غذاهایی که میتوانند یک کودک را مستعد ADHD سازند شامل فست فودها، گوشت قرمز، گوشتهای فراوریشده، چیپسهای سیبزمینی، غذاهای لبنی پرچرب و نوشیدنیهای بدون الکل گازدار هستند.
یک رژیم غذایی خاص یا یک ویتامین جادویی وجود ندارد که مانع از بیش فعالی، شتابزدگی و دیگر علایم اختلال کمبود توجه بیش فعالی -ADHD- شود، اما نتایج یک نقد و بررسی جدید نشان داد که عدم مصرف بعضی از غذاهای ناسالم خاص میتواند روی علایم این اختلال تاثیر مثبت داشته باشد.
به گزارش «بهپو»، غذاهایی که میتوانند یک کودک را مستعد ADHD سازند شامل فست فودها، گوشت قرمز، گوشتهای فراوریشده، چیپسهای سیبزمینی، غذاهای لبنی پرچرب و نوشیدنیهای بدون الکل گازدار هستند.
جایگزین کردن این غذاهای مرتبط با ADHD با غذاهای سالمتری همچون ماهی، سبزیها، میوه و غلات سبوسدار میتواند به بهبود بعضی از علایم ADHD کمک کند. مطالبی که بیان شد نتایج یک نقد و بررسی است که در ژورنال «Pediatrics» به چاپ رسید که در آن به نقش رژیم غذایی در درمان ADHD پرداخته شد.
تقریباً 5.4 میلیون کودک بین 4 تا 17 سال به اختلال کمبود توجه بیش فعالی شناخته شدهاند که این اختلال رفتاری دارای مشخصههایی همچون مشکل در تمرکز، رفتار ویری و بیش فعالی است.ADHD معمولاً با داروهای مخصوص این اختلال و تغییرات رفتاری مانند یک برنامه روتین منظم درمان میشود. بسیاری از والدین و پزشکها ترجیح میدهند که بهجای دارو از یک روش درمانی طبیعیتر یا یک رویکرد غذایی استفاده کنند.
«جی گوردون میلیچاپ»، متخصص عصبشناسی کودکان در بیمارستان کودکان «Memorial» در شهر شیکاگو میگوید: «والدین باید کودک خود را به اتخاذ رژیم غذایی سالم و عدم مصرف غذاهای تحریککننده ADHD تشویق کنند.»
همچنین مکملهای اسیدهای چرب امگا 3 ارزش امتحان کردن را دارند. هیچ اتفاقنظری در مورد مفید بودن این مکملها در کمک به کودکان مبتلابه ADHD وجود ندارد. اما کودکان مبتلابه ADHD که سطوح کمتری از اسیدهای چرب دارند میتوانند از مزیت این مکملها بهره ببرند. دکتر میلیچاپ میگوید: «حذف کامل غذاهای تحریککننده بیش فعالی زمان میبرد و باید در مورد تاثیر چنین غذاهای ادله کافی داشت و سپس این غذاها را از رژیم غذایی حذف کرد.»
رژیم غذایی سالم میتواند به بهبود علایم ADHD کمک کند.
«مارشال تیتلبوم»، روانپزشک کودکان در ایالت فلوریدا میگوید: « معقول این است که مراقب رژیم غذایی کودکتان باشید و ببینید که چه غذاهایی بهسلامتی او کمک میکنند و باعث بهبود علایم ADHD کودکتان میشوند.» او میگوید: «کودکان خود را از مصرف نوشیدنیهای گازدار، هلهوهوله، سوسیس و غذاهای فراوریشده بازدارید.» دکتر تیتلبوم میگوید که بسیاری از رژیمهای غذایی محدودکننده همچون رژیم غذایی فین گلد برای کودکان سخت است و نمیتوانند از آن پیروی کنند. رژیم غذایی فین گلد در دهه 1970 معروف بود. در این رژیم غذایی از مصرف غذاهایی صرفنظر میشد که داری رنگ یا طعم مصنوعی و نگهدارندههای خاصی بودند.
دکتر تیتلبوم میگوید: «اگر میخواهید یک رژیم غذایی را امتحان کنید، باید چیزی باشد که احتمال پیروی شما از آن زیاد است.» با آزمونوخطا میتوان متوجه یک رژیم غذایی مناسب برای کودک مبتلابه ADHD شد. دکتر تیتلبوم میگوید: «اگر کودکی به شکر حساستر باشد، باید مراقب مصرف آن باشد و آن را بهطور متعادل مصرف کند.»
