چه عواملی باعث تشدید علایم پسوریازیس می شود؟

علت دقیق پسوریازیس ناشناخته است، اما محققان معتقدند که سیستم ایمنی، ژن ها و فاکتورهای محیطی نقش مرکزی را بازی می کنند.

دانشمندان معتقدند حداقل 10 درصد از جمعیت کل، یک یا تعداد بیشتر ژن به ارث می برند که آمادگی ابتلا به پسوریازیس را در فرد افزایش می دهد. با اینحال، فقط 2 تا 3 درصد از جمعیت به این بیماری مبتلا می گردند. محققان می گویند برای اینکه فردی بیماری پسوریازیس را در خود نشان دهد، باید ترکیبی از ژنهای عامل این بیماری و قرار گرفتن در معرض فاکتورهای خارجی که به محرک ها معروفند، در او وجود داشته باشد.
علت دقیق پسوریازیس ناشناخته است، اما محققان معتقدند که سیستم ایمنی، ژن ها و فاکتورهای محیطی نقش مرکزی را بازی می کنند. به طور معمول، سلول های پوست قدیمی هر چهار هفته یک بار با سلول های جدید جایگزین می شوند. در مبتلایان به پسوریازیس ، سیستم ایمنی ایجاد التهاب کرده و باعث می شود سلول های جدید هر سه یا چهار روز یک بار به سطح پوست حرکت کنند. که نتیجه آن تشکیل راش های پوستی است. این بیماری مسری نیست اما در خانواده ای که فردی مبتلا دارد بیشتر احتمال بروز، پیدا می کند. محرک های پسوریازیس عمومی و فراگیر نیستند. آنچه که ممکن است در فردی باعث فعال شدن پسوریازیس شود در فرد دیگر ممکن است چنین تاثیری نداشته باشد.
محرک های تایید شده پسوریازیس شامل موارد زیر است:

استرس

استرس می تواند بیماری پسوریازیس را شعله ور کرده و باعث عود آن شود یا بیماری موجود را بدتر کند. مطالعات علمی نیز به طور دقیق ارتباط استرس و تشدید بیماریپسوریازیس را نشان داده اند.
از طرف دیگر وجود بیماری پسوریازیس به خودی خود برای فرد مبتلا ایجاد استرس می کند. وجود لکه های پوستی پسوریازیس فرد را در مواجهه با اطرافیان حتی همسر و فرزندان دچار استرس می کند. وقتی بیماری پسوریازیسکف دست و پا را درگیر می کند، بیماری بسیار سخت و آزار دهنده می شود. زیرا فرد مبتلا از انجام کارهای روزانه خود باز می ماند و این خود سطح استرس را در فرد مبتلا افزایش می دهد.
از طرف دیگر انجام درمان های پسوریازیس نیز استرس زا است. از یک طرف وقت گیر بودن و از طرف دیگر هزینه بر بودن درمان ها برای بیمارها ایجاد استرس می کند.
در این شرایط پیدا کردن روشهایی برای کم کردن و کنترل استرس اهمیت بالایی برخوردار است. باید بدانیم روشهای واقعی ومؤثر برای کسب آرامش و کاهش استرس و جود دارد. ما می توانیم با استفاده از این روشها و کم کردن استرس توانایی خود را برای مواجهه با مشکلات پیش رویمان افزایش دهیم.
از جمله روشهای مقابله با استرس می توان به توجه به آموزه های مذهبی ، یوگا ، ورزش ، مطالعه ، موسیقی و..... اشاره کرد.
و اما یک روش بسیار مؤثر و کارآمد در مقابله با استرس استفاده از دارو است. باید بدانیم هیچ اشکالی ندارد در شرایط سخت با کمک با مشاوره پزشک برای کوتاه مدت از داروهای آرام بخش استفاده کرد.

صدمات پوستی

پسوریازیس می تواند در مناطقی از پوست که آسیب دیده یا تروماتیزه شده است، بروز پیدا کند. به این حالت پدیده کوبنر می گویند. از جمله عواملی که منجر به پدیده کوبنر می شود می توان به واکسیناسیون، آفتاب سوختگی ها و بریدگی پوست اشاره کرد. پدیده کوبنر در صورت توجه به موقع قابل درمان است. فنومن کوبنر در پنجاه درصد بیماران پسوریازیس دیده می شود. برخی بیماران ممکن است با یک آسیب پوستی دچار فنومن کوبنر شوند و بایک آسیب دیگر دچار فنومن کوبنر نشوند.

