دروغ هایی که درباره متاستاز سرطان پستان می شنویم

وقتی پزشک، سرطان متاستاتیک پستان یا مرحله 4 را تشخیص می دهد به آن معنی است که سلول های سرطانی به قسمت های دیگر بدن انتشار یافته اند. ممکن است چنین تشخیصی باعث حیرت، ترس، افسردگی یا از دست دادن روحیه شما شود و با خود فکر کنید که سرطان پستان مرحله 4 برابر با مرگ است، اما چنین تصوری درست نیست.

اگر پزشک در شما تشخیص «سرطان پستان پیشرفته» بدهد، شاید دچار سردرگمی شوید. در این شرایط اطرافیان شما را در معرض اطلاعات متنوعی قرار می دهند که تشخیص درست و نادرست آنها مشکل است. بیایید این اطلاعات را بررسی کنیم و باور های نادرست آن را بشناسیم.

به گزارش «بهپو»، وقتی پزشک، سرطان متاستاتیک پستان یا مرحله 4 را تشخیص می دهد به آن معنی است که سلول های سرطانی به قسمت های دیگر بدن انتشار یافته اند. ممکن است چنین تشخیصی باعث حیرت، ترس، افسردگی یا از دست دادن روحیه شما شود و با خود فکر کنید که سرطان پستان مرحله 4 برابر با مرگ است، اما چنین تصوری درست نیست. در اینجا به تعدادی از این باورهای غلط اشاره می کنیم و به شما خواهیم گفت که توجه کردن به چنین تصورات غلطی تنها برایتان آشفتگی روحی و روانی به دنبال خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: وقتی سرطان از بافت پستان فراتر می رود

تصور غلط 1: متاستاز سرطان پستان به ندرت دیده می شود

موسسه ملی سرطان امریکا پیش بینی می کند بیش از 150 هزار نفر در این کشور با متاستاز «سرطان پستان» زندگی می کنند و در سه چهارم آنها قبلا سرطان پستان اولیه تشخیص داده شده بود. متخصصان می گویند 20 تا 30 درصد مبتلایان به سرطان اولیه پستان دچار متاستاز خواهند شد.

تصور غلط 2: سرطان پستان متاستاتیک قابل درمان نیست

«وارد استرینز»، معاون برنامه تحقیقاتی سرطان پستان و تخمدان در جان هاپکینز بالتیمور، می گوید: «سرطان سینه متاستاتیک بر خلاف سرطان اولیه سینه –که فقط محدود به بافت سینه و غدد لنفاوی اطراف می شود- در تمام نقاط بدن قابلیت انتشار دارد، اما این به آن معنی نیست که قابلیت درمان ندارد.» او می گوید: «داروهای زیادی وجود دارند که می توانند این فرایند را آرام یا متوقف کنند و عمر فرد را حتی به اندازه یک دهه یا بیشتر طولانی کنند.» با توجه به مطالعات بیولوژی روی تومور –و مشخص شدن ویژگی سلول های سرطانی، در نظر گرفتن سن، محل انتشار سرطان و علایم آن در بدن فرد، پزشک برنامه درمانی مشخصی را تنظیم می کند. طبق اظهارات انجمن سرطان امریکا، با اینکه گاهی برای درمان متاستاز سرطان سینه از درمان های موضعی مثل جراحی و پرتو درمانی استفاده می شود، اما معمولا این بیماری را با داروهای سیستمی مثل هورمون درمانی، شیمی درمانی و هدف درمانی معالجه می کنند.

تصور غلط 3: تنها درمان متاستاز، برداشتن پستان است

با اینکه خلاصی از شر سرطان در هر جایی از بدن که باشد امری طبیعی است، اما شواهد دقیقی مبنی بر اینکه برداشتن سینه -ماستکتومی- در مرحله 4 سرطان سینه، به پیشرفت درمان های سیستمی کمک می کند، وجود ندارد. استرینز می گوید هر بیمار با دیگری متفاوت است. ممکن است در بعضی موارد که فرد پاسخ ثابتی به درمان نمی دهد پزشک پیشنهاد «ماستکتومی» یا «لامپکتومی» بدهد؛ مثلا در مواردی که تعداد تومورها در سراسر بدن کم شده اند، اما در بافت سینه رشد می کنند یا وقتی که بدن به درمان خوب پاسخ داده است، اما در سینه هنوز بیماری وجود دارد. از آن جا که جراحی تخلیه–و گاهی بازسازی- بافت سینه نیاز به توقف درمان های سیستمیک دارد، می بایست با مشورت با گروه درمانی خود این تصمیم را بگیرید.

