تسکین دردهای آرتروز

وقتی دردهای آرتروز به سراغ شما می آید مجبور به تحمل درد نیستید ،طیف وسیعی از مسکن های بی خطر وجود دارند که شما می توانید با خیال راحت یکی از آنها را انتخاب نمایید.

وقتی دردهای آرتروز به سراغ شما می آیند چه کار می کنید؟مسکن مصرف می کنید یا درد را تحمل می نمایید؟ شما مجبور به تحمل درد نیستید ،طیف وسیعی از مسکن های بی خطر وجود دارند که شما می توانید با خیال راحت یکی از آنها را انتخاب نمایید
اگر آرتروز باعث بروز درد شود، مجبور نیستید این درد را تحمل کنید. انواع مختلفی از داروها و روش های درمانی وجود دارد که می توانید با انتخاب آنها درد خود را تسکین دهید. این درمان ها ممکن است بطور کامل درد را از بین نبرند اما در اغلب موارد بطور چشمگیری باعث تسکین آن شده و به فرد اجازه می دهد به روال عادی زندگی اش بازگشته و کارهایی را که از انجام شان لذت می برده، از سر گیرد.
البته هیچ دارویی بدون اثرات جانبی نیست. منافع و مضرات داروهایی که برای مدیریت دردهای آرتروز استفاده می شود، چیست؟

مسکن های بدون نسخه Over-the-Counter

منافع مسکن هایی که بدون نیاز به نسخه پزشک از داروخانه ها قابل تهیه است، مثل استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن، عبارت است از دسترسی آسان، قیمت مناسب و حداقل اثرات جانبی.
استامینوفن دردهای آرتریتی خفیف تا متوسط را که اغلب با آرتروز همراه است، کاهش می دهد. مقدار مصرفی که بر روی برچسب دارو ذکر شده را بخوانید و بر طبق آن عمل کنید، چون استامینوفن و NSAID ها اگر برطبق برچسب دارو مصرف نشود می توانند موجب مشکلاتی گردند. برای کاهش اثرات جانبی این داروها بهتر است دارو را با شیر یا غذا میل کنید.
همچنین NSAID ها باعث تسکین درد ناشی از تورم و التهاب می شوند. در دوزهای بدون نسخه، NSAID ها باعث کاهش تورم نمی شوند.
NSAID ها مانع از تولید ماده ای می شوند که باعث محافظت معده از اسید می گردد؛ وقتی این داروها به مدت طولانی مصرف شوند باعث تحریک و گاه خونریزی معده می شوند.
اثرات جانبی NSAID ها افراد زیر را بیشتر تهدید می کند:
-کسانی که بالای ۷۵ سال سن دارند.
-مدت زمان زیادی است که این داروها را مصرف می کنند.
-دوز بالایی از دارو را مصرف می کنند.
-تحت درمان با داروهای ضد انعقاد خون هستند.

دیگر داروهای مسکن بدون نسخه

علاوه بر داروها، مکمل ها و کرمهایی وجود دارد که بدون نیاز به نسخه قابل تهیه بوده و باعث تسکین دردهای آرتروز می شود.
در بین محبوب ترین مکمل هایی که توسط مبتلایان به آرتروز مصرف می شود، گلوکز آمین و کندروتین به چشم می خورد. برای افرادی که درد زانوی متوسط تا شدید ناشی از آرتروز دارند، ترکیبی از گلوکز آمین و کندروتین سولفات تاثیر خوبی بر کاهش و تسکین درد دارد.
بنظر نمی رسد مکمل های گلوکز آمین و کندروتین اثرات جانبی مهمی داشته باشند، اما از آنجا که مکمل ها همانند سایر داروها توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تنظیم نمی شوند، نمی توان با اطمینان گفت که محتوا و کیفیت مکمل هایی که در داروخانه ها به فروش می رسد چیست؟
کرمهای پوستی که از کپسایسین یا عصاره فلفل چیلی ساخته می شوند، باعث کاهش دردهای متوسط آرتروز می گردد. در حدود نیمی از مصرف کنندگان این کرمها، یک احساس سوختن یا سوزش خفیف پیدا می کنند که با گذشت زمان محو می شود.
قرار دادن یخ بر روی مفصل دردناک چند بار در هفته نیز باعث بهبود درد، تورم و دامنه حرکتی می شود. همچنین یخ درمانی پس از فعالیت هایی همچون ورزش نیز موثر است.

