برای مشاوره با پزشکان کلیک کنید
;

در ملاقات با پزشک چه چیزهایی را باید به او بگوییم؟

در ملاقات با پزشک چه چیزهایی را باید به او بگوییم؟ برخی از افراد از بخت خوب برقراری رابطه‌ای نزدیک با یک پزشک در طول سال‌های متوالی برخوردارند، بنابراین می‌توانند به ارتباطی صمیمی و بر مبنای اعتماد با پزشک دست یابند، اما هدایت کردن پرسش و پاسخ‌ها هنگام دیدار با پزشک می‌تواند کار مشکلی باشد.
برخی از افراد از بخت خوب برقراری رابطه‌ای نزدیک با یک پزشک در طول سال‌های متوالی برخوردارند، بنابراین می‌توانند به ارتباطی صمیمی و بر مبنای اعتماد با پزشک دست یابند، اما هدایت کردن پرسش و پاسخ‌ها هنگام دیدار با پزشک می‌تواند کار مشکلی باشد.
آغاز صحبت در مورد ناراحتی‌تان در برابر پزشک ممکن است برای شما سخت باشد و در برابر شاید پزشک در کسب اطلاعات عجله به خرج دهد و از واژگان فنی و غیرمأنوس استفاده کند. ممکن است شما از صحبت درباره امور شخصی‌تان اکراه داشته باشید و احساس خجالت کنید. علاوه بر این در بهترین شرایط تشخیص این امر که ذکر کدام نکات برای پزشک اهمیت دارد کار سختی است.
 
 
چه کاری را می‌خواهید انجام دهید یا می‌توانستید انجام دهید و دیگر قادر به انجام آن نیستید: افراد اغلب، جدا از میزان خویشتنداری، انکار، تطابقشان یا ترکیبی از این 3 اغلب در مراجعه به پزشک میزان معینی از ناتوانی را می‌پذیرند، به‌خصوص اگر در نتیجه بیماری‌ای باشد که به آهستگی به وجود آمده باشد یا به زندگی خصوصی‌شان مثلا زندگی زناشویی مرتبط باشد. تست‌های آزمایشگاهی یا معاینه جسمی سازش‌هایی را که شما در این مسیر مجبور شده‌اید انجام دهید، روشن نخواهند کرد. اگر شما به پزشکتان در مورد این اتفاقات سخنی نگویید، ممکن است درمان‌هایی که مشکل شما را تخفیف می‌دهند یا حتی آن را حل می‌کنند از دست بدهید.
 
از چه چیزی هراس دارید: بسیاری از افراد به‌خصوص بعد از تشخیص یک بیماری وخیم، دلمشغول بدترین حالات می‌شوند. بعضی از افراد حتی بدون تشخیص ترس بسیار شدیدی از بیماری‌ها دارند. پزشک شما نمی‌تواند نقش روان‌درمانگر را ایفا کند، اما یک پزشک دلسوز و با ملاحظه با ارائه برخی حقایق یا دادن چشم‌اندازی آرامش‌بخش‌تر و عینی‌تر از موقعیت شما ممکن است به شما اطمینان ببخشد.
 
به کجاها مسافرت کرده‌اید: مسافرت‌های هوایی ارزان‌قیمت، امکان سفر را به دورافتاده‌ترین نقاط دنیا در قاره‌های مختلف به راحتی میسر کرده است. مثلا اگر علائم اصلی شما به صورت علائم مبهم آنفلوانزاست، ضروری است که به پزشکتان در مورد سفرهای اخیرتان آگاهی دهید. ممکن است شما به بیماری‌ای مبتلا شده باشید که به راحتی قابل درمان باشد و در غیر این صورت می‌تواند نتایج مصیبت‌باری به بار آورد.
 
اگر در یکی از اعضای خانواده‌تان اخیرا بیماری وخیمی تشخیص داده شده است: تاریخچه خانوادگی اطلاعات تعیین‌کننده برای پزشک فراهم می‌کند. از آنجایی که ژنتیک و سایر آزمون‌های تشخیصی پیشرفت کرده‌اند، عارضه‌های جدید یا استعداد به عارضه‌های جدید با فراوانی بیشتری در حال تشخیص داده شدن هستند. یک تاریخچه خانوادگی بیماری‌ها مربوط به سال گذشته ممکن است در حال حاضر کهنه شده باشد. به روزکردن تاریخچه خانوادگی بیماری‌ها ممکن است به پزشکتان کمک کند تا همه تشخیص‌های گوناگونی را دست‌کم اینکه آیا باید شما را برای یک بیماری معین مورد آزمون قرار دهد یا نه.
 
قرص‌ها و مکمل‌های غذایی که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است: بیماران اغلب فراموش می‌کنند که در مورد داروهایی که بدون نسخه تهیه می‌کنند و مرتبا مصرف می‌کنند به پزشک اطلاع دهند. بسیاری از بیماران عامدانه مصرف داروهای گیاهی را از پزشک پنهان می‌کنند، زیرا می‌ترسند مورد انتقاد او قرار گیرند، اما داروهای بدون نسخه مکمل‌های غذایی یا داروهای گیاهی ممکن است تداخل‌های خطرناکی با داروهای متعارف پیدا کنند.
 
