1500 بازدید
45 دیدگاه
ساعت ها نشستن پای تلویزیون به یکی از عادت های مردم تبدیل شده است؛ اما نتایج مطالعه ای جدید نشان می دهد این کار اثر خوبی روی رگ های خونی ندارد.
ساعت ها نشستن پای تلویزیون به یکی از عادت های مردم تبدیل شده است؛ اما نتایج مطالعه ای جدید نشان می دهد این کار اثر خوبی روی رگ های خونی ندارد.
به گزارش «بهپو»، بر اساس نتایج این تحقیق افرادی که زمان زیادی از وقت خود را جلوی تلویزیون می‌گذرانند در معرض خطر بالای لخته‌های خونی در رگ‌های خود هستند که به این بیماری ترومبوز آمبولی وریدی می‌گویند. این لخته‌ها که غالبا در پاها رخ می‌دهند می‌توانند از جای خود کنده شوند و به سمت ریه‌ها حرکت کنند و باعث یک بیماری مرگبار به نام آمبولی ریه شوند. پروازهای طولانی‌مدت هم می‌توانند باعث ایجاد لخته خون در پاهای مسافران شوند و به همین دلیل به این لخته‌ها «سندروم بلیت هواپیما درجه‌دو» هم می‌گویند.
همان‌طور که محققان دانشگاه مینیسوتا توضیح می‌دهند، نشستن طولانی‌مدت باعث تضعیف جریان طبیعی خون در پاها و تشکیل لخته خون می شود. حالا این سوال در ذهن ایجاد می شود که «آیا نشستن طولانی‌مدت جلوی تلویزیون هم می‌تواند خطر لخته‌ها را افزایش دهد؟». به‌منظور یافتن پاسخ این پرسش محققان داده‌های بیش از 15000 آمریکایی بین 45 تا 64 سال از سال 1987 جمع آوری کرده و در یک تحقیق درازمدت مورد بررسی قراردادند.
تا سال 2011، تقریباً 700 مورد ترومبوز آمبولی وریدی در میان شرکت‌کننده‌های این تحقیق رخ داد.
نتایج نشان دادند افرادی که زمان زیادی را صرف تماشای تلویزیون می‌کردند در مقایسه با کسانی که هرگز تلویزیون تماشا نمی‌کردند یا به‌ندرت تلویزیون تماشا می‌کردند 70 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به یکی از لخته‌ها بودند. حتی وقتی‌که عواملی همچون وزن شخص و میزان فعالیت بدنی فرد تحت کنترل قرار گرفتند بازهم این عامل خطر بالا بود.
این تحقیق در شماره آنلاین فوریه 2018 ژورنال «Journal of Thrombosis and Thrombolysis» به چاپ رسید. این تحقیق نتوانست این موضوع را به اثبات برساند که تماشای تلویزیون باعث افزایش لخته‌ها شده است، بلکه تنها به ارتباط میان تماشای زیاد تلویزیون و خطر ایجاد لخته‌های خونی اشاره‌کرده است.
دکتر یاسوهیکو کوبوتا، استاد دانشگاه مینیسوتا و نویسنده اصلی این تحقیق می‌گوید: «حتی افرادی که به‌طور منظم فعالیت‌های فیزیکی انجام می‌دهند نباید مضرات احتمالی رفتارهای نشستنی طولانی‌مدت همچون تماشای تلویزیون را نادیده بگیرند.»
دو متخصص قلب که در این تحقیق شرکت نداشتند نیز با این نظر موافق هستند که یک سبک زندگی «خوره تلویزیون بودن» قطعاً روی سلامتی اثر می‌گذارد.
دکتر ماجا زاریک، یک متخصص قلب اقدامات مداخله‌ای در بیمارستان Lenox Hill شهر نیویورک است که می‌گوید: «هیچ شکی وجود ندارد که میان تماشای زیاد تلویزیون و افزایش احتمال ابتلای فرد به لخته‌های خونی پیوندی وجود دارد.» با وجوداین، دکتر زاریک دوست داشت که در این تحقیق به‌صورت علمی‌تر بیان می‌شد که شرکت‌کننده‌ها چند ساعت از وقت روزانه خود را صرف تماشای تلویزیون می‌کردند، چون این‌گونه می‌توان بیان داشت که تماشای زیاد تلویزیون به معنای گذراندن چند ساعت از وقت خود جلوی تلویزیون است؟
دکتر زاریک می‌گوید که محققان این تحقیق تنها با استفاده از عبارات «هرگز یا به‌ندرت»، «گاهی از اوقات»، «غالباً» و «اکثر اوقات» سعی کردند یک تخمین ساده در مورد میزان زمان صرف شده شرکت‌کننده‌ها برای تماشای تلویزیون به دست آورند، درحالی‌که این ارزیابی‌ها می‌توانند بسیار شخصی باشند.
