پژوهشی جدید در آمریکا نشان میدهد که شمار متقاضیان تعویض مفصل زانو، چه در میان سالخوردگان متعلق به نسل پس از جنگ جهانی دوم و چه در میان افرادی جوانتر، نسبت به گذشته افزایش یافته است.
پژوهشی جدید در آمریکا نشان میدهد که شمار متقاضیان تعویض مفصل زانو، چه در میان سالخوردگان متعلق به نسل پس از جنگ جهانی دوم و چه در میان افرادی جوانتر، نسبت به گذشته افزایش یافته است.
دادههایی که از مرکز ملی بررسی بیماران ترخیصی بیمارستانها جمعآوریشده، نشان میدهد که بین سالهای 2000 و 2010، در ایالاتمتحده آمریکا بیش از 2/5 میلیون نفر تحت عمل جراحی تعویض مفصل زانو قرار گرفتهاند. در سال 2010 عمل جراحی تعویض مفصل زانو بیشترین آمار را در میان بیماران 45 ساله و مسنتر که در بیمارستان بستری شده بودند، به خود اختصاص داده است.
پژوهشگران دریافتند که میزان افراد میانسال و مسنتر آمریکایی، چه زن و چه مرد، که این عمل جراحی را انجام دادند، تقریبا به 2 برابر افزایش یافتهاست. مردم دیگر انجام این عمل را به آینده موکول نمیکنند. یافتهها حکایت از این دارند که در سال 2000، سن متوسط بیماران تعویض زانو حدود 69 ساله بوده، اما در سال 2010 سن این بیماران به بالای 66 سال کاهش یافته است.
یکی از پزشکان متخصص از تغییر نگاه در میان پزشکان و بیماران نسبت به زمان تعویض مفصل زانو خبر میدهد.
دکتر نیل راث که جراح ارتوپد بیمارستان لنوکس هیل در شهر نیویورک است، چنین میگوید: «در گذشته، روند متداول در میان جراحان ارتوپدی این بود که انجام تعویض مفصل زانو تا زمانی که بیمار از شدت درد در فعالیتهای روزمره خود ناتوان میشد، به تاخیر میافتاد.»
این پزشک متخصص در ادامه «از تحول در این نگرش» سخن گفت، بهطوری که «امروزه جراحان، انجام تعویض مفصل را هر چه زودتر انجام میدهند تا از تخریب جسمی و تحلیل عضلانی جلوگیری و سطح فعالیت بیماران حفظ شود.»
رهبری این پژوهش جدید به عهده سونجا ویلیامز از مراکز کنترل بیماریها و مرکز ملی پیشگیری برای آمار بهداشتی (NCHS) بوده است و نتایج آن در شماره ماه سپتامبر دیتا بریف NCHS منتشر شده است.
اعضای گروه با بررسی این دادهها، دریافتند که در میان کسانی که عمل جراحی زانو انجام دادهاند، یک شکاف جنسیتی به چشم میخورد: شمار زنان با عمل تعویض مفصل زانو بهطور قابلتوجهی در مقایسه با مردان بیشتر است. در سال 2010، حدود 65 نفر از هر 10000 زن 45 ساله یا مسنتر، عمل جراحی تعویض مفصل زانو انجام دادهاند؛ در میان مردان با سن و سالی مشابه، این آمار حدود 45 مرد از میان 10000 نفر است.
چرا عمل جراحی در میان هر دو جنس متداولتر شده است؟ راث اظهار میدارد که «افرادی که در آستانه سالخوردگی قرار دارند، هر چه بیشتر پا به سن میگذارند، خواستار تحرک بیشتری هستند. مردم مایلاند همچنان فعال باقی بمانند، اما در دهه 8 و 9 زندگی، درد مفاصل از این فعالیت میکاهد و از سوی دیگر کیفیت عمل جراحی تعویض مفصل نیز در حال بهتر شدن است»، ازنظر فنآوری، ماندگاری ایمپلنت زانو و مفصل ران گاهی اوقات تا 15 سال یا حتی بیشتر افزایش یافته، «با این حال، ممکن است برای آن دسته از بیمارانی که در گروههای سنی پایینتر یعنی بین 45 تا 64 هستند، عمل جراحی ترمیمی ضرورت داشته باشد، اما نیازی به دو عمل جراحی ترمیمی وجود ندارد.»