درمان های دارویی

داروهای خاص می توانند باعث تشدید علایم پسوریازیس شوند. از جمله:

لیتیوم: از این دارو در درمان افسردگی ها و اختلالات روانی استفاده می شود. مصرف لیتیوم در نیمی از بیماران مبتلا به پسوریازیس، باعث تشدید علایم بیماری در آنها می شود.
ضد مالاریا: داروهای کوئیناکرین، کلروکین و هیدروکسی کلروکین ممکن است باعث شعله ور شدن علایم پسوریازیس شوند؛ معمولا 2 تا 3 هفته پس از مصرف دارو. در این میان هیدروکسی کلروکین کمترین اثرات جانبی را دارد.
ایندرال: در حدود 25 تا 30 درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس در صورت مصرف داروهای ضد فشار خون بالا، با تشدید علایم پسوریازیس مواجه می گردند. اینکه آیا همه داروهای ضد فشار خون بالا (بتا بلاکرها) پسوریازیس را بدتر می کنند یا خیر، ناشناخته است اما دارای چنین پتانسیلی هستند.
داروی کوئینیدین: این داروی قلبی در برخی بیماران باعث تشدید علایم پسوریازیس شده است.
ایندومتاسین: این دارو که یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی است در درمان آرتریت استفاده می شود. این دارو در برخی مبتلایان به پسوریازیس باعث تشدید علایم شده است. در اینصورت پزشک ممکن است داروی دیگری را جایگزین کند. اثرات منفی ایندومتاسین معمولا با مصرف صحیح آن، حداقل است. اثرات جانبی این دارو در مقابل اثرات مثبت آن بر روند درمان در آرتریت پسوریازیس، سنگین تر است.

عفونت

هر عاملی که سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار دهد، می تواند بر پسوریازیس نیز اثر بگذارد. عفونت استرپتوکوکی (گلودرد استرپ) با پسوریازیس خال خالی در ارتباط است. گلو درد استرپ اغلب با اولین حمله پسوریازیس خال خالی در کودکان در ارتباط است. شما ممکن است در نتیجه ابتلا به گوش درد، برونشیت، ورم لوزه یا عفونت تنفسی، علایم شعله وری پسوریازیس را تجربه کنید.
با این حال داشتن پسوریازیس فعال در یک شخص بدون اینکه علایم گلودرد استرپ را داشته باشد، غیر طبیعی نیست. اگر علایم پسوریازیس در شما تشدید شده است در ارتباز با تست گلودرد استرپ با پزشک خود مشورت کنید.

سایر عوامل

برخی مبتلایان به پسوریازیس عنوان می کنند که مواد آلرژی زا، رژیم غذایی و آب و هوا بر بیماری آنها تاثیر گذاشته و باعث تشدید علایم آن می شود که از لحاظ علمی اثبات نشده است. عفونت استرپ به عنوان محرک پسوریازیس خال خالی شناخته شده است.
زمستان بدترین فصل برای بیماران مبتلابه پسوریازیساست. مطالعات مختلف نشان داده فصل سرما و زمستان منجر به تشدید و فصل گرما و آفتاب منجر به بهبودی پسوریازیس میشود. در زمستان رطوبت هوا کاهش می یابد و این منجر به تشدید خشکی پوست می شود. در این فصل باید از مرطوب کننده ها بیشتر استفاده کرد. و همچنین در داخل خانه از دستگاه بخور استفاده نمود.
از جمله عوامل دیگر تشدید کننده پسوریازیس می توان به سیگار، هورمون ها و مصرف بیش از اندازه مشروبات الکلی اشاره کرد. اثر هورمون ها روی بیماری پسوریازیس به طور دقیق شناخته شده نیست. مثلا گاهی اولین لکه های پوستی پسوریازیس به دنبال تغییرات هورمونی سن بلوغ ایجاد می شود.
ترک سیگار به طور مشخصی به کاهش ضایعات پسوریازیس کمک می کند.
مصرف بیش از اندازه مشروبات الکلی به طور مشخصی منجر به تشدید پسوریازیسمی شود.
اگر چه درمان قطعی و قاطع برای بیماری پسوریازیس وجود ندارد، اما با درمان های فعلی و توجه به عوامل تشدید کننده می توانیم نسبت روزهای خوب را به روزهای بد افزایش دهیم. روزهای خوب روزهایی است که بیمار مبتلا دارای کمترین لکه های پوستی، کمترین خارش و بالاترین خلق و خو است./