تحقیقات نشان میدهد فعالیت ورزشی در همه سنین باعث بالا رفتن جرم استخوان، افزایش تراکم استخوانی و بهبود بافتهای آن میشود.
موسسه Iuserm در یکی از گزارشات کارشناسی خود درباره «تاثیرات فعالیت فیزیکی بر سلامتی»، بر فواید انواع فعالیتها در نگهداری استخوان و عضلات و سیستم استخوانی – مفصلی تاکید کرد.
فعالیتهای فیزیکی به دلیل تمرین دادن و پرورش دادن اسکلت بدن باعث شکلگیری بافت استخوانی میشوند. ورزش علاوه بر زیاد کردن جرم استخوان بر چگالی و بافت استخوان نیز تاثیر میگذارد.
ورزشهای استحکام بخش باعث قدرت و استقامت بیشتر عضلات در بزرگسالان میشوند. بوسیله یک برنامه ورزشی حتی در سنین بالاتر میتوان قدرت ماهیچهها را افزایش داد. فعالیت فیزیکی باعث درست کار کردن استخوانها و بالا رفتن مقاومت آنها نسبت به شکستگی میشود. این فعالیتها باعث مقاومت بیشتر رباطها و تاندونها میشود. در سنین رشد به خصوص بین سنین ۱۰ تا ۱۸ سال ورزش نقش مهمی در شکلگیری استخوانها دارد.
هرچقدر انجام فعالیت ورزشی زودتر شروع شود تاثیرات مهمتری بر استخوانها میگذارد و هر چقدر میزان ورزش بیشتر باشد باعث شکلگیری و تقویت بهتر استخوانها میشود. این تاثیرات بیشتر قبل از بلوغ مشاهده میشوند و بیشتر در ابتدای بلوغ تاثیرگذار است تا اواخر آن. برنامه ورزشی که شامل فعالیتهای مختلف باشد تاثیرات مفیدتری در زمان رشد کودکان دارد.
زنان نیز پس از دوران یائسگی میزان زیادی از جرم استخوانی خود را از دست میدهند و پس از یک افت شدید در جرم استخوان هر سال نیز به میزان یک درصد از این جرم کاسته میشود.
براساس تحقیقات گروه Iuserm، فعالیت ورزشی مداوم میتواند از کاهش جرم استخوان در سنین کهنسالی جلوگیری کند و تاثیرات مفیدتری در ناحیه ستون فقرات و استخوان ران بگذارد. حتی بعد از ۷۰ سالگی نیز فعالیت ورزشی میتواند مانع از تحلیل رفتن استخوانها شود. به ازای هر یک ساعت پیادهروی در هفته، ۶ درصد از خطر شکستگی استخوان ران کاسته میشود.
زنانی که حداقل چهار ساعت در هفته پیاده روی میکنند به نسبت زنانی که کمتر از یک ساعت در هفته پیادهروی میکنند، حدود ۴۰ درصد کمتر به این شکستگیها دچار میشوند.
تمریناتی همچون دویدن، پرورش اندام، پیادهروی با سرعت مناسب و یا بالا رفتن از پله میتوانند تاثیرات خوبی بر استخوانها بگذارند. ورزشهایی همچون شنا و دوچرخه سواری به نسبت به این فعالیتها تاثیر کمتری دارند.