برای مشاوره با پزشکان کلیک کنید
;

ورزش های درمانی برای درد فک - راهنمای تصویری

ورزش های درمانی برای درد فک - راهنمای تصویری اختلال مفصل فکی گیجگاهی با علائمی چون درد به هنگام جویدن، درد گوش و فک و گردن، سردرد و صدای کلیک هنگام جویدن همراه است. برای تسکین این علائم ورزش های درمانی وجود دارد که در عین سادگی باعث آرام شدن بیمار می شود.
احتمالا شما به مفصل فکی گیجگاهی (مفصل TMJ) خود اهمیت چندانی نمی دهید، اما در طول روز از این مفصل بسیاراستفاده می کنید. مفصل TMJ، استخوان فک را به جمجمه متصل می کند. هر وقت صحبت می کنید، می جوید یا چیزی را می بلعید، مفصل فکی گیجگاهی به حرکت در می آید.
وقتی مفصل و عضلات فک دچار اشکال می شوند، اختلال فکی گیجگاهی رخ می دهد. گاهی اوقات این عارضه به سبب جراحات، التهاباتی مانند آرتریت و استفاده بیش از اندازه از مفصل، ایجاد می شود.
علائم اختلال فکی گیجگاهی می تواند خفیف یا ناتوان کننده باشد. مثلا:
  • درد به هنگام جویدن
  • درد گوش، صورت فک و گردن
  • ایجاد صدای کلیک، صدای ترکیدن چیزی یا صدای ناشی از ساییده شدن فک به هنگام باز و بسته کردن دهان
  • قفل شدن مفصل
  • سر درد
 
بیشتر بخوانید: اختلال مفصل فکی-گیجگاهی چیست؟ راه های درمان کدام است؟

ورزش هایی برای تسکین درد مفصل فکی گیجگاهی

هنوز کاملا مشخص نیست چطور این ورزش ها باعث کاهش درد مفصل فکی گیجگاهی می شوند، اما تصور بر این است که این ورزش ها کمک شایانی به بهبود درد می کنند. به عنوان مثال:
  • ماهیچه های فک را تقویت می کنند
  • در عضلات فک کشش ایجاد می کنند
  • فک را شل و ریلکس می کنند
  • توان حرکتی فک را افزایش می دهند
  • صدا کردن فک را کاهش می دهند
  • روند بهبود فک را بهتر می کنند
مطابق با پژوهشی که درسال 2010 در مجله Dental Research انجام شد، ورزش های فکی گیجگاهی در مبتلایان به جابجایی دیسک فکی گیجگاهی، دامنه گشودگی دهان را نسبت به حالتی که از محافظ دهان استفاده می کنند، بالا تر می برند.
این 9 ورزشِ تایید شده توسط انجمن پزشکان خانواده امریکا و بیمارستان سلطنتی سارای کانتی در کاهش درد فکی گیجگاهی و بهبود حرکت مفصل فک موثرند. تعداد تکرارها در هر ورزش مشخص شده است. در ورزش هایی که تعداد تکرارها مشخص نیست از دندانپزشک راهنمایی بگیرید.
 

1- ریلکس کردن فک

به آرامی زبان را بر روی سقف دهان و پشت دندان های پیشین بالا قرار دهید و در حالی که عضلات فک را شل می کنید، دهان را باز و بسته کنید.

تصویر
 

2- حرکت ماهی (باز کردن نسبی فک)

زبان خود را روی سقف دهان و یکی از انگشتان را جلوی گوش در محل مفصل فکی گیجگاهی قرار دهید. انگشت اشاره یا انگشت وسط دست دیگر را روی چانه گذاشته و فک را تا نیمه باز کرده و ببندید. می بایست با انگشت، کمی به چانه فشار وارد کنید، اما نباید این کار با درد همراه باشد. در مرحله بعد، انگشت را روی مفصل فکی گیجگاهی مقابل قرار داده و فک را تا نیمه باز کنید و ببندید. این کار را روزانه شش بار و هر بار شش مرتبه تکرار کنید.

تصویر
 

3- حرکت ماهی (باز کردن کامل فک)

زبان خود را روی سقف دهان و یک انگشت را روی مفصل فکی گیجگاهی و دیگری را روی چانه قرار دهید. فک پایین را کاملا باز کرده و ببندید. پس از آن انگشت را روی مفصل مقابل قرار دهید و فک پایین را کاملا باز کرده و ببندید. این کار را روزانه شش مرتبه و هر مرتبه شش بار انجام دهید.

تصویر
 

4- حرکت چین تاک

شانه ها را عقب و سینه را بالا ببرید. سر خود را مستقیم پایین بیاورید تا چانه به گردن بچسبد و غبغب مشخص شود، سپس سه ثانیه نگه دارید. این کار را 10 بار انجام دهید.

تصویر
 

5-مقاومت در برابر باز شدن دهان

شست خود را زیر چانه بگذارید. دهان را به آرامی باز کنید ولی با فشار ملایم به چانه نسبت به باز شدن آن مقاومت کرده و سه تا شش ثانیه نگه دارید. سپس دهان را به آرامی ببندید.

تصویر
 

6- مقاومت در برابر بسته شدن دهان

چانه خود را با انگشت اشاره و شست بگیرید. در حالی که دهان را می بندید، به آرامی به چانه فشار بیاورید. این کار به تقویت عضلات درهنگام جویدن کمک می کند.