دکتر زاریک می‌گوید: «اگر محققان در هر یک از این طبقه پاسخ‌ها بررسی می‌کردند که زمان واقعی صرف شده افراد برای تماشای تلویزیون چقدر است تحقیق جالب‌تری از آب درمی‌آمد.» او اضافه می‌کند: «شاید میان یک فرد مبتلابه آرتریت پیشرفته یا کمردرد مزمن و یک فرد دارای وزن سالم در مورد میزان زمان تماشای تلویزیون دیدگاه متفاوتی وجود داشته باشد.» به‌عبارت‌دیگر، یک فرد مبتلابه کمردرد مزمن یا آرتریت پیشرفته ممکن است که یک ساعت از وقت روزانه خود را صرف تماشای تلویزیون کند و این زمان صرف شده را زیاد بداند، درحالی‌که یک فرد سالم همین زمان را صرف می‌کند و این زمان صرف شده را کم می‌داند.
دکتر دیوید فریدمن، رئیس خدمات نارسایی قلب در بیمارستان Valley Stream در نیویورک می‌گوید: «این تحقیق انجام‌گرفته یکی دیگر از تحقیق‌هایی است که می‌گوید افراد باید ازنظر فیزیکی فعال‌تر باشند، بیشتر حرکت کنند و وزن خود را سالم نگه‌دارند و تلویزیون کمتر تماشا کنند.» به‌عبارت‌دیگر، این تحقیق نیز موید نتایج دیگر تحقیق‌ها است که افراد را از رفتارهای نشستنی بازمی‌دارند و به انجام رفتارهای فعال تشویق می‌کنند.
درنتیجه باید بیان داشت که تماشای تلویزیون به‌خودی‌خود چیز بدی نیست، بلکه زمانی تماشای تلویزیون می‌تواند روی سلامتی فرد اثر بگذارد که فرد زمان زیادی از وقت روزانه خود را صرف تماشای تلویزیون کند. درنتیجه، اگر یک فرد رفتارهای نشستنی همچون تماشای تلویزیون را در حد اعتدال انجام دهد و در انجام آن‌ها زیاده‌روی نکند آسیبی به‌سلامتی او نمی‌رسد.
به گزارش «بهپو» و به نقل از «وبمد»، «نتایج این تحقیق به‌طورکلی به اثبات نمی‌رساند که تماشای زیاد تلویزیون می‌تواند منجر به oختهه‌های خونی شود. به‌عبارت‌دیگر، یک رابطه علی و معلولی میان تماشای زیاد تلویزیون و افزایش خطر لخته‌های خونی وجود ندارد، بلکه در این تحقیق تنها به ارتباط میان این دو متغیر اشاره می‌شود و بیان می‌شود که تماشای زیاد تلویزیون می‌تواند به‌مانند دیگر رفتارهای نشستنی تاثیری در ایجاد لخته‌های خونی داشته باشد.»/
به گزارش «بهپو»، بر اساس نتایج این تحقیق افرادی که زمان زیادی از وقت خود را جلوی تلویزیون می‌گذرانند در معرض خطر بالای لخته‌های خونی در رگ‌های خود هستند که به این بیماری ترومبوز آمبولی وریدی می‌گویند. این لخته‌ها که غالبا در پاها رخ می‌دهند می‌توانند از جای خود کنده شوند و به سمت ریه‌ها حرکت کنند و باعث یک بیماری مرگبار به نام آمبولی ریه شوند. پروازهای طولانی‌مدت هم می‌توانند باعث ایجاد لخته خون در پاهای مسافران شوند و به همین دلیل به این لخته‌ها «سندروم بلیت هواپیما درجه‌دو» هم می‌گویند.
همان‌طور که محققان دانشگاه مینیسوتا توضیح می‌دهند، نشستن طولانی‌مدت باعث تضعیف جریان طبیعی خون در پاها و تشکیل لخته خون می شود. حالا این سوال در ذهن ایجاد می شود که «آیا نشستن طولانی‌مدت جلوی تلویزیون هم می‌تواند خطر لخته‌ها را افزایش دهد؟». به‌منظور یافتن پاسخ این پرسش محققان داده‌های بیش از 15000 آمریکایی بین 45 تا 64 سال از سال 1987 جمع آوری کرده و در یک تحقیق درازمدت مورد بررسی قراردادند.
تا سال 2011، تقریباً 700 مورد ترومبوز آمبولی وریدی در میان شرکت‌کننده‌های این تحقیق رخ داد.
نتایج نشان دادند افرادی که زمان زیادی را صرف تماشای تلویزیون می‌کردند در مقایسه با کسانی که هرگز تلویزیون تماشا نمی‌کردند یا به‌ندرت تلویزیون تماشا می‌کردند 70 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به یکی از لخته‌ها بودند. حتی وقتی‌که عواملی همچون وزن شخص و میزان فعالیت بدنی فرد تحت کنترل قرار گرفتند بازهم این عامل خطر بالا بود.
