وقتی خال سرطانی می شود

معمولا خال‌ها یا ژنتیکی هستند یا در اثر مصرف داروهای هورمونی استروئیدی ایجاد می‌شوند. برخی از ما نسبت به داشتن خال‌هایمان کاملا بی‌تفاوت هستیم و برخی دیگرمان، بیش از اندازه در مورد آنها حساسیم و وسواس به خرج می‌دهیم.

معمولا خال ها یا ژنتیکی هستند یا در اثر مصرف داروهای هورمونی استروئیدی ایجاد می‌شوند. برخی از ما نسبت به داشتن خال‌هایمان کاملا بی‌تفاوت هستیم و برخی دیگرمان، بیش از اندازه در مورد آنها حساسیم و وسواس به خرج می‌دهیم.به نظر شما، وسواس و حساسیت به خرج دادن در مورد خال‌ ها تا چه اندازه طبیعی است؟

به گزارش «بهپو»، خال ها از انواع شایع زواید پوستی و اغلب نقاط قهوه ای تیره و کوچکی هستند که در نتیجه تجمع خوشه ای سلول های رنگدانه به وجود می آیند. عموما خال ها در دوره کودکی و نوجوانی ظهور می کنند. بیشتر افراد بین 10 تا 45 خال در بدن خود دارند و تقریبا تمام این خال ها قبل از 40 سالگی تظاهر پیدا می کنند. ممکن است با پیشرفت سن، برخی خال ها کمرنگ تر یا ناپدید شوند.

بیشتر خال ها بی ضرر هستند و به ندرت برخی از آن ها سرطانی می شوند. مهمترین قدم در تشخیص سرطان پوست، خصوصا ملانوم بدخیم، نظارت و کنترل خال ها و دیگر لکه های پوستی رنگدانه دار می باشد.

بیشتر بخوانید: آشنایی با مهمترین ناراحتی های پوستی

آیا ما باید نگران بروز هر خالی در هر سنی باشیم؟

اگر تعداد خال‌ها از سن 30 سالگی به بعد در بدن افزایش پیدا کند، فرد باید سیر تکامل آنها را زیر نظر داشته باشد. با این حال، نباید با بروز هر خالی در بدنتان دچار استرس شوید. فقط افرادی باید نگران خال‌های خود باشند که در خانواده آنها سابقه ابتلا به خال‌های سرطانی یا سرطان ملانومای سوارشده بر خال وجود داشته باشد. این افراد باید همیشه در مورد ایجاد خال‌های جدید و وجود خال‌های قدیمی حساس باشند و معمولا کوچک‌ترین خال حساس در این افراد‌ برداشته می‌شود. البته حساسیت زیاد درباره خال‌ها در این‌گونه افراد هم نباید وجود داشته باشد و آنها ملزم به بررسی روزانه و هفتگی خال‌های خود نیستند. باید برای اطمینان از سلامت خال خود، هر 3 تا 6 ماه یکبار به متخصص پوست مراجعه کنند تا خال‌های آنها بررسی شود.

نشانه خال‌های مشکوک که باید ما را نسبت به آنها حساس کنند، چیست؟

بسیاری از خال‌های بدخیم دارای مشخصات ظاهری خاصی هستند که از سوی متخصص پوست، حتی قبل از نمونه‌برداری قابل تشخیص‌اند. معمولا ابعاد خال‌های اکتسابی بدخیم بیش از شش میلی‌متر است. حاشیه این نوع ضایعات نامنظم و موج‌دار است و دارای رنگ‌بندی یکنواختی نیست. همچنین گاهی این نوع ضایعات بدخیم به طور مکرر زخم و دوباره بهبودی پیدا می‌کند. گاهی نیز زخم‌ها به طور کامل خوب نمی‌شود و با خارش و ترشحات خونی همراه است. بعلاوه هر نوع تغییری که در ظاهر یک خال در عرض چند روز یا چند هفته بروز پیدا کند، قابل بررسی و پیگیری است.
بسیاری افراد تصور می‌کنند که قرار گرفتن خال‌های اکتسابی در معرض ساییدگی با لباس یا وسایل ریش‌تراشی به سرطانی شدن آن منجر می‌شود، در حالی که چنین باوری کاملا اشتباه است.

چه اقدام‌هایی‌ در مطب برای خال‌های مشکوک انجام می‌شود؟

اگر متخصص پوست به سرطانی بودن یا نبودن خالی مشکوک شود، حتما از آن برای بررسی بیشتر، نمونه‌برداری می‌کند. اگر فردی سابقه ابتلا به خال‌های سرطانی در خانواده‌اش وجود دارد، باید تحت‌نظر پزشک باشد. وجود تغییراتی مختصر در خال‌های گوشتی یا سطحی افراد عادی بدون سابقه خانوادگی سرطان، نباید آنها را نگران کند.

آیا التهاب خال‌ها می‌تواند نشانه سرطانی شدن آنها باشد؟

خیر. نباید در این مورد هم وسواس و نگرانی بیش از حد داشته باشید. گاهی خال افراد عادی در اثر اصلاح کردن، شستن سخت یا تماس با لباس تحریک می‌شود و تغییراتی در آن رخ می‌دهد اما این تحریک‌ها نمی‌توانند علامت سرطان باشند. گاهی زیر خال‌ها، کیست‌های پوستی وجود دارد که در برخی موارد هم این کیست‌ها دچار التهاب و عفونت می‌شوند. شما نباید بروز مشکل در این کیست‌ها را با مشکل‌دار شدن خال خود اشتباه بگیرید و از آن نگران شوید. به ‌هر حال، مراجعه به متخصص پوست در این موارد می‌تواند تاحد زیادی از نگرانی‌ها کم کند.

