تمامی دستورالعملها تاکید خاص دارند که اوپیوئیدها و باربیتوراتها به عنوان خط اول درمان اختلالات اولیه سردرد تجویز نشوند، اما این دسته از داروها بهوسیله گروه قابل توجهی از بیماران مورد استفاده قرار میگیرد.
نتایج یک مطالعه جدید در آمریکا نشان میدهد تجویز نامناسب و بیش از اندازه اوپیوئیدها و باربیتوراتها برای درمان میگرن شایع است. این یافتهها بسیار حیرتانگیز هستند، زیرا تمامی دستورالعملها تاکید خاص دارند که اوپیوئیدها و باربیتوراتها به عنوان خط اول درمان اختلالات اولیه سردرد تجویز نشوند، اما این دسته از داروها بهوسیله گروه قابل توجهی از بیماران مورد استفاده قرار میگیرد.
در این رابطه، بسیاری از مجامع تخصصی توصیههای خود را در زمینه عدم استفاده از اوپیوئیدها و باربیتوراتها برای درمان میگرن منتشر کردهاند. در مقابل، آنها پیشنهاد میکنند تریپتانها به عنوان خط اول درمان برای درمان میگرن متوسط تا شدید و ضدالتهابهای غیراستروئیدی برای سردردهای خفیفتر تجویز شوند. آکادمی آمریکایی نورولوژی و جامعه آمریکایی سردرد در پیامی مشابه و بیپرده، پزشکان را به سوی «انتخاب عاقلانه» راهنمایی میکنند و تاکید دارند که: «از اوپیوئیدها یا باربیتوراتها برای درمان میگرن استفاده نکنید، مگر آنکه دیگر چارهای غیر از آن نباشد.»
در این مطالعه، محققان 217 بیمار مراجعه کننده به یک مرکز مراقبتهای سردرد سطح 3 را مورد بررسی قرار دادند. بیش از نیمی از این بیماران گزارش کردند در گذشته، از داروهای حاوی اوپیوئیدها و باربیتوراتها استفاده کرده و حدود 20 درصد آنها نیز در حال حاضر، مصرف کننده این دسته از داروها بودند.
نکته قابل توجه دیگر، طولانیمدت بودن دوره استفاده از این داروها بوده، به طوریکه یکچهارم بیماران ادعا میکردند بیش از 2 سال است که از اوپیوئیدها و باربیتوراتها استفاده کردهاند. این در حالی است که، آکادمی امریکایی نورولوژی در بیانهای اظهار داشت هیچ شواهد متقنی از استفاده طولانیمدت از این داروها حمایت نمیکند و این موضوع میتواند منجر به خطرات جدی وابستگی، اعتیاد و اوردوز دارویی شود.
بنابراین، نتایج به دست آمده، نگران کننده هستند. دانشمندان مطرح در زمینه درمان میگرن تاکید میکنند که سالهاست میدانیم استفاده از اوپیوئیدها و باربیتوراتها در درمان بیماران مبتلا به میگرن نامناسب است و این امر هم دلایل متعددی دارد. کمتریت دلیل، آن است که با مصرف زیاد این دسته از داروها، تواتر سر درد هم بیشتر میشود.
در این میان، به روز نبودن بسیاری از پزشکان نیز مزید بر علت شده است، با توجه به اینکه تریپتانها حدود 20 سال است که وارد کار بالین شدهاند. آموزش نیز در بعضی مناطق به خوبی داده نمیشود و پزشکان لازم است توانایی بهتر تشخیص میگرن را داشته باشند. آنها باید بدانند که اگر ممنوعیت مصرف خاصی وجود نداشته باشد، تریپتانها داروی انتخابی هستند.
با انجام بررسیهای بیشتر و پر کردن پرسشنامهها، مشخص شد نورولوژیستها، پزشکانی هستند که از همه بیشتر، باربیتوراتها را تجویز کردهاند (38 درصد) و متخصصان طب اورژانس، اغلب نظر مثبت روی اوپیوئیدها داشتهاند (20 درصد). پزشکان عمومی نیز منبع تجویز هر دو نوع دارو شناخته شدند. متخصصان داخلی، مسئول 22 درصد از موارد تجویز باربیتوراتها و 5/17 درصد موارد نیز بهوسیله پزشکان خانواده تجویز شده است.
تریپتانها در بیماران مبتلا به عوامل خطر قلبی-عروقی ماژور ممنوعیت مصرف دارند، اما تنها 17 درصد بیماران این مطالعه اذعان داشتند که مبتلا به پرفشاری خون هستند، فقط 3 درصد سابقه استروک و هیچیک سابقه حملات قلبی را ذکر نمیکردند. البته محققان معتقدند هرچند تریپتانها نباید در بیماران مبتلا به پرفشاری خون کنترل نشده تجویز شوند، استفاده از آنها در بیماران مبتلا به پرفشاری خون کنترل شده بلامانع و ایمن است. بنابراین علت اینکه برای تعداد زیادی از بیماران تریپتانها تجویز نمیشود، نمیتواند کنترااندیکاسیونهای قلبی-عروقی باشد.
تنها مورد مصرف اوپیوئیدها یا باربیتوراتها، موارد منع مصرف آنها است یا اینکه NSAIDs نتوانند علایم بیمار را کنترل کنند، پس میتوان نتیجهگیری کرد که برای بسیاری از بیماران اوپیوئیدها یا باربیتوراتها بهطور نامناسبی تجویز میشوند.
