1500 بازدید
45 دیدگاه
بیماران روماتیسمی با توجه به ماهیت بیماریشان نیاز به دریافت برخی از ویتامین ها بیشتر از بیماران دیگر دارند.
بیماران روماتیسمی با توجه به ماهیت بیماریشان نیاز به دریافت برخی از ویتامین ها بیشتر از بیماران دیگر دارند. با توجه به پوکی استخوان و مشکلاتی که بیماری و مصرف داروهای مختلف برای بیمار به وجود می آورد برخی از ویتامین ها و پروتئین ها نیاز اساسی این بیماران می باشد.
وقتی فردی به بیماری روماتیسم مبتلاست دریافت تمام مواد غذایی و نوترینت ها کار سختی به نظر می رسد. حتی در حالتی که فرد رژیم غذایی سالمی دارد نیز ممکن است نتواند بعضی از ویتامین ها و مواد معدنی را دریافت کند.
در این مقاله سعی شده بیشتر ویتامین ها و مواد معدنی معرفی شود که مبتلایان به روماتیسم ممکن است دریافت نکنند یا میزان دریافتی آنها کم باشد و سپس روی این موضوع نیز بحث خواهد شد که آیا نوترینت هایی که بدن به آنها نیاز دارد برای بدن تامین شده یا خیر؟
بیشتر بخوانید: مبتلایان به روماتیسم به چه ویتامین هایی بیشتر نیاز دارند؟
چگونه بیماری روماتیسم به تغذیه فرد آسیب وارد می کند؟
در پاسخ به این سوال که چرا روماتیسم و کمبود نوترینت ها در بدن اغلب با هم دیده می شوند چند دلیل کلیدی وجود دارد:
داروهای روماتیسمی: برخی از داروهایی که در درمان روماتیسم استفاده می شود مسیر رسیدن ویتامین ها و نوترینت ها را به بدن مسدود کرده و جلوی آن را می گیرد. به عنوان مثال، متوترکسات از جذب اسید فولیک و کورتیکواستروئیدها از جذب کلسیم جلوگیری می کنند.
سرعت سوخت و ساز بدن: التهاب مزمن ناشی از بیماری روماتیسم باعث تولید ماده ای شیمیایی به نام سیتوکین در بدن می شود. این ماده سوخت و ساز بدن و تجزیه پروتئین را سرعت می بخشد. این بدان معناست که مبتلایان به روماتیسم در مقایسه با دیگران نیاز به کالری و پروتئین بیشتری دارند تا جبران شود. در غیر این صورت آنها در معرض خطر کاهش وزن و از دست دادن عضلات هستند که به آن سوء هاضمه گفته می شود.
علائم بیماری روماتیسم: درد و خشکی مفاصل برای فرد محدودیت هایی از جمله عدم توانایی در پخت و پز غذای مناسب ایجاد می کند. غالب این افراد بدلیل ناتوانی در بلند کردن وسایل پخت و پز، مشکلات تحرکی و ... ترجیح می دهند بجای غذای سالم و مقوی از غذاهای ساده و در دسترس استفاده کنند.
اسید فولیک
بعضی از داروهای رایج در درمان روماتیسم مثل متوترکسات و سولفالازین با نحوه استفاده بدن از فولات تداخل می کنند؛ فولات یک ویتامین ضروری برای بدن است که سلامتی را افزایش داده و از متابولیسم بدن پشتیبانی می کند. همچنین فولات در دوران بارداری نقشی حیاتی دارد به این شکل که از نقایص خاص هنگام تولد نوزاد جلوگیر می کند.
مصرف بیشتر مواد غذایی که حاوی فولیک اسید هستند، مثل اسفناج، کلم، نخود، عدس، نخود فرنگی، پرتقال، نان و غلات غنی شده گزینه های خوبی هستند. گاهی لازم است بیمار برای تامین اسید فولیک، از داروهای مکمل استفاده کند.
با پزشک خود مشورت کنید که چه مقدار اسید فولیک لازم است مصرف کنید تا از اثرات جانبی داروی متوترکسات جلوگیری شود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) ممکن است باعث کاهش سطح فولات در بدن شود، بنابراین چنانچه از این داروها به صورت گهگاه و یا دوزهای بالا استفاده می کنید حتما در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.
روماتیسم، کمبود کلسیم و پوکی استخوان
کورتیکواستروئیدها که در درمان روماتیسم تجویز می شود جذب کلسیم توسط بدن را با مشکل مواجه می کنند، در نتیجه استخوان ها ضعیف و خطر پوکی استخوان افزایش می یابد.
روماتیسم به شکل دیگری نیز باعث ضعیف شدن استخوان ها می شود. فعالیت فیزیکی اهمیت زیادی در حفظ قدرت استخوان ها دارد، اما بسیاری از مبتلایان به روماتیسم با فعالیت بدنی مشکل دارند. سیستم ایمنی بدن که فعالیت آن در بیماری روماتیسم زیادتر می شود، حتی ممکن است بطور مستقیم به استخوان ها حمله کند.
