علایم و نشانه‌های آلرژی به حیوانات خانگی

آلرژی به حیوانات خانگی یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در سلول های پوست، بزاق یا ادرار حیوانات است. عطسه و آبریزش بینی رایج‌ترین علائم آلرژی به حیوانات خانگی است؛ اگرچه علائم آسم مانند خس خس سینه و مشکل در تنفس نیز دیده می شود.

آلرژی به حیوانات خانگی یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در سلول های پوست، بزاق یا ادرار حیوانات است. علائم آلرژی به حیوانات خانگی شامل علائم رایج تب یونجه مانند عطسه و آبریزش بینی است. برخی از افراد ممکن است علائم آسم مانند خس خس سینه و مشکل در تنفس را نیز تجربه کنند.

به گزارش «بهپو»، بیشتر اوقات، آلرژی به حیوانات خانگی با قرار گرفتن در معرض پوسته های مرده پوست (پوس) حیوان خانگی ایجاد می شود. هر حیوانی که خز دارد می تواند منبع آلرژی به حیوانات خانگی باشد، اما آلرژی به حیوانات خانگی بیشتر در گربه ها و سگ ها رایج است.

اگر به حیوان خانگی آلرژی دارید، بهترین راه این است که تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض حیوان اجتناب کنید یا آن را کاهش دهید. داروها یا درمان های دیگر ممکن است برای تسکین علائم و مدیریت آسم ضروری باشد.

آلرژی چیست؟

آلرژی، پدیده پیچیده‌ای است که می‌توان آن را واکنش شدید بدن در مواجهه با عوامل بیرونی دانست. در این حالت، بدن آنتی‌کورها (lge) را تولید می‌کند که پس از هر بار ورود آلرژن به بدن آن را می‌شناسد و درنتیجه علائم حساسیت بروز می‌کند. واکنش‌های حساسیت‌زا از طریق مشکلات تنفسی (رینیت، آسم) یا ناراحتی‌های پوستی (اگزما، کهیر) ظاهر می‌شود. در صورت تماس مداوم، حساسیت نیز مداوم خواهد بود. مواد غذایی، گرد و غبار، گرده گیاهان، حیوانات خانگی و... می‌توانند زمینه‌ساز حساسیت شوند.

گربه؛ خطرناک‌ترین حیوان حساسیت‌زا

گربه خطرناک‌ترین حیوان در زمینه حساسیت است. نوعی پروتئین (Fe- d 1) در موهایش عامل بروز این ناراحتی است.

این ماده را غدد چربی زیر پوست تولید می‌‌کنند و برخلاف آنچه تا چندی پیش تصور می‌شد، منشاء آن بزاق نیست.

پروتئین روی لباس‌ها، ملحفه، دیوار، فرش و موکت جمع می‌شود. همچنین در هوا نیز وجود دارد و همراه با دیگر عوامل حساسیت‌زای همیشگی مانند گرد و غبار استنشاق می‌شود. پروتئین Fe- d 1 ممکن است به کفش و لباس نیز بچسبد و در حد زیاد در منازلی که گربه‌ای نیست، دیده شود. به این ترتیب احتمال دارد کودکی که زمینه حساسیت دارد دچار حساسیت به گربه شود، بدون اینکه هیچ تماس مستقیمی با حیوان داشته باشد.

در رابطه با حساسیت به سگ باید گفت شیوع بسیار کمتری نسبت به گربه دارد. البته پروتئین آلرژن در موهای سگ نیز وجود دارد. دیگر جوندگان مانند خرگوش، همستر و موش نیز عامل حساسیت هستند که آلرژن‌ها اساسا در ادرار آنها دیده می‌شود.

علائم حساسیت به سگ و گربه

مهم‌ترین علائم حساسیت پس از تماس با گربه یا سگ در بینی و چشم‌ها مانند تحریک بینی، سوزش، عطسه، آبریزش و گرفتگی بینی، اشک‌ریزی، سوزش و قرمزی چشم و احساس وجود شیء خارجی در چشم، پوست متورم و آبی رنگ زیر چشم و در کودک، مالش مکرر بینی به سمت بالا بروز می‌کند. البته نشانه‌های دیگری مانند سرفه، احساس خفگی و تنگی نفس منجر به آسم نیز ممکن است دیده شود. امروزه ثابت شده تماس افراد حساس با آلرژن‌های گربه و سگ عامل خطر آسم و واکنش شدید نایژه‌ها خواهد بود.

رینیت آلرژیک (التهاب مخاط بینی در اثر حساسیت زیاد) ممکن است بسیار ناراحت‌کننده باشد و پیامدهایی مانند اختلالات خواب، خستگی مداوم، ناراحتی و بی‌حالی هنگام کار، کاهش فعالیت‌های فوق‌برنامه و ورزشی و تغییر در درک بو و مزه را در امور ‌روزمره داشته باشد.

آسم نیز مهم‌ترین عارضه رینیت آلرژیک است، به طوری که 70درصد بیماران مبتلا به آسم نخست علائم این مشکل را داشته و نیمی از مبتلایان به رینیت آلرژیک نیز علائم آسم را پیدا کرده‌اند. از همین رو، این مشکل نباید بی‌اهمیت و نادیده تصور شود.

اگر آلرژی به حیوان خانگی منجر به آسم شود، ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کنید:

● مشکل در تنفس

● سنگینی یا درد قفسه سینه

● شنیدن صدای سوت یا خس خس هنگام بازدم

● مشکل خواب ناشی از تنگی نفس، سرفه یا خس خس سینه

علائم پوستی

برخی از افراد مبتلا به آلرژی به حیوانات خانگی ممکن است علائم پوستی را نیز تجربه کنند، الگویی که به عنوان درماتیت آلرژیک شناخته می شود. این نوع درماتیت یک واکنش سیستم ایمنی است که باعث التهاب پوست می شود. تماس مستقیم با حیوان خانگی آلرژیک ممکن است باعث درماتیت آلرژیک شود و علائم و نشانه هایی مانند لکه های برجسته و قرمز پوست (کهیر)، اگزما و خارش پوست ایجاد کند.

بهبود علائم حساسیت

افرادی که به سگ یا گربه حساسیت دارند، اما همچنان مایلند از حیوان نگهداری کنند، در صورتی که علائم حساسیت قابل‌تحمل باشد و خطر جدی مانند آسم نداشته باشد، می‌توانند با رعایت برخی نکات به وضعیت بهتری برسند:

● حضور حیوان را در منزل محدود کنید و مانع حضور او در اتاق خواب شوید.

● حیوان را کنار خود و روی فرش و کاناپه نخوابانید.

● حداقل 2 بار در هفته منزل را با جاروبرقی تمیز کنید و دستگاه تصفیه هوا داشته باشید.

● فرش و موکت در محل نگهداری حیوان نیندازید.

● هر 2 هفته یکبار حیوان را بشویید تا بخش زیادی از آلرژن‌ها از بین برود.

● روزانه موهای حیوان را بیرون از منزل برس بکشید.

● وسایل حیوان را مرتب تمیز کنید تا مو باقی نماند.

به گزارش «بهپو» و به نقل از «مایوکلینیک»، در صورتی که علائم حساسیت شدید باشد، چاره‌ای جز جدا کردن حیوان نیست و حتی ممکن است علائم تا چند ماه بعد نیز وجود داشته باشد زیرا آلرژن‌ها در محیط باقی می‌مانند. همچنین معمولا برای بهبود علائم نیاز به مراجعه پزشک و مصرف دارو خواهد بود تا زمینه تشدید علائم کاهش یابد./