آدنوویروس، عفونتی شبیه به آنفولانزا

سرخی چشم، عفونت تنفسی، سرفه، تب و گاهی استفراغ و تورم غدد لنفاوی؛ اینها علایمی هستند که بیشتر مادرها حداقل یک بار در کودکان خود مشاهده کرده اند و ممکن است فکر کنند کودکشان آنفولانزا یا سرماخوردگی دارد.
به گزارش «بهپو»، «آدنوویروس» ها علایمی شبیه سرماخوردگی و آنفولانزا دارند و بیشتر از همه کودکان را درگیر می کنند، اما بزرگسالان هم از ابتلا به آن مصون نیستند. عفونت های آدنوویروسی معمولا خفیف هستند ولی سرعت انتشار آنها بالاست. با وجود تمام شباهت‌ها میان این دو ویروس‌، تفاوت‌هایی نیز بین آنها وجود دارد. آدنوویروس‌ها بر خلاف ویروس آنفلوآنزا در تمام طول سال بیماری‌زایی می‌کنند و اگرچه واکسن آدنوویروس‌ نیز ساخته شده‌ ولی تنها در دسترس نظامیان آمریکا قرار دارد.

آدنوویروس ها دسته ای از ویروس های شایع هستند که غشای پوششی چشم، راه های هوایی و ریه ها، روده ها، مجاری ادراری و سیستم عصبی را درگیر می کنند. این ویروس ها عامل تب، سرفه، گلو درد، اسهال و ورم ملتحمه هستند. حدود ۵ درصد از تمامی موارد برونشیت در بزرگسالان، توسط آدنوویروس‌ها ایجاد می‌شوند. در شرایط وخیم این ویروس‌ها می‌توانند باعث علایم نورولوژیکی از جمله آنسفالیت و مننژیت مغزی شوند.
این عفونت در کودکان بیش از بزرگسالان دیده می شود، اما هیچکس از ابتلا به این ویروس در امان نیست. بیشتر کودکان 10 ساله حداقل به یکی از انواع عفونت آدنو ویروس ها مبتلا شده اند.
عفونت های آدنوویروسی معمولا نشانه های خفیفی دارند و ظرف چند روز به خودی خود بهبود می یابند. اما ممکن است در مبتلایان به ضعف سیستم ایمنی، به ویژه کودکان، علایم شدیدی بروز دهند.

آدنوویروس چگونه منتشر می شود؟

آدنوویروس ها در محل هایی که پر از کودک هستند -مهد کودک ها، مدرسه ها و کمپ های تابستانی- بسیار شایعند.
این ویروس ها بسیار مسری هستند و با عطسه و سرفه منتشر می شوند. مولکول های حاوی آدنوویروس در هوا پخش می شوند و روی سطوح می نشینند.
وقتی کودک اسباب بازی، دست شخص آلوده یا چیزی که او در دست داشته را لمس می کند و پس از آن دستش را به دهان، بینی یا چشم هایش می زند، به ویروس آلوده می شود. این ویروس بیشتر به وسیله کودکان منتشر می شود زیرا کودکان بیشترعلاقه دارند اعضای صورتشان را لمس کنند.
وقتی پوشک بچه را عوض می کنید یا غذایی که فرد آلوده درست کرده میل می کنید، مبتلا به این بیماری می شوید. ابتلا به ویروس از طریق آب، مثلا استخرها یا دریاچه ها، وجود دارد، اما معمولا چنین اتفاقی نمی افتد.

علایمی که می گویند عفونت آدنوویروس دارید

هر نوع آدنوویروس علایم متفاوتی ایجاد می کند:

برونشیت: سرفه، آبریزش، تب، لرز
سرما خوردگی و دیگر بیماری های تنفسی: آبریزش و گرفتگی بینی، سرفه، گلودرد و تورم غدد
خروسک: سرفه با صدای شبیه پارس سگ، تنفس سخت، تنفس پر سر و صدا
عفونت گوش: گوش درد، تحریک پذیری و تب
ورم ملتحمه یا چشم صورتی: سرخی چشم، ترشحات چشمی، اشک، احساس وجود چیزی در چشم
ذات الریه: تب، سرفه، اشکال در تنفس
عفونت روده و معده: اسهال، استفراغ، سر درد، تب، کرامپ یا انقباض شکم
ورم مغز و نخاع – مننژیت و انسفالیت-: سردرد، تب، سفتی گردن، حالت تهوع و به ندرت استفراغ
عفونت مجاری ادراری: احساس درد و سوزش به هنگام ادرار، نیاز مکرر به تخلیه ادرار، خون در ادرار

اگر احتمال می دهید کودکتان به یکی از انواع آدنوویروس مبتلا شده است، به متخصص اطفال مراجعه کنید. اگر کودک شما زیر سه ماه باشد، حتما با پزشک تماس بگیرید.

اگر کودک هر کدام از نشانه های مهم زیر را داشت هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید:

اشکال در تنفس
تورم در اطراف چشم ها
تبی که پس از چند روز از بین نمی رود
علایم بی آبی مثل کم تر شدن دفعات تعویض کودک یا کاهش اشک چشم

درمان آدنوویروس

«وبمد» در این باره می نویسد: «آنتی بیوتیک به بهبود عفونت آدنوویروس کمکی نمی کند، زیرا این داروها فقط برای از بین بردن باکتری ها هستند.» اغلب کودکان پس از چند روز به خودی خود بهبود می یابند؛ اما برخی از عفونت ها مثل ذات الریه یا چشم صورتی یک یا چند هفته ادامه می یابد. ممکن است کودکان مبتلا به ضعف سیستم ایمنی نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.
می توانید برای بهبودی کودکتان کارهای زیر را انجام دهید:

مایعات زیادی به او بدهید
گرفتگی بینی کودک را برطرف کنید
از رطوبت ساز های خنک استفاده کنید
تب را پایین بیاورید