استامینوفن ابتدا در مغز عمل کرده و مانع از ارسال پیام درد از مغز می شود و بنظر می رسد بخش هایی از مغز را که به کاهش تب کمک می کند، تحت تاثیر قرار می دهد. استامینوفن در تسکین سر درد و دردهای کوچک موثر است. اما نمی تواند دردهای ناشی از التهاب را تسکین دهد.
التهاب یکی از عوارض بیماریهای مزمن و آسیب هاست. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی یا NSAID ها قادرند مواد شیمیایی خاصی به نام پروستاگلندین ها را که در شرایط التهابی در بدن زیاد می شوند کاهش دهند. مصرف این داروها منجر به کاهش التهاب، تورم و نهایتا درد بیمار خواهد شد.
تفاوت های استامینوفن و ایبوپروفن
استامینوفن | ایبوپروفن | |
کاهش تب | بهتر است | |
کاهش درد | برای سر درد و آرتریت بهتر است | برای دردهای قاعدگی بهتر است |
درمان گلودرد | خوب است | خوب است |
کاهش التهاب | برای سینوزیت، کمردرد، درد عضلات، گوش و دندان درد بهتر است | |
تهیه از داروخانه | نیاز به نسخه ندارد | نیاز به نسخه ندارد |
استامینوفن | ایبوپروفن | |
مسمومیت | مصرف دوز بالا در یک وعده باعث آسیب کبدی، گاه دائمی، می شود | مصرف طولانی مدت باعث آسیب کبدی، حمله قلبی و سکته مغزی می شود. |
اثرات جانبی | کم (در موارد نادر واکنشهای پوستی. مراجعه به پزشک درصورت بروز راش یا تاول پوستی) | خونریزی شدید معده، سوزش سر دل، یبوست |
خطرات پنهان | در بیش از 150 داروی سرفه، سرماخوردگی، آلرژی، درد، خواب و...وجود دارد. برچسب داروها را برای یافتن کلمه استامینوفن یا APAP بخوانید. | قبل و بعد از جراحی قلب از ایبوپروفن پرهیز کنید. اگر به آسپرین، ناپروکسن یا دیگر NSAIDها حساسیت دارید، ایبوپروفن نخورید. |
دوزهای جایگزین مصرف کنید
ایبوپروفن در درمان تب، درد و التهاب تجویز می شود درحالیکه استامینوفن در آرتریت و سردرد بکار می رود به همین دلیل استامینوفن زانو درد ناشی از التهاب را تسکین نمی دهد. اما استامینوفن درصورت مصرف مجاز از ایبوپروفن ایمن تر است. برای کاهش خطرات و افزایش سودمندی، پزشک پیشنهاد می کند که بین این دو دارو توازن مصرف ایجاد کنید، یک بار این و یک بار دیگری را مصرف کنید. چون این دو دارو متفاوت از هم متابولیسم می شوند. و به یا داشته باشید همیشه کمترین و موثرترین دوز دارو را در کوتاه ترین زمان مصرف کنید.
نتایج بررسیها حاکی از آن است که استامینوفن در درمان درد کمر تاثیر ندارد و اثرات آن برای بهبودی علائم آرتروز کوتاه مدت است در حالی که ایبوپروفن تا حدودی میتواند در تسکین هر دو عارضه نقش داشته باشد.
چون استامینوفن برخلاف NSAIDها عوارض گوارشی ندارد به کسانی که نمی توانند NSAIDها را تحمل کنند، استامینوفن پیشنهاد می شود. استامینوفن داروی مهمی در کنترل درد مزمن بزرگسالان است.
در بزرگسالان حداکثر دوز استامینوفن که در طول یک روز می توانند مصرف کنند نباید بیش از 4000 میلی گرم باشد. اما در برخی افراد دوزهای نزدیک 4000 میلی گرم نیز سمی است. بهتر است در حد نیاز استامینوفن مصرف کنید و بیش از 3000 میلی گرم در روز استامینوفن نخورید بخصوص اگر از کسانی هستید که اغلب استامینوفن مصرف می کنند؛ عوارض کبدی مصرف استامینوفن گاه دائمی و جبران ناپذیر است.
قبل از مصرف ایبوپروفن بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. اگر بالای 60 سال سن دارید، زخم معده دارید، داروی رقیق کننده خون یا استروئیدها یا دیگر NSAIDها را می خورید یا الکل مصرف می کنید، خطر خونریزی افزایش می یابد. زنان باردار و شیرده درمورد مصرف ایبوپروفن باید با پزشک خود مشورت کنند. توجه داشته باشید که ایبوپروفن اثربخشی روزانه آسپرین در حمله قلبی و سکته مغزی کاهش می دهد.
300 میلی گرم | 500 میلی گرم | 650 میلی گرم | |
تعداد قرصی که می توان در یک زمان مصرف کرد | 1 یا 2 | 1 یا 2 | 1 یا 2 |
فاصله زمانی بین دو دوز مصرفی | هر 4 تا 6 ساعت | هر 4 تا 6 ساعت | هر 8 ساعت |
حداکثر تعداد قرصی که می توان در یک روز مصرف کرد (بزرگسالان) | 8 قرص | 6 قرص | 4 قرص |
حداکثر تعداد قرصی که مجاز به مصرف آن در یک روز (دوره 24 ساعته) نیستیم | 12 قرص (3900 میلی گرم) | 8 قرص (4000 میلی گرم) | 6 قرص (3900 میلی گرم) |
واکنش های آلرژیک
اگر با مصرف ایبوپروفن دچار واکنشهای آلرژیک شدید، مصرف آن را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید.
واکنش های آلرژیک شامل واکنش های پوستی (راش، کهیر، خارش، قرمزی، تاول و پوست اندازی) واکنش های تنفسی (خس خس سینه، سینه و گلوی سفت شده، اشکال در تنفس و حرف زدن) و واکنش هایی چون تورم صورت، لب ها، دهان، زبان یا حلق می باشد./