محقق ارشد این مطالعه میگوید: «داروهای باربیتورات، خصوصا آنها که حاوی butalbital هستند، داروهایی قدیمی هستند و هیچگاه دقیقا برای میگرن بررسی نشدهاند. این دسته از داروها حدود 50 یا 60 سال قبل برای سردردهای تنشی مطالعه شدهاند و شایعترین دلیل تبدیل سردردهای اپیزودی به مزمن بهشمار میروند./
در این رابطه، بسیاری از مجامع تخصصی توصیههای خود را در زمینه عدم استفاده از اوپیوئیدها و باربیتوراتها برای درمان میگرن منتشر کردهاند. در مقابل، آنها پیشنهاد میکنند تریپتانها به عنوان خط اول درمان برای درمان میگرن متوسط تا شدید و ضدالتهابهای غیراستروئیدی برای سردردهای خفیفتر تجویز شوند. آکادمی آمریکایی نورولوژی و جامعه آمریکایی سردرد در پیامی مشابه و بیپرده، پزشکان را به سوی «انتخاب عاقلانه» راهنمایی میکنند و تاکید دارند که: «از اوپیوئیدها یا باربیتوراتها برای درمان میگرن استفاده نکنید، مگر آنکه دیگر چارهای غیر از آن نباشد.»
در این مطالعه، محققان 217 بیمار مراجعه کننده به یک مرکز مراقبتهای سردرد سطح 3 را مورد بررسی قرار دادند. بیش از نیمی از این بیماران گزارش کردند در گذشته، از داروهای حاوی اوپیوئیدها و باربیتوراتها استفاده کرده و حدود 20 درصد آنها نیز در حال حاضر، مصرف کننده این دسته از داروها بودند.
نکته قابل توجه دیگر، طولانیمدت بودن دوره استفاده از این داروها بوده، به طوریکه یکچهارم بیماران ادعا میکردند بیش از 2 سال است که از اوپیوئیدها و باربیتوراتها استفاده کردهاند. این در حالی است که، آکادمی امریکایی نورولوژی در بیانهای اظهار داشت هیچ شواهد متقنی از استفاده طولانیمدت از این داروها حمایت نمیکند و این موضوع میتواند منجر به خطرات جدی وابستگی، اعتیاد و اوردوز دارویی شود.
بنابراین، نتایج به دست آمده، نگران کننده هستند. دانشمندان مطرح در زمینه درمان میگرن تاکید میکنند که سالهاست میدانیم استفاده از اوپیوئیدها و باربیتوراتها در درمان بیماران مبتلا به میگرن نامناسب است و این امر هم دلایل متعددی دارد. کمتریت دلیل، آن است که با مصرف زیاد این دسته از داروها، تواتر سر درد هم بیشتر میشود.
در این میان، به روز نبودن بسیاری از پزشکان نیز مزید بر علت شده است، با توجه به اینکه تریپتانها حدود 20 سال است که وارد کار بالین شدهاند. آموزش نیز در بعضی مناطق به خوبی داده نمیشود و پزشکان لازم است توانایی بهتر تشخیص میگرن را داشته باشند. آنها باید بدانند که اگر ممنوعیت مصرف خاصی وجود نداشته باشد، تریپتانها داروی انتخابی هستند.
با انجام بررسیهای بیشتر و پر کردن پرسشنامهها، مشخص شد نورولوژیستها، پزشکانی هستند که از همه بیشتر، باربیتوراتها را تجویز کردهاند (38 درصد) و متخصصان طب اورژانس، اغلب نظر مثبت روی اوپیوئیدها داشتهاند (20 درصد). پزشکان عمومی نیز منبع تجویز هر دو نوع دارو شناخته شدند. متخصصان داخلی، مسئول 22 درصد از موارد تجویز باربیتوراتها و 5/17 درصد موارد نیز بهوسیله پزشکان خانواده تجویز شده است.
تریپتانها در بیماران مبتلا به عوامل خطر قلبی-عروقی ماژور ممنوعیت مصرف دارند، اما تنها 17 درصد بیماران این مطالعه اذعان داشتند که مبتلا به پرفشاری خون هستند، فقط 3 درصد سابقه استروک و هیچیک سابقه حملات قلبی را ذکر نمیکردند. البته محققان معتقدند هرچند تریپتانها نباید در بیماران مبتلا به پرفشاری خون کنترل نشده تجویز شوند، استفاده از آنها در بیماران مبتلا به پرفشاری خون کنترل شده بلامانع و ایمن است. بنابراین علت اینکه برای تعداد زیادی از بیماران تریپتانها تجویز نمیشود، نمیتواند کنترااندیکاسیونهای قلبی-عروقی باشد.
تنها مورد مصرف اوپیوئیدها یا باربیتوراتها، موارد منع مصرف آنها است یا اینکه NSAIDs نتوانند علایم بیمار را کنترل کنند، پس میتوان نتیجهگیری کرد که برای بسیاری از بیماران اوپیوئیدها یا باربیتوراتها بهطور نامناسبی تجویز میشوند.
محقق ارشد این مطالعه میگوید: «داروهای باربیتورات، خصوصا آنها که حاوی butalbital هستند، داروهایی قدیمی هستند و هیچگاه دقیقا برای میگرن بررسی نشدهاند. این دسته از داروها حدود 50 یا 60 سال قبل برای سردردهای تنشی مطالعه شدهاند و شایعترین دلیل تبدیل سردردهای اپیزودی به مزمن بهشمار میروند./