1500 بازدید
45 دیدگاه
دست و انگشتان دست بعضی افراد همیشه سرد است، حتی در هوای خوب. اغلب سرد بودن انگشتان دست بخشی از پاسخ طبیعی بدن به تنظیم دمای بدن است و نباید باعث نگرانی شود. اما گاهی اوقات این سردی با درد انگشتان و تغییر رنگ آنها به قرمزی یا کبودی همراه است و دائما در فرد تکرار می شود.
دست و انگشتان دست بعضی افراد همیشه سرد است، حتی در هوای خوب. اغلب سرد بودن انگشتان دست بخشی از پاسخ طبیعی بدن به تنظیم دمای بدن است و نباید باعث نگرانی شود. اما گاهی اوقات این سردی با درد انگشتان و تغییر رنگ آنها به قرمزی یا کبودی همراه است و دائما در فرد تکرار می شود. در بعضی از این افراد زخم‌های دست هم دیرتر خوب می‌شوند. علت اغلب این ناراحتی‌ها اختلال در اعصاب یا جریان خون دست و یا آسیب دیدگی بافت دست یا انگشتان است.
بیشتر بخوانید: 13 دلیل برای آنها که همیشه سردشان است
گرمای دست انسان به علت جریان یافتن خون گرم در آن تامین می‌شود. خون شریانی توسط دو سرخرگ به نام‌های رادیال و اولنار از ساعد به مچ دست و سپس به کف دست و انگشتان می‌رود. نبض شریان‌های رادیال و اولنار را می‌توان در مچ دست احساس کرد.
در دیواره و جدار تمام شریان‌های بدن عضلاتی وجود دارد که با انقباض خود می‌توانند قطر داخلی آنها را کم و زیاد کنند. این عضلات تحت کنترل سیستم عصبی سمپاتیک قرار دارند. بدن انسان با کنترل این عضلات می‌تواند مقدار خونی را که به هر اندام و هر عضو بدن می‌رساند، تنظیم کند، درست مانند شیر آبی که مقدار آب جریان یافته را در لوله‌ها کنترل می‌کند. شریان‌های دست هم از این قاعده مستثنی نیستند.
در بعضی بیماری‌ها انقباض عضلاتی که در جدار شریان‌های دست هستند یا بیش از حد است یا طولانی‌تر از حد لازم باقی می‌ماند. به انقباض عضلات عروق وازوکنستریکشن Vasoconstriction می‌گویند. در افراد مبتلا به این بیماری‌ها وقتی دست در مجاورت سرما قرار می‌گیرد سیستم سمپاتیک تحریک شده و موجب انقباض بیش از حد و طولانی شریان‌های آن می‌شود.
وقتی خون به حد کافی به دست و انگشتان آن نرسد آنها سرد و رنگ‌پریده و سفید می‌شوند. بعد از چند دقیقه اکسیژن موجود در عروق انگشت کم شده و در نتیجه رنگ خون به کبودی زده و رنگ انگشت کبود می‌شود. به این تغییر رنگ به کبودی سیانوز می‌گویند. وقتی جریان خون دوباره به این انگشتان می‌رسد رنگ آنها قرمز شده و دردناک می‌شوند. بعد از مدتی رنگ انگشت دوباره به حد طبیعی می‌رسد ولی انگشت ورم کرده و گزگز می‌کند.
وقتی این کاهش جریان خون شدیدتر می‌شود به علت کاهش شدید اکسیژن در بافت‌های نوک انگشت، زخم‌هایی در آنها ایجاد می‌گردد که خوب ترمیم نمی‌یابند. به‌تدریج این زخم‌ها گسترش یافته و ممکن است نوک انگشت کاملا سیاه شده و فرد قسمتی از انگشت خود را از دست بدهد.
در این افراد علائم دیگری مثل سرد بودن پاها و انگشتان پا، بی حسی یا سورن سوزن شدن، زخم های باز یا تاول و پوست سفت و سخت نیز مشاهده می شود.
بیماری‌های بسیاری وجود دارند که این مشکلات را ایجاد می‌کنند. معروف‌ترین آنها بیماری رینود است.
گاهی اوقات انگشتان فرد حساسیت زیادی به سرما داشته ولی مشکل وی فقط همین بوده و بیماری عروقی دیگری ندارد. به این وضعیت بیماری رینود یا رینود اولیه می‌گویند. بیماری رینود بیشتر در دختران نوجوان و زنان جوان دیده می‌شود. این بیماری تا حدودی ارثی است.
وقتی که فرد به جز حساسیت زیاد به سرما بیماری‌های عروقی دیگری هم مانند لوپوس یا اسکلرودرمی یا روماتیسم مفصلی دارد به این وضعیت پدیده رینود یا رینود ثانویه می‌گویند.
بیماری‌هایی که موجب رینود ثانویه می‌شوند، در واقع بیماری‌های مستقلی هستند ولی در آنها حساسیت انگشتان به سرما هم وجود دارد. مهم‌ترین این بیماری‌ها عبارتند از:
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
