1500 بازدید
45 دیدگاه
از آنجاییکه انواع متفاوتی از آرتریت وجود دارد، هر کدام از آن‌ها هم به روش درمانی خاص خود نیاز دارد. این بدین معناست که تشخیص صحیح برای کسی که آرتریت دارد، بسیار مهم و حیاتی است.
آیا می‌دانید که بیش از یک نوع آرتریت وجود دارد؟ در واقع بیش از 100 نوع آرتریت یا بیماری التهاب مفصلی وجود دارد. بیش از 46 میلیون فرد بزرگسال در ایالات متحده آرتریت دارند و پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2030 این عدد به 67 میلیون افزایش یابد. این تصور اشتباه که همه آرتریت ها شبیه هم هستند موجب شده که روش‌های درمانی که افراد اتخاذ می‌کنند، تاثیر کمی بر علائم آن‌ها داشته باشد. از آنجاییکه انواع متفاوتی از آرتریت وجود دارد، هر کدام از آن‌ها هم به روش درمانی خاص خود نیاز دارد. این بدین معناست که تشخیص صحیح برای کسی که آرتریت دارد، بسیار مهم و حیاتی است. با تشخیص صحیح شما متوجه خواهید شد که چه چیزی سبب درد می‌شود. سپس می‌توانید مطمئن باشید که گام‌های موثری جهت رهایی از درد و داشتن زندگی فعال برمی‌دارید.رایج‌ترین انواع آرتریت کدام‌ها هستند؟
دو نوع اصلی آرتریت یا التهاب مفصل وجود دارد –استئوآرتریت، که آن آرتروز «ساییدگی و پارگی» است، و آرتریت روماتوئید، نوع آرتریت التهابی که هنگامی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی بدن به درستی کار نکند.
نقرس، که به واسطه تجمع کریستال‌ها در مفاصل ایجاد می‌شود، نوع رایج دیگری از التهاب مفصلی است. آرتریت پسوریاتیک، لوپوس و آرتریت سپتیک (آرتریت عفونی) انواع دیگری از این بیماری هستند.
نقرس، که به واسطه تجمع کریستال‌ها در مفاصل ایجاد می‌شود، نوع رایج دیگری از التهاب مفصلی است. آرتریت پسوریاتیک، لوپوس و آرتریت سپتیک (آرتریت عفونی) انواع دیگری از این بیماری هستند.
آرتروز چیست؟
استئوآرتریت یا آرتروز همچنین بیسماری دژنراتیو مفصل یا آرتریت دژنراتیو نامیده می‌شود. حدود 33 میلیون امریکایی مبتلا به این بیماری هستند و استئوآرتریت شایع‌ترین بیماری مزمن مفصلی می‌باشد.
آرتروز در اثر استفاده بیش از حد از مفاصل به وجود می‌آید. این بیماری می‌تواند به دلیل ورزش طاقت‌فرسا، چاقی و یا سن بالا پدید آید. اگر شما یک دونده باشید، ممکن است از درد زانو یا لگن هنگام خارج شدن از تختخواب در صبح، تعجب کنید. درباره استئوآرتریت از پزشک خود سوال کنید. این مورد می‌تواند در زندگی ورزشکارانی که از آسیب‌دیدگی گذشته رنج می‌برند، زودتر پدید آید. استئوآرتریت معمولا موروثی است و اغلب زنان میانسال به آن مبتلا هستند.
آرتروز در مفاصلی که وزن بدن را تحمل می‌کنند مانند زانوها، لگن، پاها و ستون فقرات بسیار شایع است. اغلب به صورت تدریجی و در طول ماه‌ها و سال‌ها پدید می‌آید. در استئوآرتریت به جز درد در مفاصل، معمولاً شما احساس بیماری نداشته و خستگی و بی‌حوصلگی غیر معمول مانند دیگر انواع آرتروز وجود ندارد.
در افراد مبتلا به آرتروز، به تدریج غضروف تجزیه می‌شود. غضروف ماده‌ای لغزنده است که در انتهای استخوان‌ها قرار گرفته و ضربات و شوک‌های حرکتی وارده به بدن را جذب می‌کند. وقتی‌که آسیب دیدگی وجود داشته باشد، غضروف شروع به ساییده‌شدن کرده، و یا به خوبی زمانی که به عنوان ضربه‌گیر (بالشتک) مفصل ایفای نقش می‌کرد، کار نمی‌‌کند. به طور مثال، فشار اضافه وارده به زانوها به دلیل اضافه وزن سبب آسیب رسیدن به غضروف زانو می‌شود. که این مورد به نوبه خود سبب ساییدگی غضروف سریع‌تر از حالت طبیعی می‌شود.
