این مطالعه با بررسی فعالیت الکتریکی مغز 391 داوطلبی که داروهای آنتی بیوتیک مصرف می کردند، نشان می دهد حتی آنتی بیوتیک های رایجی که برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شوند، می توانند با عوارض جانبی مانند هذیان، توهم و تشنج همراه باشند.
هذیان معمولا با توهم و اضطراب همراه است که معمولا بر اثر مصرف دارو بوجود می آید. این مطالعه اولین باری است که به بررسی آنتی بیوتیک به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در هذیان پرداخته است.
معمولا هذیان مشکلات دیگر پزشکی به همراه دارد و مراقبت از سالمندان مبتلا به هذیان، بسیار دشوار و پرهزینه است. بنابراین احتمال هذیان پس از مصرف آنتی بیوتیک، پزشکان را در تجویز این دارو محتاط تر می کند.
محققان در این پژوهش، سه نوع مختلف هذیان مرتبط با مصرف آنتی بیوتیک را شناسایی کردند. نوع اول با تشنج همراه بود و اغلب با پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها مرتبط بود. نوع دوم شامل علایم روان پریشی بود و با پروکئین، پنی سیلین ها، سولفونامیدها، ماکرولیدها و فلوروکینولون مرتبط بود. نوع سوم هذیان همراه با اختلال در هماهنگی عضلات است که با مترونیدازول همراه است.
محققان به پزشکان توصیه می کنند که به دلیل افزایش باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک و عوارض جانبی شناخته شده این گروه دارویی، در تجویز آن دقت کافی داشته باشند.
نتایج این تحقیقات در نشریه Neurology منتشر شده است./