1500 بازدید
45 دیدگاه
خواب نقش مهمی در سلامت و شادابی ما بازی می‌کند. کمبود خواب می‌تواند به افزایش خطر ابتلا به فشارخون بالا، چاقی، دیابت، افسردگی، حملات قلبی و حمله‌های مغزی منجر شود. به علاوه، کمبود خواب یکی از علل اصلی کاهش باروری، نیاز بیشتر به القای مصنوعی، افزایش احتمال آسیب و کاهش کیفیت زندگی می‌شود.
هر فرد سالم به‌طور متوسط یک‌سوم از عمر خود را در خواب بسر می‌برد. خواب نقش مهمی در سلامت و شادابی ما بازی می‌کند. طول مدت و نیز کیفیت خواب، هر دو اثرات قابل‌توجهی بر سلامت انسان دارند. کمبود خواب می‌تواند به افزایش خطر ابتلا به فشارخون بالا، چاقی، دیابت، افسردگی، حملات قلبی و حمله‌های مغزی منجر شود. به علاوه، کمبود خواب یکی از علل اصلی کاهش باروری، نیاز بیشتر به القای مصنوعی، افزایش احتمال آسیب و کاهش کیفیت زندگی می‌شود.
صرف‌نظر از آنکه نیاز هر فرد به خواب چقدر است، انستیتو ملی قلب، ریه و خون و انجمن ملی خواب آمریکا توصیه کرده که بیشتر بزرگسالان 7 الی 8 ساعت خواب شبانه را تجربه کنند. متاسفانه، خواب بسیاری از افراد به این میزان نمی‌رسند. اطلاعات جمع‌آوری شده طی مطالعه سلامت ملی، بین سال‌های 2008 تا 2010 میلادی نشان می‌دهد که، نزدیک به 28 درصد از بزرگسالان آمریکا خوابی کمتر از 6 ساعت در شبانه‌روز داشته‌اند. کاهش طول مدت خواب، یک مشکل بهداشت عمومی است که برای سال 2020 به‌عنوان یک اولویت سلامت ملی برای تمامی افراد جامعه در نظر گرفته شده است. خواب ناکافی می‌تواند به دلایل متعددی نظیر وضعیت کاری، عادات غلط زندگی، سفر و ماشینی شدن زندگی به‌دلیل تکنولوژی‌های جدید باشد اما اگر بیماران وقت کافی در تختخواب صرف می‌کنند و هنوز بیدار هستند، ممکن است دچار اختلال خواب باشند. اختلالات خواب شامل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در ادامه خواب، بیدار شدن خیلی زود یا خیلی دیر و افت کیفیت خواب است. در حدود 50 الی 70 میلیون آمریکایی به نوعی از اختلال خواب مزمن یا اختلال در بیدار شدن از خواب رنج می‌برند که ممکن است عملکرد روزانه آنها را تحت‌تاثیر قرار دهد. شایع‌ترین اختلال خواب، بی‌خوابی است که 10 تا 20 درصد از جمیعت بزرگسالان را گرفتار می‌کند. بی‌خوابی علت بیش از 5 میلیون ویزیت پزشکی و 60 میلیون تجویز نسخه‌ای دارو در سال است. این بیماری با عدم رضایت مزمن از کیفیت یا کمیت خواب که مرتبط است با اختلال در به خواب رفتن، بیدار شدن مکرر در نتیجه کابوس و بلند شدن از خواب زودتر از زمان مورد انتظار که موجب اختلال در عملکرد روزانه (نظیر خواب‌آلودگی در روز) یا اختلالات خلقی مشخص می‌شود. اختلالات خواب حداقل در 3 شب در هفته و حداقل 3 ماه مستمر- با وجود فرصت مناسب برای خواب-ادامه می‌یابند.
