هر آنچه که باید درباره مه مغزی بدانید

«مه مغزی» بیماری نیست بلکه اصطلاحی است برای بیان مجموعه ای از علایم که توانایی فکر کردن افراد را کاهش می دهد. از جمله این علایم می توان به احساس گیجی و به هم ریختگی ذهنی، ناتوانی در تمرکز و سختی بر زبان آوردن افکار اشاره کرد.

«مه مغزی» بیماری نیست بلکه اصطلاحی است برای بیان مجموعه ای از علایم که توانایی فکر کردن افراد را کاهش می دهد. از جمله این علایم می توان به احساس گیجی و به هم ریختگی ذهنی، ناتوانی در تمرکز و سختی بر زبان آوردن افکار اشاره کرد.

به گزارش «بهپو»، مه مغزی می‌تواند این حس را به فرد بدهد که انگار فرایندهای تفکر، درک و فهم و به خاطر سپاری آنگونه که باید عمل نمی‌کنند.

مه مغزی عملکردهای مختلف مغزی را تحت تاثیر قرار می دهد، از جمله:

• حافظه، که اطلاعات را ذخیره و فراخوانی می کند

• توانایی استفاده و درک زبان

• پردازش اطلاعات، که به درک و تمرکز کمک می کند

• مهارت های تصویری و فضایی مورد استفاده در نقاشی، شناخت شکل ها و مسیریابی

• توانایی محاسبه

• توانایی های اجرایی مورد استفاده برای سازمان دهی، حل مساله و برنامه ریزی

اگر یک یا چند عملکرد مختل شوند، ممکن است درک مطالب برای فرد سخت باشد، نتواند به خوبی تمرکز کند، بعضی چیزها را فراموش کند و ذهنش خسته شود.

برخی بیماری ها و وضعیت ها، حالت مه مغزی را تشدید می کنند.

بارداری

به یاد آوردن چیزها در زمان بارداری برای بسیاری از زنان دشوار می شود. حمل یک نوزاد در رحم خیلی چیزها را در بدن تغییر می دهد و مواد شیمیایی که برای حفاظت و تغذیه نوزاد ترشح شده اند ممکن است باعث مشکلات حافظه شود.

ام اس - مالتیپل اسکلروز

بیماری ام اس سیستم عصبی مرکزی را درگیر می کند و دستوراتی را که مغز به اعضای بدن می دهد دچار تغییر و تحول می کند. حدود نیمی از افرادی که ام اس دارند با حافظه، توجه، برنامه ریزی یا توانایی زبانی شان مشکل دارند. یادگیری و تمرینات حافظه به بیماران کمک شایانی می کند و با استفاده از توصیه های تراپیست، انجام وظایفی که با آنها مشکل دارید راحت تر خواهد شد.

داروها

مصرف بعضی از داروها - بدون نسخه و نسخه ای – موجب مه مغزی می شود. اگر دارو مصرف می کنید و متوجه شده اید که افکارتان به اندازه ای که باید واضح نیست یا به طور ناگهانی بعضی چیزها را فراموش می کنید، با پزشک خود تماس بگیرید. اطمینان حاصل کنید تمام داروهایی که مصرف می کنید به اطلاع او می رسانید.

درمان سرطان

شیمی درمانی - درمان سرطان با استفاده از داروهای قوی – گاهی منجر به عارضه «مغز شیمیایی» می شود. ممکن است چنین افرادی در یادآوری جزییات مانند نام ها یا تاریخ ها یا انجام چند کار همزمان مشکل داشته باشند یا اتمام کارها برایشان بیشتر طول بکشد. معمولا چنین حالتی به سرعت بهبود پیدا می کند، اما بعضی افراد پس از اتمام درمان به مدت طولانی تری درگیر آن خواهند بود.

یائسگی

وقتی زنان به این مرحله از زندگی می رسند ممکن است یادگیری یا به یاد آوردن چیزها برایشان سخت باشد. معمولا چنین عوارضی حدود یک سال پس از آخرین دوره عادت ماهانه، در حدود 50 سالگی مشاهده می شود. در یائسگی علاوه بر مه مغزی، گرگرفتگی - تعرق ناگهانی با ضربان قلب بالا و افزایش دمای بدن - و تغییرات دیگری دیده می شود. مکمل های هورمونی و انواع دیگر داروها به تخفیف این علایم کمک می کنند.

سندرم خستگی مزمن -CFS

در سندرم خستگی مزمن بدن و ذهن بیمار به مدت مدت طولانی احساس خستگی می کنند. گاهی فرد دچار گیجی، فراموشی و ناتوانی در تمرکز است. هیچ درمان شناخته شده ای برای سندرم خستگی مزمن وجود ندارد، اما دارو، تمرین و گفتار درمانی در کاهش علایم کمک کننده هستند.

افسردگی

گاهی افراد افسرده چیزها را به خوبی به یاد نمی آورند یا قادر به فکر کردن آسان درباره مشکلات نیستند. تشخیص این که آیا این وضعیت در اثر از دست دادن انرژی و انگیزه ناشی از افسردگی است یا بیماری افسردگی مغزشان را دچار مه مغزی کرده است، دشوار است. درمان افسردگی، که شامل دارو درمانی و گفتار درمانی است، باید به شما کمک کند تا بر این علایم غلبه کنید.

خواب

انسان برای تامین عملکرد مغز نیاز به خواب دارد، اما خواب زیاد گاهی باعث ایجاد مه مغزی می شود. میزان خوابتان باید بین 7 تا 9 ساعت باشد. برای داشتن خواب خوب، بهتر است بعد از نهار از مصرف کافیین خودداری و کامپیوتر و گوشی هوشمند را از اتاق خواب خود خارج کنید. خوابیدن و بیدار شدن در یک ساعت معین هم به داشتن خواب مناسب کمک می کند.

لوپوس

به گزارش «بهپو» به نقل از «وبمد»، لوپوس بیماری مزمنی است که باعث می شود سیستم ایمنی به اشتباه به بدن حمله کند. علایم این بیماری در موارد مختلف متفاوت است. حدود نیمی از مبتلایان به لوپوس دچار مشکلات حافظه، گیجی یا اشکال در تمرکز هستند. برای درمان این بیماری هیچ روش تایید شده ای وجود ندارد، اما دارو درمانی و مشورت با یک تراپیست کمک کننده خواهد بود./