این تحقیق در شماره آنلاین فوریه 2018 ژورنال «Journal of Thrombosis and Thrombolysis» به چاپ رسید. این تحقیق نتوانست این موضوع را به اثبات برساند که تماشای تلویزیون باعث افزایش لخته‌ها شده است، بلکه تنها به ارتباط میان تماشای زیاد تلویزیون و خطر ایجاد لخته‌های خونی اشاره‌کرده است.
دکتر یاسوهیکو کوبوتا، استاد دانشگاه مینیسوتا و نویسنده اصلی این تحقیق می‌گوید: «حتی افرادی که به‌طور منظم فعالیت‌های فیزیکی انجام می‌دهند نباید مضرات احتمالی رفتارهای نشستنی طولانی‌مدت همچون تماشای تلویزیون را نادیده بگیرند.»
دو متخصص قلب که در این تحقیق شرکت نداشتند نیز با این نظر موافق هستند که یک سبک زندگی «خوره تلویزیون بودن» قطعاً روی سلامتی اثر می‌گذارد.
دکتر ماجا زاریک، یک متخصص قلب اقدامات مداخله‌ای در بیمارستان Lenox Hill شهر نیویورک است که می‌گوید: «هیچ شکی وجود ندارد که میان تماشای زیاد تلویزیون و افزایش احتمال ابتلای فرد به لخته‌های خونی پیوندی وجود دارد.» با وجوداین، دکتر زاریک دوست داشت که در این تحقیق به‌صورت علمی‌تر بیان می‌شد که شرکت‌کننده‌ها چند ساعت از وقت روزانه خود را صرف تماشای تلویزیون می‌کردند، چون این‌گونه می‌توان بیان داشت که تماشای زیاد تلویزیون به معنای گذراندن چند ساعت از وقت خود جلوی تلویزیون است؟
دکتر زاریک می‌گوید که محققان این تحقیق تنها با استفاده از عبارات «هرگز یا به‌ندرت»، «گاهی از اوقات»، «غالباً» و «اکثر اوقات» سعی کردند یک تخمین ساده در مورد میزان زمان صرف شده شرکت‌کننده‌ها برای تماشای تلویزیون به دست آورند، درحالی‌که این ارزیابی‌ها می‌توانند بسیار شخصی باشند.
دکتر زاریک می‌گوید: «اگر محققان در هر یک از این طبقه پاسخ‌ها بررسی می‌کردند که زمان واقعی صرف شده افراد برای تماشای تلویزیون چقدر است تحقیق جالب‌تری از آب درمی‌آمد.» او اضافه می‌کند: «شاید میان یک فرد مبتلابه آرتریت پیشرفته یا کمردرد مزمن و یک فرد دارای وزن سالم در مورد میزان زمان تماشای تلویزیون دیدگاه متفاوتی وجود داشته باشد.» به‌عبارت‌دیگر، یک فرد مبتلابه کمردرد مزمن یا آرتریت پیشرفته ممکن است که یک ساعت از وقت روزانه خود را صرف تماشای تلویزیون کند و این زمان صرف شده را زیاد بداند، درحالی‌که یک فرد سالم همین زمان را صرف می‌کند و این زمان صرف شده را کم می‌داند.
دکتر دیوید فریدمن، رئیس خدمات نارسایی قلب در بیمارستان Valley Stream در نیویورک می‌گوید: «این تحقیق انجام‌گرفته یکی دیگر از تحقیق‌هایی است که می‌گوید افراد باید ازنظر فیزیکی فعال‌تر باشند، بیشتر حرکت کنند و وزن خود را سالم نگه‌دارند و تلویزیون کمتر تماشا کنند.» به‌عبارت‌دیگر، این تحقیق نیز موید نتایج دیگر تحقیق‌ها است که افراد را از رفتارهای نشستنی بازمی‌دارند و به انجام رفتارهای فعال تشویق می‌کنند.
درنتیجه باید بیان داشت که تماشای تلویزیون به‌خودی‌خود چیز بدی نیست، بلکه زمانی تماشای تلویزیون می‌تواند روی سلامتی فرد اثر بگذارد که فرد زمان زیادی از وقت روزانه خود را صرف تماشای تلویزیون کند. درنتیجه، اگر یک فرد رفتارهای نشستنی همچون تماشای تلویزیون را در حد اعتدال انجام دهد و در انجام آن‌ها زیاده‌روی نکند آسیبی به‌سلامتی او نمی‌رسد.
به گزارش «بهپو» و به نقل از «وبمد»، «نتایج این تحقیق به‌طورکلی به اثبات نمی‌رساند که تماشای زیاد تلویزیون می‌تواند منجر به oختهه‌های خونی شود. به‌عبارت‌دیگر، یک رابطه علی و معلولی میان تماشای زیاد تلویزیون و افزایش خطر لخته‌های خونی وجود ندارد، بلکه در این تحقیق تنها به ارتباط میان این دو متغیر اشاره می‌شود و بیان می‌شود که تماشای زیاد تلویزیون می‌تواند به‌مانند دیگر رفتارهای نشستنی تاثیری در ایجاد لخته‌های خونی داشته باشد.»/
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