داروهایی که مصرف می‌کنید و به وسیله پزشکان دیگر تجویز شده‌اند: در بسیاری از کشورها نظام مراقبت بهداشتی هماهنگ شده و یکپارچه نیست. بنابراین اگر به متخصصان مختلف مراجعه کرده باشید، آنها معمولا از کار یکدیگر بی‌خبر هستند. سوابق پزشکی اغلب پراکنده و بی‌ارتباط هستند و سوابقی که در یک مطب یا مؤسسه پزشکی جمع‌آوری می‌شوند به مطب یا مؤسسه دیگر نمی‌رسند و ممکن است دکترتان هم در این مورد از شما سوالی نکند. در هر حال شما باید به پزشکتان در مورد داروهایی که سایر پزشکان برای شما تجویز کرده‌اند، اطلاع دهید. در صورت امکان فهرستی از این داروها و حتی شیشه‌ها و بسته‌های آنها را همراه داشته باشید.
 
داروهایی که از شما انتظار می‌رود مصرف کنید، اما آنها را مصرف نمی‌کنید: به دلایل مختلف ممکن است شما داروهایی را که قبلا برایتان تجویز شده است، مصرف نکنید، مثلا به علت عوارض جانبی آنها یا عدم دسترسی به داروها. اگر شما در این مورد با دکترتان بحث کنید، ممکن است داروی دیگری را برای شما تجویز کند، اگر خوردن دارو را دوست ندارید، ممکن است پزشک راه‌های درمانی غیردارویی را به شما پیشنهاد کند. در هر حال تنها موقعی می‌توان این مسئله را حل و فصل کرد تا شما به پزشکتان اطلاع دهید که داروهای تجویز شده را مصرف نکرده‌اید.
 
اگر در حد افراط سیگار می‌کشید یا الکل مصرف می‌کنید: اغلب سیگاری‌ها می‌دانند که نباید سیگار بکشند، بنابراین گاهی از گفتن این موضوع به پزشک احساس شرم می‌کنند. اگر از شما درباره سیگار کشیدن سوال شد، در مورد میزان سیگار کشیدنتان دروغ نگویید. همین موضوع در مورد نوشیدن الکل هم صادق است. در این موارد انکار بیمار مشکل واضح محسوب می‌شود.
 
اگر افسرده یا تحت تنش و استرس هستید: امروزه داغ ننگ در مورد عوارض روانی مانند افسردگی کمتر شده است، اما هنوز بسیاری از مردم تمایل ندارند بپذیرند که افسرده هستند. در مورد بیان استرس معمولا احساس شرم وجودندارد، اما گاهی درک اینکه تحت استرس قرار گرفته‌ایم کاری سخت است. هم افسردگی و هم استرس در بسیاری موارد به صورت خستگی، بی‌خوابی و تحریک‌پذیری تعبیر می‌شوند، به‌طوری که علت زمینه‌ساز اصلی در زیر این علائم مخفی می‌شود. مطرح کردن موضوع با یک پزشک راه مناسبی برای شروع کردن بررسی این علائم و تعیین علت واقعی آنهاست. به‌خصوص در مورد افسردگی، بیان موضوع می‌تواند به تجویز یک روش درمانی معین، دارودرمانی با داروهای ضدافسردگی، روان‌درمانی‌های غیردارویی یا ترکیبی از هر 2 روش بینجامد که در نهایت باعث شود شما در مجموع احساس بهتری از زندگی داشته باشید.
 
اگر دچار مشکل بی‌اختیاری هستید: بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع مثال اصلی از عارضه‌ای است که افراد می‌آموزند با آن کنار بیایند و آن را ذکر نکنند، زیرا این عارضه باعث آشفتگی آنها می‌شود یا آن را پیامد غیرقابل اجتناب پیری می‌دانند. گرچه تضمینی وجود ندارد، اما این روزها در بسیاری موارد بی‌اختیاری‌ها قابل درمانند، البته به شرطی که به دکترتان بگویید که بی‌اختیاری دارید.
 
اگر دچار اختلال کارکرد جنسی هستید: این روزها به هر جا که نگاه کنید، به آگهی‌هایی در مورد داروهای تقویت‌کننده، کارکرد نعوظ مثل ویاگرا یا لویترا برمی‌خورید، اما هنگامی که اختلال کارکرد نعوظ خود فرد را مبتلا کرده باشد، معمولا در اظهار آن به پزشک دستپاچه می‌شود. خیلی از افراد با وجود آنکه پزشک واقعا می‌تواند به آنها برای درمان اختلال کارکرد جنسی کمک کند، در این مورد سکوت می‌کنند.
در هر حال، احتمالا شما زمان کافی برای ذکر همه این سرفصل‌ها در یک وعده ملاقات با دکتر نخواهید داشت. بنابراین لازم است از پیش به آنها فکر کنید. بهتر است بعضی از جزئیات را یادداشت کنید مثلا تاریخ و مقصد مسافرت‌هایتان، داروهایی که مصرف می‌کنید، تاریخچه خانوادگی بیماری‌ها و سایر مواردی که بیان شفاهی آنها ممکن است وقت‌گیر باشد. بهتر است فهرستی از اولویت مطالبی که می‌خواهید به پزشک بگویید در درست داشته باشید./

بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد

دیدگاه و نظــرات