همه خانواده باید عادات غذایی خود را تغیر دهند. دکتر تیتلبوم میگوید «شما نمیتوانید به کودک خود بگویید که از یک رژیم غذایی خاص پیروی کند، درحالیکه دیگر اعضای خانواده از این رژیم غذایی خاص پیروی نکنند.»
«استیفن گرکویچ»، روانپزشک کودکان و نوجوانان در ایالت اوهایو میگوید که برای درمان ADHD ابتدا باید از دارو و تغییرات رفتاری استفاده کرد، مخصوصاً برای کودکانی که علاوه بر ADHD مشکلات دیگری همچون اضطراب و افسردگی دارند. دکتر گرکویچ میگوید: «ما بهترین کار را برای بیمار انجام میدهیم و رژیم غذایی یک جایگزین مناسب برای این درمانهای امتحان شده و مطمئن نیست.»
علاوه بر این، دکتر گرکویچ با رژیمهای غذایی بسیار محدودکننده مخالف است، چون پیروی از آنها برای مدت طولانی بسیار سخت است. دکتر گرکویچ ادامه میدهد: «اما اگر هر وقت که به کودک خود نوشابه میدهید باعث پر جنبوجوشی فراوان او و تاب خوردن او از لوستر میشوید، دیگر به او نوشابه ندهید.»
«اندرو آدزمان»، رئیس طب اطفال رفتاری و رشدی در مرکز پزشکی کودکان نیویورک میگوید که اولین چیز در رفتار با کودک این است که به او آسیب نرسانید. او میگوید: «اگر کودک شما مبتلابه ADHD است گزینههای متفاوتی همچون مکملهای امگا 3، آهن و روی وجود دارند که به کودک شما آسیب نمیرسانند و مزیتهایی برای او فراهم میآورند.»
دکتر آدزمان میگوید که عدم مصرف غذاهای تحریککننده ADHD تاثیر شگرفی در کودکان مبتلابه علایم ADHD ندارد، اما عدم مصرف این غذاها مزایای سلامتی همچون کاهش خطر چاقی و اضافهوزن کودک دارد.
به گزارش «بهپو»، غذاهایی که میتوانند یک کودک را مستعد ADHD سازند شامل فست فودها، گوشت قرمز، گوشتهای فراوریشده، چیپسهای سیبزمینی، غذاهای لبنی پرچرب و نوشیدنیهای بدون الکل گازدار هستند.
جایگزین کردن این غذاهای مرتبط با ADHD با غذاهای سالمتری همچون ماهی، سبزیها، میوه و غلات سبوسدار میتواند به بهبود بعضی از علایم ADHD کمک کند. مطالبی که بیان شد نتایج یک نقد و بررسی است که در ژورنال «Pediatrics» به چاپ رسید که در آن به نقش رژیم غذایی در درمان ADHD پرداخته شد.
تقریباً 5.4 میلیون کودک بین 4 تا 17 سال به اختلال کمبود توجه بیش فعالی شناخته شدهاند که این اختلال رفتاری دارای مشخصههایی همچون مشکل در تمرکز، رفتار ویری و بیش فعالی است.ADHD معمولاً با داروهای مخصوص این اختلال و تغییرات رفتاری مانند یک برنامه روتین منظم درمان میشود. بسیاری از والدین و پزشکها ترجیح میدهند که بهجای دارو از یک روش درمانی طبیعیتر یا یک رویکرد غذایی استفاده کنند.
«جی گوردون میلیچاپ»، متخصص عصبشناسی کودکان در بیمارستان کودکان «Memorial» در شهر شیکاگو میگوید: «والدین باید کودک خود را به اتخاذ رژیم غذایی سالم و عدم مصرف غذاهای تحریککننده ADHD تشویق کنند.»
همچنین مکملهای اسیدهای چرب امگا 3 ارزش امتحان کردن را دارند. هیچ اتفاقنظری در مورد مفید بودن این مکملها در کمک به کودکان مبتلابه ADHD وجود ندارد. اما کودکان مبتلابه ADHD که سطوح کمتری از اسیدهای چرب دارند میتوانند از مزیت این مکملها بهره ببرند. دکتر میلیچاپ میگوید: «حذف کامل غذاهای تحریککننده بیش فعالی زمان میبرد و باید در مورد تاثیر چنین غذاهای ادله کافی داشت و سپس این غذاها را از رژیم غذایی حذف کرد.»
