در مطالعهای جدید که از سوی انجمن تغذیه آمریکا منتشر شده، ادعا شده است که رژیمهای سرشار از مواد غذایی با اندیسگلایسمی پایین میتواند حتی بیشتر از رژیمهای غذایی کمچرب به کاهش وزن کمک کند. به همین بهانه در «سفره سالم» این هفته سراغ دکتر تیرنگ نیستانی، متخصص تغذیه و دانشیار دانشگاه علومپزشکی شهیدبهشتی، رفتهایم تا در مورد علت این موضوع و ویژگیهای اینگونه از رژیمهای غذایی بیشتر بدانیم.
قبل از اینکه درباره تحقیق جدید انجمن تغذیه آمریکا و رژیمهای سرشار از مواد غذایی دارای اندیسگلایسمی پایین صحبت کنیم، بهتر است ابتدا درباره مفهوم اندیس گلایسمی حرف بزنیم.
اندیسگلایسمی به معنای نمایه یا شاخص قندخون است و توانایی مواد غذایی مختلف را در افزایش قندخون نشان میدهد. به عبارت دیگر؛ اندیسگلایسمی یعنی یک ماده غذایی در یک زمان کوتاه چه مقدار میتواند قندخون را بالا ببرد. این شاخص ابتدا با هدف تنظیم برنامه غذایی برای افراد مبتلا به دیابت طراحی و توصیف شد ولی بعد کاربردهای دیگری نیز پیدا کرد.
روش محاسبه اندیسگلایسمی مواد غذایی مختلف
برای محاسبه اندیسگلایسمی مواد غذایی معمولا از یک کربوهیدرات استاندارد استفاده میشود. این کربوهیدرات استاندارد معمولا شربت گلوکز یا نان سفید است که فرد قبل از آزمایش یکی از آنها را میخورد. سرعت افزایش قندخون هر نوع ماده غذایی را با این معیار محاسبه میکنند. برای این کار طی 2 تا 3 ساعت، در زمانهای مختلف مثلا هر نیمساعت یکبار از فرد خون میگیرند و سپس تغییرات قندخون را بعد از صرف ماده غذایی و البته ماده استاندارد بررسی و مقایسه میکنند.
آیا اندیس گلایسمی غذاها میتواند کاهش یا افزایش پیدا کند؟
بله، عوامل متعددی مثل بافت غذا، فرآوری، نحوه پخت آن و... میتواند اندیس گلایسمی آن را کاهش یا افزایش دهد. مثلا اندیسگلایسمی هویج خام بسیار پایینتر از هویج پخته است زیرا بخش عمدهای از کربوهیدراتی که در هویج وجود دارد، به شکل نشاسته است. نشاسته خام قابلیتهضم بالایی ندارد اما وقتی پخته میشود، میزان هضم و جذب آن در خون افزایش مییابد. همچنین اندیسگلایسمی میوهای مثل موز که همه به غلط فکر میکنند چاقکننده است، با توجه به میزان رسیدن آن فرق میکند زیرا بخش عمدهای از قندی که در این میوه وجود دارد، به شکل نشاسته است. هرچه موز کالتر باشد، نشاستهاش کمتر به گلوکز تبدیل میشود و اندیسگلایسمی پایینتری دارد. طبیعتا هرچه موز رسیدهتر باشد، میزان قند آن افزایش مییابد. سبوسگیری غلات نیز اندیسگلایسمی آنها را افزایش میدهد. حتی مواد غذایی پختهشده در مقایسه با هم اندیسگلایسمی متفاوتی دارند؛ مثلا برنج سفید سبوس گرفته نسبت به برنج قهوهای سبوس گرفته اندیسگلایسمی بسیار بالاتری دارد.
خوردن مواد غذایی با اندیسگلایسمی بالا چه عوارضی دارد؟
مطالعات مختلف نشان میدهند غذاهایی که اندیسگلایسمی بالاتری دارند، به این دلیل که به سرعت قندخون را بالا میبرند و بعد به سرعت در خون کاهش مییابند، در افراد میل به ریزهخواری یا خوردن بیشتر مواد شیرین با قندهای آزاد را ایجاد میکنند. در نتیجه باعث چاقی و افزایش وزن میشوند. ارتباط اندیسگلایسمی بالا با مشکلات مختلفی به اثبات رسیده است. مثلا در عوارض بیماریهایی که شاید به نظر نرسد با قندخون در ارتباط باشند ردپایی از مواد با اندیسگلایسمی بالا دیده میشود؛ مثل نشانگان تخمدان پلیکیستیک که مبتلایان به آن دچار افزایش وزن و به هم ریختن میزان چربی خون میشوند. دیده شده در این افراد رژیم غذایی با اندیسگلایسمی پایین بهتر میتواند در کنترل وزن و عوارض ناشی از تخمدان پلیکیستیک کمککننده باشد ولی غذاهایی که اندیسگلایسمی پایینی دارند، معمولا قندخون را آرامتر بالا میبرند، مدت بیشتری باقی میمانند و بعد هم بهتدریج در خون کاهش مییابند. این حالت به فرد کمک میکند حس سیری بیشتری داشته باشد.