وقتی که غضروف ساییده شود، اثر ضربه‌گیری مفصل هم از بین می‌رود. در نتیجه مفصل با درد حرکت می‌کند. به همراه درد، ممکن است بعضی اوقات صدای دلخراش ساییده شدن غضروف زبر‌و‌خشن روی سطح استخوان هم شنیده شود. ممکن است درد ضربه‌ای و یا تیز در انتهای استخوان‌ها مخصوصاً در انگشتان دست و پاها ایجاد شود. درحالیکه علائم اصلی استئوآرتریت وجود ندارد، ممکن است در تکیه‌گاه مفصل التهاب و تورم در واکنش به تجزیه غضروف، ایجاد شود.
آرتروز در اثر استفاده بیش از حد از مفاصل به وجود می‌آید. این بیماری می‌تواند به دلیل ورزش طاقت‌فرسا، چاقی و یا سن بالا پدید آید. اگر شما یک دونده باشید، ممکن است از درد زانو یا لگن هنگام خارج شدن از تختخواب در صبح، تعجب کنید. درباره استئوآرتریت از پزشک خود سوال کنید. این مورد می‌تواند در زندگی ورزشکارانی که از آسیب‌دیدگی گذشته رنج می‌برند، زودتر پدید آید. استئوآرتریت معمولا موروثی است و اغلب زنان میانسال به آن مبتلا هستند.
آرتروز در مفاصلی که وزن بدن را تحمل می‌کنند مانند زانوها، لگن، پاها و ستون فقرات بسیار شایع است. اغلب به صورت تدریجی و در طول ماه‌ها و سال‌ها پدید می‌آید. در استئوآرتریت به جز درد در مفاصل، معمولاً شما احساس بیماری نداشته و خستگی و بی‌حوصلگی غیر معمول مانند دیگر انواع آرتروز وجود ندارد.
در افراد مبتلا به آرتروز، به تدریج غضروف تجزیه می‌شود. غضروف ماده‌ای لغزنده است که در انتهای استخوان‌ها قرار گرفته و ضربات و شوک‌های حرکتی وارده به بدن را جذب می‌کند. وقتی‌که آسیب دیدگی وجود داشته باشد، غضروف شروع به ساییده‌شدن کرده، و یا به خوبی زمانی که به عنوان ضربه‌گیر (بالشتک) مفصل ایفای نقش می‌کرد، کار نمی‌‌کند. به طور مثال، فشار اضافه وارده به زانوها به دلیل اضافه وزن سبب آسیب رسیدن به غضروف زانو می‌شود. که این مورد به نوبه خود سبب ساییدگی غضروف سریع‌تر از حالت طبیعی می‌شود.
وقتی که غضروف ساییده شود، اثر ضربه‌گیری مفصل هم از بین می‌رود. در نتیجه مفصل با درد حرکت می‌کند. به همراه درد، ممکن است بعضی اوقات صدای دلخراش ساییده شدن غضروف زبر‌و‌خشن روی سطح استخوان هم شنیده شود. ممکن است درد ضربه‌ای و یا تیز در انتهای استخوان‌ها مخصوصاً در انگشتان دست و پاها ایجاد شود. درحالیکه علائم اصلی استئوآرتریت وجود ندارد، ممکن است در تکیه‌گاه مفصل التهاب و تورم در واکنش به تجزیه غضروف، ایجاد شود.