بروز خال در سن بالا می‌تواند نشان از ابتلا به سرطان پوست داشته باشد؟

گاهی بله. برخی بیماری‌ها و سرطان‌های پوستی ابتدا خودشان را به‌شکل خال نشان می‌دهند. در این صورت، اگر فردی به بروز خال‌های جدید در بدنش حساس نباشد، وقتی متوجه آنها می‌شود که بیماری‌اش در مراحل پیشرفته قرار گرفته است بنابراین خوب است که حساب خال‌های بدنمان را به‌خصوص پس از 30 سالگی داشته باشیم و با بروز خال‌های جدید در نواحی مختلف بدن مانند کف دست و پا، ناحیه تناسلی، داخل دهان یا روی لثه‌ها، در مورد خوش‌خیم یا بدخیم بودن آنها با متخصص پوست مشورت کنیم.

خال‌تان را به متخصص پوست بسپارید

حتما برای بررسی و برداشتن خال از هر نوع و با هر روشی، به متخصص پوست مراجعه کنید. متاسفانه این روزها، برخی افراد برای برداشتن یا بررسی خال‌های خود به پزشکان عمومی مراجعه می‌کنند و از آنجا که گروهی از این پزشکان نسبت به خوش‌خیم یا بدخیم بودن خال‌ها یا علامت سرطان بودن یا نبودنشان علم و آگاهی کافی ندارند،‌ اقدام به سوزاندن ضایعه می‌کنند و بیمار را به دردسرهای بزرگ‌تری مانند انتشار سرطان در قسمت‌های بدن می‌اندازند بنابراین توصیه می‌شود لیزر، سوزاندن یا فریز کردن خال را به متخصص پوست خود بسپارید.

برداشتن خال گوشتی

بهترین روش برای برداشتن خال های گوشتی عمل جراحی است . خال یک ضایعه خوش خیم پوستی است که از رشد و تکثیر ملانوسیت ها حاصل می شود و به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: خال های مادرزادی که یا در دوره جنینی ایجاد می شود یا مدت کوتاهی پس از تولد به وجود می آیند و خال های اکتسابی که در طول زندگی ظاهر می شوند و امکان بوجود آمدنشان در دوران شیرخوارگی کم و در سالیان بعد بیشتر می شود.
خال‌های مادرزادی، بویژه خال‌هایی که قطرشان بیش از 20 سانتی‌متر است، مستعد بدخیمی هستند. به همین علت توصیه می‌شود این نوع خال‌ها به محض آن که وضعیت عمومی نوزاد در بدو تولد اجازه دهد، از طریق جراحی برداشته شود، اما در مورد خال‌های کوچک مادرزادی، امکان کمتری برای بدخیمی وجود دارد و در صورتی که اندازه یا شکل این خال‌ها دچار تغییراتی نشود، می‌توان از کنارشان بدون نیاز به اقدام درمانی خاصی گذشت.

برخلاف خال‌های مادرزادی، خال‌های اکتسابی در سنین بالاتر و بتدریج ظاهر می‌شود. اوج پیدایش این نوع خال‌ها در سنین دبیرستان و بالاتر است. البته علاوه بر عامل بلوغ، عوامل دیگری چون حاملگی یا تجویز هورمون‌های غدد فوق‌کلیه نیز ممکن است در بروز یا تشدید این نوع خال‌ها نقش داشته باشد.

خال های خوش خیم نیازی به برداشتن ندارند مگر آن که زیبایی مدنظر فرد باشد اما اگر در طی زمان، خال حاشیه نامنظمی پیدا کند،‌ تغییر رنگ بدهد، قرینگی اش را از دست بدهد،‌ اندازه اش بزرگتر شود یا فرد هر نوع احساس سوزن سوزن شدن یا ترشحات چرکی و خونی داشته باشد باید با نظر پزشک اقدام به برداشتن خال کند و بعد از انجام این کار، نمونه را برای پاتولوژی بفرستد.
برداشت خال های گوشتی با روش لیزر و فریزکردن مناسب نیست، بهترین روش برای برداشت خال های گوشتی عمل جراحی است زیرا نمونه برداشته شده از نظر بدخیم بودن آزمایش می شود و مراحل بعدی برای بیمار طی خواهد شد اما در دو روش دیگر کمتر اتفاق می افتد که بر روی نمونه ها آزمایش صورت گیرد و اگر این خال ها بدخیم بوده باشد در مراحل بعدی که بیماری پیشرفت کرده است، ظاهر می شود. برداشتن خال های روی گردن و سینه احتمال به جا گذاشتن گوشت اضافی دارد که اگر پزشک نکات لازم جهت پیشگیری از این عارضه را رعایت کند احتمال آن خیلی کمتر می شود. افرادی که برای زیبایی اقدام به برداشتن خال می کنند این نکته را باید بدانند که بعد از برداشتن خال، احتمال به جا ماندن جای بخیه و فرورفتگی وجود دارد./