رژیم غذایی سالم میتواند به بهبود علایم ADHD کمک کند.
«مارشال تیتلبوم»، روانپزشک کودکان در ایالت فلوریدا میگوید: « معقول این است که مراقب رژیم غذایی کودکتان باشید و ببینید که چه غذاهایی بهسلامتی او کمک میکنند و باعث بهبود علایم ADHD کودکتان میشوند.» او میگوید: «کودکان خود را از مصرف نوشیدنیهای گازدار، هلهوهوله، سوسیس و غذاهای فراوریشده بازدارید.» دکتر تیتلبوم میگوید که بسیاری از رژیمهای غذایی محدودکننده همچون رژیم غذایی فین گلد برای کودکان سخت است و نمیتوانند از آن پیروی کنند. رژیم غذایی فین گلد در دهه 1970 معروف بود. در این رژیم غذایی از مصرف غذاهایی صرفنظر میشد که داری رنگ یا طعم مصنوعی و نگهدارندههای خاصی بودند.
دکتر تیتلبوم میگوید: «اگر میخواهید یک رژیم غذایی را امتحان کنید، باید چیزی باشد که احتمال پیروی شما از آن زیاد است.» با آزمونوخطا میتوان متوجه یک رژیم غذایی مناسب برای کودک مبتلابه ADHD شد. دکتر تیتلبوم میگوید: «اگر کودکی به شکر حساستر باشد، باید مراقب مصرف آن باشد و آن را بهطور متعادل مصرف کند.»
همه خانواده باید عادات غذایی خود را تغیر دهند. دکتر تیتلبوم میگوید «شما نمیتوانید به کودک خود بگویید که از یک رژیم غذایی خاص پیروی کند، درحالیکه دیگر اعضای خانواده از این رژیم غذایی خاص پیروی نکنند.»
«استیفن گرکویچ»، روانپزشک کودکان و نوجوانان در ایالت اوهایو میگوید که برای درمان ADHD ابتدا باید از دارو و تغییرات رفتاری استفاده کرد، مخصوصاً برای کودکانی که علاوه بر ADHD مشکلات دیگری همچون اضطراب و افسردگی دارند. دکتر گرکویچ میگوید: «ما بهترین کار را برای بیمار انجام میدهیم و رژیم غذایی یک جایگزین مناسب برای این درمانهای امتحان شده و مطمئن نیست.»
علاوه بر این، دکتر گرکویچ با رژیمهای غذایی بسیار محدودکننده مخالف است، چون پیروی از آنها برای مدت طولانی بسیار سخت است. دکتر گرکویچ ادامه میدهد: «اما اگر هر وقت که به کودک خود نوشابه میدهید باعث پر جنبوجوشی فراوان او و تاب خوردن او از لوستر میشوید، دیگر به او نوشابه ندهید.»
«اندرو آدزمان»، رئیس طب اطفال رفتاری و رشدی در مرکز پزشکی کودکان نیویورک میگوید که اولین چیز در رفتار با کودک این است که به او آسیب نرسانید. او میگوید: «اگر کودک شما مبتلابه ADHD است گزینههای متفاوتی همچون مکملهای امگا 3، آهن و روی وجود دارند که به کودک شما آسیب نمیرسانند و مزیتهایی برای او فراهم میآورند.»
دکتر آدزمان میگوید که عدم مصرف غذاهای تحریککننده ADHD تاثیر شگرفی در کودکان مبتلابه علایم ADHD ندارد، اما عدم مصرف این غذاها مزایای سلامتی همچون کاهش خطر چاقی و اضافهوزن کودک دارد.
واکنش طرفدارهای رژیم غذایی فین گلد
به گزارش «بهپو» به نقل از «وبمد»، خانم جین هرسی مدیر انجمن فین گلد است. او نسبت به نکاتی که در این تحقیق جدید بیانشده است موضع گرفته است. او در ایمیلی به محققان این تحقیق میگوید: «رژیم غذایی فین گلد نه یک رژیم غذایی پیچیده و نه اخلالگر است.»
او میگوید: «این افزودنیهای مصنوعی موجود در غذاها، نوشیدنیها و آبنبات هستند که عامل مضر محسوب میشوند و شکر را نمیتوان عامل بسیار مضر دانست.»/
او میگوید: «این افزودنیهای مصنوعی موجود در غذاها، نوشیدنیها و آبنبات هستند که عامل مضر محسوب میشوند و شکر را نمیتوان عامل بسیار مضر دانست.»/