افراد دارای گرایش معنوی کمتر به رفتارهای خودتخریبی مانند سیگار کشیدن، مصرف مواد روانگردان غیرمجاز و خودکشی دست میزنند. این افراد همچنین کمتر دچار استرس میشوند و خشنودی عمومیشان از زندگی بالا است.
پژوهشهای پزشکی در سالهای اخیر نشان دادهاند که افراد دارای گرایش معنوی کمتر به رفتارهای خودتخریبی مانند سیگار کشیدن، مصرف مواد روانگردان غیرمجاز و خودکشی دست میزنند. این افراد همچنین کمتر دچار استرس میشوند و خشنودی عمومیشان از زندگی بالا است.
اغلب پژوهشهایی بیانگر ارتباط معنویت و سلامت جسمی، روی افراد سالمند انجام شدهاند، اما احتمالا این رابطه میان زندگی با گرایش و معنوی و سلامت به همه سنین قابل تعمیم خواهد بود.
گرچه دانشمندان در مقطعی از بررسی رابطه معنویت با سلامت پرهیز میکردند، اما در سالهای اخیر این نگرش تغییر کرده است.
پژوهشهای اخیر نشان میدهند که مذهب و ایمان میتوانند ازجمله با این روشها به سلامت و مبارزه با بیماریهای کمک کنند: فراهم کردن حمایتهای اجتماعی بیشتر به بیماران بهوسیله گروههای مذهبی پشتیبان و نیز از طریق ارتقای مهارتهای مواجهه و کنار آمدن با بیماریها با دعا و این عقیده که همه رویدادها هدفی دارند.
یک بررسی 7 ساله گروهی از سالمندان نشان داد که داشتن باورهای مذهبی با ناتوانی جسمی و افسردگی کمتر همراهی دارد.
نکته جالب این بود که در این بیماران سالمند میزان مرگ قبل از یک تعطیلات مهم مذهبی کمتر از میزان انتظار بود و پژوهشگران این نظریه را مطرح کردند که ممکن است ایمان این افراد مرگشان درنتیجه بیماری را به تاخیر انداخته باشد.
سالمندانی که بهطور مرتب در مراسم مذهبی حضور پیدا میکنند، دستگاه ایمنی سالمتری نسبت به آنانی دارند که در این مراسم حاضر نمیشوند. آنان همچنین با احتمال بیشتری بهطور مداوم فشارخون کمتری دارند.
بیمارانی که عمل جراحی قلب باز میشوند و باورهای مذهبیشان به آنان احساس قدرت و اطمینان میدهد، با احتمال سه برابر بیشتری نسبت به افرادی که باور مذهبی ندارند، پس از این جراحی زنده میمانند.
عقاید مذهبی همچنین نقش مهمی در شیوه مواجهه افراد چه با شادیها و چه سختیهای زندگی دارند. ایمان به فرد حس هدفمندی میدهد و دستورالعملی برای زندگی در اختیارش میگذارد.
هنگامیکه خانوادهها با موقعیتهای سخت مانند بیماری اعضایشان مواجه میشوند، اعتقادات و اعمال مذهبی میتواند به آنان یاری رساند با احساس ناتوانی و ناامیدی مقابله کنند، معنا و نظم را به زندگیشان بازگردانند و حس کنند که بر موقعیت پیشآمده تسلط دارند. معنویت برای برخی از خانوادهها منشا مهمی برای حس توانمندی در مقابله با مشکلات است.
بررسیهای پزشکی همچنین ثابت کردهاند که معنویت تاثیرات عمیقی بر وضعیت روانی دارد. در یک بررسی روی گروهی از مردان بستری در بیمارستان، حدود نیمی از آنان مذهب را بهعنوان عاملی یاریرسان در مواجهه با بیماریشان ذکر کردند.
یک بررسی دیگر نشان داد که هر چه بیماران مذهبیتر باشند، با سرعت بیشتری از بیماریهای مشابه بهبود پیدا میکنند.
