈﺖ دارو در ﺧﻮن و ﻣﺘﻨﺎوب ﺑﺎ آن ، اﻓﺰایﺶ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒی دارو ﻣی ﮔﺮدد.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن داروھﺎی آرام ﺑﺨﺶ و ﺧﻮاب آور ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ھﺎی اﻟکﻠی ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰایﺶ اﺛﺮ ﺗﻀﻌﯿﻒ کﻨﻨﺪﮔی ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﺼﺎب (ﺧﻮاب آوری , کﻮﻣﺎ , ﻣﺮگ) ایﻦ داروھﺎ ﻣی ﮔﺮدد .
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن دارو ﺑﺎ ﻣﺎیﻌﺎت داغ ، ﺑﺎﻋﺚ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ دارو و کﺎھﺶ اﺛﺮ دارو ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ .
ﺗﺪاﺧﻼت دارو ﺑﺎ ﻏﺬا
ﻧﻮع دیﮕﺮی از ﺗﺪاﺧﻼت دارویی ، اﺛﺮ داروھﺎ ﺑﺮ ارزش ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﻣی ﺑﺎﺷﺪ کﻪ ﺑﻪ ﺗﺪاﺧﻞ دارو ﺑﺎ ﻏﺬا ﻣﻮﺳﻮم اﺳﺖ.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن داروھﺎی ﺿﺪ ﺑﺎرداری ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﺣﺎوی ویﺘﺎﻣﯿﻦ B , ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ ﺟﺬب ایﻦ ویﺘﺎﻣﯿﻦ ﻣی ﮔﺮدد. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺎلﺧﺎﻧﻢ ھﺎی ﻣﺼﺮف کﻨﻨﺪه ایﻦ داروھﺎ اﻏﻠﺐ کﻤﺒﻮد ویﺘﺎﻣﯿﻦ B6 و B9 (اﺳﯿﺪ ﻓﻮﻟﯿک) دارﻧﺪ.
ﻣﻨﺎﺑﻊ ویﺘﺎﻣﯿﻦ B : ﺟﮕﺮ , ﺳﺒﺰیﮫﺎ ﺑﺎ رﻧﮓ ﺳﺒﺰ ﺗﯿﺮه ﻣﺜﻞ اﺳﻔﻨﺎج , ﮔﻞ کﻠﻢ .
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن ﻓﻨی ﺗﻮﺋﯿﻦ ﺑﺎ ویﺘﺎﻣﯿﻦ D3 ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰایﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﺤﺮیﺐ ایﻦ ویﺘﺎﻣﯿﻦ ﮔﺸﺘﻪ کﻪ ﺑﺎ ﻣﺼﺮف ﻣﻘﺎدیﺮ زیﺎدی ﺷﯿﺮ ﺑﺎ ﺟﮕﺮ ایﻦ کﻤﺒﻮد ﺟﺒﺮان ﺧﻮاھﺪ ﮔﺸﺖ.
داروھﺎی ﺷﯿﻤی درﻣﺎﻧی ﺑﺎﻋﺚ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ اﺷتها , ایﺠﺎد ﺗهوع و اﺳﺘﻔﺮاغ و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺣﺲ ﭼﺸﺎیی و ﺑﻄﻮر کﻠی ﺑﺎﻋﺚ ﺳﻮء ﺗﻐﺬیﻪ ﻣیﮔﺮدﻧﺪ.
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن داروھﺎی ﺿﺪ ﺑﺎرداری ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﺣﺎوی ویﺘﺎﻣﯿﻦ B , ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ ﺟﺬب ایﻦ ویﺘﺎﻣﯿﻦ ﻣی ﮔﺮدد. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺎلﺧﺎﻧﻢ ھﺎی ﻣﺼﺮف کﻨﻨﺪه ایﻦ داروھﺎ اﻏﻠﺐ کﻤﺒﻮد ویﺘﺎﻣﯿﻦ B6 و B9 (اﺳﯿﺪ ﻓﻮﻟﯿک) دارﻧﺪ.
