برای مشاوره با پزشکان کلیک کنید
;

درمان روماتیسم با داروهای بیولوژیک - داروهای بیولوژیک در یک نگاه

درمان روماتیسم با داروهای بیولوژیک - داروهای بیولوژیک در یک نگاه داروهای بیولوژیک بر روی سیستم ایمنی بدن تاثیر گذاشته و از التهاب و تخریب مفاصل در بیماری های روماتیسمی جلوگیری می کنند.
داروهای بیولوژیک بر روی سیستم ایمنی بدن تاثیر گذاشته و از التهاب و تخریب مفاصل در بیماری های روماتیسمی جلوگیری می کنند. در روماتیسم، سیستم ایمنی شما بیش از حد فعال است و مفاصل را هدف قرار داده و تخریب می کند.
داروهای بیولوژیک در درمان روماتیسم با درجه متوسط تا شدید بکار می رود. پزشک ممکن است این داروها را به تنهایی یا همراه با دیگر داروهای روماتیسمی تجویز کند. گاهی این داروها به شکل تزریقی هستند که روش تزریق و مقدار آن و اینکه آیا می توانید در خانه تزریق را انجام دهید بستگی به نوع دارو دارد.
از آنجا که همه داروهای بیولوژیک سیستم ایمنی بدن را تعدیل می کنند، پزشک با دقت وضعیت بیمار را بررسی می کند تا مطمئن شود هیچ گونه عفونت یا دیگر اثرات جانبی جدی در اثر مصرف دارو، بیمار را تهدید نکند. همچنین بیمار باید نسبت به دریافت به موقع واکسن ها اقدام کند. در حین مصرف این داروها حتما پزشک را از شرایط باردار بودن خود یا برنامه ریزی برای بارداری و یا شیردهی مطلع نمایید.

 

۱-توسیلیزومب

روش دریافت دارو: تزریق
چند وقت یکبار دریافت می شود: ماهانه
شایع ترین اثر جانبی دارو: سرماخوردگی، عفونت سینوسی، سر درد، فشار خون بالا
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو و همچنین حین مصرف دارو، برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل.
روش عملکرد دارو: پزشکان این نوع دارو را بلاک کننده TNF می نامند، چرا که فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF ) را هدف می گیرد. TNF ماده ای شیمیایی است که در بدن تولید شده و باعث بروز التهاب میگردد.

 

۲-سرتولی زومب

روش دریافت دارو: تزریق
چند وقت یکبار دریافت می شود: معمولا هر ۲ تا ۴ هفته یک بار (تصمیم گیری با پزشک است).
شایع ترین اثر جانبی دارو: آنفولانزا یا سرماخوردگی، راش پوستی، عفونت ادراری
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل. بررسی بیمار در طول دوره مصرف دارو برای تشخیص سل یا دیگر عفونت ها.
روش عملکرد دارو: پزشکان این نوع دارو را بلاک کننده TNF می نامند، چرا که فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF ) را هدف می گیرد. TNF ماده ای شیمیایی است که در بدن تولید شده و باعث بروز التهاب میگردد.

 

۳-اتانرسپت

روش دریافت دارو: تزریق
چند وقت یکبار دریافت می شود: ۱ تا ۲ بار در هفته.
شایع ترین اثر جانبی دارو: واکنش های پوستی یا درد در جایی که ضربه وارد شود، عفونت های سینوسی، سر درد.
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل. بررسی بیمار در طول دوره مصرف دارو برای تشخیص سل یا دیگر عفونت ها.
روش عملکرد دارو: پزشکان این نوع دارو را بلاک کننده TNF می نامند، چرا که فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF ) را هدف می گیرد. TNF  ماده ای شیمیایی است که در بدن تولید شده و باعث بروز التهاب می گردد.

 

۴-آدالیمومب


روش دریافت دارو: تزریق
چند وقت یکبار دریافت می شود: هر ۲ هفته ۱ مرتبه.
شایع ترین اثر جانبی دارو: سرماخوردگی، عفونت سینوسی، سردرد، راش پوستی.
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل. بررسی بیمار در طول دوره مصرف دارو برای تشخیص سل یا دیگر عفونت ها.
روش عملکرد دارو: پزشکان این نوع دارو را بلاک کننده TNF می نامند، چرا که فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF ) را هدف می گیرد. TNF  ماده ای شیمیایی است که در بدن تولید شده و باعث بروز التهاب می گردد.
 

۵-آناکینرا

روش دریافت دارو: تزریق
چند وقت یکبار دریافت می شود: روزانه
شایع ترین اثر جانبی دارو: واکنش های پوستی یا درد در جایی که ضربه وارد شود موارد خفیف هستند)، سرماخوردگی، سردرد و حالت تهوع.
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل. بررسی بیمار در طول دوره مصرف دارو برای تشخیص سل یا دیگر عفونت ها.
روش عملکرد دارو: پزشکان این نوع دارو را بلاک کننده IL-1 می نامند، چون این دارو اینترلوکین-1 را هدف قرار می دهد، ماده ای شیمیایی که در بدن تولید شده و باعث بروز التهاب می گردد.