راث در ادامه میافزاید: «اعمال جراحی در حال حاضر پیچیدهتر شدهاند، بهویژه هنگامیکه استفاده از سیستمهای ناوبری [در جراحی] و همچنین امکان ساخت سفارشی مفصل زانو و مفصل ران وجود دارد.»
نتیجه اینکه «همه این عوامل به افزایش کاربرد تعویض مفصل برای کسانی انجامیده است که در سنین جوانتر به آن نیاز دارند و شعار «انتظار تا آخرین زمان ممکن» نیز به کناری نهاده شده است.»
راث تاکید کرد این روشها که هنوز هم تهاجمی و پیچیده باقی ماندهاند، در عین حال خالی از خطر نیست، و نباید دستکم گرفته شود، «جراحی تعویض مفصل هنوز هم یک عمل جراحی بزرگ با خطرات قابلتوجهی مانند لخته شدن خون، عفونت و از دست دادن حرکت همراه است.»
دکتر اریک گراسمن یکی از مدیران بخش عمل جراحی تعویض مفصل در بیمارستان وستچستر شمالی در مانت کیسکوی نیویورک است. او اذعان میکند که افزایش شمار جراحیهای جایگزینی مفصل تا حد زیادی بهدلیل تقاضای بیماران است.
گراسمن گفت: «امروز بیماران مایلاند که ضمن ادامه فعالیتهای خود، زندگی جسمانی بانشاطی داشته باشند، برای بیماران مبتلا به آرتریت شدید و ناتوانکننده، تعویض کامل مفصل زانو، به راستی میتواند به تسکین چشمگیر درد و بهبود سطح فعالیت کمک کند از جمله امکان مجدد پیادهروی، دوچرخهسواری، تنیس، گلف، اسکی و فعالیتهای دیگر.»
علاوه بر همه اینها، بهبود یک عامل دیگر نیز در افزایش میزان این عمل جراحی موثر بوده است.
گراسمن گفت: «طول زمان بستری در بیمارستان در نتیجه بهبود خدمات توانبخشی کاهش یافته است. پیش از این، بیماران هفتهها در بیمارستان بستری میشدند حال آنکه امروزه در برخی موارد این عمل جراحی به صورت سرپایی انجام میشود، اما بهطور معمول، بیماران فقط یک تا سه شب در بیمارستان میمانند.»/
*به نقل از MNT
دادههایی که از مرکز ملی بررسی بیماران ترخیصی بیمارستانها جمعآوریشده، نشان میدهد که بین سالهای 2000 و 2010، در ایالاتمتحده آمریکا بیش از 2/5 میلیون نفر تحت عمل جراحی تعویض مفصل زانو قرار گرفتهاند. در سال 2010 عمل جراحی تعویض مفصل زانو بیشترین آمار را در میان بیماران 45 ساله و مسنتر که در بیمارستان بستری شده بودند، به خود اختصاص داده است.
پژوهشگران دریافتند که میزان افراد میانسال و مسنتر آمریکایی، چه زن و چه مرد، که این عمل جراحی را انجام دادند، تقریبا به 2 برابر افزایش یافتهاست. مردم دیگر انجام این عمل را به آینده موکول نمیکنند. یافتهها حکایت از این دارند که در سال 2000، سن متوسط بیماران تعویض زانو حدود 69 ساله بوده، اما در سال 2010 سن این بیماران به بالای 66 سال کاهش یافته است.
یکی از پزشکان متخصص از تغییر نگاه در میان پزشکان و بیماران نسبت به زمان تعویض مفصل زانو خبر میدهد.
دکتر نیل راث که جراح ارتوپد بیمارستان لنوکس هیل در شهر نیویورک است، چنین میگوید: «در گذشته، روند متداول در میان جراحان ارتوپدی این بود که انجام تعویض مفصل زانو تا زمانی که بیمار از شدت درد در فعالیتهای روزمره خود ناتوان میشد، به تاخیر میافتاد.»
این پزشک متخصص در ادامه «از تحول در این نگرش» سخن گفت، بهطوری که «امروزه جراحان، انجام تعویض مفصل را هر چه زودتر انجام میدهند تا از تخریب جسمی و تحلیل عضلانی جلوگیری و سطح فعالیت بیماران حفظ شود.»
