به گفته کارشناسان ورزش بهترین و کم هزینه ترین روش پیشگیری و درمان آرتروز است و به همین دلیل توصیه می شود با انجام حرکات ورزشی از ابتلا به این بیماری پیشرونده چلوگیری کرده و یا سیر پیش رونده آن را کاهش دهند.
به گفته کارشناسان ورزش بهترین و کم هزینه ترین روش پیشگیری و درمان آرتروز است و به همین دلیل توصیه می شود با انجام حرکات ورزشی از ابتلا به این بیماری پیشرونده چلوگیری کرده و یا سیر پیش رونده آن را کاهش دهند.
ورزش با افزایش قدرت، ثبات، تعادل و بهبود تغذیه مفاصل در پیشگیری و درمان ابتلا به آرتروز نقش به سزایی ایفا می کند. هرچه مفصلی از ثبات و تعادل بیشتری برخوردار باشد، نسبت به آرتروز مقاوم تر است. بنابراین می توان با انجام ورزش های منظم، به تعادل وزن رسید، زیرا چاقی می تواند به عنوان عامل ایجاد کننده و افزاینده شدت آرتروز عمل کند.
مطالعات نشان داده است که تنها 10 درصد کاهش وزن باعث بهبود علایم آرتروز می شود.
بیماری آرتروز شایع ترین بیماری مفصلی است که سبب اختلال در عملکرد طبیعی مفصل می شود. آتروفی یا لاغری و ضعف عضلات اطراف مفصل مبتلا به آرتروز یکی دیگر از معضلات مبتلایان به آرتروز می باشد که کم تحرکی مهم ترین عامل بروز آن است. ضعف عضلات باعث کاهش ثبات عضلات اطراف مفصل و در نتیجه درد می شود. درد خود عاملی است که بیمار را به سمت تحرک کمتر می کشاند و در نتیجه ضعف و آتروفی بیشتر می گردد. افتادن بیمار در چرخه درد-آتروفی شرایط او را روز به روز بدتر می کند، چرا که یکی عامل تشدید دیگری است. بهترین راه شکستن این چرخه معیوب، انجام چند حرکت ورزشی ساده مانند حرکات نرمشی صبحگاهی است که حتی در محل کار نیز می توان انجام داد. البته باید به هنگام ورزش مراقب بود فشار بیش از حد به مفاصل وارد نشود و به تدریج عضلات را تقویت کرد.
مواد غذایی طبیعی و مکمل های دارویی نیز به بهبود علایم آرتروز کمک می کنند که می توان به مکمل های آنتی اکسیدان و ویتامین های E و C و نیز مواد غذایی مثل سویا و زنجبیل اشاره کرد.
در سن 40 سالگی تقریبا همه افراد تغییرات آرتروز را در مفاصل خود دارند ولی بیشتر آنها علامت خاصی احساس نمی کنند و تعداد نسبتا کمی دچار آرتروز می شوند. در این عارضه بیمار هنگام بیدار شدن از خواب احساس می کند مفاصلش سفت شده که پس از 5 تا 10 دقیقه این حالت از بین می رود. با پیشرفت بیماری آرتروز، به مرور زمان دامنه حرکات مفصل گرفتار، کاهش می یابد و ممکن است مفصل خشک و بی حرکت شود که در اینصورت ورزش و فیزیوتراپی می تواند از این حالت خشکی مفصل و محدودیت حرکات پیشگیری و درمان کند.
معمولا بیماران مبتلا به آرتروز به هنگام بالا رفتن از پله ها بخاطر فشار بیش از اندازه ای که به زانو وارد می شود، مشکل دارند که توصیه می شود از آسانسور استفاده کرده و از نشستن مداوم و به حالت چهار و دو زانو خودداری کنند.
تاکید پزشکان به بیماران مبتلا به آرتروز این است که به طور مرتب به پزشک مراجعه کرده و وضعیت شان تحت نظر و مراقبت دائمی باشد. نتایج یک مطالعه نشان داد بیمارانی که بطور مرتب وضعیت آنها به پزشک معالج اطلاع داده می شود، سیر درمان بهتری را نسبت به افرادی که با پزشکان خود ارتباط تلفنی ندارند، داشته اند.