علائم آرتروز چیست؟
علائم آرتروز بسته به اینکه کدام مفصل یا مفاصل تحت تاثیر قرار دارند، شامل موارد زیر می‌باشد :
- درد عمیق
- دشواری در گرفتن اشیاء
- دشواری در نشستن یا خم شدن
- مفصل در اثر تماس گرم می‌شود
- سفتی و خشکی صبحگاهی برای کمتر از یک ساعت
- درد هنگام پیاده‌روی
- سفتی عضلات بعد از استراحت
- تورم مفصل
- عدم توانایی حرکت در یک مفصل
رایج ترین عوامل ابتلا به آرتروز کدام‌ها هستند؟
عوامل ابتلا به آرتروز عبارتند از :
- انحراف غیر عادی در امتداد مفاصل
- سن
- دومیدانی (سایش و پارگی و جراحات ناشی از ورزش و دومیدانی)
- تغییر نیروها (قراردادن وزن روی یک زانو یا لگن)
- جنس
- استفاده سنگین و مداوم از مفصل
- صدمه وارده به مفصل توسط دیگر انواع آرتروز
- عمل زانو
- آسیب‌دیدگی یا استفاده بیش از حد
- چاقی یا داشتن اضافه وزن
آرتروز بسیار رایج بوده و می‌تواند با انواع دیگر آرتریت مانند روماتوئید آرتریت یا نقرس در یک شخص وجود داشته باشد.
روماتوئید آرتریت چیست؟
روماتوئید آرتریت یا روماتیسم شایع‌ترین نوع آرتریت التهابی است. بیش از 1.3 میلیون نفر امریکایی مبتلا به آن هستند. طبق آمار کالج روماتولوژی امریکا، حدود 75% افراد مبتلا را زنان تشکیل می‌دهند. در واقع، در زنان احتمال ابتلا بین 1 تا 3 درصد به روماتوئید آرتریت در طول زندگی وجود دارد.
روماتوئید آرتریت یک بیماری خود ایمنی است. این بدین معناست که سیستم ایمنی بدن به بخش‌هایی از بدن هجوم می‌برد. به دلایلی که روشن هم نیستند، مفاصل نواحی اصلی تاثیرپذیر در ارتباط با بد کارکردن سیستم ایمنی هستند. در طول زمان، التهاب مزمن می‌تواند سبب آسیب شدید و تغییرشکل مفصل شود. تقریباً روی پوست 1 نفر از هر 5 نفر که روماتوئید آرتریت دارند، توده‌هایی موسوم به ندول یا گره روماتوئید رشد می‌کند. این مورد اغلب روی نواحی مفصلی که به آن فشار وارد شده، مانند آرنج‌ها، پنجه و پاشنه پاها به وجود می‌آید.
روماتوئید آرتریت یک بیماری خود ایمنی است. این بدین معناست که سیستم ایمنی بدن به بخش‌هایی از بدن هجوم می‌برد. به دلایلی که روشن هم نیستند، مفاصل نواحی اصلی تاثیرپذیر در ارتباط با بد کارکردن سیستم ایمنی هستند. در طول زمان، التهاب مزمن می‌تواند سبب آسیب شدید و تغییرشکل مفصل شود. تقریباً روی پوست 1 نفر از هر 5 نفر که روماتوئید آرتریت دارند، توده‌هایی موسوم به ندول یا گره روماتوئید رشد می‌کند. این مورد اغلب روی نواحی مفصلی که به آن فشار وارد شده، مانند آرنج‌ها، پنجه و پاشنه پاها به وجود می‌آید.
علائم روماتیسم (روماتوئید آرتریت) چیست؟
علائم روماتیسم هم می‌توانند به تدریج خود را نشان بدهند و هم می‌توانند به طور ناگهانی بروز کنند. بر خلاف آرتروز ، علائم روماتوئید آرتریت اغلب شدیدتر بوده، و ایجاد درد و خستگی و بی‌اشتهایی و سفتی عضلانی می‌کند.
در روماتیسم، ممکن است شما احساس درد و سفتی عضلانی و در دست‌ها، مچ، آرنج، شانه، زانو، پاها، فک، و گردن ورم داشته باشید. بعضی اوقات درد در قسمتی از بدن واقع می‌شود. اما به طور معمول، درد روماتوئید آرتریت به طور ترکیبی بوده و در چندین مفصل مانند دست‌ها، زانوها، و پاها احساس می‌شود.
در روماتیسم ، مفاصل تمایل دارند به طور متقارن با بیماری درگیر شوند. این به معنای آن است که، اگر پنجه دست چپ متورم شده است، پنجه دست راست هم متورم خواهد شد. بعد از مدتی، تدریجاً درد و تورم در مفاصل بیشتری واقع شده و ممکن است هنگام تماس آن‌ها، گرما احساس شود. این تورم مفاصل، مزمن و ماندنی بوده و در انجام کارها اختلال به وجود می‌آورد. برای مثال، می‌تواند سبب اختلال در بازکردن درب ظرف شیشه‌ای، رانندگی، کارکردن، و پیاده‌روی شود به عبارتی همه فعالیت‌‌هایی که به ما اجازه می‌دهند در زندگی روزانه ایفاء نقش کنیم.
