چرا سیگار کشیدن برای سلامت استخوان ها مضر است

بدن ما از کودکی تا سن 30 سالگی فرصت طلایی دارد تا توده استخوانی را شکل داده و بسازد. اگر فرد بزرگسال سیگار بکشد این فرصت را از بدنش سلب خواهد کرد. در چنین افرادی نسبت به غیرسیگاری ها اسکلت بدن کوچکتر و توده استخوانی کمتر است.

از بین عوامل مرگ انسان ها که قابل پیشگیری هستند سیگار در راس آنها قرار دارد. سیگاری ها بطور متوسط 10-7 سال کمتر از غیر سیگاری ها عمر میکنند. سیگار موجب بیماری های قلبی و ریوی و سرطان میشود.
تاثیر سیگار بر سلامت استخوان را نمی توان نادیده گرفت و در این بین سن و سال شما اهمیت زیادی ندارد.
بدن ما از کودکی تا سن 30 سالگی فرصت طلایی دارد تا توده استخوانی را شکل داده و بسازد. اگر فرد بزرگسال سیگار بکشد این فرصت را از بدنش سلب خواهد کرد. در چنین افرادی نسبت به غیرسیگاری ها اسکلت بدن کوچکتر و توده استخوانی کمتر است.
تاثیر سیگار بر استخوان ها تا دهه چهل و پنجاه ادامه می یابد. زنان با رسیدن به سن یائسگی با کمبود ترشح استروژن مواجه می شوند که برای ساخت و نگهداری اسکلت محکم، نقش مهمی دارد. حال اگر در این سن و سال سیگاری هم باشید، از دست رفتن استخوان ها سریع تر انجام می شود و عوارض بیشتری نیز مشاهده می گردد.

چرا سیگار کشیدن برای سلامت استخوان اینقدر مضر است؟

نیکوتین و توکسین موجود در سیگار به علل متعددی بر سلامت استخوان تاثیر می گذارند.
دود سیگار مقدار زیادی رادیکال آزاد دارد؛ مولکول هایی که به دفاع طبیعی بدن حمله کرده و آن را سرکوب می کنند. نتیجه یک سری واکنش های زنجیره ای آسیب به سلول ها، اندام ها و هورمون های موثر در حفظ سلامتی استخوان ها در سراسر بدن است.
توکسین ها تعادل هورمونی بدن را به هم می زنند؛ هورمون هایی مثل استروژن که برای حفظ استحکام استخوان ها مهم اند. کبد آنزیم های تخریب کننده استروژن بیشتری می سازد که این عمل نیز موجب از دست رفتن بیشتر استخوان می گردد. شدت از دست رفتن استخوان در سالهای یائسگی در افراد سیگاری بیشتر نیز است، و این درحالیست که بدن بطور طبیعی به دلیل کمبود ترشح استروژن، تحلیل استخوانی دارد.
سیگار کشیدن اثرات تخریبی دیگری نیز دارد. سیگار باعث افزایش ترشح کورتیزول در بدن می گردد که عامل تخریب استخوان است. تحقیقات نشان داده است که سیگار کشیدن مانع عملکرد صحیح هورمون کلسیتونین می گردد؛ هورمونی که در ساخت استخوان نقش دارد. سیگار موجب کاهش جذب کلسیم از غذا نیز میشود.
از طرفی نیکوتین و رادیکال های آزاد باعث مرگ استئوبلاست ها یا سلولهای سازنده استخوان می شوند. سیگار کشیدن همچنین عروق خونی را از بین برده و مانع از رسیدن خون و اکسیژن کافی به سلول های بدن می گردد. افراد سیگاری به دفعات دچار شکستگی استخوان می گردند. مطالعات نشان داده شکستگی ها در افراد سیگاری دیرتر بهبود می یابد چون خون کافی به سلول های استخوانی نمی رسد. به همین دلیل در سیگاری ها زخم های جراحی دیر جوش میخورند و احتمال عفونت آنها نیز بیشتر است.
از آنجا که سیگار کشیدن باعث از بین رفتن عروق خونی می شود، آسیب اعصاب نوک انگشتان پا و خود پا امری طبیعی است. نتیجه این امر زمین خوردن های بیشتر و شکستگی های بیشتر است. خطر شکستگی استخوان در سیگاری ها دو برابر افراد غیر سیگاری است. افراد مسن که سیگاری هستند 40-30 درصد بیش از همسالان غیر سیگاری خود احتمال شکستگی لگن دارند. این خطر در افراد بشدت سیگاری حتی بیشتر هم می شود.
سیگار کشیدن بافت های دیگر سیستم اسکلتی بدن را نیز تحت تاثیر قرار داده و احتمال آسیب و بیماری را در آنها بالا می برد.
وسعت پارگی تاندون روتاتور کاف شانه در افراد سیگاری، تقریبا دو برابر غیر سیگاری هاست. علت آنست که در سیگاری ها تاندون ها کیفیت خود را از دست میدهند.
افراد سیگاری نسبت به غیرسیگاری ها 1/5 برابر بیشتر احتمال آسیب دیدن ناشی از استفاده بیش از حد از عضو را دارند؛ آسیب هایی چون بورسیت و تاندونیت.
احتمال آسیب های تروما و ناشی از ضربه در افراد سیگاری بیشتر از غیرسیگاری هاست؛ آسیب هایی چون کشیدگی لیگامنت یا شکستگی.
احتمال کمردرد و آرتریت روماتوئید نیز در سیگاری ها بیشتر است.
کارآیی ورزشی در سیگاری ها کمتر از افراد دیگر است. ریه افراد سیگاری رشد کندی دارد و عملکرد آن ضعیف است. به همین دلیل اکسیژن کمتری در اختیار عضلات قرار می گیرد. همچنین خونرسانی به بافت ها نیز به خوبی صورت نمی گیرد و نتیجه کاهش بازده ورزشکار است.
نیکوتین موجود در سیگار به مغز فرد علامت می دهد که کمتر غذا بخورد و مانع دریافت عناصر مغذی کافی توسط بدن می گردد. بنابراین افراد سیگاری کم اشتها و لاغر هستند. وزن متعادل از جمله عوامل مهم در سلامت عمومی است.

در افراد سیگاری آیا امیدی برای بهبود سلامت استخوانها وجود دارد؟

ساخت استخوان فرایندی آرام است و مدت زمان زیادی طول می کشد تا آسیب های وارد شده به استخوان ترمیم شود، بنابراین بعضی از آسیب ها ممکن است غیرقابل برگشت باشد. هرچه فردی سیگاری تر باشد، زمان بهبود او طولانی تر خواهد شد.
اما امیدواری هایی نیز وجود دارد. در مطالعه ای که در سال 2006 در مجله سلامت زنان منتشر شد مشاهده شد که یک سال پس از ترک سیگار در زنان یائسه سیگاری، تراکم استخوان در مقایسه با زنانی که به سیگار کشیدن ادامه داده بودند بهتر شده بود.
برای ترک سیگار هیچ وقت دیر نیست. ترک سیگار را زیر نظر پزشک متخصص و با برنامه ریزی اصولی شروع کنید و از فواید زندگی بدون سیگار لذت ببرید./