1500 بازدید
45 دیدگاه
بیماریهای روماتولوژیک به طور کلی بیماریهای نادری در اطفال هستند، ولی به دلیل اینکه کودک در سن رشد قرار دارد وهرگونه اختلال در سیستم حرکتی می‌تواند در آینده مشکل ساز باشد، بسیار مهم هستند. ارائه تصویر مشخص، نقش بسیار مهمی در تشخیص این بیماری ایفا می‌کند.
ارائه تصویر مشخص، نقش بسیار مهمی در تشخیص این بیماری ایفا می‌کند. ام. آر.ای، سونوگرافی و عکس ساده در این زمینه به کمک ما آمده‌اند و به واسطه آن‌ها می‌توانیم تغییرات زودرس را مثل اروژن‌های زودرس بررسی کنیم. در کنار مزایای‌ام. آر.ای و سونوگرافی در روماتولوژی، عکس معمولی همچنان یکی از ابزارهای پرکاربرد در زمینه بیماریهای استخوانی و مفاصل است. ۳ کاربرد مهم عکس در بررسی بیماریهای روماتولوژیک شامل، تشخیص افتراقی برای بیمار مانند بیماریهای تروماتیک؛ بررسی شدت بیماری و مانیتورینگ بیمار تحت درمان می‌شود.
در کنار عکس‌های معمولی، سونوگرافی نیز نقش مهمی در تشخیص این بیماری‌ها ایفا می‌کند. توانایی سونوگرافی در این است که به خوبی می‌تواند ساختمان داخل مفصل مثل غضروف را به ما نشان دهد. به کمک سونوگرافی همچنین می‌توان کارهایی مثل تزریق داخل مفصل را انجام داد و نیز لیگامان‌های داخل مفصل را بررسی کرد. نقش اصلی سی. تی. اسکن در بررسی مسائل موسکولو اسلکتال، توانایی بالای آن در نشان دادن استخوان وتوانایی ارائه تصاویری با دقت بالا از استخوان کورتیکال است.ام. آر.ای کنتراست بسیار بالایی از بافت نرم می‌تواند به ما ارائه کند و عضلات را به خوبی به ما نشان دهد. در مورد خود مفصل نیز می‌تواند تمام اجزای آن را به خوبی نمایش دهد، مگر کورتکس استخوان که همان‌طور که گفتم برای نمایش آن می‌توان از سی. تی. اسکن استفاده کرد.
آرتروگرافی، یک وسیله دیگر برای تشخیص است که هم در سی. تی. اسکن و هم در‌ام. آر.ای، هنگامی که ماده کنتراست را وارد مفصل می‌کنیم، قابل استفاده است. بیشترین استفاده‌ای که از آرتروگرافی در بیماریهای مفاصل صورت می‌گیرد، مسئله پارگی‌های لترال است که ممکن است در‌ام. آر.ای به درستی نتوان آن را تشخیص داد و مورد آخر سینتوگرافی است، این روش می‌تواند به ما کمک کند تا بدانیم پاتولوژی در استخوان قرار دارد یا در بافت نرم اطراف آن قرار دارد و همچنین می‌تواند مشخص کند که ضایعه ما منفرد یا چندگانه است.
از عکس ساده در طیف وسیعی از بیماریهای روماتولوژی می‌توان استفاده کرد. مورد کلی‌ای که درباره آن می‌توان صحبت کرد، این است که زمانی که قرار است بررسی کلی صورت بگیرد باید به خود استخوان توجه زیادی کرد و همچنین به مفصل، فاصله مفصلی و در کل اختلالاتی که ممکن است در فاصله مفصلی دیده شود.