منابع حاوی کلسیم مثل محصولات لبنی، ماهی ساردین و سالمون کنسرو شده، بادام، کلم بروکلی، کلم پیچ و آب پرتقال و غلات غنی شده سرشار از کلسیم هستند.
سوال این است که چقدر کلسیم مورد نیاز است؟ توصیه کلی ۱۰۰۰ میلی گرم در روز برای بزرگسالان که زیر ۵۰ سال سن دارند و ۱۲۰۰ میلی گرم در روز برای افراد ۵۱ سال و بیشتر می باشد. با این حال حتما با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است پزشک مقدار بیشتری از مصرف کلسیم را پیشنهاد کند و یا اینکه برای شما مکمل های کلسیمی تجویز نماید.
روماتیسم، ویتامین D و سلامت استخوان ها
ویتامین D نیز یکی از ویتامین های مهم و کلیدی در تقویت استخوان ها و جلوگیری از پوکی استخوان است. بدون ویتامین D کافی، بدن نمی تواند کلسیم را از مواد غذایی جذب کند.
در بین مبتلایان به روماتیسم سطح پایین ویتامین D در ارتباط با علائم فعال بیماری روماتیسم است.
کمبود ویتامین D همچنین ممکن است در توسعه بیماری روماتیسم نقش داشته باشد. مطالعات نشان داده است زنانی که دریافت ویتامین D آنها بالاست، احتمال کمتری دارد که به روماتیسم مبتلا شوند.
با این حال، تاکنون شواهد روشنی که نشان دهد ویتامین D در پیشگیری یا درمان روماتیسم نقش دارد، وجود ندارد.
بعضی محصولات غذایی مثل شیر، غلات و آب میوه ها با ویتامین D غنی شده اند. از مواد غذایی طبیعی دارای ویتامین D می توان زرده تخم مرغ، ماهی سالمون، ماهی تن، ماهی ساردین را نام برد. همچنین بدن انسان وقتی در مقابل تابش نور خورشید قرار می گیرد به طور طبیعی ویتامین D می سازد. در مورد اینکه چه مقدار ویتامین D باید مصرف کنید و از چه منبعی، با پزشک خود مشورت کنید.
توصیه عمومی برای مصرف ویتامین D ،۶۰۰ واحد در روز برای بزرگسالان و ۸۰۰ واحد برای ۷۰ سال به بالا است. با این وجود باز هم با پزشک خود مشورت کنید.
روماتیسم و اسیدهای چرب امگا-3
معمولا بسیاری از مردم به اندازه کافی امگا3 دریافت نمی کنند. مبتلایان به روماتیسم ممکن است در خطر ویژه باشند.
مطالعات نشان داده است که مبتلایان به روماتیسم دارای سطح پایین تری از اسیدهای چرب EPA و DHA که از کلیدی ترین اسیدهای چرب هستند، می باشند.
EPA و DHA در درجه اول در ماهی های چرب مثل ماهی تن و سالمون یافت می شود. به نظر می رسد مکمل های روغن ماهی که حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند نیز برای مبتلایان به روماتیسم مفید باشد. مطالعات نشان داده است که امگا-۳ باعث کاهش علائم روماتیسم مثل خشکی صبحگاهی می شود. از آنجا که به نظر می رسد EPA و DHA در سلامت قلب نیز موثرند بنابراین ممکن است خطر مشکلات قلبی ناشی از روماتیسم را نیز کاهش دهند.
روماتیسم: دیگر ویتامین ها و مواد معدنی
محققان به بررسی اثر کمبود سایر نوترینت ها اعم از ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها مثل ویتامین C، ویتامین E، منیزیم، روی و سلنیم بر بیماری روماتیسم پرداختند. اما تاکنون شواهد روشنی مبنی بر این رابطه پیدا نشده است.
کدامیک بهتر است؟ مواد غذایی یا قرص های مکمل؟
به طور معمول بهتر آن است که بدن نوترینت های مورد نیاز خود را از مواد غذایی طبیعی جذب کند تا قرص های مکمل. زیرا مواد غذایی علاوه بر آن ویتامین خاص، سایر ویتامین ها، مواد معدنی و مواد شیمیایی گیاهی را نیز تامین می کنند.
با این حال، چون مبتلایان به روماتیسم در خطر کمبود مواد غذایی هستند و ممکن است در جذب عناصر غذایی از مواد غذایی مشکلاتی داشته باشند، متخصصین روماتولوژی معمولا برای آنها قرص های مکمل را تجویز می کنند.
اگرچه توجه به تغذیه در مبتلایان به روماتیسم در جای خود بسیار مهم است به یاد داشته باشید که خوردن غذای سالم و مصرف قرص های مکمل، به عنوان درمان این بیماری محسوب نشده و جایگزین درمان های دارویی روماتیسم نمی شوند. تغییر در رژیم غذایی و یا مکمل های غذایی به خودی خود درمان موثری برای روماتیسم به حساب نمی آیند.
در این مورد بهتر است همیشه با پزشک خود در ارتباط باشید و از راهنمایی های وی برای مصرف ویتامین ها بهره ببرید./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