صرف‌نظر از آنکه نیاز هر فرد به خواب چقدر است، انستیتو ملی قلب، ریه و خون و انجمن ملی خواب آمریکا توصیه کرده که بیشتر بزرگسالان 7 الی 8 ساعت خواب شبانه را تجربه کنند. متاسفانه، خواب بسیاری از افراد به این میزان نمی‌رسند. اطلاعات جمع‌آوری شده طی مطالعه سلامت ملی، بین سال‌های 2008 تا 2010 میلادی نشان می‌دهد که، نزدیک به 28 درصد از بزرگسالان آمریکا خوابی کمتر از 6 ساعت در شبانه‌روز داشته‌اند. کاهش طول مدت خواب، یک مشکل بهداشت عمومی است که برای سال 2020 به‌عنوان یک اولویت سلامت ملی برای تمامی افراد جامعه در نظر گرفته شده است. خواب ناکافی می‌تواند به دلایل متعددی نظیر وضعیت کاری، عادات غلط زندگی، سفر و ماشینی شدن زندگی به‌دلیل تکنولوژی‌های جدید باشد اما اگر بیماران وقت کافی در تختخواب صرف می‌کنند و هنوز بیدار هستند، ممکن است دچار اختلال خواب باشند. اختلالات خواب شامل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در ادامه خواب، بیدار شدن خیلی زود یا خیلی دیر و افت کیفیت خواب است. در حدود 50 الی 70 میلیون آمریکایی به نوعی از اختلال خواب مزمن یا اختلال در بیدار شدن از خواب رنج می‌برند که ممکن است عملکرد روزانه آنها را تحت‌تاثیر قرار دهد. شایع‌ترین اختلال خواب، بی‌خوابی است که 10 تا 20 درصد از جمیعت بزرگسالان را گرفتار می‌کند. بی‌خوابی علت بیش از 5 میلیون ویزیت پزشکی و 60 میلیون تجویز نسخه‌ای دارو در سال است. این بیماری با عدم رضایت مزمن از کیفیت یا کمیت خواب که مرتبط است با اختلال در به خواب رفتن، بیدار شدن مکرر در نتیجه کابوس و بلند شدن از خواب زودتر از زمان مورد انتظار که موجب اختلال در عملکرد روزانه (نظیر خواب‌آلودگی در روز) یا اختلالات خلقی مشخص می‌شود. اختلالات خواب حداقل در 3 شب در هفته و حداقل 3 ماه مستمر- با وجود فرصت مناسب برای خواب-ادامه می‌یابند.
توصیه‌های غیردارویی درمان بی‌خوابی
اولین اقدام در درمان بی‌خوابی باید شامل مداخلات غیردارویی باشد. این اقدام شامل بهداشت خواب و کنترل محرک‌های محیطی است. بهداشت خواب شامل توصیه به رفتارهای مختلف و کنترل تغییرات محیطی برای کمک به القای خواب است. از جمله این توصیه‌ها می‌توان به داشتن یک برنامه خواب منظم، تنظیم ساعات خواب برای به حداقل رساندن محرک‌های محیطی و پرهیز از مصرف الکل و داروهای نارکوتیک قبل از خواب اشاره کرد. به بیماران توصیه کنید که قبل از آنکه خواب‌آلود شوند به تختخواب نروند، از تختخواب فقط برای خواب استفاده کنند نه برای مطالعه یا تماشای تلویزیون و استفاده از وسایل الکترونیکی. اگر بیش از 20 دقیقه گذشت و نتوانستند به خواب بروند، تختخواب را ترک کنند.
توصیه‌های دارویی درمان بی‌خوابی
داروهای غیرنسخه‌ای به کرات برای کمک به درمان علائم بی‌خوابی تجویز می‌شوند. در سال 2014 میلادی، فروش داروهای غیرنسخه‌ای کمک‌کننده به خواب، به 418 میلیون دلار رسید. هیچ کدام از داروهای غیرنسخه‌ای موجود در بازارهای دارویی برای مدیریت درمان بی‌خوابی مزمن اندیکاسیون ندارند و به‌دلیل کمبود اطلاعات در زمینه اثربخشی و ایمنی، هیچ‌کدام برای مصرف طولانی‌مدت توصیه نمی‌شوند.