و بالاخره بررسی سوم بیانگر میزان بالای امید و خوشبینی که دو عامل اصلی در مقابله با افسردگی هستند، در میان افرادی بود که اعمال مذهبیشان را بهطور مرتب انجام میدادند./
اغلب پژوهشهایی بیانگر ارتباط معنویت و سلامت جسمی، روی افراد سالمند انجام شدهاند، اما احتمالا این رابطه میان زندگی با گرایش و معنوی و سلامت به همه سنین قابل تعمیم خواهد بود.
گرچه دانشمندان در مقطعی از بررسی رابطه معنویت با سلامت پرهیز میکردند، اما در سالهای اخیر این نگرش تغییر کرده است.
پژوهشهای اخیر نشان میدهند که مذهب و ایمان میتوانند ازجمله با این روشها به سلامت و مبارزه با بیماریهای کمک کنند: فراهم کردن حمایتهای اجتماعی بیشتر به بیماران بهوسیله گروههای مذهبی پشتیبان و نیز از طریق ارتقای مهارتهای مواجهه و کنار آمدن با بیماریها با دعا و این عقیده که همه رویدادها هدفی دارند.
یک بررسی 7 ساله گروهی از سالمندان نشان داد که داشتن باورهای مذهبی با ناتوانی جسمی و افسردگی کمتر همراهی دارد.
نکته جالب این بود که در این بیماران سالمند میزان مرگ قبل از یک تعطیلات مهم مذهبی کمتر از میزان انتظار بود و پژوهشگران این نظریه را مطرح کردند که ممکن است ایمان این افراد مرگشان درنتیجه بیماری را به تاخیر انداخته باشد.
سالمندانی که بهطور مرتب در مراسم مذهبی حضور پیدا میکنند، دستگاه ایمنی سالمتری نسبت به آنانی دارند که در این مراسم حاضر نمیشوند. آنان همچنین با احتمال بیشتری بهطور مداوم فشارخون کمتری دارند.
بیمارانی که عمل جراحی قلب باز میشوند و باورهای مذهبیشان به آنان احساس قدرت و اطمینان میدهد، با احتمال سه برابر بیشتری نسبت به افرادی که باور مذهبی ندارند، پس از این جراحی زنده میمانند.
عقاید مذهبی همچنین نقش مهمی در شیوه مواجهه افراد چه با شادیها و چه سختیهای زندگی دارند. ایمان به فرد حس هدفمندی میدهد و دستورالعملی برای زندگی در اختیارش میگذارد.
هنگامیکه خانوادهها با موقعیتهای سخت مانند بیماری اعضایشان مواجه میشوند، اعتقادات و اعمال مذهبی میتواند به آنان یاری رساند با احساس ناتوانی و ناامیدی مقابله کنند، معنا و نظم را به زندگیشان بازگردانند و حس کنند که بر موقعیت پیشآمده تسلط دارند. معنویت برای برخی از خانوادهها منشا مهمی برای حس توانمندی در مقابله با مشکلات است.
بررسیهای پزشکی همچنین ثابت کردهاند که معنویت تاثیرات عمیقی بر وضعیت روانی دارد. در یک بررسی روی گروهی از مردان بستری در بیمارستان، حدود نیمی از آنان مذهب را بهعنوان عاملی یاریرسان در مواجهه با بیماریشان ذکر کردند.
یک بررسی دیگر نشان داد که هر چه بیماران مذهبیتر باشند، با سرعت بیشتری از بیماریهای مشابه بهبود پیدا میکنند.
و بالاخره بررسی سوم بیانگر میزان بالای امید و خوشبینی که دو عامل اصلی در مقابله با افسردگی هستند، در میان افرادی بود که اعمال مذهبیشان را بهطور مرتب انجام میدادند./
پاسخ به این نظر
موافقم