بیشتر بخوانید: تصورات غلط درباره سرطان پستان

تصور غلط 4: انتشار سرطان به علت این است که در مرحله اولیه درست درمان نشده است

اگر در گذشته سرطان سینه داشته اید و الان دوباره با حالت متاستاتیک عود کرده است، احتمالا درمان اولیه خود را زیر سوال خواهید برد و از پزشک خود عصبانی خواهید شد که درست آن را درمان نکرده است، اما ابتلا به سرطان سینه متاستاتیک به این معنا نیست که شما یا پزشکتان کار اشتباهی انجام داده اید. استرینز می گوید: «بسیاری افراد مبتلا به سرطان اولیه پستان درمان های استانداردی دریافت می کنند که ترکیبی از معالجات موضعی و سیستمی است.» او ادامه می دهد: «علی رغم اینکه این درمان ها بسیار مناسب هستند، تمام خطرات را از فرد دور نمی کنند.» حتی اگر در اشعه درمانی، جراحی یا شیمی درمانی یک یا دو سلول سرطانی باقی بمانند این امکان وجود دارد که ماه ها یا سال ها بعد با رشد تومور در جای دیگر روبرو شوید. بعضی از سرطان های سینه بیشتر از بقیه مهاجمند –مثل آن هایی که HER2 مثبت یا سه گانه منفی هستند- و حتی اگر در مرحله اولیه به شدت تحت درمان قرار گرفته باشند، احتمال بازگشت آنها بیشتر است.

تصور غلط 5: سرطان سینه جهش پیدا می کند و در سراسر بدن سرطان های دیگر ایجاد می کند

سرطان سینه متاستاتیک زمانی بروز می کند که سلول های تومور سینه در بدن حرکت و در اندام دیگری مثل استخوان، کبد و ریه شروع به رشد می کنند. البته آن ها هنوز سلول های سرطان سینه هستند؛ به این معنا که تنها نیاز به درمان سرطان سینه دارند. به عنوان مثال سرطان سینه ای که به استخوان زده است هنوز هم سرطان سینه است نه سرطان استخوان و باید طبق درمان های سرطان سینه آن را درمان کرد. در برخی موارد پزشک نمونه برداری را تکرار می کند تا مطمئن شود شرایط اولیه –مثلا وضعیت HR و HER2- تغییر کرده است یا خیر. استرینز می گوید: «سلول های سرطانی می توانند با گذشت زمان تغییر یا جهش پیدا کنند. این موضوع آنها را به درمان مقاوم می کند، اما همیشه سلول های سرطان سینه باقی خواهند ماند.»

تصور غلط 6: درمان تمام مبتلایان به سرطان پستان متاستاتیک شبیه هم است

استرینز می گوید: «هیچ دو سرطان سینه ای شبیه هم نیستند. به همین علت نمی توان برای همه یک درمان واحد تعیین کرد.» پیش تشخیصی ها و برنامه های درمانی هر فرد به چند عامل بستگی دارد؛ شکل تومور زیر میکروسکوپ، تازه بودن سرطان یا عود کردن آن، سن بیمار، سلامت عمومی و نوع درمانی که پیش از این دریافت کرده است، همه در تعیین برنامه درمانی فرد موثرند. امکان دارد برنامه درمانی با گذشت زمان تغییر کند، زیرا سرطان گاهی نسبت به داروها مقاوم می شود. در کل باید گفت هر شخص شیوه درمانی منحصر به فردی خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: انواع روش های جراحی سرطان پستان

تصور غلط 7: باید در اسرع وقت روند درمانی را شروع کنم

طبیعی است که پس از تشخیص سرطان احساس کنید باید به سرعت تحت مراقبت های پیشرفته قرار بگیرید، اما باید صبر کنید و تمام آزمایش های تشخیصی را انجام دهید و گزینه های درمانی را بررسی کنید و پس از آن به درمان بپردازید. استرینز می گوید: «باید چند هفته صبر کنید تا گزینه های پیش رویتان بررسی و دسته بندی شوند، این کار روی روند درمانتان اثر منفی نخواهد گذاشت.»

تصور غلط 8: درمان سرطان متاستاتیک سینه باید تا حد امکان تهاجمی باشد

به گزارش «بهپو» به نقل از «اوری دی هلث»، ممکن است به نظر عجیب بیاید، اما درمان سرطان متاستاتیک سینه می بایست از درمان سرطان اولیه سینه کم تهاجم تر باشد. درمان سرطان سینه اولیه، کوتاه مدت است و هدف آن ریشه کن کردن تمام آثار سرطان است، در مقابل درمان سرطان سینه متاستاتیک روی کنترل بیماری در طولانی مدت، کاهش عوارض جانبی و توانمندی بیمار برای هم زیستی مسالمت آمیز با بیماری تمرکز خواهد داشت. به این منظور باید تا حد ممکن دارو های کمتری تجویز کرد و اگر درمان موفق نبود دارو ها را تغییر داد./