برای مشاوره با پزشکان کلیک کنید
;

آیا کم خونی فقر آهن می تواند عامل ناشنوایی باشد؟

آیا کم خونی فقر آهن می تواند عامل ناشنوایی باشد؟ تحقیقات جدید نشان می دهد از دست دادن شنوایی ممکن است با کم خونی فقر آهن، ترکیبی از سطوح پایین آهن و گلبول های قرمز خون، در ارتباط باشد.
تحقیقات جدید نشان می دهد از دست دادن شنوایی ممکن است با کم خونی فقر آهن، ترکیبی از سطوح پایین آهن و گلبول های قرمز خون، در ارتباط باشد.
به گزارش کلینیک آنلاین روماتولوژی و به نقل از وبمد، در این مطالعه نشان داده شد که مبتلایان به کم خونی فقر آهن نسبت به افرادی که به اختلالات خونی مبتلا نیستند بیش از 2 برابر شانس از دست دادن شنوایی را دارند.
ارتباط بین از دست دادن شنوایی و کم خونی فقر آهن بخصوص در نوع ناشنوایی قوی تر بود؛ ناشنوایی حسی عصبی و ناشنوایی هدایتی.
ناشنوایی حسی عصبی زمانی اتفاق می افتد که گوش داخلی یا مسیر عصبی گوش داخلی به طرف مغز، آسیب دیده باشد. ناشنوایی هدایتی زمانی است که صداها بطور موثر از گوش بیرونی به پرده گوش یا گوش میانی هدایت نمی شوند. ناشنوایی ترکیبی، ترکیبی از این دو نوع است.
ناشنوایی حسی عصبی بطور کلی دائمی است و اینجاست که نتایج این مطالعه به کمک این بیماران می آید و چنانچه کم خونی ناشی از فقر آهن در ناشنوایی نقش داشته باشد، با اصلاح کم خونی شانس بهبود شنوایی افزایش می یابد.
اما در حال حاضر، محققان می گویند هنوز زود است که بگوییم این نتایج اتفاق می افتد و به ناشنوایان توصیه نمی کنیم که برای تشخیص کم خونی آزمایش خون بدهند.
به گفته کاتلین شیفر، نویسنده مطالعه و دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده پزشکی پنسیلوانیا، هنوز شواهدی برای تایید بهبود شنوایی ناشنوایان درصورت درمان کم خونی وجود ندارد.
یافته ها تنها امکان وجود رابطه بین کم خونی ناشی از فقر آهن و از دست دادن شنوایی را نشان می دهند و ثابت نمی کنند که یکی عامل دیگری است.
نویسندگان مطالعه اشاره کردند که گوش داخلی به تغییرات خون بسیار حساس است و ممکن است کمبود اکسیژن خون در مبتلایان به کم خونی فقر آهن گوش داخلی را تحت تاثیر قرار دهد.
شیفر می گوید: بخشی از گوش داخلی که تحت تاثیر ناشنوایی حسی عصبی است تنها توسط یک رگ تغذیه می شود و درصورت عدم وجود اکسیژن امکان آسیب دیدن آن وجود دارد.
برای انجام این مطالعه، محققان شنوایی بیش از 300000 آمریکایی بزرگسال را بین سالهای 2011 تا 2015 بررسی کردند. این افراد بین سنین 21 تا 90 سال با میانگین سنی 50 سال بودند و بیشتر آنها را زنان تشکیل می دادند.
به گفته شیفر، 1/6 درصد از این افراد ناشنوا بودند، درحالیکه 3/4 درصد از آنها به کم خونی فقر آهن مبتلا بوده و ناشنوا نیز بودند.
محققان با بررسی نتایج دریافتند خطر کلی برای ناشنوایی حسی عصبی در فردی با کم خونی فقر آهن، 82 درصد بیشتر از فردی بدون بیماری خونی بود. خطر ناشنوایی ترکیبی در مبتلایان به کم خونی 2/4 برابر بیشتر از کسانی بود که کم خونی نداشتند. آنها معتقدند کم خونی فقر آهن باید بعنوان یکی از علل ناشنوایی باید در صدر علل قرار گیرد.
دکتر پیتر اسیگر، متخصص گوش و حلق و بینی می گویدعوامل زیادی در اینکه چرا کم خونی فقر آهن با از دست دادن شنوایی در ارتباط است، دخیلند. به گفته وی، همانند بسیاری دیگر از اندام های بدن، آهن به وضوح برای عملکرد طبیعی سیستم شنوایی مورد نیاز است. کمبود آهن منجر به کم خونی و کم خونی باعث کاهش هموگلوبین می شود که مسوول رساندن اکسیژن به بافتهای بدن هستند. کمبود آهن عملکرد سلول ها را برهم زده و حتی می تواند آنها را بکشد. حال اگر این اتفاق در سلول های مو در گوش داخلی بیفتد منجر به ناشنوایی می شود. برعکس بقیه اندام های بدن، سلول های حسی مو در گوش داخلی وقتی یک بار آسیب ببینند و بمیرند نمی توانند برای بازگرداندن عملکرد شنوایی، مجددا ترمیم شوند.
یک رژیم غذایی متعادل که همه ویتامین ها و نوترینت های مورد نیاز بدن را تامین کند برای سلامت فیزیکی هر فردی مورد نیاز است. در اینصورت کلیه اندام های بدن او از جمله گوش ها بدرستی کار خواهند کرد.
این مطالعه و نتایج حاصل از آن 29 دسامبر 2016 در مجله JAMA منتشر شده است./

بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد

دیدگاه و نظــرات