اهمیت رادیولوژی در چنین شرایطی این است که اگر مشکل یک مفصل به صورت نانو آرتریت در حال شروع شدن است و زانو را درگیر کند، تشخیص افتراقی در این شرایط حائز اهمیت است. مسئله دیگری که وجود دارد مسئله کارتلج است که در درد مفاصل کودکان وجود دارد. در این نوع درد مفاصل کودکان از آنجایی که هنوز حالت غضروفی وجود دارد، در این نوع بیماری نمی‌توان فاصله مفصلی را به درستی تشخیص داد. اگر کاهش فاصله مفصلی در کودکان قابل تشخیص باشد نشان می‌دهد که بیماری در مرحله پیشرفته‌ای قرار دارد و غضروف کاملاً خورده شده است. اروژن در کودکان نسبت به افراد بالغ کمتر دیده می‌شود ولی جمود مفصلی بر عکس افراد بالغ، در کودکان بیشتر دیده می‌شود. مسئله دیگری که وجود دارد موضوع سفتی در گردن است که در مفاصل فاسد اتفاق می‌افتد که در آن ابتدا ایروژن اتفاق می‌افتد و سپس در مراحل بعدی آنکیلوز اتفاق می‌افتد. تشخیص به موقع این بیماری بسیار مهم است چرا که عدم تشخیص آن می‌تواند در تکامل کودک اختلال ایجاد کند. تا زمانی که رشد در کودک وجود دارد و صفحه رشد بسته نشده است می‌توان تا حدی این تغییرات را جبران کرد.
آنکیلوز یا جمود مفصلی به معنای خشکی مفصل است. وقتی یک مفصل دچار آنکیلوز می‌شود دو سطح مفصلی نمی‌توانند در کنار هم حرکت کنند. در این حالت مفصل هیچ حرکتی نخواهد داشت مانند این که استخوان‌های دو طرف مفصل به هم جوش خورده‌اند. علت آنکیلوز واقعا می‌تواند جوش خوردن استخوان‌های دو طرف مفصل به هم باشد یا ممکن است به علت سفت و غیر قابل انعطاف شدن رباط‌ها و کپسول مفصل، این جمود و بی‌حرکتی در مفصل ایجاد شده و موجب انکیلوز گردد. در مراحل پیشرفته بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان بعضی مفاصل دچار آنکیلوز می‌شوند. نکیلوز مفصل تمپورومندیبولار یکی از شایع‌ترین عوامل پاتولوژیک است که ساختارهای صورتی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در بسیاری از موارد در مراحل پیشرفته تشخیص داده می‌شود. انکیلوز این مفصل باعث اثرات زیادی روی رشد و تکامل فکین و اکلوژن می‌گردد. با توجه به عوارض نامطلوب تشخیص دیرهنگام انکلیوز مفصل تمپورومندیبولار هدف از این مطالعه بررسی علل ایجاد کننده انکیلوز، تظاهرات کلینیکی آن و نحوه مدیریت این عارضه می‌باشد.
آنکیلوز مادرزادی، تروما، عفونت‌ها، بیماریهای التهابی از قبیل آرتریت روماتویید و برخی از بیماریهای سیستمیک در ایجاد آنکلیوز مفصل تی.ام. جی نقش دارند. علائم کلینیکی این عارضه به صورت محدودیت در باز کردن دهان و آسیمتری صورت است که باعث اختلال در تکلم، سختی جویدن و بهداشت ضعیف دهان و پوسیدگی‌های پیشرفته شده که اثرات روانی زیادی روی کودک دارد.
با توجه به اینکه تروما و ایجاد شکستگی در کندیل یکی از شایع‌ترین علل ایجاد کننده آنکیلوز است، بررسی بیماران تروماتیک از لحاظ وضعیت کندیل‌ها و تشخیص به موقع شکستگی کندیلی اهمیت زیادی دارد. پروتکل درمانی این عارضه مداخله زود هنگام جراحی را پیشنهاد می‌کند که پس از آن حرکت زود هنگام مفصل و فیزیوتراپی به مدت حداقل شش ماه بعد از جراحی توصیه می‌شود./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
