یک پژوهش جدید نشان میدهد که بیخوابی باعث میشود که سلولهای مغز نتوانند به طور صحیح با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و این اتفاق بر نگرش آنها به دنیای پیرامون تاثیر خواهد داشت.
به گزارش گیزمگ، تحقیقات جدیدی که بر روی پیامدهای بیخوابی بر رانندگی انجام شده نشان میدهد که برخی از نواحی مغز برای استراحت خود را خاموش و غیرفعال میکنند. این در صورتی است که فرد هنوز بیدار است.
اسکن مغز افرادی که از بیخوابی رنج میبرند توسط دانشمندان در "دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس" (UCLA) مورد بررسی قرار گرفته و برای اولین بار نشان داده است که خستگی باعث کاهش سرعت ارتباط سلولهای مغز و جلوگیری از رمزگذاری صحیح خاطرات شده است. همچنین باعث بروز اختلال موقت در حافظه و بینایی میشود.
محققان این پژوهش اظهار کردند که این اثرات میتواند مانع از این شود که یک راننده متوجه عبور یک عابر پیاده از خیابان و در مقابل خودرو شود.
این اثرات باعث از دست رفتن توانایی شناختی و نحوه درک و واکنش نشان دادن به جهان اطراف ما میشود.
در مورد رانندگان این مسئله بسیار نگران کننده است چرا که به عنوان مثال حرکت یک عابر پیاده را با آهستگی مشاهده کرده و پردازش آن توسط مغز زمان بیشتری میبرد.
خواب ناکافی اثری مشابه با اثر مصرف نوشیدنیهای الکی بر روی مغز دارد و متاسفانه در حال حاضر هنوز استانداردی برای شناسایی میزان خواب آلودگی رانندگان همانند تشخیص میزان مصرف الکل در آنها وجود ندارد.
دانشمندان برای انجام این تحقیق 12 بیمار مبتلا به صرع که از بیخوابی رنج برده و در مغز آنها ایمپلنت وجود داشت را مورد بررسی قرار دادند.
در این پژوهش از شرکت کنندگان خواسته شد تا تصاویر مختلفی را هرچه سریعتر طبقهبندی کنند. انجام کار با گذشت زمان و خواب آلودتر شدن شرکتکنندگان دشوارتر میشد.
اسکنهای گرفته شده از این بیماران نشان داد که با کاهش سرعت بیماران، سرعت سلولهای مغزی نیز کاهش مییابد و برخلاف واکنشهای سریع معمول، نورونها به آرامی پاسخ داده، ضعیفتر می شدند و انتقال آنها بیشتر از حد معمول به طول میانجامید.
یافته دیگر این پژوهش این بود که محققان کشف کردند در مناطقی که سلولها به آرامی فعالیت میکنند، امواج مغزی نیز تضعیف میشوند و این نشان میدهد که این منطقه در حال تلاش برای به خواب رفتن است.
مطالعات قبلی نشان میدهد که محرومیت از خواب یک خطر بالقوه برای افسردگی، چاقی، دیابت، حملات قلبی و سکته مغزی و همچنین خطاهای پزشکی محسوب میشود.
این تحقیق در نشریه Nature Communications منتشر شده است./