ریسک های عمل جراحی تعویض مفصل چیست ؟

عمل جراحی تعویض مفصل یک عمل با پروسه بی خطر با ریسک و عوارض پایین است. عوارض جدی ، مانند عفونت مفصل ، در کمتر از 2 درصد بیماران دیده شده است.
البته مانند هر عمل جراحی جدی دیگر ، بیمارانی که تحت عمل جراحی تعویض مفصل قرار می گیرند ، در معرض ریسک هایی مشخص هستند. بسیاری از این عوارض قابل پیشگیری و در مورادی که به وجود می آیند قابل درمان هستند. این مهم است که بیماران در این خصوص دستورالعمل هایی را برای بعد از عمل جراحی دریافت کنند.بسیاری از این فعالیت ها جهت پیشگیری از حادث شدن این عوارض می باشد.
روی هم رفته در یک تصویر کلی عمل جراحی تعویض مفصل با ریسک پایین خود ، باعث بهبود کیفیت بیماران می گردد. بیماران می بایست به برخی از عوارض بعد از که در زیر آمده است توجه کرده و موارد را با پزشک خود مطرح نمایند:

لخته شدن خون
احتقان ریه
عفونت
سفتی و جوش خوردن بافت ها
پس زدن کاشت مفصل مصنوعی
در رفتگی مفصل هیپ ( برای افرادی که عمل جابه جایی مفصل هیپ انجام داده اند)

لختگی خون

بعد از عمل جراحی تعویض مفصل لختگی خون در ورید بزرگ لگن می تواند رخ دهد. برای کاهش ریسک رشد خون لختگی ، پزشک شما شروع به رقیق سازی خون شما برای چند هفته در ادامه عمل جراحی می کند. به علاوه بیمار می بایست از جوراب های طبی فشاری برای جریان داشتن خون در مدار پا ها استفاده کند. حرکت کردن زودهنگام (نشستن،ایستادن و راه رفتن) با هدایت پزشک و درمانگر فیزیوتراپی، می تواند در جلوگیری از خون لختگی کمک کند.
اگر لخته خونی رشد کند، ممکن است به سمت ریه ها حرکت نماید (که آمبولی ریه نامیده می شود) که به شکلی بالقوه مرگبار است. بیمار می بایست در خصوص نشانه های آمبولی ریه برای مواجهه بعدی با آن آموزش ببیند. ضروری است اقدامات لازم بعد از مشاهده این نشانه ها صورت پذیرد.

احتقان ریه

یکی از ریسک ها بعد از هر عمل جراحی بزرگ ذات الریه یا سینه پهلو می باشد. در این خصوص نیز در بیمارستان بیمار می بایست دستور العمل های لازم را دریافت کند.

عفونت

بعد از عمل جراحی، محل جراحی بیمار یا خود مفصل ممکن است عفونت کند که ممکن است در بیمارستان ، بعد از مراجعت به منزل و یا حتی سالهای بعد اتفاق بافتد.
برای کاهش ریسک عفونت، پزشک می بایست بعد از عمل جراحی آنتی بیوتیک تجویز نماید. حتی در سال های بعد نیز بیمار می بایست هشدار های لازم را قبل از طی کردن برخی پروسه های پزشکی مانند دندان پزشکی دریافت نموده و از آنتی بیوتیک ها استفاده کند.
اگر مفصل مصنوعی عفونت کند، پزشک معالج ممکن است نیاز به برداشتن آن نماید. برخی مواقع نیز پزشک می تواند بدون برداشتن مفصل اقدام به تمیز کردن ناحیه عفونت کرده نماید. به هرحال برخی از عفونت ها نیاز به حذف مفصل مصنوعی و درمان با آنتی بیوتیک ها دارد. تعویض مفصل جدید نیاز به پاکسازی کامل عفونت در محل دارد.

سفتی و جوش خوردن

بعد از عمل پاسخ طبیعی بدن به آن جوش دادن بافت ها به هم می باشد که هم در سطح و هم در قسمت های عمیق تر مفصل است. اگر این جوش خوردن پیشرفت نماید ، مفصل بیمار ممکن است سخت شده و حرکت او را با مشکل مواجه کند.
به همین دلیل ، مهم است بعد از عمل هرچه سریعتر که ممکن است بیمار تحرک خود را آغاز و درمان های فیزیکی معمول که توسط پزشک تجویز شده را ادامه دهد.

پس زدن کاشت مفصل مصنوعی

در طول زمان ، پوشش کاشته شده ممکن است از دست برود البته مواد جدید به طولانی تر شدن این زمان کمک کرده است. بیشتر تعویض مفاصل هیپ و زانو در حدود 20 سال دوام می آورند، برخی 10 سال و برخی دیگر بیش از 30 سال، اما همه مفاصل کاشته شده عاقبت پوشش خود را از دست می دهند. این مسئله برای افراد جوان که زندگی طولانی تری دارند و از مفصل مصنوعی استفاده بیشتری دارند مشکل زا تر است.اگر مفصل پوشش خود را از دست داد عمل مجدد تعویض مفصل می بایست صورت پذیرد.

در رفتگی مفصل تعویض شده هیپ

این مسئله به دلایل مختلفی رخ می دهد. جهت جلوگیری از این اتفاق، بعد از عمل بیمار می بایست برای رعایت برخی موضوعات خاص آموزش بیند از جمله :

ضربدری قرار ندادن پا ها
استفاده از صندلی بلند
خم نکردن پا به سمت سینه بیش از 90 درجه
خودداری کردن از چرخش پا به سمت داخل