در شرایط مرطوب نفوذپذیری پوست بیشتر میشود. به همین دلیل در مکانهایی مثل استخر یا حمام عمومی حتی حمام خانه که پاها روی سطح مرطوب قرار میگیرند، احتمال ابتلا به بعضی از بیماریهای پوستی، بیشتر میشود.
به گزارش «بهپو»، در استخرهای بزرگ با همه سختگیریهای بهداشتی باز هم ممکن است بهداشت آب به خوبی رعایت نشود. گرچه سعی میشود با اضافه کردن مواد ضدعفونیکننده مثل کلر این مشکل جبران شود ولی با وجود تعداد زیاد شناگران و احتمال داشتن بیماریهای پوستی، ویروسی و میکروبی انتقال هر نوع بیماری اعم از پوستی، عفونی، چشمی و... آسانتر می شود.
بیشتر بخوانید: بیماری های ناشی از آب استخر
پابرهنه در استخر راه نروید!
شایعترین این ناراحتی های پوستی «زگیل کف پا» است. زگیل کف پا زواید کوچکی هستند که معمولا در پاشنه پا یا سایر قسمت های پا که تحت فشار است دیده می شوند. فشار وارد بر کف پا زگیل را به لایه های درونی تر پوست ضخیم کف پا نفوذ می دهد. عامل زگیل کف پا مثل همه زگیل ها ویروس پاپیلومای انسانی یا «HPV» است. تنها تعداد کمی از انواع این ویروس باعث بروز زگیل در کف پا می شوند.
سویه هایی از HPV که عامل بروز زگیل در کف پا هستند، خیلی مسری نیستند. بنابراین ویروس به راحتی از راه تماس پوست با پوست منتقل نمی شود. اما این ویروس محیط های گرم و مرطوب را دوست دارد و به راحتی در آنها رشد می کند؛ مثل استخرها. در نتیجه اگر به زگیل کف پا مبتلا باشید و در اطراف استخر یا اتاقک های تعویض لباس پابرهنه راه بروید ویروس را به سطوح منتقل کرده اید و اگر نفر بعدی پای خود را جای پای او بگذارد یا دمپایی آلوده او را بپوشد، به ویروس آلوده میشود. دوره نهفتگی ویروس گاهی تا یک سال و حتی بیشتر طول میکشد.
زگیل معمولا ابتدای پیدایش با میخچه اشتباه گرفته میشود و بهدلیل واگیردار بودن تعداد آن افزایش مییابد. فرد مبتلا میتواند ویروس زگیل را از طریق کف حمام به اعضای خانه هم انتقال دهد. توصیه میکنیم این افراد تا درمان کامل زگیل از رفتن به استخر پرهیز کنند تا جلوی انتقال آن به دیگران گرفته شود. آنها باید از پابرهنه راه رفتن در حمام خانه پرهیز کنند و حتما دمپایی شخصی داشته باشند. پاهایتان را خشک و تمیز نگه دارید و هر روز کفش و جورابتان را عوض کنید. از خراش دادن یا کندن زگیل ها هم پرهیز کنید.
«زگیل تناسلی» از طریق رابطه جنسی -واژینال، دهانی و مقعدی- و هرگونه تماس پوست با پوست در ناحیه تناسلی منتقل می شود. ویروس زگیل تناسلی معمولا از راه های غیرمستقیم مثل تماس با اشیاء، آب، دستشویی، توالت، حمام، نشستن لبه استخر، صندلی و... منتقل نمی شود.
درمان زگیل متنوع است؛ از داروهای ضد زگیل گرفته تا سوزاندن زگیل با گرما و حرارت یا سرمادرمانی و فریز. گاهی هم ممکن است زگیل با جراحی برداشته شود. روی هم رفته درمان زگیل کف پا کمی طولانیتر از زگیلهای ناحیه دست و صورت است زیرا فرد روی زگیلهای پا راه میرود و زگیل تا حدودی داخل پوست فرو میرود پس قسمت عمدهای از زگیل داخل پوست قرار دارد و زمان درمان قسمت در دسترس درمان میشود و زگیل از بیخ ریشهکن نمیشود. به همین دلیل درمان کامل زمان بیشتری میبرد.
بیشتر بخوانید: پرسش و پاسخ های کاربردی درباره زگیل تناسلی
تا وقتی اگزمایتان درمان نشده، جکوزی نروید!
اگزما بیماری پوستیای است که در آن پوست رطوبت خود را از دست میدهد، در نتیجه کمآب و خشک میشود و سطح رویه پوست صدمه میبیند. این بیماری ماهیت سرشتی و درونی دارد. اگر اگزمای بیمار شدید نباشد، در مراحل اولیه شاید نماندن زیاد در محیط مرطوب، چرب کردن مکرر پوست و اجتناب از جکوزی و آب داغ کافی باشد چون دمای بالای آب چربی بدن را از بین میبرد و این شرایط برای پوست دچار اگزما که بدون چربی است، اصلا خوب نیست.
بیشتر بخوانید: نکاتی درباره آداب استخر رفتن و مواجهه با حساسیت به کلر
به گزارش «بهپو» و به نقل از «مایوکلینیک» و «هفته نامه سلامت»، مبتلایان به اگزما قبل از رفتن به استخر بهتر است محل دچار اگزما را با کرم مرطوبکننده بپوشانند چون کرم مرطوبکننده مانند عایق عمل میکند. بعد از استخر بدن باید با شوینده ملایمی شسته و کاملا خشک شود. قبل از پوشیدن لباس فرد باید تمام بدن را به لوسیون نرمکننده آغشته کند. افرادی که مبتلا به اگزما هستند نباید روزانه حمام کنند و اگر عادت به این کار دارند، ترجیحا استفاده از مواد شوینده را به حداقل برسانند یا شستن بدن با مواد شوینده را به مناطق پرتعریق و آلوده مانند کشاله ران و زیربغل محدود کنند. شویندههای غیرصابونیای وجود دارد که pH آنها در حد پوست تعدیل شده است. بیماران مبتلا به اگزما حتی افراد سالم هیچگاه نباید از لیف و کیسههای زبر برای شستن بدن خود استفاده کنند زیرا در بخش بیرونی پوست لایه مردهای وجود دارد که محافظ پوست است و نمیگذارد آب پوست از بین برود./
بیشتر بخوانید: روش هایی برای تسکین خارش اگزمای پوست