استفاده از ضد دردهایی که برای تسکین درد بیماران مبتلا به آرتروز تجویز می شود، باید کاهش یابد و تنها این داروها باید توسط پزشک تجویز شود زیرا درد علامت مناسبی برای هشدار به بیمار و محدودیت حرکاتش است و کاهش درد سبب استفاده ناصحیح از مفصل شده و صدمات مضاعف را برای بیمار دنبال خواهد داشت./
ورزش با افزایش قدرت، ثبات، تعادل و بهبود تغذیه مفاصل در پیشگیری و درمان ابتلا به آرتروز نقش به سزایی ایفا می کند. هرچه مفصلی از ثبات و تعادل بیشتری برخوردار باشد، نسبت به آرتروز مقاوم تر است. بنابراین می توان با انجام ورزش های منظم، به تعادل وزن رسید، زیرا چاقی می تواند به عنوان عامل ایجاد کننده و افزاینده شدت آرتروز عمل کند.
مطالعات نشان داده است که تنها 10 درصد کاهش وزن باعث بهبود علایم آرتروز می شود.
بیماری آرتروز شایع ترین بیماری مفصلی است که سبب اختلال در عملکرد طبیعی مفصل می شود. آتروفی یا لاغری و ضعف عضلات اطراف مفصل مبتلا به آرتروز یکی دیگر از معضلات مبتلایان به آرتروز می باشد که کم تحرکی مهم ترین عامل بروز آن است. ضعف عضلات باعث کاهش ثبات عضلات اطراف مفصل و در نتیجه درد می شود. درد خود عاملی است که بیمار را به سمت تحرک کمتر می کشاند و در نتیجه ضعف و آتروفی بیشتر می گردد. افتادن بیمار در چرخه درد-آتروفی شرایط او را روز به روز بدتر می کند، چرا که یکی عامل تشدید دیگری است. بهترین راه شکستن این چرخه معیوب، انجام چند حرکت ورزشی ساده مانند حرکات نرمشی صبحگاهی است که حتی در محل کار نیز می توان انجام داد. البته باید به هنگام ورزش مراقب بود فشار بیش از حد به مفاصل وارد نشود و به تدریج عضلات را تقویت کرد.
مواد غذایی طبیعی و مکمل های دارویی نیز به بهبود علایم آرتروز کمک می کنند که می توان به مکمل های آنتی اکسیدان و ویتامین های E و C و نیز مواد غذایی مثل سویا و زنجبیل اشاره کرد.
در سن 40 سالگی تقریبا همه افراد تغییرات آرتروز را در مفاصل خود دارند ولی بیشتر آنها علامت خاصی احساس نمی کنند و تعداد نسبتا کمی دچار آرتروز می شوند. در این عارضه بیمار هنگام بیدار شدن از خواب احساس می کند مفاصلش سفت شده که پس از 5 تا 10 دقیقه این حالت از بین می رود. با پیشرفت بیماری آرتروز، به مرور زمان دامنه حرکات مفصل گرفتار، کاهش می یابد و ممکن است مفصل خشک و بی حرکت شود که در اینصورت ورزش و فیزیوتراپی می تواند از این حالت خشکی مفصل و محدودیت حرکات پیشگیری و درمان کند.
معمولا بیماران مبتلا به آرتروز به هنگام بالا رفتن از پله ها بخاطر فشار بیش از اندازه ای که به زانو وارد می شود، مشکل دارند که توصیه می شود از آسانسور استفاده کرده و از نشستن مداوم و به حالت چهار و دو زانو خودداری کنند.
تاکید پزشکان به بیماران مبتلا به آرتروز این است که به طور مرتب به پزشک مراجعه کرده و وضعیت شان تحت نظر و مراقبت دائمی باشد. نتایج یک مطالعه نشان داد بیمارانی که بطور مرتب وضعیت آنها به پزشک معالج اطلاع داده می شود، سیر درمان بهتری را نسبت به افرادی که با پزشکان خود ارتباط تلفنی ندارند، داشته اند.
استفاده از ضد دردهایی که برای تسکین درد بیماران مبتلا به آرتروز تجویز می شود، باید کاهش یابد و تنها این داروها باید توسط پزشک تجویز شود زیرا درد علامت مناسبی برای هشدار به بیمار و محدودیت حرکاتش است و کاهش درد سبب استفاده ناصحیح از مفصل شده و صدمات مضاعف را برای بیمار دنبال خواهد داشت./