سفتی عضلات هنگام برخواستن در صبح، که ممکن است به عنوان یک مزاحمت موقتی شروع شده باشد، می‌تواند به زودی برای چند ساعت یا حتی قسمت اعظم روز به طول بیانجامد. خستگی می‌تواند ناتوان کننده باشد. التهاب و تورم می‌تواند سبب کاهش اشتها و وزن شود. تب، جوش و حتی اختلال در ضربان قلب، شش‌ها و چشم‌ها می‌توانند توسط روماتیسم ایجاد شوند. این علائم و احساسات – برخلاف درد مفصل و تورم در دیگر قسمت‌ها – هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی صدمه‌ای به بدن وارد کرده باشد.
در روماتیسم، ممکن است شما احساس درد و سفتی عضلانی و در دست‌ها، مچ، آرنج، شانه، زانو، پاها، فک، و گردن ورم داشته باشید. بعضی اوقات درد در قسمتی از بدن واقع می‌شود. اما به طور معمول، درد روماتوئید آرتریت به طور ترکیبی بوده و در چندین مفصل مانند دست‌ها، زانوها، و پاها احساس می‌شود.
در روماتیسم ، مفاصل تمایل دارند به طور متقارن با بیماری درگیر شوند. این به معنای آن است که، اگر پنجه دست چپ متورم شده است، پنجه دست راست هم متورم خواهد شد. بعد از مدتی، تدریجاً درد و تورم در مفاصل بیشتری واقع شده و ممکن است هنگام تماس آن‌ها، گرما احساس شود. این تورم مفاصل، مزمن و ماندنی بوده و در انجام کارها اختلال به وجود می‌آورد. برای مثال، می‌تواند سبب اختلال در بازکردن درب ظرف شیشه‌ای، رانندگی، کارکردن، و پیاده‌روی شود به عبارتی همه فعالیت‌‌هایی که به ما اجازه می‌دهند در زندگی روزانه ایفاء نقش کنیم.
سفتی عضلات هنگام برخواستن در صبح، که ممکن است به عنوان یک مزاحمت موقتی شروع شده باشد، می‌تواند به زودی برای چند ساعت یا حتی قسمت اعظم روز به طول بیانجامد. خستگی می‌تواند ناتوان کننده باشد. التهاب و تورم می‌تواند سبب کاهش اشتها و وزن شود. تب، جوش و حتی اختلال در ضربان قلب، شش‌ها و چشم‌ها می‌توانند توسط روماتیسم ایجاد شوند. این علائم و احساسات – برخلاف درد مفصل و تورم در دیگر قسمت‌ها – هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی صدمه‌ای به بدن وارد کرده باشد.
چه چیزی سبب ایجاد روماتیسم می‌شود؟
در روماتیسم، بعضی از سلول‌ها، پروتئین‌های بدن را به عنوان مزاحم خارجی شناسایی می‌کنند. هنوز پروتئینی که در ارتباط با روماتیسم است، شناخته نشده است. برخی از متخصصین بر این عقیده‌اند که سیستم ایمنی بعد از عفونت با باکتری و یا ویروس، «گیج و سردرگم» شده و شروع به تهاجم به بافت‌های سالم مفصل می‌کند. سلول‌های ایمنی خاصی که لنفوسیت نامیده شده‌اند، محرکی برای واکنش به این پروتئین می‌باشند. واکنش سبب آزاد شدن ماده شیمیایی انقال‌دهنده پیام بین سلول‌ها به نام سیتوکین شده و سبب افزایش تورم و آسیب می‌شود.
عمدتاً این نبرد میان مواد شیمیایی بدن در مفاصل اتفاق می‌افتد، اما به دیگر قسمت‌های بدن هم می‌رسد.
تعداد زیادی از سیتوکین‌ها وجود دارند، اما مهمترین آن‌ها در ارتباط با ایجاد التهاب، فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF) و اینترلوکین-1 است. تصور می‌شود که این سیتوکین‌ها دیگر قسمت‌های سیستم ایمنی را در روماتیسم برمی‌انگیزند. داروهایی که TNF، اینترلوکین-1و اینترلوکین-6 را قطع می‌کنند، می‌توانند علائم را بهبود بخشیده و از آسیب دیدن مفصل در روماتوئید آرتریت پیشگیری کنند.
