کهیر در دوران بارداری

«کهیر بارداری» واکنشی آلرژیک به مواد غذایی، نیش حشرات، دارو، مواد شیمیایی و غیره است. با افزایش سطح هورمون ها و تغییراتی که در بدن رخ می دهد، حساسیت بدن به پاتوژن ها بالا می رود و احتمال کهیر زدن بیشتر می شود.

از هر 5 زن باردار حدودا یک نفر در طول بارداری دچار تغییرات پوستی می شود. این تغییرات به صورت آکنه، تیرگی و کشیدگی پوست ظاهر می شوند. اگر چه زنان از این عوارض پوستی خود احساس خجالت می کنند، اما تغییرات پوستی در دوران بارداری یک اتفاق طبیعی است. کهیر از جمله نادرترین عوارض دوران بارداری است، اما گاهی هم ممکن است اتفاق بیفتد.
به گزارش «بهپو»، «کهیر بارداری» واکنشی آلرژیک به مواد غذایی، نیش حشرات، دارو، مواد شیمیایی و غیره است. با افزایش سطح هورمون ها و تغییراتی که در بدن رخ می دهد، حساسیت بدن به پاتوژن ها بالا می رود و احتمال کهیر زدن بیشتر می شود.
کهیر در واقع نوعی تورم قرمزرنگ پوست است که با خارش و گاهی سوزش و به‌ندرت با درد همراه می‌شود. این ضایعات معمولا بعد از گذشت چند دقیقه تا چند ساعت در ناحیه درگیر ناپدید و در منطقه دیگری ظاهر می‌شوند. اندازه آنها هم می‌تواند از اندازه یک ماش تا یک بشقاب متغیر باشد. گاهی کهیرها به هم متصل می‌شوند و گاهی در سطح بدن پراکنده‌اند.

علل کهیر بارداری

همچنان که شکم بزرگ می شود تا برای کودک جا باز کند، خارش و خشکی پوست هم به دنبال آن می آید. گاهی زنان باردار با مشکلات شدیدی مانند خارش، کهیر و بثورات جلدی مواجه می شوند. از هر 150 خانم باردار یک نفر دچار پاپول و پلاک های کهیری خارش دار حاملگی - PUPP – می شود.
کهیرها در اثر یک واکنش آلرژیک بروز می کنند. خشکی و کشش پوست به همراه تغییرات دیگر احتمال ابتلای فرد را به کهیر دوران بارداری بیشتر می کند. واکنش آلرژیک ممکن است در مواجهه با هر چیزی باشد.
برخی از علل شایع کهیر بارداری در زیر آمده است:

دارو
نیش حشرات
مواد شیمیایی
گرد و غبار
پرز های حیوانات
غذاها -مانند لبنیات، آجیل

خاراندن، استرس یا اعمال فشار روی پوست، باعث ایجاد کهیر می شود. توجه و مراقبتِ با دقت از پوست از وخامت یا تشدید کهیرها جلوگیری می کند.
یکی دیگر از عارضه هایی که 2 درصد زنان را درگیر می کند، کلستاز بارداری است. این عارضه به صورت خارش شدید به همراه تهوع، استفراغ و گاهی زردی بروز می کند. کلستاز بارداری نشان دهنده مشکلات کبدی است. وقتی این علایم و نشانه ها را می بینید، حتما بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.

PUPP چیست؟

PUPP به معنای پاپول و پلاک های کهیری خارش دار حاملگی است. زنانی که دچار PUPP می شوند، لکه های برآمده قرمزی روی پوست خود مشاهده می کنند.
اولین محل بروز PUPP معمولا شکم است، اما این امکان وجود دارد که به سمت دست ها و پاها گسترش پیدا کند. گاهی اوقات این عارضه با خارش شدید همراه است.
برخی از تحقیقات نشان می دهد PUPP به یک عارضه ژنتیکی مرتبط است و به نظر می رسد که بین اعضای خانواه به ارث می رسد. اما در نهایت باید گفت، علت آن هنوز ناشناخته است. به طور کلی، PUPP در اولین بارداری بروز می کند و به ندرت در حاملگی های بعدی دیده می شود.

درمان کهیر در دوران بارداری

بثورات خفیف معمولا خود به خود از بین می روند. با این حال خیلی مهم است که نواحی درگیر را نخارانید یا لایه برداری نکنید. صابون هم وضعیت را بدتر می کند، بنابراین بهتر است مقدار صابون مصرفی خود را در این مدت کاهش دهید.
تکنیکی که می تواند خارش پوست را کاهش دهد استفاده از محصولات بلغور جو دوسر یا ریختن بکینگ پودر در آب حمام است. حفظ رطوبت پوست خشکی و خارش را بهبود می دهد.
مصرف بعضی از داروهای آنتی هیستامین در دوران بارداری بلامانع است. داروهایی مانند فکسوفنادین، دیفن هیدرامین و کلر فنیر آمین ، لوراتادین و ستیریزین از جمله این داروها هستند. حتما قبل از مصرف توصیه های روی دارو را مطالعه کنید و با پزشک خود مشورت کنید.
در موارد جدی تر مانند PUPP پزشکان داروهای خوراکی یا انواع کرم های ضد خارش را هم تجویز می کنند.

پیشگیری از کهیر بارداری

به گزارش «بهپو» به نقل از سایت تخصصی «americanpregnancy.org»، بعضی از افراد بیشتر مستعد ابتلا به کهیر هستند. در صورتی که جزو این دسته از افراد هستید لیستی از پاتوژن ها و غذاهایی که در گذشته باعث تحریک پوست شما شده است تهیه کنید.
از آنجا که حساسیت پوستی در شما بیشتر است و بارداری هم موجب خشکی و خارش مضاعف در شما می شود، پیشگیری یا کاهش بروز کهیرها از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.
در اینجا به چند نکته برای کاهش یا جلوگیری از کهیر دوران بارداری اشاره می کنیم:

پرهیز از حمام داغ
پرهیز از پوشیدن لباس های تنگ
اجتناب از خاراندن پوست
حذف چیزهایی که به پوست تان فشار وارد می کند
دوری از استرس و انجام تمرینات آرام سازی

این روش ها از تمام کهیرها جلوگیری نمی کنند، اما شدت کهیر ها را کم و دوره بهبود را کوتاه تر می کنند./