آنتی‌هیستامین‌ها: بیشتر محصولاتی که برای درمان اختلالات خواب تجویز می‌شوند، فقط شامل آنتی‌هیستامین‌ها هستند یا که شامل یک ضددرد در ترکیب با یک آنتی‌هیستامین )برای بیمارانی که بی‌خوابی آنان ناشی از درد است). سازمان غذا و داروی آمریکا ماده موثره برای داروهای نسخه‌ای کمکی خواب را به نسل اول آنتی‌هیستامین‌های دیفن‌هیدرامین و دوکسیلامین محدود کرده است. داروهای غیرنسخه‌ای متعددی تحت نام‌های تجاری مختلف وجود دارند که حاوی دیفن‌هیدرامین به‌عنوان ماده موثره هستند که ممکن است بیمار را گیج کند. در سال 2002 میلادی، سازمان غذا و داروی آمریکا از تولیدکنندگان محصولات دارویی خواست تا در برگه اطلاعات دارویی همه محصولات حاوی دیفن‌هیدرامین خود تذکر دهند که بیماران دریافت‌کننده محصولات دیفن‌هیدرامین غیرنسخه‌ای نباید آن را همزمان با هیچ محصول دیگر حاوی این دارو مصرف کند (از جمله محصولات موضعی). آنتی‌هیستامین‌ها با القای خواب و کاهش زمان لازم برای شروع خواب موجب کاهش علائم بی‌خوابی می‌شوند. هر چند که استفاده از این داروها باید محدود باشد؛ زیرا خطر بروز عوارض به‌دلیل خواص آنتی‌کولینرژیک، به‌ویژه کاهش عملکرد شناختی، خواب‌آلودگی روز بعد از مصرف دارو، مقاومت‌دارویی نسبت به آن و تداخل با سایر داروها وجود دارد.
ملاتونین: ملاتونین یک هورمون طبیعی است که توسط غده پینه آل تولید شده و نقش مهمی در کنترل چرخه خواب و بیداری ایفا می‌کند. این هورمون، تنظیم‌کننده خواب و سیگنال تاریکی در انسان‌هاست. تحقیقات نشان داده‌اند که قابلیت ملاتونین در کمک به افزایش زمان کلی خواب در بیمارانی که از محدودیت خواب رنج می‌برند یا برنامه خواب و بیداری‌شان تغییر یافته، برای بهبود ضعف روزانه ناشی از جت لگ، برای دوباره شکل دادن چرخه خواب و بیداری بدن و برای کاهش زمانی که بیمار نیاز دارد تا به خواب رود، تجویز می‌شود. همچنین متاانالیزها نشان داده‌اند که ملاتونین به میزان قابل‌توجهی تاخیر در شروع خواب را بهبود می‌بخشد، کل زمان خواب را افزایش می‌دهد و در کل کیفیت خواب را بهتر می‌کند. هم اکنون ملاتونین از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا به‌عنوان یک مکمل غذایی در نظر گرفته شده و به اشکال سریع‌الرهش و آهسته رهش وجود دارد و دوز آن بین 0/1 تا 5 میلی‌گرم متغیر است.