تصویر
 

7- بالا بردن زبان

زبان را به سقف دهان بزنید و دهان را به آرامی باز و بسته کنید.
 

تصویر

 

8- حرکت دادن فک به چپ و راست

جسمی به اندازه نیم سانت، مثلا چوب معاینه دهان (آبسلانگ) را بین دندان های پیشین بالا و پایین خود قرار دهید و به آرامی فک را به طرفین حرکت دهید. پس از آن که این حرکت برایتان آسان شد ضخامت جسم را با چسباندن یکی دیگر روی آن، افزایش دهید.

تصویر
 

9- حرکت دادن فک به جلو

جسمی نیم سانتی را بین دندان های پیشین بالا و پایین قرار دهید. فک پایین را جلو آورید تا دندان های پایین از دندان های بالا جلوتر بیایند. وقتی این تمرین برایتان آسان شد، ضخامت جسم بین دندان ها را افزایش دهید.

تصویر
 

روش های دیگر برای کنترل درد مفصل فکی گیجگاهی

مصرف داروهای مسکن بدون نسخه مثل ایبوپروفن و استامینوفن درد را کاهش می دهند. برای دردهای شدید ممکن است داروهای شل کننده عضلات تجویز شود. همچنین ممکن است پزشک موارد زیر را تجویز کند:
  • محافظ دهان برای پیشگیری از دندان قروچه و سایش دندان ها
  • محافظ دهان برای اصلاح فک
  • حوله گرم
  • یخ، البته نباید بیش از 15 دقیقه در ساعت و مستقیما روی پوست قرار بگیرد
  • بهره گیری از روش های کاهش استرس برای پیشگیری از رفتارهایی که منجر به فشار فک می شود
  • طب سوزنی برای کاهش فشار روی ناحیه درگیر
ممکن است دردهای شدید ناشی از صدمات مفصل نیاز به درمان های تهاجمی داشته باشد. به عنوان مثال تزریق کورتیکواستروئید به داخل مفصل فکی گیجگاهی یکی از این درمان هاست. جراحی آخرین اقدام خواهد بود و البته هیچ شواهد علمی مبنی بر موثر و ایمن بودن اقدامات جراحی در بهبود اختلال فکی گیجگاهی در دست نیست.
درد مفصل فکی گیجگاهی با تغییرات کوچکی در سبک زندگی قابل کنترل است، بهتر است:
  • مواد غذایی نرم مصرف کنید تا مفصل فکی گیجگاهی شل و آرام باشد
  • آدامس نجوید
  • ناخن هایتان را نجوید
  • لب هایتان را نجوید
  • در حفظ حالت صحیح بدن کوشا باشید
  • دامنه باز کردن فک را کنترل کنید، مثلا به هنگام خمیازه کشیدن یا آواز خواندن
 

نکاتی برای تسکین درد در طول مراقبت های دهان و دندان

اگر دچار اختلال مفصل فکی گیجگاهی هستید، ممکن است انجام برخی از اصول بهداشتی اولیه دهان و دندان برایتان دردناک باشد. به عنوان مثال مسواک زدن، نخ کشیدن و مراجعه منظم به دندان پزشک برای مراقبت های روتین دندان ها.
انجمن TMJ نکات زیر را برای کاهش درد و اطمینان از سلامت دندان و لثه ارائه کرده است:
  • از مسواک نرم یا مسواک برقی استفاده کنید
  • اگر باز کردن دهان برایتان دردناک است برای تمیز کردن فاصله بین دندان ها از ماساژور پلاستیکی لثه یا دستگاه های جرمگیری با فشار آب استفاده کنید
  • هر روز مقداری دهان شویه ضدعفونی کننده استفاده کنید
  • اگر به هنگام معاینات دندانپزشکی دچار درد می شوید با پزشک خود در میان بگذارید
  • پس از اعمال دندانپزشکی محل را کمپرس یخ یا گرم بگذارید
  • از پزشک خود بپرسید به جز نخ کشیدن، چه راه هایی برای از بین بردن پلاک ها وجود دارد. به عنوان مثال ممکن است او تمیز کردن دندان با گاز پنبه ای را پیشنهاد دهد.
 

نکته آخر

در برخی موارد، اختلال فکی گیجگاهی خود به خود بهبود می یابد. اما اگر علائم شما ماندگار بودند با ورزش های مخصوص می توانید درد را تسکین دهید. این ورزش ها نباید به هنگام درد شدید مفصل انجام شوند. انجمن پزشکان خانواده امریکا توصیه می کند قبل از آغاز ورزش ها تا بهتر شدن درد صبر کنید.
ورزش های TMJ را به آرامی آغاز کنید. ممکن است در ابتدا کمی احساس درد کنید، اما این درد قابل تحمل است و به تدریج بهتر می شود. اگر درد قابل تحمل نبود با پزشک مشورت کنید. این ورزش ها باید در زمان آرامش انجام شوند، اگر ورزش های TMJ را در شرایط تحت فشار بودن ماهیچه ها انجام دهید، به هدف نخواهید رسید.
اگر پس از انجام تمرینات درد شما افزایش یافت با پزشک تماس بگیرید./

بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد

دیدگاه و نظــرات