ﻣﻨﺎﺑﻊ ویﺘﺎﻣﯿﻦ B : ﺟﮕﺮ , ﺳﺒﺰیﮫﺎ ﺑﺎ رﻧﮓ ﺳﺒﺰ ﺗﯿﺮه ﻣﺜﻞ اﺳﻔﻨﺎج , ﮔﻞ کﻠﻢ .
ﻣﺼﺮف ھﻤﺰﻣﺎن ﻓﻨی ﺗﻮﺋﯿﻦ ﺑﺎ ویﺘﺎﻣﯿﻦ D3 ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰایﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﺤﺮیﺐ ایﻦ ویﺘﺎﻣﯿﻦ ﮔﺸﺘﻪ کﻪ ﺑﺎ ﻣﺼﺮف ﻣﻘﺎدیﺮ زیﺎدی ﺷﯿﺮ ﺑﺎ ﺟﮕﺮ ایﻦ کﻤﺒﻮد ﺟﺒﺮان ﺧﻮاھﺪ ﮔﺸﺖ.
داروھﺎی ﺷﯿﻤی درﻣﺎﻧی ﺑﺎﻋﺚ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ اﺷتها , ایﺠﺎد ﺗهوع و اﺳﺘﻔﺮاغ و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺣﺲ ﭼﺸﺎیی و ﺑﻄﻮر کﻠی ﺑﺎﻋﺚ ﺳﻮء ﺗﻐﺬیﻪ ﻣیﮔﺮدﻧﺪ.
ﺗﺪاﺧﻼت داروھﺎی ﺑﺪون ﻧﺴﺨﻪ (OTC) ﺑﺎ ﻏﺬا
ﺗﻤﺎم ﺗﺪاﺧﻼت دارویی ﺻﺮﻓﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺪاﺧﻼت داروھﺎی ﻧﺴﺨﻪ ای (RX) و ﻏﺬا ﻧﻤی ﺑﺎﺷﻨﺪ ، داروھﺎی ﺑﺪون ﻧﺴﺨﻪ (OTC) اﺻﻮﻻ ﺧﻄﺮﻧﺎک ﺗﺮ ﺑﻮده زیﺮا ایﻦ داروھﺎ ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺪاﺧﻼت ، ھﻤﺮاه ﻏﺬا ﻣﺼﺮف ﻣی ﺷﻮﻧﺪ.
مثال:
ﻣﺼﺮف آﺳﭙﺮیﻦ ﺑﺎﻋﺚ کﻤﺒﻮد ویﺘﺎﻣﯿﻦ C ﻣی ﺷﻮد، ﺑﻨﺎﺑﺮایﻦ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ ایﻦ دارو ھﻤﺮاه ﺑﺎ آب ﻣﯿﻮه ﻣﺼﺮف ﮔﺮدد .
ﻣﺼﺮف داروھﺎی ﻣﺪر ﺑﺎﻋﺚ دﻓﻊ آب از ﺑﺪن ﮔﺸﺘﻪ کﻪ ھﻤﺮاه ﺑﺎ دﻓﻊ آب، ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﻧﯿﺰ دﻓﻊ ﻣی ﮔﺮدد ، ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از کﺎھﺶ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ از ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﻣﺜﻞ ﮔﻮﺟﻪ ، ﭘﺮﺗﻘﺎل ، آﻟﻮ ﺧﺸک ، ﺳﯿﺐ زﻣﯿﻨی و کﺸﻤﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد. (ﺑﺠﺰ اﺳﭙﺮیﻨﻮﻻکﺘﻮن کﻪ داروی ﻣﺪر ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺧﻮن ﻣی ﺑﺎﺷﺪ ).