 

۶-آباتاسپت

روش دریافت دارو: تزریق یا اینفیوژن
چند وقت یکبار دریافت می شود: بستگی به این دارد که از چه روش تزریقی استفاده می کنید؛ اینفیوژن یا تزریق. اول، یک اینفیوژن دریافت می کنید. پس از آن، می توانید هفته ای یکبار یک شات دریافت کنید، یا اگر می خواهید به روش اینفیوژن ادامه دهید، باید دوزها را ۲ و ۴ هفته بعد دریافت کرده و سپس هر ۴ هفته یک بار.
شایع ترین اثر جانبی دارو: سردرد، سرماخوردگی، گلو درد، سرگیجه.
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل. بررسی بیمار در طول دوره مصرف دارو برای تشخیص سل یا دیگر عفونت ها.
روش عملکرد دارو: این دارو التهاب را با بلاک کردن فعالیت سلول های سیستم ایمنی که سلولهای T نامیده می شوند، انجام می دهد.

 

۷-اینفلکسی مب

روش دریافت دارو: اینفیوژن
چند وقت یکبار دریافت می شود: پزشک تصمیم خواهد گرفت که چه دوزی از دارو و چند وقت یکبار باید دریافت کنید.
شایع ترین اثر جانبی دارو: عفونت های دستگاه تنفسی (مانند عفونت های سینوسی و گلو درد)، سر درد، سرفه، معده درد.
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل. بررسی بیمار در طول دوره مصرف دارو برای تشخیص سل یا دیگر عفونت ها.
روش عملکرد دارو: پزشکان این نوع دارو را بلاک کننده TNF می نامند، چرا که فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF ) را هدف می گیرد. TNF  ماده ای شیمیایی است که در بدن تولید شده و باعث بروز التهاب می گردد.

 

۸-ریتوکسی مب

روش دریافت دارو: اینفیوژن
چند وقت یکبار دریافت می شود: دو تزریق به فاصله دو هفته در ابتدا دریافت می کنید. ۴ تا ۸ ماه بعد، پزشک بررسی می کند که آیا نیاز به تزریق مجدد دارید؟ اینفیوژن ها می تواند هر شش ماه تکرار شود.
شایع ترین اثر جانبی دارو: واکنش به اینفیوژن، لرز، عفونت، درد بدن، خستگی، کاهش تعداد گلبول های سفید خون.
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل. بررسی بیمار در طول دوره مصرف دارو برای تشخیص سل یا دیگر عفونت ها.
روش عملکرد دارو: این دارو سلول های خاصی به نام سول های B را هدف قرار میدهد که قسمتی از سیستم ایمنی هستند.

 

۹-گولیمومب

روش دریافت دارو: تزریق
چند وقت یکبار دریافت می شود: ماهانه
شایع ترین اثر جانبی دارو: آبریزش بینی، گلو درد، خشونت صدا یا التهاب حنجره، درد، واکنش های پوستی یا سوزن سوزن شدن در نقاطی که ضربه وارد شود، و عفونت های ویروسی مثل آنفولانزا یا سرماخوردگی.
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل. بررسی بیمار در طول دوره مصرف دارو برای تشخیص سل یا دیگر عفونت ها.
روش عملکرد دارو: پزشکان این نوع دارو را بلاک کننده TNF می نامند، چرا که فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF ) را هدف می گیرد. TNF  ماده ای شیمیایی است که در بدن تولید شده و باعث بروز التهاب می گردد.

 

۱۰-زلجان (توفاسی تینیب)

روش دریافت دارو: قرص
چند وقت یکبار دریافت می شود: ۲ بار در روز
شایع ترین اثر جانبی دارو: سرماخوردگی، عفونت سینوسی، سر درد، ساسهال، گرفتگی بینی یا آبریزش، گلو درد.
کارهایی که پزشک باید انجام دهد: آزمایش بیمار قبل از دریافت دارو برای تشخیص بیماری هپاتیت و سل. بررسی بیمار در طول دوره مصرف دارو برای تشخیص سل یا دیگر عفونت ها.
نوع داروی بیولوژیک: پزشکان این دارو را مهار کننده JAK یا جانوس کیناز می نامند، بدلیل اینکه این دارو جانوس کینازها را که در بدن تولید شده و باعث بروز التهاب می گردند، مهار می کند./

بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد

پاسخ به این نظر سلام واحترام من حدود 2 سال است که از دارویی تزریقی بنام ریمی کال استفاده می کنم وبا اینکه دکترم فرمودند فاصله را 3 ماهه کنم ولی متاسفانه درست راس دوماه که می شود بدنم متورم می شود وهمان درد والتهابات آغازشده ومن مجبورم آنرا تزریق کنم . سوالم اینست که چه عوارضی ناشی از مصرف این دارو برای من وجود دارد و چگونه می توانم فاصله زمانی تزریق را افزایش دهم ؟ منظورم اینست چه دارویی می تواند مقاومت مرا تا تزریق بعدی افزایش دهد ؟ از راهنمایی شما متشکرم

دیدگاه و نظــرات