عمدتاً این نبرد میان مواد شیمیایی بدن در مفاصل اتفاق می‌افتد، اما به دیگر قسمت‌های بدن هم می‌رسد.
تعداد زیادی از سیتوکین‌ها وجود دارند، اما مهمترین آن‌ها در ارتباط با ایجاد التهاب، فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF) و اینترلوکین-1 است. تصور می‌شود که این سیتوکین‌ها دیگر قسمت‌های سیستم ایمنی را در روماتیسم برمی‌انگیزند. داروهایی که TNF، اینترلوکین-1و اینترلوکین-6 را قطع می‌کنند، می‌توانند علائم را بهبود بخشیده و از آسیب دیدن مفصل در روماتوئید آرتریت پیشگیری کنند.
آرتریت پسوریاتیک چیست؟
آرتریت پسوریاتیک بیماری مزمنی است که با التهاب و تورم پوست (پسوریاتیک) و مفاصل (آرتریت) توصیف می‌شود. در پسوریاتیک، روی پوست مناطقی برجسته، قرمز و سفید با التهاب و ورم و پوسته پوسته شدن به وجود می‌آید. پسوریاتیک معمولاً بر نوک آرنج‌ها و زانوها، پوست فرق سر، ناف و پوست اطراف ناحیه دستگاه تناسلی و مقعد تاثیر می‌گذارد.
همچنین حدود 10% از افرادی که پسوریاتیک دارند در مفاصلشان التهاب دارند، که به آن آرتریت پسوریاتیک گفته می‌شود. آرتریت پسوریاتیک می‌تواند با ایجاد ورم، انگشتان و پنجه پا را به شکل سوسیس درآورده و اغلب سبب می‌شود که ناخن‌ها کج و حفره‌دار و برآمده باشند. در بعضی افرادی که آرتریت پسوریاتیک دارند، فقط یک مفصل یا تعداد کمی از مفاصل تحت تاثیر قرار می‌گیرند. برای مثال، ممکن است فردی فقط در یک زانو مشکل داشته باشد. بعضی اوقات علائم در ستون فقرات و یا انگشتان و پنجه پا ظاهر می‌شود. شیوع بیماری آرتریت پسوریاتیک در مردان و زنان به طور یکسان است و معمولاً در سنین 30 تا 50 سال بروز می‌کند. اما ممکن است در دوران کودکی هم شروع شود. بیماری پوست (پسوریاتیک) و بیماری مفصل (آرتریت) اغلب به طور جداگانه ظاهر می‌شوند. در واقع، در نزدیک به 80% بیماران، بیماری پوست زودتر پدید می‌آید. و فقط ممکن است آرتروز در 15% بیماران از پسوریاتیک پیشی بگیرد./
همچنین حدود 10% از افرادی که پسوریاتیک دارند در مفاصلشان التهاب دارند، که به آن آرتریت پسوریاتیک گفته می‌شود. آرتریت پسوریاتیک می‌تواند با ایجاد ورم، انگشتان و پنجه پا را به شکل سوسیس درآورده و اغلب سبب می‌شود که ناخن‌ها کج و حفره‌دار و برآمده باشند. در بعضی افرادی که آرتریت پسوریاتیک دارند، فقط یک مفصل یا تعداد کمی از مفاصل تحت تاثیر قرار می‌گیرند. برای مثال، ممکن است فردی فقط در یک زانو مشکل داشته باشد. بعضی اوقات علائم در ستون فقرات و یا انگشتان و پنجه پا ظاهر می‌شود. شیوع بیماری آرتریت پسوریاتیک در مردان و زنان به طور یکسان است و معمولاً در سنین 30 تا 50 سال بروز می‌کند. اما ممکن است در دوران کودکی هم شروع شود. بیماری پوست (پسوریاتیک) و بیماری مفصل (آرتریت) اغلب به طور جداگانه ظاهر می‌شوند. در واقع، در نزدیک به 80% بیماران، بیماری پوست زودتر پدید می‌آید. و فقط ممکن است آرتروز در 15% بیماران از پسوریاتیک پیشی بگیرد./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