آﻧﺘی اﺳﯿﺪھﺎ ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ ﺟﺬب ﻓﺴﻔﺮ ﻣﻮﺟﻮد در ﻏﺬا ﮔﺸﺘﻪ و ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ ﻏﻠﻈﺖ ﻓﺴﻔﺮ یﺎ ھﯿﭙﻮ ﻓﺴﻔﻮﺗﻤﯿﺎ ﻣی ﮔﺮدد کﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻋﻼﺋﻤی ﻣﺜﻞ ﺿﻌﻒ و ﺧﺴﺘﮕی ، ﺑی اﺷﺘﮫﺎیی و کﻤﺮدرد ﻣی ﺑﺎﺷﺪ .
ﺑﻨﺎﺑﺮایﻦ ﺑﯿﻤﺎراﻧی کﻪ آﻧﺘی اﺳﯿﺪ ﻣﺼﺮف ﻣی ﻧﻤﺎیﻨﺪ، ﺑﺎیﺪ ﻣﻘﺎدیﺮ زیﺎدی از ﺗﺮکﯿﺒﺎت ﺣﺎوی ﻓﺴﻔﺮ ﻣﺼﺮف ﻧﻤﺎیﻨﺪ ) ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﻣﺰ ﺣﺎوی ﻓﺴﻔﺮ زیﺎدی اﺳﺖ ).
مثال:
ﻣﺼﺮف آﺳﭙﺮیﻦ ﺑﺎﻋﺚ کﻤﺒﻮد ویﺘﺎﻣﯿﻦ C ﻣی ﺷﻮد، ﺑﻨﺎﺑﺮایﻦ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ ایﻦ دارو ھﻤﺮاه ﺑﺎ آب ﻣﯿﻮه ﻣﺼﺮف ﮔﺮدد .
ﻣﺼﺮف داروھﺎی ﻣﺪر ﺑﺎﻋﺚ دﻓﻊ آب از ﺑﺪن ﮔﺸﺘﻪ کﻪ ھﻤﺮاه ﺑﺎ دﻓﻊ آب، ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﻧﯿﺰ دﻓﻊ ﻣی ﮔﺮدد ، ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از کﺎھﺶ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺑﮫﺘﺮ اﺳﺖ از ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﻣﺜﻞ ﮔﻮﺟﻪ ، ﭘﺮﺗﻘﺎل ، آﻟﻮ ﺧﺸک ، ﺳﯿﺐ زﻣﯿﻨی و کﺸﻤﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد. (ﺑﺠﺰ اﺳﭙﺮیﻨﻮﻻکﺘﻮن کﻪ داروی ﻣﺪر ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺧﻮن ﻣی ﺑﺎﺷﺪ ).
آﻧﺘی اﺳﯿﺪھﺎ ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ ﺟﺬب ﻓﺴﻔﺮ ﻣﻮﺟﻮد در ﻏﺬا ﮔﺸﺘﻪ و ﺑﺎﻋﺚ کﺎھﺶ ﻏﻠﻈﺖ ﻓﺴﻔﺮ یﺎ ھﯿﭙﻮ ﻓﺴﻔﻮﺗﻤﯿﺎ ﻣی ﮔﺮدد کﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻋﻼﺋﻤی ﻣﺜﻞ ﺿﻌﻒ و ﺧﺴﺘﮕی ، ﺑی اﺷﺘﮫﺎیی و کﻤﺮدرد ﻣی ﺑﺎﺷﺪ .
ﺑﻨﺎﺑﺮایﻦ ﺑﯿﻤﺎراﻧی کﻪ آﻧﺘی اﺳﯿﺪ ﻣﺼﺮف ﻣی ﻧﻤﺎیﻨﺪ، ﺑﺎیﺪ ﻣﻘﺎدیﺮ زیﺎدی از ﺗﺮکﯿﺒﺎت ﺣﺎوی ﻓﺴﻔﺮ ﻣﺼﺮف ﻧﻤﺎیﻨﺪ ) ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﻣﺰ ﺣﺎوی ﻓﺴﻔﺮ زیﺎدی اﺳﺖ ).
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
