تندینیت یا التهاب تاندون چیست؟ علایم و روشهای درمان کدام است؟

تندینیت به التهاب تاندون می گویند؛ طناب ضخیم فیبری که ماهیچه را به استخوان متصل می کند.

تندینیت به التهاب تاندون می گویند؛ طناب ضخیم فیبری که ماهیچه را به استخوان متصل می کند. تندینیت باعث درد و تندرنس در قسمت بیرونی مفصل می شود. در حالیکه تندینیت می تواند در یک از تاندون های بدن می تواند اتفاق بیفتد، اما در اطراف شانه ها، آرنج ها، مچ ها و پاشنه پا شایع تر است.
تندینیت باعث بروز مشکلاتی در بیمار می شود که شایع ترین آنها بیماریهای زیر است:

آرنج تنیس بازان
آرنج گلف بازان
شانه پرتاب کنندگان
شانه شناگران
زانوی دوندگان

اگر تندینیت شدید باشد و منجر به پارگی تاندون شود، ممکن است نیاز به جراحی باشد. اما در بیشتر موارد تندینیت با استراحت، درمان فیزیکی و دارو جهت تسکین درد، بهبود می یابد.

علایم تندینیت

علایم و نشانه های تندینیت در نقطه ای اتفاق می افتد که تاندون به استخوان وصل شده است و شامل موارد زیر است:

درد، که اغلب به صورت درد خفیف که به هنگام حرکت عضو یا مفصل متاثر بروز پیدا می کند، شرح داده می شود.
تندرنس
احتمالا تورم خفیف

بیشتر موارد تندینیت با درمان و مراقبت خانگی درمان می شود. اگر علایم و نشانه ها تا چند روز طول کشید و بهبود پیدا نکرد و برای کارها و فعالیت های روزمره شما مشکل ایجاد کرد، به پزشک مراجعه کنید.

علت تندینیت

اگرچه تندینیت می تواند در اثر یک حادثه بوجود آید، اما احتمال بروز آن با انجام حرکات تکراری در مدت زمانی طولانی بیشتر است. بیشتر کسانی که به تندینیت دچار می شوند، کار و فعالیت روزمره شان با انجام حرکات تکراری همراه است که نتیجه آن وارد آمدن فشار بر تاندون هایی است که درگیر این حرکت هستند. استفاده از تکنیک های صحیح به خصوص وقتی که فعالیت روزمره یا ورزشی شما مستلزم حرکات تکراری است، اهمیت پیدا می کند. تکنیک های اشتباه باعث باعث وارد آمدن بار اضافی بر تاندون می شود و برای مثال ابتدا به تنیس آرنج بازان و سپس تندینیت منجر شود.

علایم خطر تندینیت

علایم خطر که باعث بروز تندینیت می شود شامل سن، مشاغل خاص یا فعالیت در رشته های ورزشی خاص می باشد.

سن
با افزایش سن، انعطاف پذیری تاندون ها کاهش می یابد که به معنای آمادگی بیشتر تاندون برای آسیب دیدن است.
شغل
تندینیت در کسانی شایع تر است که در شغل هایی با خصوصیات زیر فعالیت می کنند:

حرکات تکراری
حالت نامناسب بدن به هنگام کار
اعمال زور
لرزه و ارتعاش
حرکت مداوم دست بالای سر

ورزش
احتمال بروز تندینیت در افرادی که در ورزش های خاص که همراه با حرکات تکراری است فعالیت می کنند، بخصوص حرکاتی که بهینه سازی نشده اند بیشتر است. این ورزش ها شامل موارد زیر است:

بیسبال
بسکتبال
بولینگ
گلف
دو
شنا
تنیس

شکایت های بیمار

اگر درمان صحیح و مناسب صورت نگیرد، تندینیت ممکن است خطر پارگی تاندون را افزایش دهد. پارگی تاندون ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

تشخیص و آزمایشات مرود نیاز

تندینیت می تواند با آزمایشات فیزیکی که پزشک در مطبش انجام می دهد تشخیص داده شود. اما به تشخیص پزشک ممکن است نیاز به تصویربرداری با اشعه ایکس یا سایر روش های تصویر برداری باشد تا پزشک احتمال بیماری های دیگری که منجر به تندینیت می شود را، در شما بررسی کند.

درمان و دارو

هدف درمان در تندینیت، تسکین درد و کاهش التهاب است. اغلب مراقبت از خود با استراحت، کمپرس یخ و مسکن های بدون نسخه، نیاز درمانی بیمار را برطرف کرده و بهبودی او را حاصل می کند.

داروها

در درمان تندینیت، پزشک ممکن است این داروها را تجویز کند:

کورتیکواستروئیدها: گاهی پزشک در اطراف محل تاندون تزریق استروئیدی انجام می دهد تا تندینیت را از بین ببرد. تزریق کورتیزون، التهاب را کاهش داده و به تسکین درد کمک می کند. با این حال، تکرار تزریق ها ممکن است باعث ضعیف شدن تاندون شده و احتمال پارگی تاندون را افزایش دهد.

مسکن ها: مصرف آسپرین، ناپروکسن یا ایبوپروفن از جمله گزینه های پیشنهادی برای تسکین دردهای تندینیت است. کرم های موضعی حاوی داروهای ضد التهابی نیز می تواند در تسکین درد موثر باشد بدون اینکه عوارض جانبی داروهای ضد التهابی خوراکی را داشته باشد.