والرین: بسیاری از محصولات گیاهی اثرات خواب‌آوری دارند. محصولی که بیشترین مطالعات روی آن انجام شده، والرین نام دارد که برای بیش از 2 هزار سال است که برای درمان اضطراب و اختلالات خواب به کار می‌رود. شواهد مطرح کرده‌اند که با تجویز مکرر (حداقل برای یک دوره 2 هفته‌ای)، والرین موجب القای خواب ضعیفی خواهد شد، زمان لازم برای به خواب رفتن را کاهش می‌دهد، به حفظ و پایداری خواب کمک می‌کند و در نهایت کیفیت کلی خواب را بهبود می‌بخشد./
*به نقل از US.Pharmacist,2015
آنتی‌هیستامین‌ها: بیشتر محصولاتی که برای درمان اختلالات خواب تجویز می‌شوند، فقط شامل آنتی‌هیستامین‌ها هستند یا که شامل یک ضددرد در ترکیب با یک آنتی‌هیستامین )برای بیمارانی که بی‌خوابی آنان ناشی از درد است). سازمان غذا و داروی آمریکا ماده موثره برای داروهای نسخه‌ای کمکی خواب را به نسل اول آنتی‌هیستامین‌های دیفن‌هیدرامین و دوکسیلامین محدود کرده است. داروهای غیرنسخه‌ای متعددی تحت نام‌های تجاری مختلف وجود دارند که حاوی دیفن‌هیدرامین به‌عنوان ماده موثره هستند که ممکن است بیمار را گیج کند. در سال 2002 میلادی، سازمان غذا و داروی آمریکا از تولیدکنندگان محصولات دارویی خواست تا در برگه اطلاعات دارویی همه محصولات حاوی دیفن‌هیدرامین خود تذکر دهند که بیماران دریافت‌کننده محصولات دیفن‌هیدرامین غیرنسخه‌ای نباید آن را همزمان با هیچ محصول دیگر حاوی این دارو مصرف کند (از جمله محصولات موضعی). آنتی‌هیستامین‌ها با القای خواب و کاهش زمان لازم برای شروع خواب موجب کاهش علائم بی‌خوابی می‌شوند. هر چند که استفاده از این داروها باید محدود باشد؛ زیرا خطر بروز عوارض به‌دلیل خواص آنتی‌کولینرژیک، به‌ویژه کاهش عملکرد شناختی، خواب‌آلودگی روز بعد از مصرف دارو، مقاومت‌دارویی نسبت به آن و تداخل با سایر داروها وجود دارد.
ملاتونین: ملاتونین یک هورمون طبیعی است که توسط غده پینه آل تولید شده و نقش مهمی در کنترل چرخه خواب و بیداری ایفا می‌کند. این هورمون، تنظیم‌کننده خواب و سیگنال تاریکی در انسان‌هاست. تحقیقات نشان داده‌اند که قابلیت ملاتونین در کمک به افزایش زمان کلی خواب در بیمارانی که از محدودیت خواب رنج می‌برند یا برنامه خواب و بیداری‌شان تغییر یافته، برای بهبود ضعف روزانه ناشی از جت لگ، برای دوباره شکل دادن چرخه خواب و بیداری بدن و برای کاهش زمانی که بیمار نیاز دارد تا به خواب رود، تجویز می‌شود. همچنین متاانالیزها نشان داده‌اند که ملاتونین به میزان قابل‌توجهی تاخیر در شروع خواب را بهبود می‌بخشد، کل زمان خواب را افزایش می‌دهد و در کل کیفیت خواب را بهتر می‌کند. هم اکنون ملاتونین از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا به‌عنوان یک مکمل غذایی در نظر گرفته شده و به اشکال سریع‌الرهش و آهسته رهش وجود دارد و دوز آن بین 0/1 تا 5 میلی‌گرم متغیر است.
والرین: بسیاری از محصولات گیاهی اثرات خواب‌آوری دارند. محصولی که بیشترین مطالعات روی آن انجام شده، والرین نام دارد که برای بیش از 2 هزار سال است که برای درمان اضطراب و اختلالات خواب به کار می‌رود. شواهد مطرح کرده‌اند که با تجویز مکرر (حداقل برای یک دوره 2 هفته‌ای)، والرین موجب القای خواب ضعیفی خواهد شد، زمان لازم برای به خواب رفتن را کاهش می‌دهد، به حفظ و پایداری خواب کمک می‌کند و در نهایت کیفیت کلی خواب را بهبود می‌بخشد./
*به نقل از US.Pharmacist,2015
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
