1500 بازدید
45 دیدگاه
استئوآرتریت یا آرتروز یک بیماری تحلیل برنده مفاصل است که با درد در زانوها، دست ها، ستون فقرات یا لگن شناخته می شود. در مقابل آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است که منجر به آسیب غشای سینوویال می گردد که نتیجه آن بروز درد و تورم در مفاصل کوچکتر مثل دست و پا است.
استئوآرتریت یا آرتروز یک بیماری تحلیل برنده مفاصل است که با درد در زانوها، دست ها، ستون فقرات یا لگن شناخته می شود. در مقابل آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است که منجر به آسیب غشای سینوویال می گردد که نتیجه آن بروز درد و تورم در مفاصل کوچکتر مثل دست و پا است.
به گزارش «بهپو»، و به نقل از مداسکیپ، در حال حاضر، برای آرتریت روماتوئید یا آرتروز هیچ درمانی وجود ندارد. بنابراین، گزینه های درمان برای هر دو بیماری تمرکز بر مدیریت علایم و بهبود کیفیت زندگی بیماران است. درمان استاندارد برای آرتروزشامل استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است جهت مدیریت درد است. در مقابل، درمان آرتریت روماتوئید شامل داروهای ضد التهابی غیراستروئید به همراه داروهای ضدروماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) است. DMARDs ها، پیشرفت آسیب مفاصل و ناتوانی مرتبط با آرتریت روماتوئید را کند می کنند.
متوترکسات که متداول ترین DMARD اولیه مورد استفاده در درمان آرتریت روماتوئید است، از دهه 1980 تکیه گاه اصلی درمان روماتیسم شده است. مکانیسم دقیقی که متوترکسات بوسیله آن علایم آرتریت روماتوئید را تسکین می دهد، ناشناخته است؛ با این وجود، باور موجود این است که متوترکسات مارکرهای بیولوژیکی پیش التهابی را در بدن کاهش داده و فعالیت ضد التهابی را افزایش می دهد.
برخی مطالعات کوچک نشان داده اند که می توان از متوترکسات در آرتروز زانو استفاده کرد. ونهام و همکارانش در یک مطالعه 30 شرکت کننده مبتلا به آرتروز زانو را که به مدت 24 هفته و هر هفته حدود 20 میلی گرم متوترکسات دریافت کرده بودند، مورد ارزیابی قرار دادند. از این شرکت کننده ها، 43% گزارش شده> 30% کاهش در زانو درد بر اساس مقیاس مشاهده ای نشان دادند.
اخیرا ابو رایا و همکارانش در مطالعه ای توانستند بین کاهش درد آرتروز زانو و استفاده از 25 میلی گرم در هفته متوترکسات به مدت 28 هفته، رابطه معناداری برقرار کنند. بعلاوه آنها 28 هفته پس از مصرف متوترکسات توسط گروه هدف، مشاهده کردند که سینوویتیس (التهاب غشای سینوویال) کاهش یافته است.
در هر دو مطالعه نشان داده شده است که متوترکسات می تواند علایم درد زانو را کاهش دهد که این نتایج امیدوار کننده است زیرا ممکن است مشخص کند که متوترکسات قادر است التهاب ناشی از آرتروز را کاهش دهد. با این وجود، استفاده از متوترکسات بدون عوارض جانبی نیست. عوارض جانبی خفیف (ناراحتی معده، ریزش مو) تا شدید (هپاتوکسیتی یا آسیب کبدی). بعلاوه نکته مهم در هر دو مطالعه این است که بیشتر شرکت کنندگان (53-88 درصد) داروهای NSAIDs، استامینوفن یا داروهای اپیوئید علاوه بر متوترکسات نیز دریافت می کردند.
البته هنوز برای تایید نظریه استفاده از متوترکسات در درمان آرتروز زانو، نیاز به انجام آزمایشات و تحقیقات بیشتری است./
به گزارش «بهپو»، و به نقل از مداسکیپ، در حال حاضر، برای آرتریت روماتوئید یا آرتروز هیچ درمانی وجود ندارد. بنابراین، گزینه های درمان برای هر دو بیماری تمرکز بر مدیریت علایم و بهبود کیفیت زندگی بیماران است. درمان استاندارد برای آرتروزشامل استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است جهت مدیریت درد است. در مقابل، درمان آرتریت روماتوئید شامل داروهای ضد التهابی غیراستروئید به همراه داروهای ضدروماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) است. DMARDs ها، پیشرفت آسیب مفاصل و ناتوانی مرتبط با آرتریت روماتوئید را کند می کنند.
متوترکسات که متداول ترین DMARD اولیه مورد استفاده در درمان آرتریت روماتوئید است، از دهه 1980 تکیه گاه اصلی درمان روماتیسم شده است. مکانیسم دقیقی که متوترکسات بوسیله آن علایم آرتریت روماتوئید را تسکین می دهد، ناشناخته است؛ با این وجود، باور موجود این است که متوترکسات مارکرهای بیولوژیکی پیش التهابی را در بدن کاهش داده و فعالیت ضد التهابی را افزایش می دهد.
برخی مطالعات کوچک نشان داده اند که می توان از متوترکسات در آرتروز زانو استفاده کرد. ونهام و همکارانش در یک مطالعه 30 شرکت کننده مبتلا به آرتروز زانو را که به مدت 24 هفته و هر هفته حدود 20 میلی گرم متوترکسات دریافت کرده بودند، مورد ارزیابی قرار دادند. از این شرکت کننده ها، 43% گزارش شده> 30% کاهش در زانو درد بر اساس مقیاس مشاهده ای نشان دادند.
اخیرا ابو رایا و همکارانش در مطالعه ای توانستند بین کاهش درد آرتروز زانو و استفاده از 25 میلی گرم در هفته متوترکسات به مدت 28 هفته، رابطه معناداری برقرار کنند. بعلاوه آنها 28 هفته پس از مصرف متوترکسات توسط گروه هدف، مشاهده کردند که سینوویتیس (التهاب غشای سینوویال) کاهش یافته است.
در هر دو مطالعه نشان داده شده است که متوترکسات می تواند علایم درد زانو را کاهش دهد که این نتایج امیدوار کننده است زیرا ممکن است مشخص کند که متوترکسات قادر است التهاب ناشی از آرتروز را کاهش دهد. با این وجود، استفاده از متوترکسات بدون عوارض جانبی نیست. عوارض جانبی خفیف (ناراحتی معده، ریزش مو) تا شدید (هپاتوکسیتی یا آسیب کبدی). بعلاوه نکته مهم در هر دو مطالعه این است که بیشتر شرکت کنندگان (53-88 درصد) داروهای NSAIDs، استامینوفن یا داروهای اپیوئید علاوه بر متوترکسات نیز دریافت می کردند.
البته هنوز برای تایید نظریه استفاده از متوترکسات در درمان آرتروز زانو، نیاز به انجام آزمایشات و تحقیقات بیشتری است./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
