گاهی عینک های دو یا سه کانونی دید مستقیم را برای فرد سخت می کنند. برای پیاده روی، بالا و پایین رفتن از پله ها و فعالیت های بیرون منزل از عینک تک لنز استفاده کنید تا هم بهتر ببینید و هم زمین نخورید. ببینید کدامیک برای شما بهتر کار می کند. سالی یک بار به پزشک مراجعه کنید تا شماره چشم بررسی شود.

حتی اگر زمین خوردید، راه هایی وجود دارد که می توانید شانس صدمه دیدن را کم کنید. این نکته را همیشه در ذهن داشته باشید: زمین نخورید، غل بخورید! اگر لیز خوردید و عنقریب است که زمین بخورید و جایی برای گرفتن و تکیه زدن وجود ندارد، یک یا دو گام سریع بردارید تا تعادلتان حفظ شود. اگر هیچ راهی برای لیز نخوردن وجود نداشت، سعی کنید موقع نزدیک شدن به زمین به جای فرود آمدن روی لگن، غلط بزنید تا از شدت ضربه به استخوان ها کم شود./

چیدمان مبل و وسایل خانه باید طوری باشد که فضای کافی برای راه رفتن آسان وجود داشته باشد. سعی کنید میز عسلی، قفسه مجلات، گلدان گل و... کمتری دور و بر خود نگه دارید؛ اینها راه شما را می بندد. موانعی مثل جعبه، روزنامه یا انبوه لباس را بردارید. و مطمئن شوید سیم و کابل تلفن در مسیر شما نباشد. حتی برگ درختان در کف حیاط می تواند عامل زمین خوردن شود، آن ها را تمیز کنید.

مراقب جایی که قدم می گذارید باشید. اگر پله ای لغزنده بود، بهتر است روی چمن راه بروید. در زمستان، بهتر است روی پله ها نمک یا شن بپاشید تا لغزش کمتر شده و اصطکاک ایجاد کند. سنگ مرمرهای صیغلی یا کاشی های کف بسیار لغزنده هستند، پس سعی کنید تا حد امکان روی فرش بایستید. همیشه مراقب سطوح ناهموار، موانع و لبه ورودی در باشید تا زمین نخورید.

با افزایش سن قدرت دید کاهش می یابد و به تبع آن دیدن موانع و اجتناب از آنها در نور کم سخت تر می شود. پس بهتر است نور اتاقها را به خوبی تامین کنید. کلید برق را نزدیک در ورودی اتاق ها و بالا و پایین پله ها قرار دهید. تعداد زیادی چراغ خواب روشن کنید و در جاهای مختلف چراغ قوه نگهدارید تا در صورت قطع برق با مشکل مواجه نشوید. پرده ها را در طول روز باز کنید تا حداکثر نور به اتاق بتابد و خانه را روشن کند.

برخی داروها باعث حالت سرگیجه و منگی در فرد می شوند. داروهای مصرفی را دوباره با پزشک بررسی کنید و بپرسید آیا لازم است همچنان به مصرف آنها ادامه دهید؟ آیا امکان مصرف دوز کمتر وجود دارد؟ آیا لازم است دارو تغییر کند؟ همچنین، درمورد سایر بیماری ها که ممکن است در شما حالت لرزش ایجاد کند سوال کنید. مشکلات چشم و گوش از جمله می توانند باعث احساس عدم تعادل در فرد شوند.

تعجبی ندارد: نوشیدن الکل مساوی است با زمین خوردن بیشتر. نوشیدن الکل باعث عدم تعادل شده و زیاده روی در آن باعث آسیب مغزی می گردد. از طرفی الکل مانع از جذب کلسیم شده و استخوان ها شکننده تر می شوند. توصیه می کنیم به جای الکل شیر کم چرب، آب میوه غنی شده یا دوغ بنوشید.

آهنگ راه رفتن خود را آرام کنید؛ هنگام برخواستن از رختخواب یا صندلی. یا برای پاسخ به تلفن یا زنگ در از جای خود پرش نکنید. بیشتر اتفاقات وقتی می افتد که شما عجله دارید. وقتی بیرون از منزل هستید، برای سوار شدن به آسانسور ندوید یا سعی نکنید آسانسور را با دست و پای خود نگه دارید! از وقت خود نهایت استفاده را برای گذشتن از موانع یا طی کردن پله ها ببرید. هیچ نیازی به عجله نیست!

مبتلایان به پوکی استخوان به دلیل شرایط خاص بدن خود باید مراقب باشند زمین نخورند که در اینصورت عواقب جبران ناپذیری در انتظار آنها خواهد بود. آنها اغلب فکر می کنند اگر از فعالیت کردن بپرهیزند، کمک زیادی به خود کرده اند و استخوان ها در بهترین شرایط بهبود و درمان قرار خواهند گرفت. اما واقعیت آن است که ورزش استقامت، انعطاف پذیری و تعادل را بهبود بخشیده و به شما کمک می کند روی پای خود بایستید. فعالیت های Low-impact مثل پیاده روی یا شنا را منظم دنبال کنید. از ورزش هایی چون گلف که نیاز به خم و راست شدن زیاد دارند، یا آنهایی که احتمال زمین خوردن بالاست مثل اسکی دوری کنید. کارشناسان معمولا تای چی را برای مبتلایان به پوکی استخوان، توصه می کنند.

راه رفتن با پای برهنه یا با جوراب خطر افتادن شما را زیاد می کند، پس حتی داخل خانه هم کفش بپوشید. کفشی انتخاب کنید که کمی پاشنه و شیب داشته و کفی آن در برابر لغزش مقاوم باشد. کفش باید پا را به خوبی پوشش داده و محافظت کند. برای پوشیدن کفش بهتر است از پاشنه کش استفاده کنید. معمولا خانم ها برای پیدا کردن کفش ورزشی متناسب با پای خود مشکل دارند، بنابراین می توانید از کفش های مردانه انتخاب کنید. از پوشیدن کفش های راحتی که کف صاف دارند و شل و وارفته هستند اجتناب کنید. و بند کفش را محکم ببندید!

نصب میله بعنوان دستگیره یا کفی های لاستیکی جهت ممانعت از سُر خوردن، اولین کاری است که باید انجام دهید. شما باید دو طرف راه پله ها نرده تعبیه کنید. موکت، قالیچه و فرش ها نباید روی کف سر بخورند، از چسب یا ترمز فرش کمک بگیرید. اگر مجبورید از چهارپایه استفاده کنید، از نوع محکم و نرده دار آن باشد. حتی پیشنهاد بهتر ما استفاده از چنگک های میله بلند برای برداشتن چیزهایی است که قدتان نمی رسد. هیچوقت عصا یا واکر دیگران را قرض نگیرید، عصا و واکر باید متناسب به وضعیت بدنی شما باشد.