داروهای با نسخه: NSAID ها

علاوه بر NSAID هایی که بدون نسخه از داروخانه ها قابل تهیه است، برای تسکین درد و التهاب ناشی از آرتروز، پزشکان از گروه NSAID داروهای دیگری نیز تجویز می کنند. بعضی از این داروها صرفا نوع قوی تر NSAID ها هستند که می توانید از داروخانه و بدون نسخه تهیه کنید، مثل تجویز ایبوپروفن قوی تر. تجویز NSAID ها به شکل موضعی و تزریقی قابل دسترس است. در کنار ایبوپروفن و ناپروکسن، مثال های دیگری از NSAID تجویزی شامل دیکلوفناک، اتودولاک، ملوکسی کم و پیروکسیکام می باشد. همانند داروهای NSAID ها بدون نسخه، استفاده طولانی مدت از این داروها باعث بروز مشکلات و گاه خونریزی معده می شود.
دسته دیگری از NSAID ها، مهار کننده های Cox-۲ نامیده می شوند. تنها داروی این دسته در داروخانه ها سلکوکسیب است. این دارو همانند سایر NSAID ها درد را کاهش داده و همچنین باعث کاهش التهاب می شود. با این حال دوزهای بالای این دارو با خطر جدی مسمومیت همراه است. NSAID ها ممکن است باعث افزایش خطر حملات قلبی یا سکته مغزی شود.

ادامه در صفحه ۲

ادامه از صفحه ۱

داروهای تجویزی: نارکوتیک ها

انواع داروهای نارکوتیک مثل کدئین ممکن است برای کمک به کاهش دردهای آرتروز تجویز شود. این داروها در مواردی استفاده می شود که بیمار قادر به استفاده یا تحمل داروهای NSAID یا Cox-۲ نیست. در بعضی موارد، نارکوتیک ها با استامینوفن ترکیب می شوند تا اثر ضد درد آنها بیشتر شود. مثالهایی از این مورد شامل داروهای تجویزی است که دارای هیدروکودون یا اکسی کودون هستند.
یکی از داروهای نارکوتیک ترامادول است که در افراد با درد شدید که به دیگر درمان ها پاسخ نداده اند تجویز می شود.
به یاد داشته باشید که استفاده طولانی مدت باعث ایجاد وابستگی جسمی یا اعتیاد می شود. مطالعات نشان داده است که وقتی نارکوتیک ها به همان مقداری که تجویز شده مصرف شود ایمن بوده و بطور موثری درد را مدیریت کرده و به ندرت باعث اعتیاد می شود.

داروهای تجویزی: استروئیدها و سیمبالتا

در صورتیکه مسکن های بدون نسخه و یا NSAID ها و یا نارکوتیدها باعث تسکین درد بیماران آرتریدی نشوند، پزشک درمان دیگری را برای شما تجویز خواهد کرد.
داروهای استروئیدی با کاهش التهاب باعث کاهش درد می شوند. برای کاهش درد و تورم معمولا این داروها به ناحیه مورد نظر مثلا زانو تزریق می شوند.
استروئیدها اثرات جانبی دارند، و تزریق آن به منطقه درد در مقایسه با نوع خوراکی باعث کمتر شدن عوارض جانبی می شود. بعضی از اثرات جانبی این داروها شامل عفونت، واکنش های آلرژیک، خونریزی محلی، تغییر رنگ پوست و تخریب تاندون در نزدیکی محل تزریق می باشد.
علاوه بر داروهای تجویزی که قبلا ذکر کردیم، داروی ضد افسردگی سیمبالتا (دولوکستین) برای تسکین دردهای عضلانی اسکلتی همانند دردهای مزمن ناشی از آرتروز، مورد تایید قرار گرفته است.

تزریق هیالورونیک

ماده ای به نام هیالورونیک بطور طبیعی در مایع مفصلی وجود دارد که به مفاصل کمک می کند بدون اصطکاک و به نرمی حرکت کرده و کهر خود را به درستی انجام دهند. تزریق مفصلی هیالورونیک اسید در افرادی که به آرتروز خفیف تا متوسط زانو مبتلا هستند باعث تسکین درهای آرتروز می شود. در مطالعات صورت گرفته مشخص شد که این درمان منجر به اثرات جانبی بسیار کمی می شود که عمدتا شامل درد در اطراف ناحیه تزریق می باشد.
همچنین بسیلری درمان های جایگزین و مکمل برای دردهای آرتروز وجود دارد؛ مثل گرما و سرما درمانی، کفش های ارتوتیتک، زانو بند، ماساژ و انجام منظم ورزش هایی چون یوگا، تای چی و کششی. بیشتر اینها چنانچه با نظارت مناسب و راهنمایی پزشک متخصص انجام شود، کمترین خطر را برای بیمار به دنبال خواهد داشت.

اگر آرتروز در شما به مرحله ای رسید که دیگر قادر به انجام کارهای روزانه خود بدون بروز درد ناتوان کننده نبودید و هیچ یک از مسکن ها و روش های درمانی که در بالا شرح دادیم نتوانست درد را در شما تسکین دهد، بهتر است با پزشک خود در مورد گزینه آخر درمان یعنی جراحی صحبت کنید./