تراپی

درمان های تراپی شامل ورزش های کششی و تقویتی برای واحد ماهیچه ای که تحت تاثیر تاندون مربوطه است، در بهبود روند درمان بیمار نقش مهمی دارد. برای مثال، حرکات کششی گریز از مرکز که بر انقباض ماهیچه در حالیکه کشیده شده است تاکید دارد، در درمان التهاب مزمن تاندون تاثیر مثبت زیادی دارد.

جراحی

اگر صدمه تاندون شدید باشد، ممکن است نیاز به جراحی نیز وجود داشته باشد.

سبک زندگی و مراقبت در خانه

برای درمان تندینیت در خانه اقدامات استراحت، کمپرس یخ، بستن و بالا نگه داشتن عضو ضروری بنظر می رسد. این اقدامات به بهبود هرچه سریع تر بیمار و جلوگیری از مشکلات بیشتر کمک می کند.

استراحت: از فعالیت هایی که درد و تورم را زیاد می کند، بپرهیزید. سعی کنید در زمان درد کار یا ورزش نکنید. استراحت کردن جهت التیام بافت ضروری است. اما این به معنای استراحت مطلق نیست. شما می توانید کار یا دیگر تمرینات ورزشی که بر تاندون آسیب دیده فشار وارد نمی کنند را ادامه دهید. شنا و ورزشهای آبی، گزینه های بهتری هستند.
کمپرس یخ: برای کاهش درد، اسپاسم عضلانی و تورم بر روی منطقه آسیب دیده کمپرس یخ را به مدت 20 دقیقه و چندمرتبه در روز بگذارید. کمپرس یخ، ماساژ یخ یا حمام یخ و آب روش های خوبی برای التیام عضو آسیب دیده هستند. برای ماساژ یخ، کیسه پر از آبی را در فریزر بگذارید، تا بتوانید آن را مستقیما روی پوست بگذارید. برای دردهای بسیار مزمن تاندون، گرما گزینه مناسبی برای افزایش جریان خون به ماهیچه ها و تاندون است. گرمای عمیق که در تراپی هایی مثل اولتراسوند اعمال می شود، یکی از روشهای مناسب درمانی است.
بستن: از آنجا که تورم در مفصل آسیب دیده می تواند باعث از دست دادن توان حرکتی شود، ناحیه آسیب دیده را تا زمان تمام شدن تورم، ببندید. پیچیدن یا بانداژ های کشی گزینه های بهتری هستند.
بالا نگه داشتن عضو: در تندینیت اگر عضو آسیب دیده زانو باشد، برای کم کردن تورم بهتر است پای آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب قرار دهید.

اگرچه استراحت نقش کلیدی در درمان تندینیت دارد، اما استراحت طولانی می تواند باعث سفتی مفصل شود. پس از چند روز استراحت کامل عضو آسیب دیده، به آرامی و با حرکات دامنه حرکتی عضو را حرکت دهید تا انعطاف عضو حفظ شود.
همچنین می توانید از داروهای بدون نسخه مثل آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن یا استامینوفن به منظور کاهش ناراحتی تاندون ها استفاده کنید.

پیشگیری

برای کاهش شانس ابتلا به تندینیت این توصیه ها را مد نظر داشته باشید:

از انجام فعالیت هایی که استرس زیادی بر تاندون ها وارد می کند، به خصوص برای مدت طولانی، پرهیز کنید. اگر حین انجام دادن ورزشی خاص، احساس درد کردید، ورزش را متوقف کرده و استراحت کنید.
اگر ورزش یا فعالیتی باعث درد خاص و پایداری در شما شد، ورزش دیگری را امتحان کنید. تمرینات ترکیبی به شما کمک می کند ورزشی مثل دویدن را که high impact است با ورزشی مثل شنا یا دوچرخه سواری که low impact است ترکیب کرده و از مزایای هر دو بهره مند شوید؛ در هر ورزشی گروهی از ماهیچه ها تقویت می شوند و تکیه کردن بر یک ورزش باعث تناسب اندام شما نخواهد شد.
اگر تکنیک های شما در انجام یک فعالیت یا تمرین ورزشی خاص، نقص و کاستی دارد، باید منتظر عواقب جبران ناپذیر آن بر تاندون هایتان باشید. پیشنهاد ما این است که قبل از شروع حرکت یا وسیله ورزشی جدید، دستور کارهای حرفه ای را مطالعه کرده یا روشهای صحیح کار را آموزش ببینید.
قبل از ورزش کردن، زمانی را به انجام حرکات کششی به منظور افزایش دامنه حرکتی مفاصل اختصاص دهید. این کار به کاهش میکروترومای تکراری در بافت سفت می شود.به یاد داشته باشید، پس از ورزش نیزباید حرکات کششی را تکرار کنید.
اصول ارگونومیک را در محل کار خود رعایت کنید. صندلی، میز و صفحه کلید باید در ارتفاع مناسب و متناسب با شرایط بدنی شما تعیبیه شده باشند. این کار به حفظ مفاصل و تاندون های شما کمک کرده و از وارد آمدن فشار اضافی جلوگیری می کند.
ماهیچه هایی که در فعالیت یا ورزش خاص بیشتر استفاده می کنید را تقویت کنید. با این کار از وارد آمدن فشار اضافی به آنها پیشگیری می کنید./