رهبری این پژوهش جدید به عهده سونجا ویلیامز از مراکز کنترل بیماریها و مرکز ملی پیشگیری برای آمار بهداشتی (NCHS) بوده است و نتایج آن در شماره ماه سپتامبر دیتا بریف NCHS منتشر شده است.
اعضای گروه با بررسی این دادهها، دریافتند که در میان کسانی که عمل جراحی زانو انجام دادهاند، یک شکاف جنسیتی به چشم میخورد: شمار زنان با عمل تعویض مفصل زانو بهطور قابلتوجهی در مقایسه با مردان بیشتر است. در سال 2010، حدود 65 نفر از هر 10000 زن 45 ساله یا مسنتر، عمل جراحی تعویض مفصل زانو انجام دادهاند؛ در میان مردان با سن و سالی مشابه، این آمار حدود 45 مرد از میان 10000 نفر است.
چرا عمل جراحی در میان هر دو جنس متداولتر شده است؟ راث اظهار میدارد که «افرادی که در آستانه سالخوردگی قرار دارند، هر چه بیشتر پا به سن میگذارند، خواستار تحرک بیشتری هستند. مردم مایلاند همچنان فعال باقی بمانند، اما در دهه 8 و 9 زندگی، درد مفاصل از این فعالیت میکاهد و از سوی دیگر کیفیت عمل جراحی تعویض مفصل نیز در حال بهتر شدن است»، ازنظر فنآوری، ماندگاری ایمپلنت زانو و مفصل ران گاهی اوقات تا 15 سال یا حتی بیشتر افزایش یافته، «با این حال، ممکن است برای آن دسته از بیمارانی که در گروههای سنی پایینتر یعنی بین 45 تا 64 هستند، عمل جراحی ترمیمی ضرورت داشته باشد، اما نیازی به دو عمل جراحی ترمیمی وجود ندارد.»
راث در ادامه میافزاید: «اعمال جراحی در حال حاضر پیچیدهتر شدهاند، بهویژه هنگامیکه استفاده از سیستمهای ناوبری [در جراحی] و همچنین امکان ساخت سفارشی مفصل زانو و مفصل ران وجود دارد.»
نتیجه اینکه «همه این عوامل به افزایش کاربرد تعویض مفصل برای کسانی انجامیده است که در سنین جوانتر به آن نیاز دارند و شعار «انتظار تا آخرین زمان ممکن» نیز به کناری نهاده شده است.»
راث تاکید کرد این روشها که هنوز هم تهاجمی و پیچیده باقی ماندهاند، در عین حال خالی از خطر نیست، و نباید دستکم گرفته شود، «جراحی تعویض مفصل هنوز هم یک عمل جراحی بزرگ با خطرات قابلتوجهی مانند لخته شدن خون، عفونت و از دست دادن حرکت همراه است.»
دکتر اریک گراسمن یکی از مدیران بخش عمل جراحی تعویض مفصل در بیمارستان وستچستر شمالی در مانت کیسکوی نیویورک است. او اذعان میکند که افزایش شمار جراحیهای جایگزینی مفصل تا حد زیادی بهدلیل تقاضای بیماران است.
گراسمن گفت: «امروز بیماران مایلاند که ضمن ادامه فعالیتهای خود، زندگی جسمانی بانشاطی داشته باشند، برای بیماران مبتلا به آرتریت شدید و ناتوانکننده، تعویض کامل مفصل زانو، به راستی میتواند به تسکین چشمگیر درد و بهبود سطح فعالیت کمک کند از جمله امکان مجدد پیادهروی، دوچرخهسواری، تنیس، گلف، اسکی و فعالیتهای دیگر.»
علاوه بر همه اینها، بهبود یک عامل دیگر نیز در افزایش میزان این عمل جراحی موثر بوده است.
گراسمن گفت: «طول زمان بستری در بیمارستان در نتیجه بهبود خدمات توانبخشی کاهش یافته است. پیش از این، بیماران هفتهها در بیمارستان بستری میشدند حال آنکه امروزه در برخی موارد این عمل جراحی به صورت سرپایی انجام میشود، اما بهطور معمول، بیماران فقط یک تا سه شب در بیمارستان میمانند.»/
*به نقل از MNT